ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΤΟΥΣ !..


.

Οι συνδικαλιστές των ταξιτζήδων είναι το κλασικό δείγμα του κακού ελληνικού συνδικαλισμού.
Προσπαθούν εδώ και χρόνια να κρατήσουν τον κλάδο τους υποβαθμισμένο για να επιβιώσουν οι ίδιοι. Κλείνουν τα μάτια σε ότι κακό υπάρχει στο χώρο τους. Δεν κάνουν τίποτα για να βελτιώσουν ένα προβληματικό επάγγελμα. Γιατί αν το κάνουν δε θα έχουν λόγο ύπαρξης αφού θα φανεί ακόμη περισσότερο η ανεπάρκεια τους.
Διεκδικούν το μεροκάματο τους από την κοινωνία, που όμως δεν την υπηρετούν σωστά όταν εργάζονται και την τιμωρούν όταν απεργούν.
Έχουν υιοθετήσει μια συμπεριφορά υπεράνω των νόμων. Και την εφαρμόζουν με τρόπο προκλητικό για να την επιβάλουν δια του φόβου.
Εδώ και χρόνια συγκάλυψαν κάθε μαύρη και φοροδιαφεύγουσα συναλλαγή για την αγοραπωλησία των αδειών τους.
Ανέχθηκαν τη μαύρη εργασία στα ταξί τους. Αδιαφόρησαν για τους κακούς τρόπους και την αγενή συμπεριφορά πολλών συναδέλφων τους.
Δε δέχθηκαν καμία επιμόρφωση.
Δε σεβάστηκαν κανένα νόμο που δεν τους βόλευε.
Έκαναν διπλές και τριπλές μισθώσεις ενώ απαγορευόταν.
Κινούνταν στις λεωφορειολωρίδες ενώ δεν τους επιτρεπόταν.
Παραβίαζαν τα «ρολόγια» και κορόιδευαν αυτούς από τους οποίους ζητούν σήμερα συμπαράσταση.
Υπερχρέωναν τουρίστες και έκαναν την Ελλάδα διεθνώς ρεζίλι (ακόμα και σήμερα σε όλες τις έρευνες αυτό που οι ξένοι θεωρούν ως χειρότερο στη χώρα είναι τα ταξί!)
Και κάθε φορά που διεκδικούσαν εμπόδιζαν τις ελεύθερες μετακινήσεις και στρέφονταν κατά της κοινωνίας που ζητούσαν να τους στηρίξει. Έκλειναν όπως και τώρα δρόμους και λεωφόρους. Βιαιοπραγούσαν κατά των συναδέλφων τους που ήθελαν να εργαστούν.
Τώρα διαμαρτύρονται με τη γνωστή τους «παλικαριά» στην πιο ακραία της μορφή γιατί δε νομιμοποιείται η παρανομία τους. Βεβαίως σε ένα κράτος που σχεδόν πάντα νομιμοποιεί καθετί παράνομο – εσχάτως το έκανε με τα αυθαίρετα- μπορεί να έχουν και δίκιο!
Μπορεί να πρέπει να συνεχίσουν να αρνούνται να αναρτήσουν μέσα στα ταξί τους τις άδειες με τις φωτογραφίες τους ώστε να ξέρουμε ποιοί είναι νόμιμοι και ποιοί όχι.
Μπορεί να θέλουν να παραμείνουν κλειστό λόμπυ για να εμπορεύονται αφορολόγητα τις άδειες που έχουν.
Μπορεί να πρέπει να εξακολουθήσουν να φέρονται με αγένεια και περιφρόνηση προς κάθε νόμο που δεν τους βολεύει.
Μπορεί να πρέπει να συνεχίσουν να χτίζουν την πελατειακή σχέση με όποιον πολιτικό τους «χαιδεύει».
Μπορεί να πρέπει όλοι εμείς να συνεχίσουμε να ανεχόμαστε τις κακές τους υπηρεσίες και τους κακούς τρόπους τους.
Μπορεί;
Όχι δεν μπορεί!
Δε φρόντισαν μόνοι τους να διορθώσουν όλα αυτά. Γιατί οι συνδικαλιστές τους λειτούργησαν σαν πάτρωνες και όχι σαν υπεύθυνοι επαγγελματίες που επιδιώκουν βελτίωση του κλάδου τους.
Και τώρα που τους «πούλησαν » οι πολιτικοί -αυτό αργά ή γρήγορα θα γινόταν- και τους γυρνά την πλάτη με αγανάκτηση από τα όσα έχει περάσει το σύνολο της κοινωνίας φτάνουν σε ακρότητες. Κανείς δεν κέρδισε την κοινωνία επειδή τον φοβόταν. Είναι κλασική τυραννική τακτική που δεν περνά πια.
Ας ταλαιπωρηθούμε λοιπόν λίγο μέχρι να το πάρουν απόφαση. Μετά στην ελεύθερη αγορά θα πρέπει να μάθουν να μας εξυπηρετήσουν.
Υ.Γ. Στον κλάδο υπάρχουν και πολλοί έντιμοι, ευσυνείδητοι και πραγματικοί επαγγελματίες. Και όλοι μας έχουμε τους συναντήσει και έχουμε αναρωτηθεί γιατί οι υπόλοιποι να μην είναι σαν κι αυτούς…
Του Λ. Νικολάου από το NEWSIT

Επιστολές – φωτιά του Π. Δούκα στον Κ. Καραμανλή για το χρέος


Από το φθινόπωρο του 2008, αν όχι πολύ νωρίτερα, ο Κ. Καραμανλής γνώριζε ότι η χώρα οδηγείται μαθηματικά στην έξοδο από τις αγορές και βαδίζει βήμαβήμα προς τη χρεοκοπία. «Το Βήμα» αποκαλύπτει σήμερα τέσσερις επιστολές-φωτιά του πρώην υφυπουργού Οικονομικών κ. Π. Δούκα προς το Μέγαρο Μαξίμου στις οποίες περιγράφεται επακριβώς ο κίνδυνος και αυτό που συνέβη στη χώρα τελικά. Οπως δείχνει όμως η Ιστορία, τις σοβαρές επισημάνσεις για τους μεγάλους κινδύνους που ελλόχευαν δεν έλαβε υπόψη ο πρώην πρωθυπουργός ή, ακόμη και αν τις αξιολόγησε, προτίμησε να οδηγήσει το 2009 τη χώρα σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις που είχαν αποτέλεσμα να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο η κατάσταση της οικονομίας.

«Η ευχέρεια δανεισμού είναι πιο άμεση και πιο σημαντικήπρόκληση και από την πίεση της Ευρωπαϊκής Ενωσης γιασυγκράτηση των ελλειμμάτων» σημείωνε σε επιστολή του τα Χριστούγεννα του 2008 ο κ. Δούκας σημαίνοντας για δεύτερη φορά τον κώδωνα του κινδύνου για την επικείμενη κρίση χρέους και την αδυναμία δανεισμού της χώρας. Είχε προηγηθεί εκτενής επιστολή στον Πρωθυπουργό τον Οκτώβριο του 2008 στην οποία τόνιζε ότι το Δημόσιο θα χρειαζόταν να δανειστεί πάνω από 40 δισ. ευρώ για να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες του επόμενου δωδεκαμήνου (σ.σ.: το ποσό ανήλθε τελικά στα 48 δισ. ευρώ για το 2009) και σημείωνε με έμφαση:«Αυτό απαιτεί την απόλυτη εμπιστοσύνη των αγορών».

Οι αποκαλύψεις του κ. Δούκα έρχονται μετά την εξομολόγηση του πρώην υπουργού Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη στο «Βήμα» ότι ο Κ. Καραμανλής γνώριζε την κατάσταση της οικονομίας αλλά στις προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης η απάντηση ήταν «άσ΄ το γι΄ αργότερα». Είναι γεγονός ότι τόσο ο κ. Αλογοσκούφης όσο και ο κ. Δούκας το καλοκαίρι του 2008 είχαν υποστηρίξει τη λήψη σκληρών μέτρων (όπως η κατάργηση του αφορολογήτου των ελεύθερων επαγγελματιών, η αυτόματη περαίωση, η ρύθμιση των οφειλών στο Δημόσιο) για τη στήριξη των εσόδων και δραστικές παρεμβάσεις για τις περικοπές των δαπανών στον χώρο της Υγείας και των αμυντικών δαπανών. Οι πολιτικές αυτές απορρίφθηκαν από το Μαξίμου υπό την πίεση των γαλάζιων βουλευτών.

Η πιο «καυτή επιστολή» του πρώην υφυπουργού Οικονομικών, ο οποίος ως επικεφαλής του Γενικού Λογιστηρίου και αρμόδιος έβλεπε την πορεία του χρέους, εστάλη στον Πρωθυπουργό παραμονή Χριστουγέννων του 2008.

23 Δεκεμβρίου 2008 – «Χρειαζόμαστε 47 δισ.
για το 2009»

«Οπως πάνε τα πράγματα σήμερα, δύσκολα θα κερδίσουμε τις επόμενες εκλογές. Κι όμως μπορούμε να αναστρέψουμε το κλίμα. Από εμάς εξαρτάται.

Η Ελλάδα χρειάζεται σταθερή και υπεύθυνη κυβέρνηση σε ένα πολύ δύσκολο διεθνές περιβάλλον. Τα οικονομικά θα δυσκολέψουν τους επόμενους μήνες. Οι δείκτες της ελληνικής οικονομίας (δημόσια έσοδα, ανοίγματα των ασφαλιστικών ταμείων, ανεργία, ροή των επενδύσεων, βιομηχανική παραγωγή, τζίρος στα μαγαζιά, τουρισμός, ναυτιλιακό συνάλλαγμα κ.ά.) θα είναι κάτω από μεγάλη πίεση. Χρειάζεται να ενισχύσουμε τις ασθενέστερες τάξεις, αν και οι πολίτες δύσκολα θα πιστέψουν σε “προεκλογικού τύπου” παροχές, όποιες και αν είναι αυτές.

Το επόμενο ενδεκάμηνο το Δημόσιο θα χρειαστεί να δανειστεί ίσως και πάνω από 47 δισ. ευρώ μέσα σε ένα ιδιαίτερα αρνητικό διεθνές επενδυτικό κλίμα. Το 2008 δανειστήκαμε περίπου 47-48 δισ. ευρώ δηλαδή, περίπου 10 δισ. πάνω από αυτά που υπολόγιζε το υπουργείο Οικονομίας ότι θα χρειαζόταν (4% του ΑΕΠ πάνω από τις προϋπολογισθείσες δανειακές ανάγκες,χωρίς να έχουν τακτοποιηθεί όλες οι υποχρεώσεις προςτους προμηθευτές του Δημοσίου, κατασκευαστές, ασφαλιστικά ταμεία, τοπική αυτοδιοίκηση, επιστροφές φόρων)! Τι σημαίνει αυτό για το πραγματικό έλλειμμα του 2008;

Η ευχέρεια δανεισμού είναι πιο άμεση και πιο σημαντική πρόκληση και από την πίεση της Ευρωπαϊκής Ενωσης για συγκράτηση των ελλειμμάτων.

Χρόνια πολλά και καλή δύναμη».

 

8 Μαΐου 2005 – «Οι δαπάνες δεν πέφτουν, είναι στον αυτόματο πιλότο»

Η δημοσιονομική κατάσταση φαινόταν ότι δεν πήγαινε καλά από την άνοιξη του 2005, δηλαδή έναν χρόνο μετά τις εκλογές του 2004.

«Εχουμε πολλή ορθοπεταλιά μπροστά μας, αλλά και οι ευκαιρίες και οι δυνατότητες για το καλύτερο είναι μεγάλες. Οι στόχοι για έλλειμμα γενικής κυβέρνησης το 2005 είναι πολύ φιλόδοξοι,δεδομένου ότι για να πιάσουμε τα φορολογικά έσοδα που αναφέρει ο προϋπολογισμόςτα φορολογικά έσοδα του 2005 πρέπει να αυξηθούν κατά 10% περίπου σε σχέση με τις πραγματικές εισπράξεις του 2004 – και μάλιστα σε μια περίοδο που ο πραγματικός ρυθμός ανάπτυξης τουΑΕΠδύσκολα θα περάσει το 3,3%.

Τον Απρίλιο τα έσοδα ήταν 2,7% κάτω από τα αντίστοιχα του Απριλίου 2004! (Μείωση σημείωσαν ο ΦΠΑ, ο Ειδικός Φόρος Καυσίμων, οι φόροι από νομικά πρόσωπα κτλ.)

Το πρώτο τετράμηνο συγκρατήσαμε τις πρωτογενείς δαπάνες σε επίπεδα 2,6% πάνω από τα αντίστοιχα περυσινά. Τους επόμενους μήνες όμως θα ενταθούν σημαντικά οι πιέσεις και στις δαπάνες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι θε σμοθετημένες “στον αυτόματο πιλότο”. Ανησυχητική είναι η κατάσταση και στιςεισπράξεις για το Γ΄ ΚΠΣεπειδή “υφίστανται σοβαρές ελλείψεις και τα συστήματα δεν παρέχουν ακόμη εγγυήσεις για χρηστή δημοσιονομική διαχείριση των ΕΤΠΑ”. Δηλαδή, φαίνεται ότι θα υπάρξει κάποια σημαντική υστέρηση στις εισπράξεις από την ΕυρωπαϊκήΕνωση που θα έχει επιπτώσεις στα έσοδα, στο έλλειμμα του 2005, αλλά και στο ύψος των δαπανών για δημόσιες επενδύσεις και στον ρυθμό ανάπτυξης».

22 Οκτωβρίου 2008 – «Να μην υποτιμήσουμε τις πιέσεις στα ομόλογα»

«Η εμπειρία μου από τον ιδιωτικό τομέα, το υπουργείοΟικονομικών και το υπουργείο Εξωτερικών, από τις συνεχείς επαφές με ξένους επενδυτές και από τις επιχειρηματικές αποστολές στο εξωτερικόμού δίνει τη δυνατότητα να κάνω τις παρακάτω επισημάνσεις και προτάσεις για την έξοδο από την κρίση.

Χωρίς ανάπτυξη δεν θα έχουμε τα έσοδα που θαστηρίξουν τον κοινωνικό ρόλο του κράτους. Είναι όμως προφανέςπως η ανάταξη δεν μπορεί να έλθει με υπερβολική αύξηση των δημοσίων δαπανών. Ταελλείμματα, η αυστηρότητα της Ευρωπαϊκής Ενωσης,δεν μπορεί να υποτιμηθούν.

Επίσης δεν μπορεί να υποτιμηθεί η συμπεριφορά τωνδιεθνών αγορών απέναντι στα ομόλογα του ΕλληνικούΔημοσίου. Το επόμενο δωδεκάμηνοτο ΕλληνικόΔημόσιο θα χρειαστεί πάνω από 40 δισ. ευρώ για να καλύψει τις ανάγκες του και τα χρεολύσια. Χρειάζεται η απόλυτη εμπιστοσύνη των αγορών».

«Πουλήστε σε Ελληνες αεροδρόμια και λιμάνια»

Από τον Οκτώβριο 2008 ο κ. Π. Δούκας είχε υποβάλει αναλυτικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης. Στην επιστολή με ημερομηνία 22 Οκτωβρίου 2008 επεσήμαινε στον Πρωθυπουργό: «Δεν μπορεί να υποτιμηθεί η συμπεριφορά των διεθνών αγορών απέναντι στα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου.Το επόμενο δωδεκάμηνο το Ελληνικό Δημόσιο θα χρειαστεί πάνω από 40 δισ. ευρώ για να καλύψει τις ανάγκες του και τα χρεολύσια.Χρειάζεται η απόλυτη εμπιστοσύνη των αγορών».

Στην επιστολή του ο κ. Δούκας πρότεινε μια σειρά μέτρα για την τόνωση της ανάπτυξης με πρωτοβουλίες που δεν θα απαιτούν μεγάλες νέες δαπάνες.

Τέτοια μέτρα είναι:

* Χωροταξικά να μπορεί να χτίσει ο Ελληνας με ορθολογικότερους συντελεστές δόμησης.

* Αποκρατικοποιήσεις με συμμετοχή των εργαζομένων.

* Αλλαγές στα τεκμήρια. Τα τεκμήρια στρεβλώνουν την οικονομική δραστηριότητα. Εκτός από το καθαυτό κόστος αγοράς ενός προϊόντος και τους σχετικούς φόρους, ο πολίτης πρέπει να υπολογίσει και το επιπλέον «κόστος του τεκμηρίου». Οπου οι διασταυρώσεις στοιχείων υποδηλώνουν πως το επίπεδο διαβίωσης δεν συνάδει προς το εισόδημα που δηλώνεται, να γίνεται πολύ αυστηρός φορολογικός έλεγχος. Οι κανόνες-τυφλοσούρτης είναι αντιπαραγωγικοί και αναποτελεσματικοί.

* Οπως και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, το φορολογικό σύστημα πρέπει να υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να τηρούν βιβλία και στοιχεία με τρόπο που να αποδεικνύει τις συναλλαγές τους αλλά αυτά τα βιβλία και στοιχεία να τηρούνται κατά την κρίση τους και να αποδεικνύονται το έσοδο και η δαπάνη με τον πιο πρόσφορο τρόπο. Π.χ., αν μια επιχείρηση δεν έχει έστω ένα τιμολόγιο διότι αρνείται ο προμηθευτής της να εκδώσει τιμολόγιο, η απόδειξη της πληρωμής (π.χ., με επιταγή ή με υπογεγραμμένη απόδειξή του) να είναι αποδεικτικό στοιχείο της δαπάνης για την επιχείρηση που κατέβαλε την πληρωμή και η Εφορία στη συνέχεια να ζητεί εξηγήσεις από τον λήπτη π.χ. της επιταγής για τη μη έκδοση στοιχείου ή για τη μη καταχώριση του εσόδου στα βιβλία του. * Μείωση των αμυντικών δαπανών.

Για να μειώσουμε το τεράστιο κόστος των αμυντικών δαπανών πρέπει να δημιουργηθεί μια πιο κοινή ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική. Ειδικά για τις αποκρατικοποιήσειςεπισήμαινεπως«υπάρχει ανάγκη για εκτεταμένες αποκρατικοποιήσεις για να εισρεύσουν κεφάλαια στη χώρα, χρήματα στα δημόσια ταμεία, αλλά και για να τονωθεί η οικονομική δραστηριότητα, έστω και αν το μεγαλύτερο μέρος από τέτοια έσοδα προορίζεται για τη μείωση του χρέους.

Με κάποιες ουσιαστικές αποκρατικοποιήσεις και μεταρρυθμίσεις μπορεί να αλλάξει το κλίμα στην αγορά και να αυξηθεί ουσιαστικά ο γενικός δείκτης χωρίς καμία κυβερνητική παρέμβαση. Ιδιωτικοποίηση: Προτείνω την άμεση μεταβίβαση ποσοστών του Δημοσίου σε ΟΤΕ, Ελληνικά Πετρέλαια, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΕΥΔΑΠ, Καζίνο Πάρνηθας, ΛΑΡΚΟ, Κρατικά Λαχεία, ΟΔΙΕ, Κεντρική Αγορά Αθηνών κτλ. προκειμένου να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητά τους σύμφωνα με τις ανάγκες της παγκόσμιας αγοράς και του ανταγωνισμού, αλλά με ουσιαστική παροχή μετοχών στους εργαζομένους κάθε επιχείρησης (10% εντελώς δωρεάν συν 10% σε προνομιακές τιμές).

Μετοχοποίηση αεροδρομίων και εισαγωγή τους στο Χρηματιστήριο. Να δημιουργήσουμε δύο μεγάλους ομίλους «διαχείρισης αεροδρομίων» και να προσελκύσουμε ιδιώτες επενδυτές (μεγάλοι ελληνικοί όμιλοι, ξένα γκρουπ κτλ.), αλλά να δοθεί στους εργαζομένους το 10% δωρεάν και άλλο ένα 10% σε ιδιαίτερα ελκυστικές τιμές. Με ειδικό νόμο οι μετοχές των δύο αυτών εταιρειών να εισαχθούν άμεσα στο Χρηματιστήριο Αθηνών! Ηellenic Αirports Ι: Σπάτα, Κέρκυρα, Χανιά, Καβάλα, Νάξος, Κεφαλλονιά, Πάρος, Καλαμάτα, Κοζάνη, Χίος, Καστελόριζο κ.ά. Ηellenic Αirports ΙΙ: Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Ιωάννινα, Ρόδος, Πρέβεζα, Μύκονος, Λήμνος, Σάμος, Σκιάθος, Λάρισα, Ανδραβίδα κ.ά. Τα λιμάνια της χώρας (εκτός Πειραιά και Θεσσαλονίκης) να χωριστούν σε άλλες τέσσερις ανώνυμες εταιρείες και να ιδιωτικοποιηθούν όπως και τα αεροδρόμια, με διασφάλιση της σύνδεσης με τις «ακριτικές» νησιωτικές περιοχές, με κίνητρα για τη διατήρηση των γραμμών αυτών και τη χειμερινή περίοδο. Προτείνω η πώληση των ποσοστών αυτών να γίνει κατά προτίμηση σε κοινοπραξίες των μεγαλύτερων ελλήνων επιχειρηματιών, επιχειρήσεων και εφοπλιστών! Δηλαδή, καλούμε τους 50 μεγαλύτερους επιχειρηματίες εφοπλιστές και τους ζητάμε να αγοράσει ο καθένας από 0,5% ως 1% των κρατικών επιχειρήσεων σε full price- στην ανώτατη δυνατή τιμή- έτσι ώστε η ιδιοκτησία και ο δυναμισμός των επιχειρήσεων αυτών να παραμείνει σε ελληνικά χέρια!»

20 Ιουλίου 2004 – «Τα ταμεία είναι άδεια, υπάρχουν κρυφά χρέη»

«Οπως διαγράφονται τα ταμειακά έσοδα/έξοδα για την περίοδο Ιανουάριος – Μάιος 2004, το “ταμειακό” έλλειμμα ήταν της τάξεως των 7,4 δισ. Για το εξάμηνο Ιανουάριος- Ιούνιος 2004το “ταμειακό” έλλειμμα αυξήθηκε στα 12,14 δισ. ευρώ. Οπως και να έχει το θέμα, εκτιμώ πως το δωδεκάμηνο θα είναι σημαντικάυψηλότερο από τα ανοίγματα του εξαμήνου. Δηλαδή, το ταμειακό “άνοιγμα” μπορεί και να ξεπεράσει τα 18 δισ. ευρώή το 11% του ΑΕΠ!

Οι υπερβάσεις στις πρωτογενείς δαπάνες θα ξεπεράσουν αυτές που προβλέπονται στον τακτικό προϋπολογισμό κατά 2,9 δισ. ευρώπερίπου.

Δηλαδή, οι πρωτογενείς δαπάνες για το 2004 μπορεί να ξεφύγουν και από τις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις (32,8 δισ.) και να φθάσουν στα 36 δισ.

Και οι δαπάνες για τόκους θα ανέλθουν από τα 9.750 ευρώ στα 10.700 δισ. ευρώ.

Δηλαδή, κατά μίακάπως πρόχειρηπρόβλεψη, το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης για το 2004 μπορεί να υπερβεί και το 6% του ΑΕΠ! – χωρίς να λαμβάνουμευπόψη ότι ελάχιστες από τις πληρωμές για εξοπλιστικά προγράμματα εμφανίζονται ως πρωτογενείς δαπάνες.Παραλάβαμε “άδεια ταμεία”!

Δηλαδή, παραλάβαμε επίσημο χρέος της κεντρικής κυβέρνησης που στο τέλος του Φεβρουαρίου 2004ξεπερνούσε τα 186 δισ. ευρώ και κρυμμένες υποχρεώσεις .

Σε αυτό το επίσημο χρέος πρέπει να προστεθούν και μη σωστά καταχωρισμένες υποχρεώσεις του Ελληνικού Δημοσίου που υπερβαίνουν τα 8,5 δισ. ευρώ όπως για:

τα φάρμακα (2,2 δισ. ευρώ), το ταμείο νομικών (400 εκατ.), για τα “νέα τοκομερίδια” (6 δισ., τώ ρα περίπου 5 δισ.), τα χρέη προς την Αγροτική Τράπεζα(800 εκατ.).

Σε αυτά δεν περιλαμβάνονται υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τα ασφαλιστικά ταμεία (της τάξεως των τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ) για τις μισθολογικέςπροαγωγές των συνταξιούχων αξιωματικών των ΕΔ που αποστρατεύθηκαν προ του 2000 (ύψους περίπου 1 δισ.ευρώ) και τα χρέη προς τους ΟΤΑ (1 δισ.).Δηλαδή,κληρονομήσαμε χρέη ύψους τουλάχιστον 199,5 δισ. ευρώ και επιπλέον περίπου 11 δισ. ευρώ δάνεια εγγυημένα από το Ελληνικό Δημόσιο!».

πηγή: Το Βήμα

Ο Καραμανλής ήξερε για την χρεοκοπία


  

Τέσσερις επιστολές του τότε υφυπουργού Οικονομικών Πέτρου Δούκα προς τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή σχετικά με τη δυσμενή δημοσιονομική κατάσταση της χώρας αποκαλύπτει Το Βήμα της Κυριακής. Στις επιστολές του ο κ. Δούκας προειδοποιούσε για τη διόγκωση των ελλειμμάτων και τον κίνδυνο η χώρα να μην μπορέσει να βγει στις αγορές να δανειστεί.

Αναλυτικά, σε επιστολή του τον Οκτώβριο του 2008 τόνισε ότι το Δημόσιο θα χρειαστεί να δανειστεί πάνω από 40 δισ. ευρώ για να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες, ποσό που τελικά ανήλθε στα 48 δισ. ευρώ για το 2009, σημειώνοντας: «Αυτό απαιτεί την απόλυτη εμπιστοσύνη των αγορών».

Στην επιστολή εκείνη ο κ. Δούκας πρότεινε μέτρα για την τόνωση της ανάπτυξης, όπως αποκρατικοποιήσεις, αλλαγές στα τεκμήρια, μείωση των αμυντικών δαπανών, μετοχοποιήσεις σε αεροδρόμια και λιμάνια. “Χωρίς ανάπτυξη δεν θα έχουμε τα έσοδα που θα στηρίξουν τον κοινωνικό ρόλο του κράτους. Είναι όμως προφανές πως η ανάταξη δεν μπορεί να έλθει με υπερβολική αύξηση των δημοσίων δαπανών. Τα ελλείμματα, η αυστηρότητα της ΕΕ δεν μπορεί να υποτιμηθούν” ανέφερε στην επιστολή του ο κ. Δοπυκας και συμπλήρωνε πως “δεν μπορεί να υποτιμηθεί η συμπεριφορά των διεθνών αγορών απέναντι στα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου”.

Σε άλλη επιστολή την παραμονή των Χριστουγέννων του 2008, τόνιζε, μεταξύ άλλων πως “η Ελλάδα χρειάζεται σταθερή και υπεύθυνη κυβέρνηση σε ένα πολύ δύσκολο διεθνές περιβάλλον. Τα οικονομικά θα δυσκολέψουν τους επόμενους μήνες. Οι δείκτες της ελληνικής οικονομίας θα είναι κάτω από μεγάλη πίεση. Χρειάζεται να ενισχύσουμε τις ασθενέστερες τάξεις, αν και οι πολίτες δύσκολα θα πιστέψουν σε προεκλογικού τύπου παροχές, όποιες και αν είναι αυτές”.

Υπενθυμίζεται ότι τόσο ο τότε υφυπουργός Π.Δούκας, όσο και ο υπουργός Γιώργος Αλογοσκούφης είχαν από το καλοκαίρι του 2008 υποστηρίξει τη λήψη σκληρών μέτρων, ωστόσο, οι πολιτικές εκείνες είχαν απορριφθεί από το Μαξίμου.

Το έλλειμμα της λογικής



Tου Πασχου Mανδραβελη

Το κύριο χαρακτηριστικό στη χώρα δεν είναι πλέον η παρανομία. Ούτε καν η κοινωνική αποδοχή της. Το βασικό στοιχείο πλέον είναι ο παραλογισμός. Δηλαδή, δεν πρέπει να υπάρχει χώρα σε ολόκληρο τον πλανήτη όπου το βασικό επιχείρημα μιας επαγγελματικής ομάδας στη διαπραγμάτευση με το κράτος είναι η παρανομία της. Οι κάτοχοι αδειών ταξί ισχυρίζονται ότι το άνοιγμα του επαγγέλματος θα ακυρώσει την «επένδυσή» τους, την οποία άλλοι ανεβάζουν στις 200.000 και άλλοι στις 300.000 ευρώ. Αυτό υποστηρίζουν και πολλοί «ευαίσθητοι» του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι μάλιστα έφτασαν να προτείνουν αποζημίωση των κατόχων αδειών.

Σε μια ευνομούμενη πολιτεία η αποζημίωση για την αξία των αδειών πιθανώς να ήταν θέμα διαβούλευσης. Στην Ελλάδα όμως, όπως ισχυρίζονται οι ίδιοι οι ταξιτζήδες, όλα έγιναν αδιαφανώς και κάτω από το τραπέζι. Μια τέτοια ομολογία, σε μια χώρα όπου όλοι σκούζουν για τη φοροδιαφυγή, θα είχε πυροδοτήσει αντιδράσεις. Το ΣΔΟΕ, η δικαιοσύνη, κάποιος τέλος πάντων, θα ευαισθητοποιείτο για τις αδιαφανείς συναλλαγές που έγιναν, ύψους 6 δισεκατομμυρίων ευρώ! (αν αληθεύει ο ισχυρισμός των ταξιτζήδων ότι η άδεια αξίζει 200.000 ευρώ). Εδώ, στην υπερευαίσθητη για τη φοροδιαφυγή Ελλάδα, όχι μόνο δεν συγκινείται κανείς για την ομολογημένη φοροκλοπή, αλλά υπάρχουν και βουλευτές που ισχυρίζονται ότι πρέπει να δοθεί στους παράνομους και μπόνους, είτε σε ρευστό είτε σε φοροαπαλλαγές.

Προ ημερών ο πρόεδρος του Σωματείου Οδηγών Ταξί κ. Χρήστος Πέτρου κατήγγειλε τον ξυλοδαρμό του και την απόλυσή του επειδή οι εργαζόμενοι στα ταξί είναι υπέρ της απελευθέρωσης. Μαζί του απολύθηκαν και άλλοι τέσσερις οδηγοί που λογικώς τάσσονται υπέρ της απελευθέρωσης, μιας και στον κλάδο τους επικρατούν μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας. Η είδηση αυτή (που θυμίζει εποχές μαφίας στις ΗΠΑ κατά τις αρχές του προηγούμενου αιώνα) πέρασε στα ψιλά. Ουδείς ασχολήθηκε με το θέμα και τίποτε δεν έγινε. Ακόμη και η υπερευαίσθητη για τα εργασιακά δικαιώματα Αριστερά σιώπησε. Υπάρχουν προφανώς εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων. Να συμφωνήσουμε ότι, όπως απέδειξε και η υπόθεση Κούνεβα, σ’ αυτήν τη χώρα νόμος είναι το δίκιο του τραμπούκου (πιθανώς εργοδότη). Αλλά αυτή η έλλειψη ευαισθησίας πρέπει να προβληματίσει. Η ατιμωρησία στη φριχτή υπόθεση Κούνεβα και η σιωπή για τον ξυλοδαρμό του κ. Πέτρου είναι, αν μη τι άλλο, πράσινο φως για περισσότερους τραμπουκισμούς.

Το βασικό έλλειμμα της χώρας δεν είναι οικονομικό. Είναι λογικής. Οι στρεβλώσεις είναι μακροχρόνιες. Τις συνηθίσαμε, έτσι ώστε το παράλογο πλέον μοιάζει λογικό. Εθεωρείτο φυσιολογικό, για παράδειγμα, να απαγορεύεται στην ουσία σε έναν φτωχό νέο να δοκιμάσει την τύχη του ως επαγγελματίας ιδιοκτήτης ταξί. Πρέπει να περάσει από τους «μαντράδες» και τους μεσάζοντες, να δανειστεί υποθηκεύοντας το σπίτι του για να αποκτήσει, όχι το αυτοκίνητο, αλλά την κρατική άδεια· ένα χαρτί φτιαγμένο για να εξυπηρετεί αυτούς που το έχουν και όχι αυτούς που θέλουν να δουλέψουν. Και το χειρότερο είναι ότι αυτός ο περιορισμός θεωρείται φιλολαϊκός και αριστερός. Οι τραμπούκοι των δρόμων έχουν διακομματική πολιτική υποστήριξη. Από τον κ. Αντώνη Σαμαρά («γεια σου Θύμιο»), μέχρι την κ. Τόνια Αντωνίου (και τους συνοδοιπόρους της στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ) και σύμπασα την Αριστερά. Και αν δεν καλυφθεί αυτό το έλλειμμα λογικής, όσες περικοπές κι αν κάνουμε η χώρα δεν έχει ελπίδα.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_31/07/2011_1295910

Εις μνήμην του «αδελφού» μου Γιώργου


 

 

Με το Γιώργο Γεννηματά, αυτό το διαμάντι ανθρωπιάς και ευαισθησίας, μας ένωνε μια αδελφική φιλία από τη μεταπολίτευση, εκεί γύρω στο 74-75.

Γι’ αυτό και με πάντρεψε με τη Μαρία. Γιατί με αγαπούσε και τον αγαπούσα. Δεν ήταν μια κουμπαριά σαν και αυτές τις χύμα κουμπαριές του Μητσοτάκη όπου έχει παντρέψει 1000 νοματαίους για να τον ψηφίζουν.

Και η γλυκιά μου η κουμπάρα η Κάτια Γεννηματά, η γυναίκα του Γεώργιου και μητέρα της σημερινής υφυπουργού Παιδείας Φώφης Γεννηματά κράταγε τη λαμπάδα εκείνες τις ώρες του γάμου μου και την άκουγα να βογκάει από τον πόνο «χτυπημένη» τότε άγρια από τον καρκίνο. Μετά λίγους μήνες η Κάτια μας «έφυγε».

Για τέτοια αγάπη μιλάω με τους Γεννηματάδες, και όχι για αυτές τις κούφιες και συμφεροντολογικές πολιτικοδημοσιογραφικές σχέσεις που βλέπουμε γύρω μας.

Τώρα θα μου πεις σύντροφε αναγνώστη, γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά. Φταίει αυτός ο ανελέητος Σόιμπλε, με την κτηνώδη δήλωσή του ότι όποια χώρα χρωστάει θα πρέπει να χάσει την εθνική της κυριαρχία. Δηλαδή εμείς οι Έλληνες πρέπει να χάσουμε τη πατρίδα μας.

Τον αδελφό μου Γιώργο Γεννηματά τον είχα συναντήσει και στο νοσοκομείο Μεμόριαλ της Νέας Υόρκης , «χτυπημένος» τότε και αυτός από τον καρκίνο στον πνεύμονα, και ήταν η συνάντησή μας λίγο πριν «φύγει» και αυτός από κοντά μας.

Μιλήσαμε αρκετή ώρα στο θάλαμο που νοσηλευόταν. Και κάπνιζε ο αθεόφοβος κρυφά από τους γιατρούς, με καρκίνο στον πνεύμονα. Και όταν τον «πλάκωσα» στις βρισιές για το έγκλημα που έκανε στο εαυτό του, μου είχε απαντήσει με εκείνο το μειλίχιο, γλυκό γεννηματέικο ύφος: «Μη φωνάζεις ρε Κωστάκη. Αφού η Κάτια με περιμένει και το εισιτήριό μου το έχω βγάλει ήδη».

Όμως για άλλο λόγο θυμήθηκα τον Γεννηματά. Τότε λοιπόν, σε εκείνη την συνάντηση του 1993 μου είχε πει «να ξέρεις ότι οι μεγάλοι αστοί του κόσμου, θέλουν εμάς τους Έλληνες να μας μικρύνουν, και να μας αρπάξουν τη χώρα μας, να την κάνουν βάση, χωράφι τους, φάμπρικά τους. Ο Ανδρέας το ξέρει αυτό και είναι έτοιμος αν μιλήσει ποτέ ο Αμερικανός, Ρώσος, Γερμανός ή Άγγλος για την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας να βγάλει αμέσως τη χώρα μας από το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ.

Αυτό το έχουμε αποφασίσει όλοι με τον Ανδρέα. Και αυτό να το έχεις εσύ στο νου σου. Και να το πολεμάς από τη πλευρά σου ως δημοσιογράφος».

Αδελφέ Γιώργο, ο Σόιμπλε μας μίλησε ανοιχτά για χάσιμο της εθνικής μας κυριαρχίας και κανείς π… από όλο το πολιτικό φάσμα δεν είπε κιχ. Μούγκα. Δεν βρήκε κανείς το κουράγιο να πει στον Γερμαναρά «τι λες ρε ανιστόρητε για την Ελλάδα;»

Αλλά θα μου πεις ζούμε στον αστερισμό του Γιωργάκη, του Αντωνάκη, των Τσίπριδων, της «είμαι η Αλέκα και είμαι αλλού» και του χέρι χέρι και από πάνω τούρλα.

Κρίμα ρε Γιώργο. «Έφυγες» πολύ νωρίς για την Ελλάδα. 

ΠΗΓΗ  http://www.newsbomb.gr/editorial/story/69959/eis-mnhmhn-toy-adelfoy-moy-giwrgoy

Τζόσεφ Στίγκλιτς: Προς τη σωστή κατεύθυνση η Ελλάδα!


Η Ελλάδα με τη συμφωνία στις Βρυξέλλες έκανε ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση δήλωσε ο οικονομολόγος νομπελίστας Τζόζεφ Στίγκλιτς μιλώντας στην εφημερίδα «Καθημερινή»! Ο Οικονομολόγος νομπελίστας θεωρεί ότι η λύση για την Ελλάδα δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, αλλά χαιρετίζει τη συμφωνία στη σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης ως μία σημαντική δέσμευση προς τη σωστή κατεύθυνση. Όπως το θέτει, «δεν πηγαίνει κανείς τόσο μακριά αν δεν σκοπεύει να πάει μέχρι τέλους». Σύμφωνα με τον οικονομολόγο, υπάρχουν τρεις μεταβλητές: Τα επιτόκια, η ανάπτυξη και η διαγραφή. Αν έχει κανείς μεγαλύτερη ανάπτυξη και χαμηλότερα επιτόκια, χρειάζονται λιγότερες διαγραφές.
Δεν είναι η τελική σκηνή, αλλά μια σημαντική δέσμευση, τονίζει ο κ. Στίγκλιτς! Τώρα βέβαια θα μου πείτε τι είναι ο κυριούλης αυτός μπρος στον εν δυνάμει…εγκέφαλο και το άλλο ΜΕΙΓΜΑ του?ΣΩΣΤΟΝ?

Ο αμαρτωλός αυτός κύκλος μετέφερε μετρητά, εκατομμύρια ευρώ σε βαλίτσες, από Τράπεζα σε Τράπεζα – Μέγα σκάνδαλο


Το 2007 όταν ξέσπασε το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων όταν αποκαλύφθηκε όλη εκείνη η επιχείρηση λεηλασίας των ασφαλιστικών ταμείων με τα προηγμένα πιστωτικά εργαλεία , που είχαν εφεύρει τα σαΐνια των ισχυρών διεθνοποιημένων αμερικανικών και εγγλέζικων Τραπεζών, πολλοί είχαν διακρίνει εγχώριους διαμεσολαβητές σε μικρά ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα.

Σε ορισμένα απ’ αυτά, που είχαν προκύψει από συνενώσεις εταιριών χαρτοφυλακίου και κανείς δεν διερωτήθηκε πως τους επετράπη, μεσουρανούσαν τραπεζίτες με βαλιτσάκια, κάτι λεβέντες με ακριβά γούστα, που όλα τα έσφαζαν και όλα τα μαχαίρωναν.

Ήλθαν στο φως τότε ασυνήθιστες πράξεις και συναλλαγές, κατεγράφησαν κινήσεις συνενοχής,αλλά η έρευνα κόλλησε καθώς ορθώθηκαν εμπόδια και προσφέρθηκε προστασία από τα δώματα της αμαρτωλής νεοδημοκρατικής εξουσίας, η οποία διατηρούσε δεσμούς, είχε πρωταγωνιστήσει στο κόλπο και προφανώς απήλαυσε αγαθά και δυνατότητες.

Ο καιρός παρήλθε, αλλά εκείνες οι τραπεζούλες συνέχισαν να παίζουν παίγνια κάθε λογής, χωρίς κανείς να νοιάζεται για τα πρόσωπα, τα οποία επέμειναν να προκαλούν με τις πράξεις τους.

Λίγο πριν ξεσπάσει η χρηματοπιστωτική κρίση, απέκτησαν μεγαλομέτοχο απαστράπτοντα, διακριθέντα στον χρηματιστηριακό τζόγο, ένα κεφαλαιούχο που αγόραζε ό,τι πετούσε και ό,τι κολυμπούσε και ήθελε πέραν των άλλων να εξουσιάσει από το φάρμακο μέχρι τα Μέσα Ενημέρωσης. Πολλοί ενθουσιάστηκαν, αστέρες της πολιτικής λιγώνονταν στο πέρασμά του και ορισμένοι άρχισαν τους τεμενάδες.

Οταν μάλιστα ανέλαβε την προεδρία της τραπεζούλας πρώην αμερικανός πρέσβης τότε όλοι ένοιωσαν ασφαλέστεροι. Μόνο που μετά από λίγο οι διευθύνοντες σύμβουλοι έφευγαν νύχτα, χωρίς πάλι κανείς να συγκινείται. Ούτε οι αρμόδιες αρχές νοιάστηκαν. Η Τράπεζα της Ελλάδος που τόσα και τόσα κάνει εκεί, δεν έβλεπε, ούτε ρώταγε.

Μόνο κάτι παλιοί και έμπεδοι της τραπεζικής αγοράς προφήτευαν στην ακμή της δόξας του, πως όταν σκάσει ο γίγαντας των φαρμακαποθηκών και ο κολλητός του ατσαλάκωτου της Νέας Δημοκρατίας, πολλοί θα χαθούν και ορισμένοι θα πάνε φυλακή.

Έδωσε και πήρε, και το πλήρωμα του χρόνου ήλθε. Την Παρασκευή η αρχή καταπολέμησης του «μαύρου χρήματος» ανακοίνωσε ότι διενεργεί έρευνα σε βάθος στην τραπεζούλα, καθώς διαπίστωσε ασυνήθεις πράξεις και συναλλαγές και ακόμη μετέδωσε πως δέσμευσε καταθέσεις και περιουσιακά στοιχεία μεγαλομετόχων και στελεχών της.

Κάποιες άλλες Τράπεζες ενημέρωσαν την Αρχή, ως όφειλαν, γι’ αυτές τις πράξεις και έτσι κινήθηκε η σχετική διαδικασία.

Κατά μια εκδοχή ο αμαρτωλός αυτός κύκλος μετέφερε μετρητά, εκατομμύρια ευρώ σε βαλίτσες, από Τράπεζα σε Τράπεζα. Ενας Θεός ξέρει πως και γιατί. Ορισμένοι σιγοψιθυρίζουν ότι φυγαδεύθηκαν από την τραπεζούλα κοντά στα 100 εκατ. ευρώ. Να δούμε τώρα θα κουκουλωθεί κι αυτό το σκάνδαλο, όπως εκείνο των δομημένων, θέλουμε να πιστεύουμε ότι σε τούτους τους καιρούς της δυστυχίας δεν χωρούν προστασίες.Εκτός κι αν άλλαι αι βουλαί του Κυρίου…

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗΣ
akarakousis@dolnet.gr

ΠΗΓΗ http://www.i-reportergr.com/2011/07/blog-post_6536.html

Ταξί: Αντί για χρήσιμη υπηρεσία, προτίμησαν να γίνουν αναγκαίο κακό…


ταξι, υπηρεσια, taksi, ipiresia title=

Του Χρήστου Μάτη, δημοτικού συμβούλου Θεσσαλονίκης

Είναι προφανές, ότι τα ταξί είναι μία απαραίτητη μορφή μεταφοράς στις σύγχρονες πόλεις. Στις δικές μας πόλεις λείπουν τόσες ημέρες και δεν έχει προκληθεί κανένα πρόβλημα. Οι ιδιοκτήτες τους έχουν εκτραχυνθεί. Είναι κατανοητό, διότι βιώνουν μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Είναι προφανέστερο, όμως, ότι..
δεν μπορεί η ομαλότητα στη ζωή της πόλης να εξαρτάται από αυτούς.

Το ερώτημα που δεν απαντούν είναι αν θα μπορούσαν να επιβιώσουν επαγγελματικά, εάν συνεχιζόταν η υπάρχουσα κατάσταση με τις δεκάδες ταξί στις αυτοσχέδιες πιάτσες. Με απλά οικονομοτεχνικά κριτήρια, η απάντηση είναι όχι. Το καθεστώς της μισθωμένης ιδιωτικής μεταφοράς δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι έτσι. Τους χάιδεψαν και τους κατέστησαν ασύδοτους, επειδή είναι μια μεγάλη κοινωνική ομάδα με σχεδόν 30.000 μέλη οικογενειών, που ζουν από αυτό το επάγγελμα. Το καλύτερο που μπορούν να κάνουν τώρα οι προστάτες είναι να κλαίνε μαζί τους.

Το θέμα πρέπει να το συζητήσουμε με πραγματικά στοιχεία. Αλλά που να τα βρούμε; Με την απόλυτη φορολογική ασυλία που είχαν πετύχει δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι πόσους πελάτες είχαν πριν από δύο χρόνια, πόσους πριν από έναν και πόσους τώρα.

Στη δίκη της επαγγελματικής αβεβαιότητας έχουν χάσει το μέτρο και το στόχο. Δυστυχώς δεν τους ανησυχεί που λείπουν από την πόλη τόσες ημέρες χωρίς να έχει δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα. Παρά το ότι οι δημόσιες μεταφορές αδιαφόρησαν να καλύψουν το κενό τους.

Εγώ δεν είδα μια ανακοίνωση από τον ΟΑΣΘ, που να μιλά για παραπάνω δρομολόγια, που να αυξάνει τα νυχτερινά, που να μας λέει από πού μπορούμε να πληροφορηθούμε για τη συχνότητα κ.λπ.

Τα ταξί βολεύτηκαν να είναι αναγκαίο κακό, αντί να είναι μία χρήσιμη υπηρεσία. Κι έχασαν. Αλλά η ανάγκη τους θα υπάρχει ακόμη και αν αποκτήσουμε τις καλύτερες συγκοινωνίες στην υφήλιο.

Ας σταματήσουν οι ιδιοκτήτες τους τις ακρότητες. Μπορεί να νομίζουν ότι θα κάμψουν την κυβέρνηση, έχουν όμως προ πολλού χάσει τη συμπάθεια των πελατών τους. Κι αυτό έπρεπε να τους απασχολεί περισσότερο. Ας προσαρμοστούν στις ανάγκες μιας οργανωμένης κοινωνίας. Υπουργοί και βουλευτές δεν παίρνουν ταξί.

Πηγή: taxalia.blogspot.com

ΟΤΑΝ ΤΟ «ΕΠΙΜΕΝΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ» ΕΊΝΑΙ ΛΗΣΤΡΙΚΟ !…


Όπως σ΄ όλα τα πράγματα η απολυτότητα κι ο δογματισμός εμπεριέχουν κινδύνους και αρνητικές συνέπειες, έτσι και το «επιμένουμε ελληνικά» δεν είναι να το παίρνεις πάντα τοις μετρητοίς, ούτε να τόχεις ως τυφλοσούρτη στις επιλογές σου. Πόσο μάλλον αν είσαι το ίδιο το δημόσιο και θέλεις να προμηθευτείς φάρμακα για τα Νοσοκομεία !
Ο τομέας της Υγείας έπαιξε και παίζει πολύ, σ΄ όλες αυτές τις περιπτώσεις των υπέρογκων κρατικών δαπανών και της κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος, όπως κατά καιρούς έχει επισημανθεί και καταγγελθεί. Κι είναι σ΄ αυτόν τον τομέα που επιχειρείται μια ριζική αλλαγή στις δομές του, αλλά και στις διαδικασίες διοίκησης, λειτουργίας και προμηθειών των αναγκαίων υλικών και προϊόντων.
Μέχρι χθες, ακούγαμε για περιπτώσεις υπερκοστολόγησης, για φαινόμενα αισχροκέρδειας, για κυκλώματα αφαίμαξης πόρων, γενικά και αόριστα. Τώρα έχουμε χειροπιαστό γεγονός, που αποδεικνύει το διαχρονικό όργιο ρεμούλας και κλεψιάς, και, σ΄ αυτόν τον τομέα !
Θέλοντας το δημόσιο να προμηθευτεί τέσσερις φαρμακευτικές ουσίες, προχώρησε, για πρώτη φορά, σε διεθνή δημοπρασία κι όχι σε διαγωνισμό μεταξύ μόνο ελληνικών εταιρειών. Το αποτέλεσμα υπήρξε  καταπελτικό : επιτεύχθηκαν τιμές κατά 80% μικρότερες, από την καλύτερη ελληνικής εταιρείας !!!
Όπως αποκάλυψε ο Γ. Δεβετζόγλου στα ΝΕΑ, «…από το ποσό των 2.139.680 ευρώ που θα έδινε το υπουργείο για τη συγκεκριμένη προμήθεια πέτυχε έκπτωση 79,8% και έδωσε μόλις 431.222 ευρώ !…».

Πόσο είναι το ετήσιο κόστος των φαρμάκων, ιατρικών πράξεων, κλπ. που επωμίζεται το ελληνικό Δημόσιο ; ΄Ισα με 9 δισ Ευρώπουλα !!!

Πως θα εκφραστούν οι «χαμένοι» – μαθημένοι στη διαχρονική απομύζηση του δημόσιου χρήματος ; Σε διάφορες φυλλάδες, που φιλοξενώντας δακρύβρεχτα αρθρίδια πληρωμένων κονδυλοφόρων θα ωρύονται : αφελληνίζεται η προμήθεια φαρμάκων !

Με ποιους θα τακιμιάσουν, οσονούπω, οι απατεώνες, που ξεμένουν ; Μα, με τους κάθε είδους και προέλευσης μαλακόβιους, που θα κάνουν σημαία του …αγώνα τους, το «όχι στην περικοπή των δαπανών για την Υγεία» !…

Στα άκρα οι ιδιοκτήτες ταξί



7/29/2011 03:33:00 μμ Δημοσιεύθηκε από Παραπολιτική

 

Μετά και τη σημερινή συνάντηση με τον Γιάννη Ραγκούση και την πεισματική άρνηση των ιδιοκτητών ταξί να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου, δεν υπάρχει πια καμία αμφιβολία για τα πραγματικά αίτια των κινητοποιήσεων τους.

Δεν επιθυμούν απλά τη διατήρηση των προνομίων τους αλλά την υιοθέτηση του προεδρικού διατάγματος Ρέππα το οποίο τα αυξάνει (εδώ) αλλά και τα θωρακίζει οριστικά ακόμα και στην Ελλάδα του Μνημονίου και του Μεσοπροθέσμου.

Αυτός είναι και ο λόγος που ξεκίνησαν οι κινητοποιήσεις κι όχι το «κακό timing» που δήθεν επέλεξε ο Ραγκούσης ο οποίος ως νέος Υπ.Υποδομών κλήθηκε να υπογράψει το προεδρικό διάταγμα της ντροπής. Η μη υπογραφή του σημαίνει ότι οι ιδιοκτήτες των ταξί δεν…

…θα βρουν ποτέ ξανά την ευκαιρία που τους χάρισε απλόχερα ο Δημήτρης Ρέππας, ο οποίος και…αναβαθμίστηκε στον προηγούμενο ανασχηματισμό!

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν προσέρχονται στον διάλογο και συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις. Γνωρίζουν ότι είναι πιο πιθανό να κερδίσουν κάτι μέσα στο χάος που ήδη επικρατεί παρά σε ήρεμες συνθήκες διαλόγου στο τέλος Αυγούστου.

Όλα ή τίποτα λοιπόν από τους ιδιοκτήτες των ταξί και το μπαλάκι είναι πια στη μεριά του Υπ.Προστασίας του Πολίτη και της Δικαιοσύνης.

ΠΟΙΟΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΕΙ, ΠΟΙΟΝ ?…


Έναν χρόνο και πλέον μετά την ανάληψη της υποχρέωσης να απελευθερωθούν τομείς και επαγγέλματα σε αυτήν τη χώρα, ώστε να τονωθεί ο ανταγωνισμός, να μειωθούν οι τιμές και να υπάρξει ανάπτυξη στον τόπο, πόσοι τομείς και ποια επαγγέλματα έχουν πραγματικά ανοίξει;
Ακόμη και σε όσα επαγγέλματα επιχειρήθηκε μια «ντεμέκ» ή περιορισμένη απελευθέρωση, τα αναγκαία προεδρικά διατάγματα ή οι υπουργικές αποφάσεις που ήσαν απαραίτητες για την ενεργοποίηση κρίσιμων ζητημάτων στην κατεύθυνση της τόνωσης του ανταγωνισμού δεν έχουν καν εκδοθεί.
Πάρτε για παράδειγμα τους φαρμακοποιούς. Στις 2 Μαρτίου του 2011 δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης ο πολύκροτος Νόμος 3918, βάσει του οποίου υποτίθεται ότι θα «απελευθερωνόταν» το επάγγελμα των φαρμακοποιών.
Βάσει του νόμου αυτού, έως την 1η Απριλίου έπρεπε να έχει εκδοθεί μία απόφαση του υπουργού Υγείας ώστε να είναι ανοικτά τα φαρμακεία καθ’ όλη τη διάρκεια της εργάσιμης εβδομάδας, αλλά και το Σάββατο.
Αντί αυτής εκδόθηκε μία απόφαση του γενικού γραμματέα του ίδιου υπουργείου, που «ετεροχρόνιζε» το θέμα και κρατούσε κλειστά τα φαρμακεία κατά τα Σάββατα και τις απογευματινές ώρες της Δευτέρας και της Τετάρτης. Πλέον, όπως πληροφορούμεθα, όλο το θέμα πάει ξανά σε «διαβούλευση».
Στους συμβολαιογράφους, ακόμη αναμένεται η έκδοση υπουργικής απόφασης, που θα οδηγήσει σε μείωση της μέσης αμοιβής κατά τουλάχιστον 50%…
Στους δικηγόρους, η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εγκαλεί με επιστολή της το υπουργείο Οικονομικών και ζητά εξηγήσεις για τους περιορισμούς που υπάρχουν ακόμη στην ίδρυση δικηγορικών εταιριών από δικηγόρους διαφόρων συλλόγων της χώρας, με εξαίρεση τους δικηγόρους Αθήνας και Πειραιά.
Την ίδια ώρα, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθήνας καλεί την κυβέρνηση «… να θέσει τέλος στις …. Συνέχεια

Το σχέδιό μας θα σώσει την Ελλάδα και θα προστατεύσει την Ευρώπη, δηλώνουν Μπαρουάν και Σόιμπλε


Άρθρο στους Financial Times

Άρθρο στους Financial Times, με τίτλο «Το σχέδιό μας θα σώσει την Ελλάδα και θα προστατεύσει την Ευρώπη», υπογράφουν από κοινού οι υπουργοί Οικονομικών Γαλλίας και Γερμανίας, Φρανσουά Μπαρουάν και Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

«Η Ευρώπη και το ευρώ βρίσκονται σε ένα σταυροδρόμι. Το θέμα του χρέους της Ελλάδας και της έλλειψης ανταγωνιστικότητας είναι ζωτικής σημασίας για τον περιορισμό του κινδύνου μετάδοσης της κρίσης στην υπόλοιπη Ευρωζώνη. Η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής ενέκρινε έναν οδικό χάρτη για την Ελλάδα, προκειμένου το χρέος της να καταστεί βιώσιμο και η χώρα να επιστρέψει στο δρόμο της βιώσιμης ανάπτυξης» υπογραμμίζουν.

«Με το πακέτο μέτρων που εγκρίθηκε κατά τη Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης αποτρέψαμε το να γίνει η κρίση του χρέους της Ελλάδας μία κρίση που θα μπορούσε βλάψει συνολικά την Ευρωζώνη και ως εκ τούτου το ευρώ. Αλλά δεν είμαστε αφελείς. Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην Ευρωζώνη απαιτεί υπομονή, μεγάλη αντοχή και όραμα» συνεχίζουν.

«Με δεδομένη τη δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης να σταθεροποιήσει τα δημοσιονομικά της και να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της, χώρες της Ευρωζώνης, από κοινού με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θα προσφέρουν νέα χρηματοδότηση λόγω της δυσκολίας της Ελλάδας να επιστρέψει στις αγορές» επισημαίνουν, τονίζοντας:

«Ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας θα πρέπει να συνεργαστούν για να υποστηρίξουν το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα»

Καταλήγοντας, οι δύο υπουργοί υπογραμμίζουν: «Θα υπερασπιστούμε το ευρώ. Δεν θα θέσουμε σε κίνδυνο την οικονομική και πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης, η οποία είναι η βάση της ευημερίας μας».

tanea.gr

Ε, ΚΑΙ ; ΣΤΑ «ΤΕΤΟΙΑ» ΜΑΣ !…


Βγαίνουν οι οίκοι (ανοχής) αξιολόγησης, ένας μετά τον άλλο και υποβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας. Ε, και ; Τώρα, πλέον, στα «τέτοια» μας ! Η χώρα είναι πια υπό την ομπρέλα της Ευρωζώνης και ποσώς την ενδιαφέρουν οι βαθμολογίες των διεθνών απατεώνων – σεκιουριτάδων των ανά την υφήλιο, κερδοσκόπων.
Οι περαιτέρω υποβαθμίσεις κάνουν, βέβαια, ακριβότερο το δανεισμό της Ελλάδας από τις διεθνείς αγορές, αλλά αυτό, εδώ και καιρό, μόνο ως ανέκδοτο ακούγεται και είναι. Ποιο δανεισμό από τις αγορές ; ΄Οσα χρειαζόμαστε τα παίρνουμε από την τρόϊκα και μάλιστα πολύ φθηνότερα.
Από την άλλη, οι κακές βαθμολογίες κάνουν ακόμα φθηνότερα τα παλιών εκδόσεων ελληνικά ομόλογα, πράγμα που διευκολύνει την επαναγορά τους από το EFSF, σε χαμηλότερες τιμές. Τόσο το καλύτερο, λοιπόν, αφού έτσι θα απομειωθεί περισσότερο το χρέος…
Σχετικά, τώρα, με τον αρχικό φόβο για τις αντιδράσεις της ελληνικής κοινωνίας στο ενδεχόμενο της βαθμολόγησης με selective default, όσο κι αν προσπαθούν οι εγχώριοι καιροσκόποι κι όσο κι αν κασσανδρίζουν λυσσωδώς, τραυλίζοντας μαλακίες περί χρεοκοπίας, υποθήκευσης του μέλλοντος κι άλλα τέτοια, ο ελληνικός λαός, με το αισθητήριό του, κατάλαβε απόλυτα την εξέλιξη που υπήρξε στις 22 Ιουλίου στις Βρυξέλλες, αντιλήφθηκε πως η οικονομία μας, όχι μόνο πήρε μια βαθιά ανάσα, αλλά η χώρα τέθηκε σε μια κατάσταση προστασίας για την επόμενη δεκαετία, που της δίνει την ευκαιρία και τη δυνατότητα, αλλάζοντας και δουλεύοντας να ξαναμπεί στο δρόμο της ανάπτυξης !…

Παραβολικά κάτοπτρα – το ηλιοθερμικό σύστημα για τη Μεσόγειο


 

Από τον Οκτώβριο αρχίζει στην Ισπανία μαζική παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος με παραβολικά κάτοπτρα. Τα ηλιοθερμικά εργοστάσια Andasol 1, 2 και 3 θα παρέχουν ηλεκτρικό ρεύμα όλο το 24ωρο σε πάνω από 500.000 ανθρώπους.

 Η γερμανική εταιρεία Solar Millennium AG από το Έρλαγκεν αναπτύσσει στη νότια Ισπανία (Ανδαλουσία / Γρανάδα) τον τρίτο κατά σειρά ηλιοθερμικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με παραβολικά κάτοπτρα. Πρόκειται για την ολοκλήρωση του ηλιοθερμικού πάρκου που άρχισε το 2006 με τον Andasol 1.
Το εργοστάσιο που κατασκεύασε η Solar Millennium AG στην Ισπανία (Andasol 3) παράγει ηλεκτρική ενέργεια με πάνω από 200.000 παραβολικά κάτοπτρα. Τα κάτοπτρα αυτά καταλαμβάνουν συνολική επιφάνεια 70 περίπου γηπέδων ποδοσφαίρου. Στο κέντρο του ηλιακού πάρκου υπάρχει ένας συσσωρευτής θερμότητας με δύο τεράστιες δεξαμενές αποθήκευσης, που χρησιμοποιούν υγρό άλας για την συγκράτηση της θερμότητας.
Το υγρό άλας θερμαίνεται μέχρι και 400 βαθμούς Κελσίου και μέσω ενός εναλλάκτη θερμότητας δημιουργεί ατμό. Από τον ατμό παράγεται ηλεκτρική ενέργεια.
Με τον εναλλάκτη θερμότητας μπορεί κάθε σύστημα παραβολικών κατόπτρων να αποθηκεύει το περίσσευμα ενέργειας με τη μορφή θερμότητας και να συνεχίζεται η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και τη νύχτα.
Το μεγαλύτερο ηλιακό πάρκο της Ευρώπης;
Η διαχειρίστρια εταιρεία των ηλιοθερμικών σταθμών Solar Millennium AG θα προχωρήσει σε νέα τεστ λειτουργίας τον Αύγουστο και αναμένεται αρχές Οκτωβρίου να ολοκληρωθεί το τρίδυμο σύστημα ηλιοθερμικών εργοστασίων Andasol.
Το ηλιακό πάρκο της Ανδαλουσίας, όπως ονομάζεται επίσημα, θα τροφοδοτεί με συνολική απόδοση 150 μεγαβάτ το κανονικό δίκτυο ηλεκτροδότησης της περιοχής.
Η τεχνολογία αυτή εφαρμόζεται για πρώτη φορά στην Ευρώπη.
Στις ΗΠΑ και μάλιστα στην Καλιφόρνια η χρήση παραβολικών κατόπτρων εφαρμόζεται από το 1985.
Η γερμανική Greenpeace χαιρέτισε την είδηση της ολοκλήρωσης του ηλιακού πάρκου στην Ισπανία με γερμανική τεχνολογία και επενδύσεις.
Σύμφωνα με ειδικούς τα παραβολικά κάτοπτρα είναι η τεχνολογία που ‘ταιριάζει’ στις χώρες της Μεσογείου. Γι’ αυτό χρειάζονται τόσο κίνητρα για επενδυτές και καταναλωτές, όσο υποχρεωτικό πλαίσιο χρήσης ηλιακής ενέργειας π.χ. για ζεστό νερό. Ένα τέτοιο σύστημα εφαρμόζει ο δήμος της Βαρκελώνης, όπου είναι υποχρεωτική στα καινούργια κτίρια η χρήση ηλιακής ενέργειας για παροχή ζεστού νερού σε ποσοστό 60%.

Το «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» κ. Παπανδρέου πρέπει να είναι η πρώτη φράση που θα χρησιμοποιείτε στους λόγους σας


George A. Papandreou

αυτοί που οδήγησαν τη χώρα ένα βήμα πριν το γκρεμό, αυτοί που 2πλασίασαν το χρέος – που είχε η χώρα μας από καταβολής του Ελληνικού Κράτους !!! – μέσα σε 5 μόνο χρόνια … αφού διάβασαν και ξαναδιάβασαν τη συμφωνία ( και τους πήρε πολλές ώρες … ) … τελικά έβγαλαν άναρθρες κραυγές !!! Τους καταλαβαίνω … είναι πιό εύκολο να καις – στην κυριολεξία όμως – μια χώρα (γιατί κάποιοι δεν ξεχνάμε… τους στρατηγούς ανέμους!) από το να γυρνάς κυριολεκτικά τον κόσμο για να σώσεις τη χώρα σου, για να κτίσεις ένα κράτος … κι όχι να το επανιδρύσεις όπως έλεγαν κάποιοι άλλοι … Το «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» κ. Παπανδρέου πρέπει να είναι η πρώτη φράση που θα χρησιμοποιείτε στους λόγους σας … γιατί από δω και πέρα οι προσπάθειες πρέπει να στραφούν στην ανάπτυξη αλλά … μακρυά από λογικές, πρακτικές και νοοτροπίες του παρελθόντος. Είναι καθήκον όλων μας να κάνουμε ένα βήμα μπροστά και να «κόψουμε τον ομφάλιο λώρο» με το παρακμιακό παρελθόν μας. Είναι καθήκον σας σαν ηγέτης να πατάξετε κάθε πρακτική που έρχεται από το παρελθόν, πριν ακόμα γεννηθεί. Και μπορείτε να το κάνετε ! Ήδη έχετε καταγραφεί στην ιστορία για τον πολιτικό σας πολιτισμό που πολλοί δεν μπορούν καν να τον κατανοήσουν και θεωρούν ότι αποτελεί ακόμα και «αδυναμία». Είναι όμως πολύ δυσκολότερο να ξεριζώσεις τις συνήθειες, τις πρακτικές, τις λογικές και τις νοοτροπίες που δηλητηρίαζαν και δυστυχώς δηλητηριάζουν ακόμα και σήμερα τις προσπάθειες για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ακόμα και από το να πείσεις τους Ευρωπαίους εταίρους μας… Συνεχίστε με όλους εκείνους που θέλουν να ζήσουν σε μια καλύτερη Ελλάδα, σε ένα Κράτος δικαίου. Καλό αγώνα!

Επιστολή σε 41 αντιστασιακούς



Tου Διονυση Γουσετη / diongus@otenet. gr

Αγαπητοί φίλοι, εκδώσατε της περασμένη βδομάδα ανακοίνωση που καταχωρήθηκε σε όλες σχεδόν τις εφημερίδες. Σ’ αυτήν εξηγείτε τους λόγους για τους οποίους απείχατε από τη φετινή γιορτή της δημοκρατίας. Γνωρίζω τους περισσότερους από σας προσωπικά, από τη συμπόρευση σε κόμματα της Αριστεράς. Μερικούς τους εκτιμώ και γι’ αυτό παραξενεύομαι από το ύφος και το περιεχόμενο της επιστολής. Κατ’ αρχήν, εσείς που γνωρίζω είσθε σήμερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπογράφετε όμως με αυτή σας την ιδιότητα, όπως ταιριάζει στο πολιτικό αυτό κείμενο (ανάλογη ανακοίνωση για τη δική του αποχή εξέδωσε και ο πρόεδρος Τσίπρας), αλλά με την ιδιότητα του αντιστασιακού. Γιατί; Δεν βρίσκω άλλη εξήγηση παρά ότι θέλετε να υπαινιχθείτε πως εκφράζετε όλους τους αντιστασιακούς, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, ώστε να δώσετε στην ανακοίνωσή σας ένα κοινωνικό εύρος που δεν έχει. Επιπλέον, κρεμάτε στο κείμενο τα παράσημα της αντιστασιακής σας δράσης (φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια), όπως δεν έχετε ξανακάνει και όπως δεν συνάδει με τη σεμνότητα του αγωνιστή. Γιατί; Για να εντυπωσιάσετε τον αναγνώστη;

Θα παρέβλεπα αυτό το ατόπημα, αν ήταν το μόνο. Ομως στην ανακοίνωσή σας κάνετε κάτι χειρότερο: μιλάτε για «οικονομική δικτατορία». Πότε ακριβώς άρχισε να εξυφαίνεται αυτή η οικονομική δικτατορία; Μήπως όσο ζούσαμε με δανεικά η δημοκρατία πήγαινε μια χαρά και μεταλλάχτηκε μόλις μας τα κόψανε; Και πού ήσασταν εσείς, οι αγωνιστές και πολιτικά στελέχη, να αντισταθείτε στην επερχόμενη «δικτατορία»; Αντί να αντισταθείτε, κάνατε ό, τι πέρναγε από το χέρι σας για να βοηθήσετε την επιβολή της. Οταν επρόκειτο να ιδιωτικοποιηθεί η «Ολυμπιακή» με ζημιά 1 εκατ. την ημέρα, φωνάζατε «ξεπούλημα». Το ίδιο φωνάζατε για τον ζημιογόνο ΟΣΕ και για κάθε ιδιωτικοποίηση. Ποτέ δεν καταγγείλατε τις χιλιάδες πελατειακές προσλήψεις αργόμισθων από το ΠΑΣΟΚ και τη Ν. Δ., ίσως επειδή και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πήγε πίσω όπου είχε εξουσία. Αγωνιστήκατε λυσσαλέα εναντίον του νόμου Γιαννίτση, που θα έβαζε τάξη στο ασφαλιστικό και νικήσατε. Κοντολογίς, συμμετείχατε στο διακομματικό πλιάτσικο πάνω στα δανεικά. Ολα αυτά τα χρόνια δεν είχατε να προτείνετε τίποτε άλλο από τη διατήρηση του καθεστώτος των δανεικών που μας οδήγησε στη χρεοκοπία, και κατ’ εσάς στη δικτατορία. Και στη συνέχεια αγκαλιάσατε τους τζαμπατζήδες του «δεν χρωστάμε – δεν πουλάμε – δεν πληρώνουμε». Είστε λοιπόν συνυπεύθυνοι.

Ομως, αφού θεωρείτε πως το καθεστώς μας είναι δικτατορία, πώς δέχεστε να χρηματοδοτείται ο ΣΥΡΙΖΑ από αυτό; Γιατί επιπλέον ανέχεστε να είναι η κομματική χρηματοδότηση ανά ψήφο 15πλάσια εκείνης των γερμανικών κομμάτων; Γιατί συναινέσατε σε αύξηση της χρηματοδότησης κατά 30%, τη στιγμή που περικόπτονται μισθοί και συντάξεις; Γιατί επιπλέον δανείζεστε από την (επάρατη) τράπεζα εκατομμύρια ευρώ με ενέχυρο την κρατική χρηματοδότηση; Μήπως αυτό εξηγεί τον ζήλο σας να μείνουν οι τράπεζες κρατικές; Πώς δέχεστε να αποσπά ο ΣΥΡΙΖΑ στα γραφεία του υπάλληλους της δικτατορίας; Αγαπητοί φίλοι, καλό είναι όταν μιλάμε δημόσια να μην προκαλούμε.

http://www.kathimerini.gr/

Γιώργος: Με μεγαλύτερη δύναμη θα πάμε μέχρι το τέλος της θητείας μας για τις μεγάλες αλλαγές


ΤΙ ΕΙΠΕ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ

Θέλω να αναφερθώ κατ’ αρχάς στα τραγικά γεγονότα της Νορβηγίας. Έχω επικοινωνήσει τηλεφωνικά μαζί του και έχω στείλει επιστολή στον Jens Stoltenberg, τον Πρωθυπουργό της Νορβηγίας, αλλά νομίζω ότι και εδώ, στο Υπουργικό Συμβούλιο, πρέπει να εκφράσουμε ομοθύμως τα συλλυπητήριά μας και τη συμπαράστασή μας στο Νορβηγικό λαό και στη Νορβηγική Κυβέρνηση, καθώς βέβαια και στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Νορβηγίας και, κυρίως, στους γονείς και τους συγγενείς των θυμάτων και των τραυματιών.
Και να θυμίσω ότι, η Νορβηγία, ήταν μία από τις χώρες που είχαν σταθεί στο πλάι της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, και που είχαν τόσο μεγάλη και έντονη παρουσία και ξεκάθαρη θέση. Να θυμίσω, επίσης, ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου, επειδή δεν μπορούσε να έχει ελληνικό διαβατήριο -από κάποια στιγμή και μετά, δεν του έδινε η χούντα – είχε νορβηγικό διαβατήριο. Αυτό ακριβώς δείχνει και την αλληλεγγύη που έδειξαν στη χώρα μας.
Εκφράζουμε όλοι τον αποτροπιασμό μας γι’ αυτή τη βία, τον φονταμενταλισμό που, όπως κατανοούμε, δεν έχει καμία σχέση με μία θρησκεία, έχει σχέση με την αντίληψη της απολυτότητας, του απολυταρχισμού, της έλλειψης σεβασμού και ανοχής στο διαφορετικό – βαθιά αντιδημοκρατικές αντιλήψεις, τις οποίες πρέπει να καταπολεμήσουμε και να αντιμετωπίσουμε, και στην Ευρώπη και παγκοσμίως. Γιατί αυτά τα φαινόμενα της βίας, που ζει δυστυχώς η Ευρώπη ή και άλλες περιοχές της γης, είναι φαινόμενα που υπονομεύουν τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Στο Υπουργικό Συμβούλιο της περασμένης Παρασκευής, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Όπως έχω πει, με την απόφαση αυτή, η χώρα μας έκανε ένα καθοριστικό βήμα στην αντιμετώπιση του πιο καυτού της προβλήματος, του υπέρογκου χρέους, που η Κυβέρνησή μας κλήθηκε να διαχειριστεί.
Αύριο, θα έχω επίσης την ευκαιρία να απευθυνθώ στην Κοινοβουλευτική μας Ομάδα, τόσο για τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής, όσο και για τις προτεραιότητές μας το προσεχές διάστημα.
Θα περιοριστώ λοιπόν, σήμερα, στο να παρατηρήσω πως η φύση των νομοσχεδίων που συζητάμε, αντανακλά ακριβώς αυτό που πρέπει να κάνουμε εφεξής: με μεγαλύτερη ορμή τώρα και πιο απερίσπαστοι από ό,τι μέχρι σήμερα, είμαστε σε θέση να ανοίξουμε όλο και περισσότερο την ατζέντα των μεγάλων θεμάτων και των μεγάλων αλλαγών, που βάζουν τη χώρα μας σε μια διαφορετική τροχιά.
Είναι η ώρα, με μεγαλύτερη δύναμη πια και αξιοποιώντας κάθε μέρα μέχρι το τέλος της θητείας μας, να προωθήσουμε μεγάλες αλλαγές που ανατρέπουν τα κακώς κείμενα – κακώς κείμενα πολλών ετών, δεκαετιών πολλές φορές – και βάζουν το θεμέλιο για μια χώρα καλύτερη, πιο δίκαιη, πιο δημοκρατική.
Και αν μέχρι σήμερα εξασφαλίσαμε μια ασπίδα προστασίας και καλύτερες προοπτικές, τώρα είναι ευθύνη δική μας, όλων των Ελλήνων, να αξιοποιήσουμε αυτή την ευκαιρία για αλλαγές, μέσα σε ένα κλίμα μεγαλύτερης σιγουριάς. Αλλαγές που…. Συνέχεια

Και λιώνουν και απελευθερώνουν τα δηλητήρια μας…!


Κάθε τόσο έρχονται στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα μελετών που προειδοποιούν για ραγδαία υποχώρηση των πάγων της Αρκτικής και για τις συνέπειές της, με κύρια την άνοδο της στάθμης των υδάτων.
Τώρα, ερευνητές από τον Καναδά, τη Ρωσία και την Κίνα υποστηρίζουν ότι τα πράγματα ενδέχεται να είναι πολύ σοβαρότερα… Tα συμπεράσματα της δικής τους μελέτης καταδεικνύουν ότι καθώς οι πάγοι λιώνουν, στην ατμόσφαιρα εκλύονται τοξικές ουσίες – αποτέλεσμα της ρύπανσης των τελευταίων δεκαετιών.

Η έρευνα αφορά την παρουσία στον πάγο των λεγόμενων ανθεκτικών οργανικών ρυπαντών (POP), που χρησιμοποιούνταν ευρέως στη γεωργία μέχρι πριν από περίπου δέκα χρόνια, όταν και απαγορεύτηκαν σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο, στον απόηχο μελετών που κατέδειξαν ότι είναι επικίνδυνοι για την υγεία και για το περιβάλλον. Όπως προδίδει και η ονομασία τους ωστόσο, αυτά τα χημικά αποδείχθηκαν όχι μόνο ιδιαίτερα ανθεκτικά, αλλά και ικανά να μεταφερθούν σε περιοχές πολύ μακριά από εκεί όπου χρησιμοποιήθηκαν.

Έτσι, μεγάλη ποσότητα POP κατέληξε στην Αρκτική, όπου χάρη στις εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες, «παγιδεύτηκε» στον πάγο, στο νερό και στο έδαφος, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εκλυθεί στο περιβάλλον. Καθώς τα τελευταία χρόνια οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν και οι πάγοι λιώνουν, τα επικίνδυνα αυτά χημικά εκλύονται στην ατμόσφαιρα.

«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι μια μεγάλη ποικιλία ανθεκτικών οργανικών ρυπαντών έχουν επανενεργοποιηθεί στην ατμόσφαιρα της Αρκτικής της τελευταίες δύο δεκαετίες ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής, επιβεβαιώνοντας ότι η υπερθέρμανση της περιοχής θα μπορούσε να υπονομεύσει τις προσπάθειες που γίνονται παγκοσμίως για τη μείωση της έκθεσης του περιβάλλοντος και των ανθρώπων σε αυτά τα τοξικά χημικά», γράφουν μεταξύ άλλων οι ερευνητές στην επιθεώρηση Nature Climate Change.

Οι διαπιστώσεις των επιστημόνων συνιστούν «καμπανάκι» ακριβώς γιατί τα POP μπορούν να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις μέσω του αέρα, να διεισδύσουν στην τροφική αλυσίδα και στο νερό και να συσσωρευτούν στον ανθρώπινο – και όχι μόνο- οργανισμό. Επιπλέον, τα χημικά αυτά, που έχουν συνδεθεί με σοβαρά προβλήματα υγείας, μπορούν να περάσουν από τη μητέρα στο έμβρυο.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.i-reportergr.com/2011/07/blog-post_541.html#ixzz1TDyeSJQR

ΜΗΠΩΣ ΑΡΧΙΣΕ Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ;


Η δημοσιονομική κρίση που πλήττει την Ευρώπη είναι πιθανότατα το σημάδι μιας βαθύτερης διαδικασίας παρακμής της γηραιάς ηπείρου, με απρόβλεπτες συνέπειες
του Νταν Σταϊνμποκ *

Η Ευρώπη δεν αντιμετωπίζει μιαν απλή κρίση δημοσίων χρεών. Όλα δείχνουν ότι βρίσκεται σε φάση «δομικής παρακμής», φαινόμενο που δεν είναι απαραιτήτως αναστρέψιμο. Όλοι οι παράγοντες της ανάπτυξης –η δημογραφία, τα κεφαλαιακά αποθέματα, η τεχνολογική πρόοδος– σημειώνουν κάμψη στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), η οποία παρουσιάζει επίσης πτωτική παραγωγικότητα και σημαντικές για το μέλλον της πολιτιστικές ακαμψίες. Η το πάλαι ποτε οικουμενική ευρωπαϊκή κουλτούρα υποχωρεί και αυτή, και η υποχώρηση θα εντείνεται όσο θα αυξάνεται ο πληθυσμός του πλανήτη μας.

Από δημογραφικής πλευράς, οι εκτιμήσεις του ΟΗΕ αναφέρουν ότι το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα βρίσκεται στα 9,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους, από 6,8 δισεκατομμύρια που είναι σήμερα. Η εργατική δύναμη θα αυξηθεί και αυτή κατά 1,3 δισεκατομμύρια ψυχές, στην Ασία και την Αφρική κατά κύριο λόγο, ενώ στην Ευρώπη ο ενεργός πληθυσμός θα μειωθεί κατά 110 εκατομμύρια. Επιπλέον, ο δείκτης εξάρτησης (ήτοι ο αριθμός όσων ανήκουν στον ενεργό πληθυσμό αλλά δεν εργάζονται προς τον αριθμό των εργαζομένων) θα αυξηθεί δραματικά στον αναπτυγμένο κόσμο, ιδίως στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ως το 2050 στην Ασία θα είναι 54%, έναντι 74% στην Ευρώπη. Η εξέλιξη αυτή θα έχει σοβαρότατες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες και θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας και τις επιδόσεις της σε ένα πολύ έντονα ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον.

Τί συμβαίνει, όμως, σε έναν άλλο βασικό δείκτη των δυνατοτήτων για μελλοντική ευημερία, τα κεφαλαιακά αποθέματα ενός έθνους; Ιστορικά γνωρίζουμε ότι οι αναπτυγμένες οικονομίες επένδυαν ετησίως περί το 20% του ΑΕΠ τους για την διαμόρφωση κεφαλαίων. Αλλά στις αναπτυσσόμενες χώρες επενδύονταν πολύ περισσότερο, περί το 35%-40%. Τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες οι επενδύσεις αυτού του τύπου στην Κίνα και την Ινδία θα εξακολουθήσουν να είναι εξαιρετικά υψηλές, της τάξης του 33^-34% ετησίως, ήτοι διπλάσιες από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές οικονομίες –την Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Είναι αλήθεια πως οι αναπτυγμένες οικονομίες θα συνεχίσουν να ηγούνται σε κρίσιμους τομείς, όπως η τεχνολογική καινοτομία, όπου, όμως, αναμένεται να δούμε και άλλες, αναπτυσσόμενες χώρες που διαθέτουν πλούσιες δεξαμενές υψηλά καταρτισμένου ανθρώπινου δυναμικού να κάνουν δυναμική εμφάνιση, όπως π.χ. η Κίνα στον τομέα των «πράσινων τεχνολογιών».

Επιπλέον, στον βαθμό που η παραγωγικότητα ή το κατά κεφαλήν εισόδημα παραμένουν χαμηλά σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, αυτές εξ ορισμού διαθέτουν πολύ πιο βιώσιμες αναπτυξιακές δυναμικές και μεγαλύτερα περιθώρια μείωσης του τεχνολογικού χάσματος που τις χωρίζει σήμερα από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Σύμφωνα με πιο μακροπρόθεσμες προβλέψεις, έως το 2050 οι μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου θα είναι οι ΗΠΑ, η Ινδία και η Κίνα. Αυτό που σπανίως λέγεται είναι πως το ποσοστό συμμετοχής της Ευρώπης στο παγκόσμιο ΑΕΠ αναμένεται να μειωθεί κατά πάνω από το μισό, πέφτοντας από το 25% του 2000 σε κάτω του 10% το 2050. Μια τόσο δραματική μείωση της οικονομικής ισχύος δεν μπορεί παρά να οδηγεί σε αντίστοιχη μείωση της πολιτικής της επιρροής.

Τούτων λεχθέντων, η Ευρώπη συνολικά θα κατορθώσει να συνεχίσει να συγκαταλέγεται στις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου αν κατορθώσει να διατηρήσει ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 1,5% ετησίως. Στον βαθμό, όμως, που θέλει να συντηρήσει τον ηγετικό της πολιτικό ρόλο, καθώς οι αναπτυξιακοί της ρυθμοί θα επιβραδύνονται, η Ευρώπη δεν έχει άλλη λύση παρά να ενισχύσει την συνοχή της.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Χοσέ-Μανουέλ Μπαρόζο, το βασικό δίδαγμα της ελληνικής κρίσης είναι πως η νομισματική ένωση (ΟΝΕ) δεν είναι βιώσιμη χωρίς την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που το μέλλον της ΕΕ θα καθοριστεί τους επόμενους μήνες και όχι το 2050. Αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποδειχθούν ικανοί να εφαρμόσουν τις σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές που δεν μπορεί να αναβάλλονται άλλο, αν ενισχύσουν το Σύμφωνο Σταθερότητας, αν καταστήσουν πιο «σφιχτές» τις δημοσιονομικές πολιτικές και κατορθώσουν να κάμψουν την αισχροκέρδεια, η κρίση μπορεί να αποδειχθεί γενέτειρα μιας νέας, πιο ισχυρής οικονομικά και συνεκτικής πολιτικά Ευρώπης.

Αν, εντούτοις, η Ευρώπη αποτύχει να εφαρμόσει αυτές τις αλλαγές ή τις αναβάλλει ξανά, η κρίση θα κατατεμαχίσει την πολιτική συνοχή της Ευρώπης και θα εξασθενήσει περαιτέρω την οικονομική της ισχύ.

Στο πλαίσιο αυτό, η ελληνική κρίση μπορεί να υπήρξε αφυπνιστική για την Ευρώπη, αλλά είναι αμφίβολο αν η ελληνική κυβέρνηση έχει συναίσθηση της κρισιμότητας των ενεργειών της. Ο Έλληνας πρωθυπουργός ναι μεν διεθνοποίησε το πρόβλημα του ελληνικού δημοσίου χρέους, αλλά η μέχρι σήμερα πολιτική του δεν πείθει ότι η κυβέρνησή του μπορεί να προχωρήσει σε αποφασιστικές μεταρρυθμίσεις που θα έπειθαν τις αγορές ότι κάτι αλλάζει στην ευρωζώνη. Γι αυτό και οι τελευταίες αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών, παρά τις όποιες θετικές πλευρές τους, αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ούτε καν η Ουάσινγκτον δεν είναι ασφαλής. Πάνω από το 50% των υπερπόντιων αμερικανικών περιουσιακών στοιχείων βρίσκονται στην Ευρώπη. Η ΕΕ δέχεται το 20% των αμερικανικών εξαγωγών, που αναμένεται να πληγούν σε περίπτωση αναιμικής ανάκαμψης της Ευρώπης. Παρομοίως, η βασιζόμενη στις εξαγωγές οικονομία της Ιαπωνίας εξαρτάται άμεσα από την πορεία της ανάκαμψης στις ΗΠΑ και την ευρωζώνη. Είναι έτσι κατάδηλο ότι η κρίση στην ευρωζώνη μπορεί να προσλάβει παγκόσμιο χαρακτήρα, για το καλύτερο ή για το χειρότερο.

Στις σημερινές συνθήκες, όπου ήδη είναι έκδηλη και η έλλειψη κεφαλαίων σε παγκόσμιο επίπεδο, τα ημίμετρα ρίχνουν λάδι στην φωτιά. Ούτε η Ελλάδα ούτε καμμία άλλη από τις πλέον ευάλωτες οικονομίες της ευρωζώνης (για να μην μιλήσουμε για το ευρώ) δεν μπορούν να σωθούν με επεμβάσεις του τύπου «σοκ και δέος», στον βαθμό που οι πραγματικά δύσκολες, αναγκαίες πολιτικές αποφάσεις εξακολουθούν να αναβάλλονται. Η αποκατάσταση της ρευστότητας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την δομική αποπληρωμή των δημοσίων χρεών.

Αυτό που αναζητούν οι επενδυτές είναι αποφασιστικές και ταχείες παρεμβάσεις για την μεταρρύθμιση της ίδιας της ευρωζώνης. Το τελευταίο που θέλουν να δουν είναι πολιτικούς δισταγμούς και βίαιες συγκρούσεις που θα επεκτείνονται από τους δρόμους της Αθήνας σε εκείνους της Λισαβώνας, της Μαδρίτη, τελικά της Ρώμης, του Λονδίνου, της Φρανκφούρτης και, ναι, ακόμα και στους δρόμους των αμερικανικών και ιαπωνικών μητροπόλεων. Και, σε τελευταία ανάλυση, ας μην ξεχνάμε ότι κάπου παραμονεύουν και οι εχθροί της δημοκρατίας.
* Καθηγητής στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ

Επενδύστε στην Ελλάδα


 

Ενόψει της αυριανής διάσκεψης για τις επενδυτικές και αναπτυξιακές δυνατότητες της Ελλάδας ο υπουργός Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ δήλωσε ότι α και το ω της εξόδου από την κρίση είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.

 

Σε συνέντευξή του στο πρωινό μαγκαζίνο του Δεύτερου Καναλιού (ZDF) ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας δήλωσε πώς περιμένει αύριο να αποσαφηνιστούν τρία βασικά σημεία: τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα, πως μπορούν να βοηθήσουν τους Έλληνες επιχειρηματίες και πού και πώς μπορούν να επενδύσουν οι Γερμανοί:
«Χρειαζόμαστε κατ’ αρχήν σαφείς δομές στη διοίκηση, που θα εγγυώνται σαφείς και ασφαλείς επενδυτικές δυνατότητες. Από την άλλη οι Έλληνες χρειάζονται την εμπειρία των μικρομεσαίων και μεσαίων γερμανικών επιχειρήσεων».
Σε αυτό ο κ. Ρέσλερ εκτιμά ότι μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά η γερμανική βιομηχανία π.χ. «οι δυναμικές μεσαίες επιχειρήσεις μπορούν να μεταφέρουν στους Έλληνες επιχειρηματίες τις εμπειρίες τους στον τομέα της χρηματοδότησης σε εποχές κρίσης».
Επίσης υπογράμμισε ότι οι τομείς της οικονομίας που πρέπει να γίνουν επενδύσεις είναι ο τουρισμός, οι υποδομές και οι τηλεπικοινωνίες λέγοντας πως στην αυριανή διάσκεψη θα παρευρίσκονται και εκπρόσωποι της κυβέρνησης π.χ. από το υπουργείο Εξωτερικών και πως το υπουργείο του προτίθεται να αποταθεί και στην ΕΕ, διότι «η Κομισιόν διαθέτει πρακτικές διευκόλυνσης των επιχειρηματιών για επενδύσεις στην Ελλάδα.»
Λυδία λίθος η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας η Ελλάδα κατέχει στην κλίμακα επενδυτικού ενδιαφέροντος την 109η θέση. Γιατί να επενδύσουν σε αυτήν οι γερμανικές επιχειρήσεις; Ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας επιμένει στη συνέντευξή του ότι αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο: «να αλλάξουμε τα σημερινά δεδομένα».
Επανέλαβε τα περί αλλαγής στις δομές, το νομικό πλαίσιο επενδύσεων στην Ελλάδα και διευκρίνισε: «Όλα αυτά θα τα συζητήσουμε αύριο με τους επιχειρηματίες. Δηλαδή θέλουμε να διαπιστώσουμε, πρώτον, ποιες είναι οι εμπειρίες των γερμανικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα, και δεύτερον τι πρέπει να αλλάξει άμεσα στο νομοθετικό και διοικητικό πλαίσιο για τη διευκόλυνση περαιτέρω επενδύσεων στην Ελλάδα.»
Τέλος, λυδία λίθος για τον Γερμανό υπουργό Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ είναι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας: «Μόνον εάν η Ελλάδα ενισχύσει την ανταγωνιστική της ικανότητα μπορεί όντως να βγει από την κρίση. Ταυτόχρονα με το νέο πακέτο κερδίσαμε χρόνο και μπορούμε στο διάστημα αυτό να ενισχύσουμε την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας.»

Δυστυχώς παιδιά η χρεοκοπία απομακρύνεται


 

 

 
Δυστυχώς παιδιά μου δεν θα πτωχεύσουμε. Αλέξη, η αργεντινοποίηση αναβάλλεται επ’ αόριστον, Αντώνη  θα πρέπει να περιμένεις. Όλοι οι επίδοξοι σκυλευτές του πτώματος του ΠΑΣΟΚ αλλά και της χώρας θα μείνουν με την όρεξη, γιατί το κλίμα κατάθλιψης αλλάζει και οι εκλογές, απομακρύνονται. Όσοι προβάρανε το κουστουμάκι Νο 3% και κάτι, αγωνιούντες για τα πιθανά στενέματα, θα πρέπει να φορέσουν φόρμες εργασίας και να στρωθούν στη δουλειά. Θα πρέπει να κάνουν πολιτική. Θα πρέπει να προτείνουν, να υποστηρίξουν, να διορθώσουν, να είναι συγκεκριμένοι και ρεαλιστές. Θα πρέπει να πουν και κανένα ΝΑΙ. Θα πρέπει να αποδείξουν ότι είναι ευτυχείς από τη σωτηρία της χώρας. Θα πρέπει να αποδεχθούν ότι η Ελλάδα εισέρχεται σε μια άλλη εποχή με προοπτικές ανάπτυξης και να βάλουν πλάτη. Γιατί οι δυσκολίες είναι μπροστά μας.  Αν θέλουν να υπάρχουν και στο πολιτικό τοπίο του αύριο.
Ξέρω βέβαια ότι «το κάνω πολιτική» δεν είναι εύκολο πράγμα για  τα  πολιτικά μας κόμματα. Γι’ αυτό στην αρχή θα θελήσουν να παίξουν το έργο που βλέπουμε αυτές τις μέρες.
Κυβερνητικές δυνάμεις  θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν τα περιθώρια που δίνει η σωτηρία. Μην ανοίξουμε αυτό το κλειστό, να μη διαλύσουμε εκείνον τον άχρηστο οργανισμό, να μην πουλήσουμε. Μήπως μας παίρνει να είμαστε λιγάκι large με κείνη τη συντεχνία; Να κάνουμε και λίγους διορισμούς μπας και μαζέψουμε αυτούς που έχουν φύγει; Οι αδρανειακές και πελατειακές δυνάμεις θα ξεσαλώσουν. Η παρούσα λύση ανοίγει την όρεξη για δημοσιονομική και μεταρρυθμιστική χαλάρωση. Ελπίδας μας ο ευρωπαϊκός έλεγχος, αλλά δεν ξέρω αν αρκεί. Θα ήταν τελείως βλακώδες να κυριαρχήσουν τέτοιες λογικές. Η λύση στο πρόβλημα του χρέους δεν σημαίνει με τίποτα και λύση στα δομικά προβλήματα της χώρας. Η σωτηρία παραμένει εσωτερική μας υπόθεση.
Οι υπόλοιποι εν σώματι θα βγουν στα κάγκελα. Και δώστου μπιζάρισμα σε ναυτεργάτες και ταξιτζήδες. Και δώστου σέντρες σε πρυτάνεις και φοιτητές. Και όλοι θα ζητούν εκλογές. Η βία θα χτυπήσει κόκκινο. Όπου φαίνεται επένδυση και δουλειά οι δυνάμεις της πτώσης θα τρέχουν να την καταστρέψουν. Η αδράνεια της αντιμνημονιακής λογική πάνω στην οποία στήριξαν όλη την προηγούμενη πολιτική τους θα συνεχίσει να τους οδηγεί. Η νέα κόκκινη γραμμή θα είναι η διατήρηση των κεκτημένων των συντεχνιών. Ο βαθύτερος στόχος τους, η αποφυγή της ανάκαμψης. Η καταστροφή της χώρας.
  Αλλά το πουλί παιδιά πέταξε. Θα πρέπει να πείτε κάτι άλλο, το σύστημά σας θέλει αλλαγή.
Η ίδια εξέδρα που σας αποθέωσε στο πρώτο ημίχρονο, αυτή η ίδια μπορεί και να σας γιουχάρει. Θα πρέπει να κάνετε και σεις λίγο παιχνίδι. Και εδώ είναι το δύσκολο. Δεν φτάνει πια ο στείρος αρνητισμός. Δεν φτάνει να λέτε ότι έχετε προτάσεις. Θα πρέπει να είναι και εφαρμόσιμες στο περιβάλλον που διαμορφώνεται. Αλλά κυρίως θα πρέπει να θέλετε να αλλάξετε τη χώρα, να θέλετε τις δομικές μεταρρυθμίσεις. Όχι τις άλλες, εκείνες τις δικές σας τις περισπούδαστες που συνήθως οδηγούν στο απλό lifting. Αλλά αυτές που θα πρέπει να διαμορφώσετε από κοινού με την κυβέρνηση και ενάντια στις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας. Και όταν αυτές γίνουν νόμοι, να σπεύσετε να τις στηρίξετε και να διαμορφώσετε συνθήκες ώστε να ευδοκιμήσει η πολυπόθητη ανάπτυξη. Τώρα θα φανεί η υπευθυνότητα όλων. Έχει το πολιτικό σύστημα τα κότσια να σταθεί αντάξιο των περιστάσεων; Έχει το ηθικό ανάστημα να  προτάξει το συμφέρον του λαού μπροστά από το κομματικό συμφέρον; Δεν έχω απάντηση καταφατική.

Παράταση και πέναλτι



work-hard-play-smart

Δεν είμαι από αυτούς που πανηγύρισα στην ανακοίνωση του σχεδίου βοήθειας της χώρας μου. Άλλωστε, θεωρώ πως δεν προτάθηκε η καλύτερη δυνατή λύση (εδώ)  αλλά δημιουργήθηκε ένα μείγμα από παρεμβάσεις που έχει και πειραματικά χαρακτηριστικά. Εντούτοις, είναι ηλίου φαεινότερο πως πρόκειται για μία οικονομική κίνηση η οποία επιμηκύνει την επιβίωσή μας και μας δίνει τον επιπλέον χρόνο να σκεφτούμε και να πράξουμε. Τώρα πια δε χρειάζονται απότομες στραβοτιμονιές και βεβιασμένες αντιδράσεις.  Ψυχραιμία χρειάζεται, σχέδιο και αποφασιστικότητα…

– Το σχέδιο διαφαίνεται πως υπάρχει.

– Η ψυχραιμία αποτελεί προϋπόθεση για την επίτευξη του στόχου.

– Η αποφασιστικότητα απαιτεί πολιτική βούληση και κοινωνική κατανόηση.

Και για να το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή: Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Ας πάψουμε να ψάχνουμε για λίρες, χρυσό, πετρέλαιο, τζόκερ, λόττο και ό,τι άλλο ουρανοκατέβατο. Ας πάψουμε να περιμένουμε πάντα από κάποιον άλλο να μας σώσει. Θα πρέπει να καταστεί σαφές στο υποσυνείδητο του πολίτη πως κανείς ευρωπαίος από μηχανής θεός δε θα μας φέρει οιαδήποτε λύση. Αυτό που μπορούσε να κάνει η Ε.Ε. το έκανε. Μας πρότεινε τις μεθόδους για να λύσουμε την άσκηση· Το λυσάρι βρίσκεται στα δικά μας χέρια.

Οι πολιτικοί θα πρέπει να τολμήσουν και οι πολίτες να κατανοήσουν και να προσπαθήσουν. Η αγανάκτηση και η αντίδραση βοήθησαν ως μοχλός πίεσης στη διαπραγμάτευση. Πλέον δεν έχουν κάτι να προσφέρουν. Ας σηκώσουμε όλοι τα μανίκια και ας βάλουμε μπρος. Δουλειά χρειάζεται τώρα, δουλειά απ᾽ όλους. Όσους έχουν δουλειά.  Αυτοί ας δουλέψουν παραπάνω. Ας δουλέψουν και γι᾽ αυτούς που δεν έχουν. Διότι δουλειά θα φέρει η ανάπτυξη και όχι η πλατεία. Και η ανάπτυξη δεν είναι βροχή που μόλις ωριμάσει θα πέσει από τα σύννεφα. Σε κάρο φορτωμένη είναι, αρκετά μακριά, βαριά ζυγίζει και θέλει σήκωμα και σκούντημα.

http://www.epikairo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=9122:2011-07-24-09-43-59&catid=1:apopsi&Itemid=27

Η αναπαραγωγή του χρεοκοπημένου μοντέλου


Ένα πράγμα πρέπει να καταλάβουμε: η κρίση που ζούμε δεν είναι οικονομική, δεν είναι πολιτική, δεν είναι κοινωνική. Είναι καθολική. Και έγινε καθολική διότι ο κινητήριος μοχλός ολόκληρου του ελληνικού οικοδομήματος -που ήταν και θα παραμείνει για ένα χρονικό διάστημα το κράτος- υπολειτουργεί. Όχι μόνο σε ό,τι αφορά την ποιότητα των υπηρεσιών του. Σ’ αυτό πάντα υπολειτουργούσε. Ακόμη και την εποχή της μεγάλης οικονομικής ευφορίας, στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, η επιτυχημένη κατά τα άλλα κυβέρνηση Σημίτη σκόνταψε στην «καθημερινότητα του πολίτη».

Το κράτος σήμερα δεν έχει τους πόρους αναπαραγωγής του νεοελληνικού μοντέλου «ανάπτυξης». Δεν έχει χρήματα να κάψει για να κινητοποιήσει την κρατικοδίαιτη ελληνική επιχειρηματικότητα, να πληρώσει τη σε μεγάλο βαθμό κρατικοδίαιτη τάξη των εργατοϋπαλλήλων, να ενισχύσει τους κρατικοδίαιτους μηχανισμούς ιδεολογικής παρέμβασης (Μέσα Ενημέρωσης, διανοούμενους και «διανοούμενους»), να συνεχίσει να επιδοτεί τα προβλήματα αντί να τα λύνει.

Το αποτέλεσμα είναι η μεγάλη σύγχυση. Ας μην ξεχνάμε ότι ζούμε σε μια χώρα ο πληθυσμός της οποίας πίστευε ότι η διαρκής άνοδος του βιοτικού επιπέδου -συλλογικά και ατομικά- είναι εξασφαλισμένη, ανεξαρτήτως του παραγωγικού αποτελέσματος. Πίστευε, μεταφυσικά σχεδόν, ότι λεφτά υπάρχουν και το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να βάλει μέσον ή να κλείσει κάποιο δρόμο για να τα πάρει. Ζούμε επίσης σε μια χώρα όπου τα Μέσα Ενημέρωσης, αφού έχασαν την μεγαλύτερη είδηση της τελευταίας δεκαετίας, δηλαδή τη χρεοκοπία του κράτους, τσαλαβουτούν σε ιδεολογήματα της «χαμένης ανάπτυξης», ενώ οι θαμώνες των τηλεκαφενείων δίνουν στην τρόικα οδηγίες εξόδου από την κρίση, κρίση για την οποία δύο χρόνια πριν ούτε καν προειδοποίησαν.

Όλα τα ελλείμματα -οικονομικό, πολιτικό, δημοσιογραφικό, υγείας, παιδείας, ασφάλειας κ.λπ.-, που σήμερα φαντάζουν απειλητικά, προϋπήρχαν. Δεν κατέρρευσε μετά τον Μάιο του 2010 το κέντρο της Αθήνας. Η ανομία δεν…. Συνέχεια

Η αντίφαση του Αντώνη Σαμαρά


 

 
 Του Θόδωρου Μαργαρίτη, http://www.aixmi.gr, 24.7.11
Η Ν.Δ. και ο πρόεδρός της θέτουν ζήτημα επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου, το οποίο άλλωστε καταψήφισαν στη Βουλή. Ο κ. Σαμαράς έχει γίνει αποδέκτης πολλαπλών πιέσεων από Ευρωπαίους παράγοντες για μια πιο φιλομνημονιακή τοποθέτηση, αλλά επιδιώκει να εμφανιστεί ότι δεν υποχωρεί. Αντίθετα, με ισχυρές δόσεις λαϊκισμού και δημαγωγίας, ασκεί μαχητική αντιπολίτευση. Πριν αρκετούς μήνες οι συνδικαλιστές-γιατροί της Ν.Δ. καταλαμβάνουν το Υπουργείο Υγείας. Σήμερα τα στελέχη του κόμματος πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις των ΤΑΞΙ. Οι παράγοντες της Ν.Δ. εκφράζονται φιλικά ακόμα και για τη δράση του ΣΥΡΙΖΑ! Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν οι σχετικές δηλώσεις «συμπαράστασης» του Χρύσανθου Λαζαρίδη, όταν το σύνολο των πολιτικών κομμάτων ασκούσε κριτική προς το συγκεκριμένο κόμμα της Αριστεράς για αμφίσημες τοποθετήσεις στα ζητήματα πολιτικής βίας. Εκπληκτικό! Η Ν.Δ. που κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ για τις σχέσεις του με τους κουκουλοφόρους τον Δεκέμβρη του 2008, τώρα στέλνει δηλώσεις «συμπαράστασης»…

Η γενική στάση της Ν.Δ. είναι ενταγμένη σε μια σαφή τακτική ανακατάληψης της εξουσίας με κάθε μέσο και τρόπο. Προφανώς, είναι σεβαστή επιλογή όσο και αν διαφωνεί κανείς με τέτοιες μεθόδους.
Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα πολιτικά διακυβεύματα που πρέπει να σημειώσουμε εάν δεν θέλουμε να αποϊδεολογικοποιήσουμε τελείως κάθε πολιτική πρακτική. Εξηγούμαι… Η Ν.Δ. ανήκει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ). Στους ιθύνοντες αυτού του χώρου συγκαταλέγονται ο κ. Μπαρόζο, η κ. Μέρκελ, ο κ. Σαρκοζί κλπ. Δηλαδή, μιλάμε για τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Δεξιάς και αρχιτέκτονες της νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας.
Είναι αλήθεια, μάλιστα, ότι οι Σοσιαλδημοκράτες απέναντί τους είναι αμήχανοι, υποχωρητικοί και ορισμένοι συνταυτίζονται. Οι συγκεκριμένοι παράγοντες της Ευρωπαϊκής Δεξιάς από κοινού με τους ομοϊδεάτες τους γραφειοκράτες της Ε.Ε. οδηγούν το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα σε βαθειά κρίση. Ανατρέπουν θεμελιώδεις αρχές και κατακτήσεις, όπως το κοινωνικό κράτος, η κοινωνική προστασία. Έχουν αναγορεύσει τις αγορές σε μοναδική θεότητα του κόσμου. Αρνούνται επιλογές αντιπαράθεσης με ισχυρούς οικονομικούς κύκλους όπως οι περίφημοι οίκοι αξιολόγησης. Απορρίπτουν το ευρωομόλογο το οποίο θα έδινε μια ανάσα ανάπτυξης στις περιφερειακές χώρες της Ε.Ε. Οι ηγέτες του ΕΛΚ αποδομούν κάθε προοπτική του κοινού Ευρωπαϊκού οράματος. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.
Με αυτούς, λοιπόν, συμπορεύεται ο κ. Σαμαράς. Το ΕΛΚ, όμως, δεν είναι πρόσκληση σε πάρτυ. Δεν είναι μια παρέα Βρυξελλών. Είναι ο κεντρικός χώρος με τη «μητροπολιτική» ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού. Επομένως, η Ν.Δ. δεν μπορεί να κινείται και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα. Οι εξηγήσεις της για τη περιουσία της στη συγκεκριμένη πολιτική οικογένεια δεν επαρκούν.
Ο κ. Σαμαράς -αν έχει τα κότσια- ας υπογραμμίσει προς τους ισχυρούς κύκλους της Ε.Ε. τη διαφορετική στρατηγική με τους ομοϊδεάτες του αποχωρώντας από το ΕΛΚ προς μια άλλη πολιτική ομάδα ή προς τους ανεξάρτητους. Διότι σε τελευταία ανάλυση δεν μπορεί να βάζει τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Ούτε οι Έλληνες πολίτες είναι ινδιάνοι για να τους μοιράζει καθρεφτάκια…

*Ο Θόδωρος Μαργαρίτης είναι μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς.

ΤΟ ΠΑΤΑΤΡΑΚ ΤΟΥ (ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ) ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥ !…


Η απόφαση της Ευρωζώνης για την Ελλάδα άφησε στα κρύα του λουτρού τα αρπακτικά της διεθνούς κερδοσκοπίας, μιας και, τελικά, ο τρόπος που οι ιδιώτες συμμετέχουν στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δεν σηματοδοτεί «πιστωτικό γεγονός» και συνεπώς τα περιβόητα CD’S δεν πληρώνονται !
Στα κρύα του λουτρού, όμως, δεν έμειναν μόνον όσοι στοιχημάτισαν, στη χρεοκοπία της Ελλάδας, τα λεφτά τους, αλλά κι όσοι ποντάρισαν σ΄ αυτήν, την πολιτική τους ανέλιξη. Χαρακτηριστική περίπτωση πολιτικού κερδοσκόπου ο Αντωνάκης !…
Περιπλανόμενος στα εύκολα μονοπάτια του λαϊκισμού και μετερχόμενος κάθε βρώμικο και παραπλανητικό επιχείρημα, εμφάνιζε την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό σε λάθος δρόμο, παρουσιάζοντάς τους, ως τους υπεύθυνους για την πορεία της χώρας προς την χρεοκοπία.
Πάνω στη διαπίστωση – σύνθημα πως «αυτή η πολιτική δεν οδηγεί πουθενά…», έχτιζε έναν αντίλογο και μια εναλλακτική πρόταση, κυριαρχούμενα από ευτελείς λαϊκίστικες κριτικές και ασυνάρτητες προτάσεις, που φάνταζαν ως το μαγικό φίλτρο του Πανοραμίξ. Φυσικά και η άκρατη ψηφοθηρία στις τάξεις των καταταλαιπωρημένων από τη λιτότητα πολιτών, δεν μπορούσε να γίνει παρά με το αισχρό και ανεύθυνο χάϊδεμα των αυτιών από το Σαμαρά και τη δράκα της ΠΟΛΑΝ, που κατέλαβε τη Ν.Δ. (Ο Καραμανλάκας λακίζοντας, την παρέδωσε κι αυτήν…).
Στο τελευταίο στάδιό της η στρατηγική των κερδοσκόπων της Συγγρού περιλάμβανε την εκδοχή των πρόωρων εκλογών, εξέλιξη που την προδίκαζαν ως αναγκαστική επιλογή του Παπανδρέου, λόγω του αδιέξοδου στο οποίο θα βρίσκονταν, εκεί προς το Φθινόπωρο. Τόσο ώριμες και εύστοχες ήταν οι εκτιμήσεις τους, ώστε απέκλειαν οποιαδήποτε υπέρβαση από την πλευρά της Ε.Ε. και δεν έδιναν καμιά πιθανότητα επιτυχίας στις προσπάθειες της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού για να βρεθεί μια λύση – διέξοδος και στις αντιτιθέμενες θέσεις των εταίρων και στα ελληνικά προβλήματα.
Να, όμως, που η λύση – διέξοδος ήρθε και σηματοδότησε το δικό τους αδιέξοδο !
Η σύγχυσή τους φάνηκε όταν, λίγες ημέρες πριν, ψυλλιαζόμενοι τη φορά των πραγμάτων και την πιθανή συμφωνία, επεχείρησαν να παίξουν με την «επιλεκτική χρεοκοπία», μιας και η πραγματική χρεοκοπία φαίνονταν να εξαλείφεται ως ενδεχόμενο. Ο ίδιος ο Αντωνάκης βγήκε στο γυαλί και εξόρκισε τη συμμετοχή των ιδιωτών στην όποια αναδιάρθρωση του χρέους, επειδή θα προκαλούσε, τάχα, την «επιλεκτική χρεοκοπία», ενώ παράλληλα τα γαλάζια παπαγαλάκια γέμιζαν έντυπες και ηλεκτρονικές σελίδες με τον ηλίθιο αφορισμό : η χρεοκοπία είναι μία, όπως κι αν προσδιορίζεται…

Η ίδια ομάδα των κάφρων – παπαγάλων, βγήκε αμέσως μετά την ολοκλήρωση της συνόδου των Βρυξελλών και έκρωξε τη μαλακία : χρεοκόπησαν την Ελλάδα !…
Δυστυχώς οι καθοδηγητές τους, αφού χρειάστηκαν, σχεδόν, είκοσι ώρες στη Συγγρού για να καταλάβουν τι έγινε και μετά να συνέλθουν από την κατραπακιά, βγήκαν δια του αρχηγού και τους άδειασαν, μη επικεντρώνοντας στην «επιλεκτική χρεοκοπία», αφού με τις αποφάσεις που πάρθηκαν, όλες οι πιθανές παρενέργειες (κυρίως προς τις τράπεζες), αντιμετωπίζονταν προληπτικά και καθοριστικά.

Τι περιμένουν, τώρα πια, οι απελπισμένοι ; Μα την αδυναμία της κυβέρνησης να εφαρμόσει το πρόγραμμά της, που θα φέρει την απαίτηση των εταίρων για νέα μέτρα !

Νέο στοίχημα, λοιπόν, νέο CD’S από τους πολιτικούς κερδοσκόπους και φτου κι απ΄ την αρχή. Αυτός άλλωστε είναι ο ρόλος τους !..

Δεν περνάει πλέον ο φασιστικός τραμπουκισμός


Το χθεσινό παράδειγμα στη Χαλκίδα, με τους «ταξιτδήδες» και τους «συριζαίους» (δήθεν «αγανακτισμένους») ας γίνει μάθημα. Πήγαν με γιαούρτια, αβγά και τσαμπουκά (ξύλο) να διακόψουν την Περιφερειακή Συνδιάσκεψη Στερεάς Ελλάδας του ΠΑΣΟΚ. Επεσαν όμως απέναντι στον Μόσιαλο, που έδειξε «αντανακλαστικά φοιτητή του ‘73».

Τους είπε ορθά κοφτά ότι αν δεν διαλυθούν και δεν φύγουν ΔΕΝ θα μεταφέρει το παραμικρό στην κυβέρνηση, τους είπε ότι με τραμπουκισμούς και…αβγά που αρμόζουν σε φασίστες δεν κάνει τον παραμικρό διάλογο και η συνδιάσκεψη έγινε κανονικά (από το πρωί μέχρι αργα το απόγευμα) – περίμεναν ότι θα την ακύρωναν όπως έγινε στην Πάτρα. Μόνο που αυτές οι θλιβερές μειοψηφίες των τραμπούκων, είναι πλεον απομονωμένες…Στην κομματική αυτή σύσκεψη της Χαλκιδας προσκεκλημένοι ήταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος και ο αναπληρωτής υπουργός ανάπτυξης Σωκράτης Ξυνίδης. Ο Η.Μόσιαλος είπε στο κομματικό ακροατήριο ότι την Τρίτη «θεσμοθετημένα θα βρεθεί λύση» στο θέμα των ιδιοκτητών ταξί…

Οι τραμπούκοι φασίστες τελικά πήραν από τα αυτοκίνητα τους ντομάτες και αβγα και τα πέταξαν στο κτίριο που γινόταν η κομματική σύσκεψη (φαντάζεστε τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ να πηγαίνουν επίσης στις κομματικές συσκέψεις του ΣΥΡΙΖΑ και να τους πετάνε γιαούρτια, αβγα και ντομάτες;). Τι φώναζαν οι ευγενείς αυτοί άνθρωποι; «Γιωργάκη φύγε απ’ τη βουλή, άσε το ποδήλατο και πάρε ένα ταξί» και άλλα τέτοια… ευφυή!
Σύμφωνα με το τοπικό ρεπορτάζ «γύρω στις 12.00 το μεσημέρι χθες αντιπροσωπεία των οδηγών ταξί, συναντήθηκε με τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Εύβοιας και την κα Τσόνογλου από τη Βοιωτία με σκοπό να βρεθεί μία λύση, αναμένοντας – αγνωστο γιατι και για ποιο λόγο – και το γενικό γραμματέα μεταφορών Χάρη Τσιόκα, ο οποίος όμως δεν ήταν να πάει….

Την ώρα που οι συμμετέχοντες στην συνδιάσκεψη έμπαιναν στην αίθουσα του συνεδριακού Κέντρου, έπεφταν βροχή πάνω τους μπουκάλια με νερό, αβγά και ντομάτες! Ενώ για περίπου 2 ώρες βρίσκονταν υπό καθεστώς ομηρίας από τους κατ’ όνομα «επαγγελματίες των Ταξί» αφού δεν μπορούσαν να βγουν από το χώρο της σύσκεψης μιας και έξω θύμιζε βομβαρδισμένο τοπίο.

Στη συνέχεια, εκπρόσωποι των οδηγών ταξί βρέθηκαν στο ίδιο τραπέζι με τον Υπουργό Επικρατείας κ. Ηλία Μόσιαλο, τον Γραμματέα της Νομαρχιακής του ΠΑΣΟΚ στην Εύβοια Βαγγέλη Αυλωνίτη τον Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας Κλέαρχο Περγαντά και τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Εύβοιας».
Σχόλιο: Τα εκφυλιστικά φασιστικά αυτά φαινόμενα μονο… επαγγελματικά δεν είναι σε σχέση με κάποια εργασία. Είναι «επαγγελματικά συνδικαλιστικά της κακιάς ώρας, άλλων εποχών». Προφανώς οι ιδιοκτήτες ταξί της Ελλάδας θα πρέπει να πάνε στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες να δούνε ΠΩΣ δουλεύουν τα ταξι, πως συμπεριφέρονται και ΤΙ παιδεία έχουν όσοι έχουν παρόμοια άδεια εργασίας. ΚΑΙ ΜΟΝΟ για την φασιστική παιδεία και συμπεριφορά τους, θα ΕΠΡΕΠΕ κανονικά, εάν είχαμε σοβαρό κράτος, να τους αφαιρούνταν ΑΜΕΣΩΣ και χωρις καμία άλλη διαδικασία η άδεια ταξι. Είναι παντελώς ακατάλληλοι να μεταφέρουν κόσμο.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.i-reportergr.com/2011/07/blog-post_24.html#ixzz1T1CRtnen

Όταν η Δημοκρατία ταυτίζεται με την ευημερία


7/24/2011 01:18:00 μμ Δημοσιεύθηκε από Παραπολιτική

«Η Δημοκρατία μας φέτος δεν εορτάζει. Υποφέρει εξαιτίας της πλήρους και άνευ όρων παράδοσης της χώρας μας από την κυβέρνηση, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, προκαλώντας φτώχεια, ανεργία και απελπισία στην πλειοψηφία των συμπολιτών μας. Πονάει από τα ισχυρά πλήγματα που επέφεραν μεθοδεύσεις που παρακάμπτουν τη λαϊκή κυριαρχία και δρομολογούν οδυνηρές εξελίξεις ερήμην του λαού. Δακρύζει εξαιτίας των τριών χιλιάδων δακρυγόνων που οι εντεταλμένες αστυνομικές δυνάμεις εκτόξευσαν στις 29 Ιουνίου σε ειρηνικούς διαδηλωτές, προκαλώντας ανήκεστες βλάβες σε συμπολίτες μας»

Mε αυτή την επιστολή, ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε εαυτόν εκτός των εκδηλώσεων για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας κι επιβεβαίωσε τη στρεβλή…


…αντίληψη της ελληνικής Αριστεράς για τον ορισμό και το περιεχόμενο του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Πράγματι, από τη στιγμή που ο κ.Τσίπρας αυθαίρετα κι ανιστόρητα ταυτίζει τη Δημοκρατία με την ευημερία, ορθώς δεν συμμετέχει στη γιορτή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Μόνο που θα πρέπει να αναλάβει και την ευθύνη της ευρύτερης εμπέδωσης μιας τέτοιας αντίληψης στην κοινωνία.

Αν το δούμε λίγο πιο αφαιρετικά, αυτή η αντίληψη διαπερνά και τρέφει τα συνθήματα «Να καεί το μπουρδέλο η Βουλή», «τα ελικόπτερα περιμένουν», «΄Άμεση Δημοκρατία» κτλ. Όταν οι τσέπες άδειασαν, κάποιοι αποφάσισαν ότι η λύση θα ήταν η αλλαγή του Πολιτεύματος ή μια δημοκρατική εκτροπή. Αφού ταυτίσαμε τη Δημοκρατία με τα χρήματα, είναι σχεδόν ορθολογικό να επιθυμούμε να την αντικατατήστουμε με κάτι άλλο, οικονομικά πιο…παραγωγικό.

Η Δημοκρατία όμως είναι κάτι φοβερά πιο σύνθετο, ελάχιστα στατικό και καθόλου αυτονόητο. Θέλει κόπο κι απαιτεί θυσίες. Το 1974 η Δημοκρατία δεν «επέστρεψε» για να γεμίσει τα ταμεία αλλά για να γεμίσει τους δρόμους και τις πλατείες με ανθρώπους όλων των πολιτικών πεποιθήσεων. Η Δημοκρατία δεν υποσχέθηκε επίδομα γρήγορης προσέλευσης στους δημοσίους υπαλλήλους αλλά ίσες ευκαιρίες, τουλάχιστον όχι άνισες ως προς την κομματική ταυτότητα. Πριν η Δημοκρατία μας εξασφαλίσει μια Αστυνομία που στη χειρότερη της μέρα θα πνίξει τον κόσμο στα χημικά, υπήρχε μια Αστυνομία που βασάνιζε, που σου απαγόρευε να βγεις από το σπίτι σου, που κυβερνούσε.

Ο κ.Τσίπρας είναι κι αυτός προϊόν της Δημοκρατίας, η οποία στην αμετροέπεια του απαντά με ποσοστά της τάξεως του 3-4% κι όχι με εξορίες, ακόμα κι αν ο ίδιος έχει επιλέξει να αυτοεξοριστεί στον πλανήτη της αριστερίστικης ουτοπίας.

PHGH:http://www.parapolitiki.com/2011/07/blog-post_24.html

Τα άκρα: ή σωθήκαμε ή καταστραφήκαμε.


https://i0.wp.com/www.lifo.gr/uploads/image/330127/0011.jpg

Έλα όμως που τελικά δεν έγινε κανένα απ’ τα δύο
– τουλάχιστον ακόμα.

του  Άρη Δομοκίδη Lifo.gr

Ως γνωστόν ήμασταν στο χείλος ακόμα χειρότερης καταστροφής. Κόσμος απέσυρε τα λεφτά απ’ τις τράπεζες και τα έστελνε στην Κύπρο πιστεύοντας ότι θα τα χάσει, υποτιμημένες δραχμές τυπώνονταν στο μυαλό μας, η στάση πληρωμών (και το κλείσιμο όλων των σχολείων, νοσοκομείων κλπ) τριβέλιζε γύρω μας σα κουνούπι.

Οι ελπίδες (αυτών που ήθελαν να βελτιωθούν τα πράγματα, όχι των μηδενιστών που ήθελαν να χρεοκοπήσουμε χοντρά και να διαλυθεί το σύμπαν) είχαν εναποτεθεί στη χτεσινή Σύνοδο. Να αποφύγουμε τα ακόμα χειρότερα. Οι χτεσινές αποφάσεις της Ευρώπης δεν μας έκαναν ξαφνικά πάμπλουτους, δε μας έλυσαν τα μεγάλα προβλήματά μας, όμως όπως και να το δούμε αποφάσισαν μερικά σημαντικά πράγματα:

Δεν μπορούμε να βγούμε στις αγορές για δανεισμό; Θα μας δανείσουν με εξαιρετικά χαμηλό επιτόκιο αυτοί. Ήταν τεράστιο το χρέος μας; Θα μας το μειώσουν! Δεν μπορούμε να το πληρώσουμε σύντομα; Δε χρειάζεται, το μετακυλούμε έως και το 2040 είπαν αυτοί. Θέλουμε το ευρώ; Το κρατάμε. Οι καταθέσεις στις τράπεζες; Εγγυημένες. Θέλουμε ανάπτυξη και επενδύσεις; Θα κάνουν ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ.

Κι ενώ, έτσι όπως είχαν τα πράγματα, δε μπορώ να φανταστώ τι άλλο θα μπορούσαμε να ελπίσουμε -όχι για να πανηγυρίσουμε, αλλά για να βγάλουμε έστω έναν μικρό αναστεναγμό προσωρινής ανακούφισης- πάρα πολύς κόσμος είναι τρομακτικά δυσαρεστημένος!

Ίσως και από κεκτημένη ταχύτητα. Είχαμε συνηθίσει να αγανακτούμε (δικαίως) για το οτιδήποτε, οπότε γιατί να μην πάρει τη μπάλα και τη χτεσινή απόφαση;

Είναι αριστοτεχνικός ο τρόπος που αρκετοί εντόπισαν αρνητικά σε κάθε σκέλος της απόφασης, σα να σου χαρίζουν έναν μέτριας έστω αξίας γάιδαρο αλλά να μην παραλείπεις να τον κοιτάς στα δόντια. Τους καταλαβαίνω. Η καχυποψία και το μίσος για την κυβέρνηση (που δεν μοιάζει να έκανε τίποτα η ίδια για να εξασφαλίσει τις χτεσινές θετικές αποφάσεις) είναι πράγματα κατανοητά.

Είναι σα να πηγαίνεις με το ζόρι σε θεατρική παράσταση του Σεφερλή που είσαι σίγουρος ότι θα είναι εμετική, κι όταν τελικά διαπιστώνεις ότι, περιέργως, ψιλοβλέπεται, δε θέλεις να το παραδεχτείς με τίποτα. Και ψάχνεις να μεγεθύνεις όλα τα αρνητικά της.

ΠΗΓΗ:http://www.realpolitics.gr/index.php/archives/34291

«Κάηκαν» τα χέρια των κερδοσκόπων που είχαν ποντάρει στη χρεοκοπία της Ελλάδας


Οι διεθνείς κερδοσκόποι είναι οι μεγάλοι χαμένοι από το πακέτο στήριξης της ελληνικής οικονομίας. «Εκαψαν» τα χέρια τους ποντάροντας στη χρεοκοπία. Τα ασφάλιστρα κινδύνου, στα οποία είχαν ποντάρει τεράστια ποσά, δεν θα ενεργοποιηθούν. Χάνουν προσδοκώμενα κέρδη μέχρι και 35 δισ. δολάρια. Η εθελοντική συμμετοχή ιδιωτών στη μετακύλιση του χρέους δεν πυροδοτεί πιστωτικό γεγονός.

Το νέο χρηματοδοτικό πακέτο που συμφωνήθηκε στη Σύνοδο Κορυφής δεν οδηγεί σε «πιστωτικό γεγονός», όπως προέβλεπαν κοινοτικοί αξιωματούχοι και αποφάνθηκε χθες ο καθ΄ ύλην αρμόδιος οργανισμός ISDA. Ετσι δεν θα θα ενεργοποιηθούν τα CDS (ασφάλιστρα κινδύνου έναντι χρεοκοπίας). Αποτέλεσμα των εξελίξεων αυτών είναι να βρεθούν στην πλευρά των μεγάλων χαμένων οι διεθνείς κερδοσκόποι. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι… «επιτήδειοι» επενδυτές που είχαν στοιχηματίσει σε ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, θα «χάσουν» δυνητικά κέρδη ύψους 25-30 δισ. δολαρίων.

Την ίδια ώρα στο Χρηματιστήριο Αθηνών στήθηκε πάρτι ανόδου με έντονο αγοραστικό ενδιαφέρον ξένων θεσμικών για τραπεζικούς τίτλους που κατέγραφαν κέρδη ακόμη και υψηλότερα του 10% κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης.

Πιο αναλυτικά, το νέο πακέτο στήριξης της ελληνικής οικονομίας και η προωθούμενη εθελοντική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο πρόγραμμα μετακύλισης και ανταλλαγής του ελληνικού χρέους δεν πυροδοτούν ένα «πιστωτικό γεγονός».

Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε χθες στο Reuters ο Ντέιβιντ Γκιν, υψηλόβαθμο στέλεχος της Διεθνούς Ενωσης Συμφωνιών Ανταλλαγής και Παραγώγων (ISDA), «πρόκειται για μια εθελοντική ανταλλαγή και δεν βλέπω πώς αυτό μπορεί να πυροδοτήσει ένα πιστωτικό γεγονός, καθώς δεν υπάρχει τίποτε που να είναι δεσμευτικό για όλους του κατόχους του ελληνικού χρέους», κατά συνέπεια δεν πρόκειται να ενεργοποιηθούν τα συμβόλαια ασφάλισης έναντι πιστωτικού κινδύνου (CDS). Το κομβικό σημείο είναι ότι οι ιδιώτες επενδυτές συμμετέχουν στο πακέτο εθελοντικά.

Σύμφωνα με αναλυτές, η συνολική αξία των CDS στα ελληνικά ομόλογα φθάνει σήμερα περίπου τα 5,8 δισ. δολάρια (από 6,8 δισ. πέρυσι) και στην περίπτωση ενεργοποίησής τους οι κάτοχοί τους θα αποκόμιζαν συνολικά ποσά ύψους 30-35 δισ. δολαρίων.

Οπως ανέφερε η ISDA σε χθεσινή της ανακοίνωση, από τη στιγμή που σε αυτό το στάδιο πρόκειται απλώς για μία πρόταση, δεν υπάρχει λόγος ώστε να εγείρει κάποιος ζήτημα σύγκλησης της ειδικής επιτροπής αξιολόγησης, «αν και αυτό δεν αποτρέπει κάποιον από το να το επιχειρήσει».

Από την πλευρά του ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Ζαν Κλοντ Τρισέ, απέκλεισε το «πιστωτικό γεγονός» για την Ελλάδα από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης αλλά όχι την «επιλεκτική χρεοκοπία»…

Σύμφωνα με τον Τσαρλς Νταλάρα, επικεφαλής του Ινστιτούτου Διεθνούς Χρηματοοικονομικής (IIF), η Ελλάδα θα τεθεί σε καθεστώς «επιλεκτικής χρεοκοπίας» από τους οίκους αξιολόγησης, αλλά για… μικρό χρονικό διάστημα. Ο γενικός διευθυντής του IIF τόνισε μεταξύ άλλων ότι «είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι, δεδομένου του εύρους του προγράμματος και της συνολικής βελτίωσης του outlook για την Ελλάδα, η «επιλεκτική χρεοκοπία» είναι μία προσωρινή κατάσταση για την Ελλάδα που θα περάσει πολύ γρήγορα».

Ο κ. Νταλάρα εκτιμά ότι η συμφωνία θα δώσει τέλος «στην αβεβαιότητα για το μέλλον που εμπόδιζε τη δυνατότητα της ελληνικής οικονομίας να αναπτυχθεί».

Νέα μεγάλη πτώση παρατηρήθηκε χθες στα spreads των ομολόγων της λεγόμενης ευρωπαϊκής? «περιφέρειας» αλλά και στα CDS, μετά την ανακοίνωση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη.

Συγκεκριμένα, το CDS του ελληνικού 5ετούς ομολόγου υποχώρησε στις 1.552 μονάδες βάσης (μ.β.), όταν πριν από μερικές ημέρες είχε βρεθεί στα επίπεδα-ρεκόρ των 2.568 μονάδων βάσης (-40% περίπου).

Παράλληλα τα ισπανικά CDS υποχώρησαν στις 285 μ.β., τα πορτογαλικά στις 845 μ.β., τα ιταλικά στις 226 μ.β. και τα ιρλανδικά στις 815 μονάδες βάσης.

Αποκλιμάκωση σημειώθηκε ακόμη και στην αγορά ομολόγων, με το 10ετές ελληνικό ομόλογο να εμφανίζει απόδοση της τάξης του 15,32%, το πορτογαλικό στο 11,31%, το ιρλανδικό στο 11,99%, το ισπανικό στο 5,64% και το ιταλικό στο 5,27%. Παράλληλα, το spread του ελληνικού ομολόγου έναντι του αντίστοιχου γερμανικού τίτλου διαμορφωνόταν χθες στις1.187 μονάδες βάσης (από 1.529 την προηγούμενη Τρίτη), του ιρλανδικού στις 886 μ.β. (από 1.105), του πορτογαλικού στις 811 μ.β. (από 988), του ισπανικού στις 267 μ.β. (από 343) και του ιταλικού στις 230 μονάδες βάσης (από 304 μ.β. την Τρίτη).

Στο Χρηματιστήριο Αθηνών η άνοδος των τιμών ήταν… εκρηκτική χάρη στο αγοραστικό ενδιαφέρον ξένων θεσμικών για τραπεζικούς τίτλους. Ο γενικός δείκτης ενισχύθηκε κατά 5,91% και έκλεισε στις 1.286,15 μονάδες.

Η Alpha Bank ενισχύθηκε κατά 18,81%, η Τράπεζα Πειραιώς κατά 12,09%, η Eurobank κατά 11,7% και η Εθνική Τράπεζα κατά 9,39%.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.i-reportergr.com/2011/07/blog-post_9250.html#ixzz1Sy9EB941

«Κανείς δεν μπορεί πλέον να κερδοσκοπεί με τη χρεοκοπία της Ελλάδας»


 http://www.dw-world.de/dw/article/0,,15259883,00.html

Ο π. υπ. Οικονομικών Βόλφγκανγκ Κλέμεντ μιλώντας στο γερμανικό ραδιόφωνο δήλωσε πως δεν μπορεί κανείς μόνο να ζητά από την Ελλάδα, αλλά πρέπει και να δίνει. Τόνισε την ανάγκη επενδύσεων και κινήτρων στη νέα γενιά.

 Συγκρατημένη ήταν γενικά η αντίδραση των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών απέναντι στη νέα δέσμη των αποφάσεων των Ευρωπαίων ηγετών σχετικά με το πρόβλημα χρέους της Ελλάδας. Τάσσονται υπέρ μιας δραστικότερης περικοπής του χρέους ώστε να μπορέσει η Ελλάδα να ανακάμψει. Εντούτοις ο Σοσιαλδημοκράτης πρώην υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Κλέμεντ μιλώντας στο γερμανικό ραδιόφωνο DLF, δήλωσε πως μετά την τελευταία σύνοδο κορυφής των ηγετών της ΕΕ στις Βρυξέλλες, η Ευρώπη λειτουργεί και πάλι: «Λειτουργεί καλύτερα από πριν. Πιστεύω πως έγινε ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός. Το πρώτο πακέτο βοήθειας, κρινόμενο εκ του αποτελέσματος απέτυχε. Αυτό το δεύτερο όμως πιστεύω πως είναι μια ευκαιρία για την Ελλάδα να την οδηγήσει σε ένα επίπεδο που θα μπορέσει να γίνει και πάλι ανταγωνιστική».
ARCHIV - ILLUSTRATION - Auf eine Griechenlandfahne fallen am 04.07.2011 in Karlsruhe Ein-Euro-Münzen. Das von Pleite bedrohte Griechenland wird vom europäischen Krisenfonds EFSF mit frischem Geld zu niedrigen Zinsen versorgt werden. Es seien rund 3,5 Prozent geplant, heißt es in dem Entwurf für die Abschlusserklärung des Brüsseler Eurogipfels vom Donnerstag (21.07.2011). Die Laufzeiten der Kredite sollen von bisher siebeneinhalb Jahren auf bis zu 15 Jahre gestreckt werden. Foto: Uli Deck dpa +++(c) dpa - Bildfunk+++
Ο κ. Κλέμεντ θεωρεί καλύτερο το δεύτερο πακέτο οικονομικής στήριξης της Ελλάδας διότι εμπεριέχει νέες πιστώσεις, καλύτερους όρους, μεγαλύτερα διαστήματα αποπληρωμής, επαναγορά των ομολόγων με καλύτερους όρους καθώς και συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών. Αλλά το σπουδαιότερο για τον πρώην υπ. Οικονομικών είναι :
«Το σπουδαιότερο κατά τη γνώμη μου είναι ότι έγινε επιτέλους αντιληπτό, ότι δεν μπορεί κανείς μόνο να περιμένει από την Ελλάδα, η οποία βρίσκεται σε τόσο δύσκολη θέση, ότι θα κάνει διαρκώς μεταρρυθμίσεις, ότι θα κάνει διαρκώς περικοπές, ότι θα ζητά ιδιωτικοποιήσεις, ταυτόχρονα θα πρέπει να της δίνει και προοπτικές, κυρίως στη νέα γενιά».
Ευρωπαική αλληλεγγύη
Ο κ. Κλέμεντ επιμένει πως θα πρέπει να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα και πως υπάρχει διέξοδος από την κρίση. Για να υπάρξει ριζική μεταρρύθμιση των κρατικών δομών θα πρέπει παράλληλα να δοθούν τα μέσα και στους ανθρώπους, πιστεύει ο κ. Κλέμεντ. Όσον αφορά τη συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών και κυρίως των τραπεζών σε εθελοντική βάση, ο πρώην υπ. Οικονομικών υπογραμμίζει:
Greek Prime Minister George Papandreou speaks during a media conference after an EU summit of eurogroup members at the EU Council building in Brussels on Thursday, July 21, 2011. Eurozone leaders are moving closer to signing off on a second bailout for Greece but markets are fretting that any deal that emerges later Thursday may imply a Greek debt default after a plan to slap a tax on banks appears to have been shelved. (Foto:Virginia Mayo/AP/dapd)
«Στην πραγματικότητα επωφελούνται, διότι θα πάρουν περισσότερα για τα ομολογά τους, από ότι θα περίμεναν εάν η Ελλάδα χρεοκοπούσε. Πιστεύω πως το σημαντικότερο μήνυμα στις αγορές που δόθηκε ήταν πως κανείς δεν μπορεί πλέον να κερδοσκοπεί με τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Κανείς δεν θα έπρεπε να κερδοσκοπεί με τη χρεοκοπία της Ελλάδας, της Πορτογαλίας ή της Ιρλανδίας. Η ΕΕ είναι αποφασισμένη να κρατήσει το ευρώ και την κοινή νομισματική ένωση. Αυτό είναι το πιο σημαντικό μήνυμα στις αγορές. Το σημαντικότερο μήνυμα στους ανθρώπους εκεί είναι: κοιτάξτε εμείς κάνουμε κάτι για να βγείτε από τη δύσκολη θέση. Αυτή είναι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη».
Ο Σοσιαλδημοκράτης πολιτικός επαναλαμβάνει πως χρειάζονται άμεσα επενδύσεις και χρήματα που θα διατεθούν σε νηπιαγωγεία, σχολεία, πανεπιστήμια, έργα υποδομών, στην ενέργεια αλλά και στις συγκοινωνίες.

Fitch: Η αξιολόγηση «περιορισμένη χρεοκοπία» θα είναι για λίγες ημέρες



H Ελλάδα θα παραμείνει στην αξιολόγηση «περιορισμένη χρεωκοπία»(restricted default) για μερικές ημέρες εάν καταφέρει να υλοποιήσει ομαλά την ανταλλαγή των ομολόγων της, είπε την Παρασκευή υψηλόβαθμο στέλεχος της Fitch.

Ο οίκος είπε νωρίτερα στην ημέρα ότι θα θέσει την πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας σε κατηγορία μερικής χρεωκοπίας και ότι μάλλον θα αναβαθμίσει τη χώρα στην βαθμίδα «low speculative» μόλις ολοκληρωθεί η ανταλλαγή.

Σύμφωνα με το Reuters , o David Riley, επικεφαλής του τμήματος κρατικού χρέους της Fitch, είπε ότι η αξιολόγηση «χρεωκοπία» μπορεί να αρθεί σύντομα εάν υπάρξει ομαλή ολοκλήρωση της διαδικασίας.

Δήλωσε ότι «Μερικές ημέρες είναι μια ρεαλιστική προσδοκία. Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο γρήγορα μπορούν να προχωρήσουν στην συναλλαγή … η προσδοκία μας είναι ότι θα προσπαθήσουν να το κάνουν με τρόπο που θα ελαχιστοποιεί την περίοδο που η αξιολόγησή θα παραμένει στην κατηγορία ‘χρεωκοπία’».

Η «περιορισμένη χρεωκοπία» θα ισχύσει από τη στιγμή που θα υπάρξει η απαραίτητη συμμετοχή στην ανταλλαγή των ομολόγων και θα αρθεί όταν θα εκδοθούν τα νέα ομόλογα και παραδοθούν στους επενδυτές.

Τα νέα ομόλογα αναμένεται να αξιολογηθούν με ‘Β» ή «CCC».

Δύση:χρειάζεται μια πραγματική προοδευτική πολιτική


image

Αν γύρω στο 15 o αιώνα μ.Χ. ένα διαστημόπλοιο παρατηρούσε από ψηλά τον πλανήτη Γη και προσπαθούσε να προβλέψει την εξέλιξη της ανθρώπινης φυλής, θα έπεφτε έξω. Υπολογίζοντας τα φώτα, τις μεγάλες πόλεις, τη συγκέντρωση των πληθυσμών, θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η ανάπτυξη θα συνέβαινε στο ανατολικό ημισφαίριο. Συνέβη το αντίθετο. Διαφωτισμός, εθνικά κράτη, μηχανές εσωτερικής καύσης, βιομηχανική επανάσταση έγραψαν την ιστορία των τελευταίων 500 χρόνων.

Γύρω στα 20-30 χρόνια πριν,
 όταν αρχίσαμε να μιλάμε για παγκοσμιοποίηση και επανάσταση της πληροφορικής, λίγοι συνειδητοποιούσαν τι σημαίνει η έκρηξη της τεχνολογίας. Τα κινήματα κατά της παγκοσμιοποίησης έβλεπαν μόνο άλλη μια αντιδραστική επινόηση του καπιταλισμού για να συνεχίσει την εκμετάλλευση. Μάταια κάποιοι Τόφλερ και άλλοι διέβλεπαν την προοδευτική δύναμη του τρίτου κύματος της τεχνολογίας. Μέσα σε λίγες μόνο δεκαετίες επαληθεύτηκαν. Τεράστιες υποβαθμισμένες περιοχές του πλανήτη άρχισαν να αναπτύσσονται ραγδαία, από το «west and the rest» το rest ήταν αυτό που έμπαινε ορμητικά στο παιχνίδι, η έννοια του Τρίτου Κόσμου ήταν πια παρελθόν. Στην αρχή ήταν μόνο το φτηνό εργοστάσιο του πλανήτη, μετά άρχισαν να αντιγράφουν τα δυτικά προϊόντα, μετά να τα παράγουν, να εφευρίσκουν, να συσσωρεύουν χρήματα, να αγοράζουν, να δανείζουν. Σήμερα η Κίνα έχει στα χέρια της όλο το χρέος των Ηνωμένων Πολιτειών. Σήμερα μιλάμε για τις 4 μεγάλες ανερχόμενες δυνάμεις, Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Βραζιλία. Και είμαστε ακόμα στα πρώτα χρόνια της αλλαγής. Κάποτε η Ευρώπη ήταν ο δημιουργός της μισής παγκόσμιας παραγωγής. Το 1980 είχε το ένα τέταρτο. Σήμερα παράγει το 19% και μέσα σε λίγα χρόνια το ποσοστό θα πέσει στο 7%. Με τόσο γρήγορους ρυθμούς που ούτε μπορούμε να τους συλλάβουμε γιατί συμβαίνουν στις μέρες μας, η οικονομική και πολιτική δύναμη μετακομίζει ανατολικά.

Η Δύση, κυρίως η Αμερική, προσπάθησε να αντιμετωπίσει την αλλαγή των παγκόσμιων συσχετισμών με κόλπα, με τις αυταπάτες της προηγούμενης εξουσίας. Προσπάθησε να γίνει ο τραπεζίτης του πλανήτη, μετά ο broker, μετά ο παίκτης σ’ έναν καπιταλισμό-καζίνο. Με τη μόχλευση προσπαθούσε να πολλαπλασιάσει τα χρήματα που δεν είχε. Όλες οι φούσκες, η αγγλοσαξονική των τραπεζών, τα στεγαστικά δάνεια στην Αμερική, η εξοχική κατοικία στην ιβηρική χερσόνησο, η φούσκα του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά απεγνωσμένες προσπάθειες να διατηρηθεί ένα επίπεδο ζωής ίδιο με παλιά, χωρίς όμως την παραγωγή που μέχρι τώρα το επέτρεπε. Ο πραγματικός κόσμος είναι πάντα ισχυρότερος από τον εικονικό. Η Δύση προσπαθούσε να διατηρήσει τη θέση και το βιοτικό επίπεδο της εποχής που πούλαγε σε ολόκληρο τον πλανήτη γνώση, τεχνολογία, προϊόντα. Την ίδια ώρα οι άλλοι σιωπηλά δούλευαν. Τα εργοστάσια του πλανήτη είναι στην Καντόνα, τα logistic στην Ινδία, η βιοτεχνολογία στη Βραζιλία, στις κινεζικές silicon valley κατασκευάζονται οι νέες ταμπλέτες.
Η Δύση, με την αυταρέσκεια του προηγούμενου αφεντικού, πίστευε ότι θα συνεχίσει την ίδια ζωή, με δανεικά, πουλώντας το χρέος της στην Κίνα. Νέες θεωρίες καλλιεργούσαν τον εφησυχασμό: δεν απελευθερώνει πια η εργασία αλλά η κατανάλωση, η έννοια της εργασίας είναι ξεπερασμένη, περνάμε σε μια κοινωνία της επικοινωνίας, της ψυχαγωγίας.

Πριν μερικά χρόνια ο Γιόσκα Φίσερ είχε ρωτήσει τους Κινέζους πώς φαίνονται στα μάτια τους οι Ευρωπαίοι. Κι αυτοί του απάντησαν: γέροι και πλούσιοι. Λίγα μόλις χρόνια μετά, η Ευρώπη φαίνεται πιο γερασμένη και λιγότερο πλούσια. Οι κρίσεις χρέους διαδέχονται η μια την άλλη και το πολιτικό σύστημα, ανήμπορο να αντιμετωπίσει και να εξηγήσει την πραγματικότητα, εθελοτυφλεί και κλαίγεται σαν ξοφλημένος γέρος που αναπολεί τα παλιά καλά χρόνια. Οι κυρίαρχες τάξεις προσπαθούν με κόλπα να διατηρήσουν ένα επίπεδο ζωής που δεν υποστηρίζεται πια από την παραγωγή της Δύσης και οι υποτιθέμενες αντιπολιτεύσεις εγκαλούν τις κυβερνήσεις γιατί δεν εξασφαλίζουν το επίπεδο ζωής αυτό για όλους. Αυτό που είναι πια δηλαδή ανέφικτο.

Έχουμε επιφυλάξει για τον εαυτό μας
 το ρόλο εκείνου που τοποθετεί στα ράφια τα κινέζικα προϊόντα και απορούμε κιόλας γιατί οι χώρες της Ευρώπης δεν ζουν όπως παλιά, τότε που εκμεταλλεύονταν δηλαδή τον υπόλοιπο πλανήτη. Η πραγματικότητα είναι σκληρή για τους καημένους Δυτικούς αλλά, αν το δεις λίγο με πλανητικούς όρους, δεν είναι καθόλου άσχημη για την ανθρωπότητα. Η παγκοσμιοποίηση ήταν πράγματι προοδευτική, αλλά για τους χαμένους των προηγούμενων αιώνων. Καθώς περνούν τα χρόνια, με σπασμωδικές αντιδράσεις και ελάχιστη αυτογνωσία, η Δύση μοιάζει να μη διαθέτει το δυναμισμό για να αντιδράσει. Εκτός ίσως από τη Γερμανία, που εκεί το δυναμισμό τον ονομάζουν πειθαρχία…

Η Ευρώπη οφείλει να βρει τον τρόπο να ξαναμπεί στο παιχνίδι ή αλλιώς να αποδεχτεί την καινούργια θέση της και να πάει στην άκρη. Μπορεί να μας φαίνεται φοβερό αλλά, όσο σκληρό κι αν ακούγεται, στην ιστορία του πλανήτη θα είναι μόνο ένα επεισόδιο. Η Δύση πρέπει να επανεφεύρει τον τρόπο ζωής της, αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει, όχι να ανταγωνιστεί τους νέους λαίμαργους που εισέρχονται ορμητικά στο παιχνίδι. Να ανακαλύψει τη ζωή μετά την τεχνολογική επανάσταση, να θυμηθεί ότι το «περισσότερο» δεν είναι πάντα καλύτερο, να επινοήσει μια κοινωνία όπου το περιεχόμενο της ζωής είναι ο στόχος, όπου οι ανθρώπινες σχέσεις είναι το παιχνίδι και όχι η κατανάλωση. Κι αυτό όχι για να κάνει την ανάγκη φιλοτιμία, αλλά γιατί η χορτασμένη Δύση μπορεί να πάει σε μια επόμενη πίστα και να οδηγήσει την ανθρωπότητα εκεί. Όμως γι’ αυτό χρειάζεται μια πραγματική προοδευτική πολιτική και τέτοια, αυτή την εποχή, δεν φαίνεται στη Δύση.
Αντί γι’ αυτό, συνεχίζουμε να αυτοκτονούμε. Κλείνουμε τα αεροδρόμια, μπλοκάρουμε τους δρόμους με τα ταξί, διώχνουμε τους τουρίστες απ’ τα λιμάνια. Κουρασμένοι, ηλικιωμένοι, πεισματάρηδες γέροι, λέμε «όλα όπως πριν», αλλιώς ας τελειώσουμε εδώ.

http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/356/edito-356

Το πρόβλημα είμαστε εμείς


Πήραμε λεφτά : γκρινιάζουμε

 

αν δεν παίρναμε λεφτά : θα γκρινιάζαμε

 

Πρακτικά πράγματα : χαμηλότερο επιτόκιο, μεγαλύτερη περίοδος αποπληρωμής, περίοδος χάριτος και περισσότερα χρήματα (109 dis) . «επλιλεον» μας δίνουν τώρα αλλα κεφαλαια (~14 dis) για ανάπτυξη χωρίς να πρέπει η ελλάδα να καταβάλει συμμετοχη η η «ακαταβαλλει» 5% από 50%. Επιπλέον τη αβάλουν τεχνοκράτες για να σιγουρευτούν ότι αυτά τα λεφτά τη «απανε» για ανάπτυξη και όχι σε κολλητούς και φίλους (με ημιτελή εργοστάσια, χωράφια που δεν παράγουν κλπ).

 

Οι άνθρωποι προσπαθούν να βοηθήσουν, για το δικό τους καλο βεβαίως, κανέναν δεν συμφέρει να φαλιρίσει η ελλάδα

 

Τι σημαίνει επιλεκτική χρεοκοπία και αν θα γίνει είναι μεγάλη κουβέντα. Χωρίς να μπαίνουμε σε αναλύσεις ορων των CDS θα πω το εξής : το μισογεμάτο ποτήρι μπορεί να θεωρηθεί εν μέρει άδειο η/και εν μέρει γεμάτο, είναι αρκετά υποκειμενικό. Έτσι και η ελλάδα μπορεί να θεωρηθεί εν μέρει χρεοκοπημένη η/και υγιής.

 

Καλώς η κακώς η χρεοκοπία δεν είναι δυαδική κατάσταση όσον αφορά τα συμβόλαια.

 

Με μεγάλη πιθανότητα πάντως θα διαρκέσει λίγο (μέρες η εβδομάδες) και μετά μάλλον θα ανεβούν οι αξιολογήσεις (credit rating) για την ελλάδα.

 

Το πρόβλημα είναι ότι εμείς οι έλληνες δεν αλλάζουμε (taxi, λιμενεργάτες, υπάλληλοι ΔΕΗ βουλής κλπ). Έχουμε (άλλη) μια ευκαιρία να το κάνουμε, αν ο GAP το κάνει μπράβο του, μέχρι stiglmhs ημιτελής η προσπάθεια.

 

Το αν η κατάσταση αλλάξει εξαρτάται από εμάς, όχι από τους ξένους, με δεδομένο αυτό, το χθεσινό ήταν πολύ καλά νέα.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΟΡΕΙΑ !…


Ιστορικής σημασίας απόφαση για σημαντική μείωση και διασφάλιση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους της Ελλάδας, επιφέρει η χθεσινή απόφαση των ηγετών της ευρωζώνης.
Η βαθιά ανάσα που δίνεται στη χώρα μας για την εξυπηρέτηση του χρέους υποστηρίζεται από ένα νέο πακέτο ύψους 158, 6 δισ. ευρώ με 109 δισ. ευρώ από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ (60 δισ. νέα δάνεια και 49 δισ. από τα παλιά δάνεια που υπολείπονται προς εκταμίευση) με την καθαρή συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα στα 49, 6 δισ. ευρώ (37 δισ. ευρώ από ιδιώτες και 12,6 από ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης).
Παράλληλα, δρομολογείται μια συνολική στρατηγική για την ανάπτυξη και τις επενδύσεις στην Ελλάδα, με πλήρη ανακατανομή και αξιοποίηση των πόρων των διαρθρωτικών ταμείων. Ωστόσο, το συνολικό θετικό πακέτο κρύβει “ορισμένα γκρίζα σημεία” που αφορούν τη συμπεριφορά των ιδιωτών πιστωτών στο μέλλον, αλλά και το ενδεχόμενο να απαιτηθεί ένα νέο Μνημόνιο για τη χώρα μας . Και αυτό διότι η χρηματοδότηση από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό μπορεί να προβλεφθεί μόνο μέσω ενός νέου προγράμματος οικονομικής προσαρμογής.
Η συμφωνία των Βρυξελλών προβλέπει την επιμήκυνση από τα 7,5 στα τουλάχιστον 15 χρόνια της διάρκειας αποπληρωμής των νέων δανείων των χωρών της ευρωζώνης προς την Ελλάδα, αλλά με την περίοδο χάριτος 10 ετών που θα δοθεί, θα φτάνει τα 30 χρόνια. Επίσης, προβλέπεται η μείωση του επιτοκίου δανεισμού από το 4,5% στο 3,5% τόσο για τα δημόσια όσο και για τα ιδιωτικά δάνεια, κάτι που θα ισχύσει επίσης για την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Στα ιδιαίτερα θετικά στοιχεία της απόφασης των ηγετών της ευρωζώνης περιλαμβάνεται και η ενίσχυση της ευελιξίας του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας με σημαντική αύξηση των αρμοδιοτήτων του. Ο Μηχανισμός θα μπορεί να αγοράζει ομόλογα στη δευτερογενή αγορά.
Αναφορικά με τον ιδιωτικό τομέα, προβλέπεται η εθελοντική εμπλοκή του με σειρά εναλλακτικών λύσεων που μπορούν να παραπέμψουν σε ανταλλαγή των ομολόγων με νέα μεγάλης διάρκειας, επαναγορά του χρέους από την Ελλάδα καθώς και μετακύλιση των ελληνικών ομολόγων. Η συνεισφορά αυτή θα φτάσει τα 135 δισ. σε διάρκεια 10 ετών, από τα οποία 54 δισ. ευρώ σε 3 χρόνια .

Πάντως, η συμφωνία των ηγετών οδηγεί μεν σε υποβάθμιση της Ελλάδας σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας από τους οίκους αξιολόγησης λόγω της συμμετοχής των ιδιωτών. Αλλά γεγονός είναι πλέον ότι είναι σύμφωνος και ο Πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν-Κλοντ Τρισέ, που σημαίνει ότι έχουν προβλεφθεί τα συνοδευτικά μέτρα τα οποία θα αποτρέψουν μια αναταραχή στις αγορές της ευρωζώνης. Σύμφωνα με πληροφορίες, προκειμένου να δώσει ο κ.Τρισέ το πράσινο φως για το χαρακτηρισμό της επιλεκτικής χρεοκοπίας που έως χθες ήταν “κόκκινη γραμμή” χρειάστηκε να δεχθεί εγγυήσεις από τα κράτη μέλη ύψους 30 δισ. ευρώ ώστε να συνεχίσει να δέχεται τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο για τη συνέχιση της χρηματοδότησης. Η περιορισμένης διάρκειας υποβάθμιση της Ελλάδας δεν θα είναι άμεση και θα ενεργοποιηθεί μέσα στις επόμενες έξι βδομάδες και μόνο για σύντομο χρονικό διάστημα “λίγων ωρών ή λίγων εβδομάδων”, που δεν θα έχει ουσιαστικό αντίκτυπο, μετά την απόφαση για απρόσκοπτη χρηματοδότηση της Ελλάδας.
Εμπρακτες εγγυήσεις από την Ελλάδα ως αντάλλαγμα για την παροχή της νέας ευρωπαϊκής αρωγής εξασφάλισαν οι χώρες που εμφανίστηκαν ιδιαίτερα επιφυλακτικές στη χορήγηση της ευρωβοήθειας.

Από την ΗΜΕΡΗΣΙΑ.

Μολών λαβέ!


Του Τακη Θεοδωρόπουλου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011
Μήπως εντέλει θα ήταν καλύτερα να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα με όλα αυτά; Μήπως αντί να διαπραγματευόμαστε επιτόκια και επιμηκύνσεις να κατεβάσουμε τα μούτρα μας, να κλείσουμε τα σύνορά μας και να τους βροντοφωνάξουμε στη γλώσσα που καταλαβαίνουν: «Μολών λαβέ!», ή μάλλον, για την ακρίβεια, «Μολόντες λάβετε!».
Διότι είναι και πολλοί οι άτιμοι. 17 τον αριθμό που φαίνονται και πόσοι άλλοι κλεισμένοι στα γραφεία που δεν φαίνονται, χώρια η Λαγκάρντ, και χώρια ο Τρισέ εννοείται. Τουλάχιστον ο Λεωνίδας είχε έναν, τον Ξέρξη. Ηξερε σε ποιον να απευθυνθεί, ήξερε ποιον να προκαλέσει.
Μήπως θα ήταν φρονιμότερο να ακολουθήσουμε τον δρόμο που άνοιξαν τα ταξί, και να κλείσουμε λιμάνια, αεροδρόμια, οδικές αρτηρίες, όχι πια συμβολικά για μια δυο ώρες αλλά διαρκώς, οριστικά και αμετάκλητα. Να κλείσουμε τα σύνορα και να μην αφήνουμε να περάσει ούτε χρέος, ούτε επιτόκιο, ούτε επιμήκυνση, ούτε αναδιάρθρωση, ούτε τίποτε.
Ας διδαχθούμε από την Ιστορία μας στο κάτω κάτω. Διότι όπως θα θυμούνται οι παλαιότεροι, στη δεκαετία του ογδόντα ο Δήμος Δάφνης, με ειδικά αναρτημένη πινακίδα επί της Βουλιαγμένης είχε απαγορεύσει τη διέλευση της ραδιενέργειας από την επικράτειά του. Δεν ξέρω τι γίνεται τώρα που την έβγαλαν, πάντως, όσο υπήρχε δεν έγινε ούτε ένα πυρηνικό εργοστάσιο στη Δάφνη, το πολύ να ξέφυγε κανένα μπεκερέλ ραδιενέργειας τότε με το Τσερνόμπιλ.
Παίζω με τα σύμβολα θα μου πείτε. Ενδεχομένως. Δεδομένου όμως ότι η πραγματικότητα με σύμβολα εκφράζεται, όπως και το χρέος, όπως και η πολιτική, αναρωτιέμαι μήπως θα έπρεπε να δούμε με μεγαλύτερη σοβαρότητα τους «συμβολικούς» αποκλεισμούς της χώρας που επιχειρούν τα ταξί. Μήπως δηλαδή εκεί, στα λιμάνια, στα αεροδρόμια και τους αυτοκινητόδρομους παίζεται μια ακόμη πράξη ενός ψυχοδράματος που, δυστυχώς, το ξέρουμε πολύ καλά. Το ψυχόδραμα της μοναχικής, ανάδελφης Ελλάδας.
Μήπως εκεί είναι ο πραγματικός διχασμός; Εκεί και όχι στην Αριστερά, τη Δεξιά, την κυβέρνηση, την αντιπολίτευση ή ό,τι άλλο, σ’ αυτά τα δύο πρόσωπα της Ελλάδας, το ένα, το μοναχικό, το έγκλειστο, το φοβικό που ξορκίζει όλον τον άλλο κόσμο γύρω του και το άλλο που θέλει να ζήσει σ’ αυτόν τον κόσμο, όσο άγριος και άδικος κι αν είναι, αυτό που θέλει να μπει στα πλοία και να δώσει τη μάχη στα στενά της Σαλαμίνας;
Τι μου ήρθε τώρα; Θυμήθηκα απλώς ότι ο Λεωνίδας μπορεί να είπε εκείνο το υπέροχο «Μολών λαβέ», αλλά ηττήθηκε, ενώ ο Θεμιστοκλής που δεν είπε τίποτε το ηρωικό, απλώς έκανε τη δουλειά του, βύθισε τον στόλο του Ξέρξη και έσωσε την πόλη του. Ηταν και οι άλλοι βέβαια που ερμήνευσαν λάθος τον χρησμό, γέροντες και ανήμποροι ως επί το πλείστον, και οχυρώθηκαν στα ξύλινα τείχη της Ακρόπολης και κάηκαν. Δεν ήταν κακοί, ούτε ηλίθιοι. «Υπ’ ασθενίης βίου» το έκαναν που λέει κι ο Ηρόδοτος

Αμηχανία για τον Πρωθυπουργό της Δραχμής


Η Ιστορία θα γράψει ότι η Νέα Δημοκρατία δεν ήταν απλά το κόμμα που έφερε τη χώρα στην άκρη του γκρεμού αλλά και το κόμμα που μέχρι την τελευταία στιγμή την έσπρωχνε προς το χάος.

Υποθέτω ότι η Ν.Δ θα μιλήσει για “θετικές εξελίξεις” αλλά θα ταχθεί κατά της συμμετοχής των ιδιωτών, διατυπώνοντας μάλιστα εκ νέου το αίτημα για εκλογές. Η Ευρώπη οδηγείται σε μια πολιτική λύση που υπογράφουν τα ευρωπαϊκά κόμμα της Δεξιάς και το ακροδεξιό μόρφωμα του Σαμαρά κινείται με μόνο γνώμονα την πρωθυπουργοποίηση του λαϊκιστή ηγέτη του.

Με τα ΜΜΕ να επιδοτούν την αντιμνημονιακή υστερία, ο “σοφός” λαός μοιάζει έτοιμος να παρασυρθεί σε μια επιλογή αυτοκτονίας απακαθιστώντας τους στηλοβάτες των σάπιων δομών που μας κατέστρεψαν.

πηγή: Παραπολιτική

To κείμενο της απόφασης της Συνόδου Κορυφής


∆ΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΖΩΝΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΗΣ ΕΕ

Επιβεβαιώνουμε εκ νέου τη δέσμευσή μας υπέρ του ευρώ, καθώς και ότι θα καταβάλουμε κάθε αναγκαία προσπάθεια προκειμένου να διασφαλισθεί η χρηματοοικονομική σταθερότητα της ευρωζώνης στο σύνολό της καθώς και των κρατών μελών της. Επαναλαμβάνουμε επίσης ότι είμαστε αποφασισμένοι να ενισχύσουμε τη σύγκλιση, την ανταγωνιστικότητα και τη διακυβέρνηση εντός της ζώνης του ευρώ. Από τις απαρχές της κρίσης του δημόσιου χρέους, ελήφθησαν σημαντικά μέτρα με στόχο τη σταθεροποίηση της ζώνης του ευρώ, τη μεταρρύθμιση των κανόνων και την εκπόνηση νέων εργαλείων σταθεροποίησης. Η ανάκαμψη στην ζώνη του ευρώ ακολουθεί ικανοποιητικούς ρυθμούς και το ευρώ [EUR=X] Σχετικά άρθρα στηρίζεται σε υγιή βασικά οικονομικά μεγέθη. Αλλά οι προκλήσεις που παρουσιάζονται υπογραμμίζουν την ανάγκη για μέτρα μεγαλύτερης εμβέλειας.

Σήμερα, συμφωνήσαμε όσον αφορά τα ακόλουθα μέτρα:

Ελλάδα:

1. Επικροτούμε τα μέτρα που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση με στόχο τη σταθεροποίηση των δημόσιων οικονομικών και τη μεταρρύθμιση της οικονομίας, καθώς και τη νέα δέσμη μέτρων, συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικοποίησης, η οποία θεσπίσθηκε πρόσφατα από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Πρόκειται για πρωτοφανείς, αλλά αναγκαίες προσπάθειες προκειμένου να επανέλθει η ελληνική οικονομία σε βιώσιμη πορεία οικονομικής ανάπτυξης. Συνειδητοποιούμε τις προσπάθειες που απαιτούν τα μέτρα προσαρμογής για τους Έλληνες πολίτες και είμαστε βέβαιοι ότι οι θυσίες αυτές είναι αναγκαίες για την οικονομική ανάκαμψη και θα συμβάλουν στη μελλοντική σταθερότητα και ευημερία της χώρας.

 

2. Συμφωνούμε να στηρίξουμε ένα νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα και, από κοινού με το ∆ΝΤ και την εθελοντική συμβολή του ιδιωτικού τομέα, να καλύψουμε πλήρως το χρηματοδοτικό έλλειμμα. Η συνολική επίσημη χρηματοδότηση εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 109 δισ. ευρώ. Το πρόγραμμα αυτό θα σχεδιασθεί, κυρίως με χαμηλότερα επιτόκια και μεγαλύτερες προθεσμίες λήξεως, ώστε να βελτιώσει αποφασιστικά τη βιωσιμότητα του χρέους και τις δυνατότητες αναχρηματοδότησης της Ελλάδας. Καλούμε το ∆ΝΤ να συνεχίσει να συνεισφέρει στη χρηματοδότηση του νέου ελληνικού προγράμματος. Ως μέσο χρηματοδότησης σκοπεύουμε να χρησιμοποιήσουμε το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) για την επόμενη εκταμίευση. Θα παρακολουθήσουμε εκ του σύνεγγυς την αυστηρή υλοποίηση του προγράμματος με βάση τακτική αξιολόγηση από την Επιτροπή σε συνεργασία με την ΕΚΤ και το ∆ΝΤ.

3. Αποφασίσαμε να επιμηκύνουμε την προθεσμία λήξεως των μελλοντικών δανείων του EFSF προς την Ελλάδα κατά το μέγιστο δυνατό διάστημα από τα ισχύοντα 7,5 έτη σε τουλάχιστον 15 έτη και σε 30 έτη κατ’ ανώτατο όριο με περίοδο χάριτος 10 ετών. Στο πλαίσιο αυτό, θα εξασφαλίσουμε την κατάλληλη παρακολούθηση του προγράμματος. Θα παράσχουμε δάνεια του EFSF με επιτόκια δανεισμού ισοδύναμα με τα επιτόκια του Μηχανισμού για τη στήριξη του ισοζυγίου πληρωμών (επί του παρόντος περ. 3,5%), ώστε να πλησιάσουμε το κόστος χρηματοδότησης του EFSF, χωρίς να κατέλθουμε κάτω από αυτό. Αποφασίσαμε επίσης να παρατείνουμε σημαντικά τις προθεσμίες λήξεως του υπάρχοντος ελληνικού μηχανισμού. Η πρωτοβουλία αυτή θα συνοδεύεται από μηχανισμό που διασφαλίζει κατάλληλα κίνητρα για την εκτέλεση του προγράμματος.

4. Ζητούμε την υλοποίηση μιας συνολικής στρατηγικής οικονομικής μεγέθυνσης και επενδύσεων στην Ελλάδα. Επικροτούμε την απόφαση της Επιτροπής να συστήσει ειδική ομάδα η οποία θα συνεργασθεί με τις ελληνικές αρχές προκειμένου να διοχετευθούν οι πόροι των διαρθρωτικών ταμείων προς την ανταγωνιστικότητα και την οικονομική μεγέθυνση, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την κατάρτιση. Θα κινητοποιήσουμε πόρους και θεσμούς της ΕΕ, όπως η ΕΤΕπ προς τον σκοπό αυτό και θα δώσουμε νέα ώθηση στην ελληνική οικονομία. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θα κινητοποιήσουν αμέσως όλους τους απαραίτητους πόρους προκειμένου να παράσχουν έκτακτη τεχνική βοήθεια στην Ελλάδα για να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις της. Η Επιτροπή θα υποβάλει έκθεση για τη σχετική πρόοδο τον Οκτώβριο.

5. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας έχει επιδείξει προθυμία να υποστηρίξει την Ελλάδα εθελοντικά αξιοποιώντας διάφορες δυνατότητες προς περαιτέρω ενίσχυση της γενικής βιωσιμότητας. Η καθαρή συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα εκτιμάται σε 37 δισ. ευρώ1. Η πιστωτική ενίσχυση θα παρασχεθεί για να στηρίξει την ποιότητα της παροχής ασφάλειας προκειμένου να καταστεί δυνατή η περαιτέρω χρήση της για την πρόσβαση των ελληνικών τραπεζών στις πράξεις εξασφάλισης ρευστότητας του Ευρωσυστήματος. Εν ανάγκη θα παράσχουμε επαρκείς πόρους για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.

Λαμβανομένου υπόψη του κόστους της πιστωτικής ενίσχυσης για την περίοδο 2011-2014. Επιπλέον, ένα πρόγραμμα επαναγοράς του χρέους θα συνεισφέρει κατά 12,6 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα το σύνολο να ανέρχεται σε 50 δισ. ευρώ. Για την περίοδο 2011-2019 η συνολική καθαρή συμβολή από τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα εκτιμάται σε 106 δισ. ευρώ.

Συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα:

6. Όσον αφορά τη γενική προσέγγισή μας για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην ευρωζώνη, επιθυμούμε να καταστήσουμε σαφές ότι η περίπτωση της Ελλάδας απαιτεί μια λύση έκτακτου και μοναδικού χαρακτήρα.

7. Όλες οι άλλες χώρες της ευρωζώνης επαναλαμβάνουν επισήμως την ακράδαντη αποφασιστικότητά τους να τιμήσουν πλήρως την οικεία κρατική υπογραφή τους, καθώς και όλες τις δεσμεύσεις τους για βιώσιμες δημοσιονομικές συνθήκες και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ζώνης του ευρώ υποστηρίζουν πλήρως την αποφασιστικότητα αυτή, καθώς η αξιοπιστία όλων των κρατικών υπογραφών τους συνιστά ουσιαστικό στοιχείο για την εξασφάλιση χρηματοοικονομικής σταθερότητας στο σύνολο της ευρωζώνης.

Εργαλεία σταθεροποίησης:

8. Προκειμένου να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα του EFSF και του ΕΜΣ και να αντιμετωπιστεί ενδεχόμενος κίνδυνος εξάπλωσης της κρίσης, συμφωνούμε να αυξηθεί η ευελιξία τους με επιβολή κατάλληλων προϋποθέσεων, ώστε να έχουν τη δυνατότητα:

– να δρουν βάσει προληπτικού προγράμματος·

– να χρηματοδοτούν την ανακεφαλαιοποίηση χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων μέσω της χορήγησης δανείων σε κυβερνήσεις, μεταξύ άλλων και σε χώρες που δεν υπάγονται σε πρόγραμμα·

– να παρεμβαίνει στις δευτερεύουσες αγορές βάσει ανάλυσης της ΕΚΤ που αναγνωρίζει την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων στη χρηματοπιστωτική αγορά και κινδύνων για τη δημοσιονομική σταθερότητα και βάσει απόφασης με αμοιβαία συμφωνία των κρατών μελών του EFSF/ΕΜΣ, προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση της κρίσης.

Θα δρομολογήσουμε τις αναγκαίες διαδικασίες για την εφαρμογή των αποφάσεων αυτών το συντομότερο δυνατόν.

9. Κατά περίπτωση, θα τεθεί σε εφαρμογή συμφωνία παροχής ασφάλειας ούτως ώστε να καλύπτεται ο κίνδυνος που προκύπτει για τα κράτη μέλη της ευρωζώνης από τις εγγυήσεις τους προς το EFSF.

∆ημοσιονομική εξυγίανση και μεγέθυνση στη ζώνη του ευρώ:

10. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τις χώρες που υπάγονται σε προγράμματα έως ότου ανακτήσουν πρόσβαση στις αγορές, με την προϋπόθεση ότι θα εφαρμόσουν επιτυχώς τα προγράμματα αυτά. ∆εχόμαστε με ικανοποίηση την αποφασιστικότητα της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας για την αυστηρή εφαρμογή των προγραμμάτων τους και επαναλαμβάνουμε την ισχυρή μας δέσμευση για την επιτυχία αυτών των προγραμμάτων. Τα επιτόκια δανεισμού και οι προθεσμίες λήξεως του EFSF επί των οποίων συμφωνήσαμε για την Ελλάδα θα ισχύσουν επίσης για την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Εν προκειμένω, σημειώνουμε ότι η Ιρλανδία είναι πρόθυμη να συμμετάσχει εποικοδομητικά στις συζητήσεις για το σχέδιο οδηγίας σχετικά με την κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας εταιρειών (ΚΕΒΦΕ) και στις διαρθρωμένες συζητήσεις για θέματα φορολογικής πολιτικής στο πλαίσιο του Συμφώνου για το ευρώ+.

11. Όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης θα τηρήσουν αυστηρά τους συμπεφωνημένους δημοσιονομικούς στόχους, θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα και θα αντιμετωπίσουν τις μακροοικονομικές ανισορροπίες. Τα δημοσιονομικά ελλείμματα σε όλες τις χώρες εκτός από τις υπαγόμενες σε πρόγραμμα θα μειωθούν κάτω από 3% ως το 2013 το αργότερο. Στο πλαίσιο αυτό, δεχόμαστε με ικανοποίηση τη δημοσιονομική δέσμη που παρουσίασε πρόσφατα η ιταλική κυβέρνηση, βάσει της οποίας θα μπορέσει να μειώσει το έλλειμμα κάτω από 3% το 2012 και να επιτύχει ισοσκελισμένο προϋπολογισμό το 2014. Εκφράζουμε επίσης την ικανοποίησή μας για τις φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις που ανέλαβε να πραγματοποιήσει η Ισπανία στο δημοσιονομικό, χρηματοοικονομικό και διαρθρωτικό τομέα. Εν συνεχεία των αποτελεσμάτων των δοκιμών αντοχής των τραπεζών, τα κράτη μέλη θα παράσχουν δίκτυα ασφαλείας στις τράπεζες όταν χρειάζεται.

12. Θα υλοποιήσουμε τις συστάσεις που εγκρίθηκαν τον Ιούνιο σχετικά με μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της οικονομικής μεγέθυνσης. Καλούμε την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να ενδυναμώσουν τις συνέργειες μεταξύ δανειοδοτικών προγραμμάτων και κεφαλαίων της ΕΕ σε όλες τις υπαγόμενες σε προγράμματα συνδρομής ΕΕ/∆ΝΤ χώρες. Στηρίζουμε όλες τις προσπάθειες για βελτίωση της ικανότητας απορρόφησης κεφαλαίων της ΕΕ ώστε να τονωθεί η οικονομική μεγέθυνση και η απασχόληση, μεταξύ άλλων μέσω προσωρινής αύξησης των ποσοστών συγχρηματοδότησης.

Οικονομική διακυβέρνηση:

13. Ζητάμε την ταχεία οριστικοποίηση της νομοθετικής δέσμης και την ενίσχυση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και το νέο πλαίσιο μακροοικονομικής εποπτείας. Τα μέλη της ευρωζώνης θα στηρίξουν πλήρως της προσπάθειες της πολωνικής Προεδρίας για την επίτευξη συμφωνίας με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσον αφορά τους κανόνες ψηφοφορίας στο προληπτικό σκέλος του συμφώνου.

14. ∆εσμευόμαστε να εισαγάγουμε ως το τέλος του 2012 εθνικά δημοσιονομικά πλαίσια όπως προβλέπεται στην οδηγία για τα δημοσιονομικά πλαίσια.

15. Συμφωνούμε ότι θα πρέπει να περιοριστεί η εξάρτηση από εξωτερικές αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας στο κανονιστικό πλαίσιο της ΕΕ λαμβανομένων υπόψη των πρόσφατων σχετικών προτάσεων της Επιτροπής και αναμένουμε τις προτάσεις της Επιτροπής για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας.

16. Καλούμε τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, σε στενή διαβούλευση με τον Πρόεδρο της Επιτροπής και τον Πρόεδρο της Ευρωομάδας, να υποβάλει ως τον Οκτώβριο συγκεκριμένες προτάσεις για τη βελτίωση των μεθόδων εργασίας και την καλύτερη διαχείριση κρίσεων στην ευρωζώνη.

Το προσχέδιο της συμφωνίας για τη διάσωση της Ελλάδας


Τις βασικές γραμμές της συμφωνίας των Ευρωπαίων για το νέο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας αλλά και τις επιλογές των ιδιωτών πιστωτών για τη συμμετοχή τους στο νέο γύρο χρηματοδότησης παραθέτει το Dow Jones Newswires, επικαλούμενο προσχέδιο της Ε.Ε.

Σύμφωνα με το προσχέδιο των σύμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών στις Βρυξέλλες (η οποία ξεκίνησε στις 14:35 ώρα Ελλάδος), η διάρκεια αποπληρωμής των δανείων που λαμβάνει η Ελλάδα από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό EFSF θα παραταθεί σε τουλάχιστον 15 χρόνια, από 7,5 χρόνια, ενώ το επιτόκιο της οικονομικής βοήθειας θα μειωθεί στο 3,5%.

Αναφορικά με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, το προσχέδιο αναφέρει ότι ο χρηματοπιστωτικός κλάδος θα πρέπει να διαλέξει από ένα «μενού επιλογών» για να συμβάλει στη διάσωση της Ελλάδας, ενώ στο πλαίσιο της νέας οικονομικής βοήθειας θα περιλαμβάνονται εγγυήσεις.

Εξάλλου, η συμφωνία των Ευρωπαίων αναμένεται να προβλέπει πως ο μηχανισμός EFSF θα μπορεί να αγοράζει κρατικά ομόλογα στη δευτερογενή αγορά, ενώ παράλληλα θα έχει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει σε «προληπτική βάση», αναφέρει το Dow Jones Newswires. Οι αγορές ομολόγων από τον EFSF στη δευτερογενή αγορά θα εξαρτώνται από αναλύσεις της ΕΚΤ και από την ομοφωνία των χωρών-μελών της Ευρωζώνης.

Τέλος, σύμφωνα πάντα με το DJ Newswires, οι νέοι κανόνες του EFSF δεν θα αφορούν μόνο την Ελλάδα, αλλά επίσης την Πορτογαλία και την Ιρλανδία.

Νωρίτερα, δημοσίευμα ου Bloomberg που επικαλείται δύο αξιωματούχους που γνωρίζουν τις συνομιλίες, ανέφερε ότι οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης εξετάζουν την εγγύηση των ελληνικών ομολόγων σε οποιαδήποτε περίπτωση χρεοκοπίας, καθιστώντας έτσι ευκολότερο για τις τράπεζες της χώρας να συνεχίσουν να καταφεύγουν στην ΕΚΤ.

Σύμφωνα με αξιωματούχο κυβέρνησης της ΕΕ, οι ευρωπαϊκές αρχές στόχο έχουν η οποιαδήποτε περίοδος χρεοκοπίας, να είναι όσο το δυνατό συντομότερη.

Ακόμη, στέλεχος εθνικής κεντρικής τράπεζας, δήλωσε ότι τα ελληνικά ομόλογα θα μπορούσαν να στηριχθούν από τις ΑΑΑ εκδόσεις του EFSF.

«Αυτό μπορεί να διορθώνει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ΕΚΤ. Εάν αυτές οι εγγυήσεις είναι πολύ βραχυπρόθεσμες, ίσως μόνο για κάποιες ημέρες, μόνο και μόνο για τις προστατέψει από μια σύντομη επιλεκτική χρεοκοπία, τότε η έκθεση των φορολογούμενων θα είναι περιορισμένη», δηλώνει αναλυτής της Nomura International, πρώην στέλεχος της ΕΚΤ.

Επίσης, το Dow Jones Newswires αναφέρει, επικαλούμενο Ευρωπαίο αξιωματούχο, ότι η επαναγορά χρέους από το EFSF συνεχίζει να αποτελεί επιλογή, καθώς και ότι η λύση που θα συμφωνηθεί από την ευρωζώνη, στόχο θα έχει να αποτρέψει την εξάπλωση της κρίσης.

Ακόμη, τόνισε ότι άλλες προτάσεις που εξετάζονται για το σχέδιο, είναι και η μετακύλιση χρέους. Η ίδια πηγή αναφέρει στο πρακτορείο ότι τα χαμηλότερα επιτόκια για τα δάνεια του EFSF, θα ισχύσουν και για τις Ιρλανδία και Πορτογαλία.

Πηγή:www.capital.gr

Tι λέει το «σχέδιο» ανακοινωθέντος της Συνόδου


Με την υπόσχεση ενός ευρωπαϊκού «Σχεδίου Μάρσαλ» εκ μέρους της Ευρώπηςαλλά και βελτίωση της βιωσιμότητας του χρέους, φαίνεται ότι θα φύγει από τη Σύνοδο Κορυφής η Ελλάδα.

Το σχέδιο (draft) ανακοινωθέντος που διέρρευσε (και συζητείται στη Σύνοδο φωτογραφίζοντας έμμεσα τα σημεία εκ των προτέρων συμφωνίας μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας) περιλαμβάνει σχετικές διαβεβαιώσεις καθώς και επιμήκυνση των δανείων που έχουμε λάβει και θα λάβουμε, με ταυτόχρονη σημαντική μείωση των επιτοκίων.

Ενισχύεται επίσης ο ρόλος του προσωρινού μηχανισμού στήριξης EFSF και αυξάνεται η ευελιξία του να παρεμβαίνει στη δευτερογενή αγορά ομολόγων, να δανείζει κράτη για την επανακεφαλαιοποίηση τραπεζών και να επεμβαίνει προληπτικά όταν χρειάζεται.

Στον αντίποδα, προκύπτει ότι θα ζητηθεί από την Ελλάδα η παροχή εμπράγματων εγγυήσεων «όπου αυτό είναι «πρέπον και απαραίτητο» (σ.σ. πάγιο αίτημα των Φινλανδών), ενώ για τη συμμετοχή των ιδιωτών, η Σύνοδος φαίνεται ότι «κλειδώνει» απόφαση που την καθιστά απαραίτητη, χωρίς όμως να ξεκαθαρίζει το… πώς θα γίνει και μέχρι τι ποσό και χωρίς να γίνεται αναφορά στην ανάγκη αποφυγής της επιλεκτικής χρεοκοπίας.

Ουσιαστικά υπάρχει ένα «μενού» τριών επιλογών» (ανταλλαγή ομολόγων, roll over ομολόγων και επαναγορά ομολόγων σε τιμές αγοράς).


Αναλυτικότερατο EFSF θα χορηγήσει δάνεια σε Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία με χαμηλότερο επιτόκιο αλλά και μεγαλύτερη διάρκεια. Τα νέα δάνεια θα έχουν διάρκεια τουλάχιστον 15 έτη, από την τρέχουσα των 7,5 ετών και το επιτόκιο θα μειωθεί από 4,5% σε (περίπου) 3,5% για την Ελλάδα και την Πορτογαλία.

Αυτά θα πλαισιωθούν από ένα μηχανισμό που θα διασφαλίζει τα κατάλληλα κίνητρα για την εφαρμογή του προγράμματος, στα οποία (κίνητρα) θα περιλαμβάνονται συμφωνίες για εγγυήσεις όπου κρίνεται πρέπον (appropriate).

Το προσχέδιο αναφέρει επίσης την ύπαρξη ενός «Σχεδίου Μάρσαλ» για την Ελλάδα που θα συμβάλλει στην ενίσχυση των επενδύσεων αλλά και της ανάπτυξη στη χώρα.

Στο EFSF θα δοθεί η δυνατότητα να παρέχει προληπτικά πιστωτικές γραμμές σε χώρες της ευρωζώνης, αλλά και να παρεμβαίνει στη δευτερογενή αγορά ομολόγων, σε συνεννόηση με την ΕΚΤ.

Επίσης θα μπορεί να συμμετέχει στην επανακεφαλαιοποίηση τραπεζών μέσω δανείων σε κράτη, ακόμη και σε χώρες που δεν υπόκεινται σε πρόγραμματα διάσωσης.

Σε ό,τι αφορά τους ιδιώτες επενδυτές, αυτοί θα επιλέξουν τον τρόπο εμπλοκής μέσα από ένα «μενού» επιλογών που περιλαμβάνει επαναγορά χρέους, μετακύλιση ή ανταλλαγή με όρους δανεισμού σε αναλογία με τη δημόσια στήριξη αλλά και επιπλέον πιστωτική ενίσχυση (εγγυήσεις).

Ουσιαστικά, οι συνομιλίες με τους ιδιώτες επενδυτές για τον τρόπο συμμετοχής τους συνεχίζονται και όλες οι προτάσεις είναι ακόμα στο τραπέζι.

Στήνεται λύση με ιδιώτες και selective default


Παροχή δανείων από το EFSF με μικρότερο επιτόκιο και μεγαλύτερη διάρκεια, σχέδιο Μάρσαλ για την ανάπτυξη, αλλά και τρεις επιλογές για την εμπλοκή των ιδιωτών επενδυτών στο νέο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας, περιλαμβάνει το προσχέδιο των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής, σύμφωνα με το Reuters.                                                 

Aναλυτικότερα, το EFSF θα χορηγήσει δάνεια σε Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία με χαμηλότερο επιτόκιο αλλά και μεγαλύτερη διάρκεια. Τα νέα δάνεια θα έχουν διάρκεια από 7,5 έως τουλάχιστον 15 έτη και το επιτόκιο θα μειωθεί σε (περίπου) 3,5% για την Ελλάδα και την Πορτογαλία.

Το προσχέδιο αναφέρει επίσης την ύπαρξη ενός «Σχεδίου Μάρσαλ» για την Ελλάδα που θα ενισχύσει τις επενδύσεις αλλά και την ανάπτυξη στη χώρα.

Στο EFSF θα δοθεί η δυνατότητα να παρέχει προληπτικά πιστωτικές γραμμές σε χώρες της ευρωζώνης, αλλά και να παρεμβαίνει στη δευτερογενή αγορά, σε συνεννόηση με την ΕΚΤ.

Επίσης θα μπορεί να συμμετέχει στην επανακεφαλαιοποίηση τραπεζών μέσω δανείων σε κράτη, ακόμη και σε χώρες που δεν υπόκεινται σε πρόγραμματα διάσωσης.

Σε ό,τι αφορά τους ιδιώτες επενδυτές, αυτοί θα επιλέξουν τον τρόπο εμπλοκής μέσα από ένα «μενού» επιλογών που περιλαμβάνει επαναγορά χρέους, μετακύλιση ή ανταλλαγή.

Αγκάθι ο ρόλος των ιδιωτών

Ο ρόλος τον οποίο θα έχουν οι ιδιώτες στο νέο πακέτο που θα πάρει η Ελλάδα εξελίσσεται στο γόρδιο δεσμό που απασχολεί τη σημερινή σύνοδος κορυφής.

Η Γαλλία και η Γερμανία δείχνουν να συμφωνούν ότι θα πρέπει να υπάρξει συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, αλλά δεν έχουν ακόμα ξεκαθαρίσει το πώς ακριβώς θα γίνει αυτό.

Το βασικό πρόβλημα παραμένει: Οι περισσότερες επιλογές που προβλέπουν την εμπλοκή των ιδιωτών θα κάνουν τους οίκους αξιολόγησης να υποβαθμίσουν την Ελλάδα στην κατηγορία«selective default».

Το εναλλακτικό σχέδιο, να επιβληθεί φόρος στις τράπεζες ώστε να βρεθούν τα απαραίτητα κεφάλαια, δεν δείχνει να προχωρά, μετά και τις σφοδρές αντιδράσεις εκπροσώπων του κλάδου που απείλησαν ακόμα και με αγωγές σε περίπτωση όπου η Ε.Ε. επιβάλει ένα τέτοιο μέτρο. Ωστόσο, είναι η μόνη επιλογή που θεωρείται βέβαιο πως δεν θα οδηγήσει σε υποβάθμιση της Ελλάδας.

Με βάση τις εξελίξεις, το πιθανότερο είναι ότι οι Ευρωπαίοι θα προχωρήσουν σε μια λύση που θα περιλαμβάνει και επαναγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, επιλογή η οποία είναι πιθανό να οδηγήσει σε selective default.

EKT: Selective default μόνο με εγγυήσεις από την ΕΕ

Δεν υπάρχει ακόμα σαφής θέση της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας για το ελληνικό πακέτο,δήλωσε υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος της ΕΚΤ. Κληθείς να σχολιάσει τα δημοσιεύματα ότι ο πρόεδρος Ζαν Κλωντ Τρισέ αποδέχεται την επιλεκτική χρεοκοπία, ο αξιωματούχος δήλωσε ότι  η ευρωτράπεζα θα μπορούσε να αποδεχθεί τα ελληνικά ομόλογα μόνο εάν οι ηγέτες της ΕΕ δόσουν επιπρόσθετες εγγυήσεις.

«Θα δεχόμασταν τα ελληνικά ομόλογα μόνο εάν η πίστωση τους ενισχυθεί με με επιπρόσθετες εγγυήσεις για τις οποίες οι ηγέτες πρέπει να δεσμευθούν σήμερα, με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο», εξήγησε ο αξιωματούχος ο οποίος έκανε την διαρροή σε δημοσιογράφους των ξένων πρακτορείων ειδήσεων.

«Δεν υπάρχει ακόμα σαφής θέση της ΕΚΤ διότι οι 27 πρέπει να βρουν επιπλέον κεφάλαια που θα διασφαλίζουν τις ελληνικές τράπεζες και θα ενισχύουν τις ελληνικές εγγυήσεις. Αυτά βρίσκονται υπό συζήτηση και περιμένουμε να δούμε το τελικό αποτέλεσμα».

«Το θέμα της επιλεκτικής χρεοκοπίας πρέπει να είναι απολύτως εξακριβωμένο και εάν αποφασιστεί πρέπει να έχει χρονοδιάγραμμα λήξης μόνο μερικών ημερών», προσθέτει.

Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Τρισέ έχει πολλές φορές στο παρελθόν δηλώσει πως η κεντρική τράπεζα δεν θα δέχεται τα ελληνικά ομόλογα ως εγγύηση αν η χώρα υποβιβαστεί στην κατηγορία «selective default».

Πληροφορίες του πρακτορείου Bloomberg αναφέρουν ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι έτοιμες να προσφέρουν εγγυήσεις για τα ελληνικά ομόλογα προκειμένου με τον τρόπο αυτόν οι τράπεζες να μπορούν να δίνουν τα ομόλογα αυτά στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ως αντάλλαγμα για την παροχή ρευστότητας. Έτσι εκτιμάται ότι θα αρθούν και οι επιφυλάξεις της ΕΚΤ γύρω από το θέμα. Στόχος των προσπαθειών είναι, εάν υπάρξει καθεστώς χρεοκοπίας για την Ελλάδα, να αρθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα, υποστήριξαν δύο πηγές που μίλησαν ανώνυμα στο πρακτορείο.

Γιούνκερ: Στο τραπέζι η επιλεκτική χρεοκοπία

«Όποια συμφωνία κι αν επιτευχθεί για το δεύτερο πακέτο στήριξης της ελληνικής οικονομίας, είναι πιθανό να περιλαμβάνει επιλεκτική χρεοκοπία», δήλωσε και ο επικεφαλής του Eurogroup, κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, λίγο πριν αρχίσει η κρίσιμη σύνοδος κορυφής, υπογραμμίζοντας βέβαια ότι οποιαδήποτε άλλη επιλογή θα ήταν προτιμητέα.

Να σημειωθεί ότι η κ. Άνγκελα Μέρκελ πιστεύει πως η Ευρώπη είναι κοντά στο να καταλήξει σε συμφωνία για τη βοήθεια προς την Ελλάδα.

Στις Βρυξέλλες βρίσκονται ο επικεφαλής της ΤτΕ κ. Γ. Προβόπουλος και ο επικεφαλής της Εθνικής κ. Β. Ράπανος, ως εκπρόσωπος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών.

Η επαναγορά ομολόγων

Η επαναγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά είναι η μοναδική μορφή συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στο δεύτερο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας που μπορεί να μην οδηγήσει σε υποβάθμιση της αξιολόγησης της Ελλάδας σε «selective default», σύμφωνα με Ευρωπαίο αξιωματούχο, τον οποίο επικαλείται το Reuters.

«Για όλες τις άλλες, μέχρι στιγμής, η… ετυμηγορία είναι ξεκάθαρη -θα οδηγήσουν σε επιλεκτική χρεοκοπία. Στην επαναγορά ομολόγων αυτή η κατάληξη δεν είναι και τόσο σίγουρη», ανέφερε χαρακτηριστικά ο αξιωματούχος της ευρωζώνης.

«Φαίνεται πως υπάρχει τρόπος να οργανωθεί η επαναγορά, ώστε να μην οδηγεί σε επιλεκτική χρεοκοπία και προφανώς, αν αυτό ισχύσει, μπορεί να συμμετάσχει ο ιδιωτικός τομέας, κάτι το οποίο θα πρέπει να υποστηρίξουμε», τόνισε η πηγή.

Ερωτηθείς για το πώς μπορεί να οργανωθεί μια επαναγορά ομολόγων, ο αξιωματούχος, ο οποίος ζήτησε να μην κατονομαστεί, δήλωσε ότι «θα πρέπει να έχουμε λίγο χρόνο για να το οργανώσουμε – θα δομηθεί με τέτοιον τρόπο ώστε να έχουμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή των ιδιωτών και παράλληλα να μην υπάρξει αποσταθεροποίηση των αγορών».

Εάν προχωρήσει το σχέδιο για την επαναγορά τίτλων στη δευτερογενή αγορά, το ερώτημα είναι πώς θα τρέξει η διαδικασία, τι επιτόκιο θα προσφερθεί στους ιδιώτες επενδυτές και πόσοι από τους τελευταίους θα δεχτούν να δώσουν τα ομόλογά τους σε σημαντικά χαμηλότερες τιμές από την ονομαστική, γράφοντας τη «χασούρα».

ΕΤΣΙ Ε? Α ΡΕ ΚΟΥΦΑΛΙΤΣΕΣ….


«18 δις το όφελος της Γερμανίας από την ευρωκρίση»

Πόσο ακόμη θα πληρώνουν οι Γερμανοί φορολογούμενοι για την Ελλάδα, είναι ένα ερώτημα που ακούγεται συχνά τους τελευταίους μήνες στη Γερμανία. Πόσο όμως έχει στοιχίσει μέχρι στιγμής η ελληνική κρίση στους Γερμανούς;

 

Ούτε σεντ, υποστηρίζει ο Φόλκερ Χελμάγερ, επικεφαλής των αναλυτών της Bremer Landesbank. Αντιθέτως, η Γερμανία έχει επωφεληθεί όσο καμία άλλη χώρα από την ευρωκρίση καθώς της έχει αποφέρει μέχρι στιγμής περί τα 20 δις ευρώ:
«Πολλοί συνάδελφοί μου υποστηρίζουν ότι η Γερμανία πληρώνει το λογαριασμό της ευρωζώνης. Καμία άλλη θέση δεν απέχει τους τελευταίους 18 μήνες τόσο από την πραγματικότητα όσο αυτή. Γεγονός είναι ότι μέσω των εγγυήσεων που προσφέρει η Γερμανία για τις χώρες της ευρωκρίσης κερδίζει ετησίως 2 % σε τόκους το οποίο μεταφράζεται σε 700 εκατομ. ευρώ τους τελευταίους 18 μήνες. Αυτό όμως δεν είναι το καίριο σημείο. Λόγω της αδυναμίας των υπερχρεωμένων χωρών, η γερμανική αγορά κεφαλαίου έχει ένα μπόνους που δεν οφείλεται στις δικές της ενέργειες, αλλά είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας των άλλων χωρών.
Έχουμε ένα πλεονέκτημα στην αναχρηματοδότηση της τάξης του 1 με 1,5 %. Αν λάβει κανείς υπόψη ότι έχουν περάσει από τότε 18 μήνες και σε συνάρτηση με τις εκδόσεις νέων ομολόγων από τα γερμανικά χρηματοπιστωτικά ινστιτούτα σε μια διάρκεια ωρίμανσης 5 έως 30 ετών τότε, το όφελος για τους γερμανούς φορολογούμενους ανέρχεται συνολικά στα 18 δις ευρώ».
Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί, σύμφωνα με τον ειδικό, ότι τα χαμηλά επιτόκια ευνοούν την ανάπτυξη της γερμανικής οικονομίας που έχει οδηγήσει σε αύξηση των φορολογικών εσόδων. Επιπλέον η κατάσταση αυτή έχει επιφέρει αύξηση της απασχόλησης στη Γερμανία που με τη σειρά του επέφερε μείωση των κοινωνικών δαπανών. Έτσι το συνολικό όφελος για τους Γερμανούς ξεπερνά τα 20 δις ευρώ.

Παρέμβαση Λαπαθιώτη για το φυσικό αέριο


  gioula.jpg                                                                                                            Σε επιστολής της προς τον Αντιπεριφερειάρχη Τάσο Χειβιδόπουλο που κοινοποιεί στον Περιφερειάρχη Πέτρο Τατούλη και τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών η Περιφερειακή Σύμβουλος Γιούλα Λαπαθιώτη παρεμβαίνει στη διαδικασία για την παροχή φυσικού αερίου αναδεικνύοντας την αναγκη δημιουργίας υποδομών ώστε να τα αποτελέσματα να είναι άμεσα: Στην επιστολή της αναφέρει τα εξής:

 

Κε Αντιπεριφερειάρχη

 

Οι εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί σε ό,τι έχει σχέση με την ολοκλήρωση του έργου του αγωγού φυσικού αερίου, όπως γνωρίζετε, είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Σύμφωνα με τις εξαγγελίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος βρίσκεται σε φάση οριστικής μελέτης εφαρμογής ο αγωγός φυσικού αερίου προς το εργοστάσιο της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη με προοπτική να έχει ολοκληρωθεί το 2013.

Ήδη έχει ανατεθεί το έργο σε εργολάβο και η όλη διαδικασία βρίσκεται υπό  συνεχή παρακολούθηση  από τον Υφυπουργό Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννη Μανιάτη που έχει θέσει σε άμεση προτεραιότητα την ολοκλήρωση του έργου γνωρίζοντας καλύτερα από όλους τα σημαντικά αναπτυξιακά οφέλη που θα προκύψουν.

Σύμφωνα με τη μελέτη και τον Περιφερειακό Χωροταξικό Σχεδιασμό του 2003, ο αγωγός περνά μεταξύ των δυο πόλεων Άργους και Ναυπλίου (πλησιέστερα στο Άργος).

Εκτιμώ ότι εάν κινηθούμε γρήγορα και με το σωστό σχεδιασμό για την αξιοποίηση του αγωγού με τη δημιουργία των αναγκαίων υποδομών τότε τα οφέλη για την Αργολίδα θα είναι πολλαπλάσια από αυτά που υπολογίζουμε.

Γι’ αυτόν το λόγο ΠΡΟΤΕΙΝΩ:

 

         1. Την άμεση αναζήτηση  της Νομικής φόρμουλας ώστε οι νέες οικοδομές στις πόλεις Ναυπλίου και Άργους να έχουν την απαραίτητη υποδομή για να μπορούν να δεχθούν το φυσικό αέριο για τις καθημερινές ανάγκες.  Η δημιουργία μιας τέτοιας υποδομής θα αναβαθμίσει σημαντικά την αγορά κατοικίας σε μια ιδιαίτερα δύσκολη εποχή.

            2. Την άμεση ίδρυση Εταιρίας Παροχής Αερίου (Ε.Π.Α.) Αργολίδας με την έναρξη των εργασιών της κατασκευής του αγωγού ώστε να προγραμματισθεί έγκαιρα η ανάπτυξη των δικτύων της Αργολίδας.

3. Τη δημιουργία υποδομών ώστε στη χωροθέτηση του νέου Επιχειρησιακού Πάρκου Άργους  να είναι δυνατή η χρήση φυσικού αερίου. Κάτι τέτοιο θα είναι αναγκαίο και στη χωροθέτηση του Βιοτεχνικού Πάρκου της πόλης του Ναυπλίου μέσα από την υπό διαμόρφωση μελέτη του ΓΠΣ και στη χωροθέτηση Βιομηχανικής Ζώνης στο Νομό Αργολίδας.

4. Η ύπαρξη των υποδομών και του θεσμικού πλαισίου για υποδοχή φυσικού αερίου στις οικοδομές, στις βιοτεχνίες και στις βιομηχανίες θα δημιουργήσει τους όρους ώστε να κατασκευασθούν οι σταθμοί αποσυμπίεσης φυσικού αερίου και με την τοποθέτηση του αγωγού να μπορούν να προμηθευτούν με φυσικό αέριο οι περιοχές Ναυπλίου και  Άργους.

Με τον τρόπο αυτό, με τη χρήση του φυσικού αερίου θα έχει ο οικιακός καταναλωτής, ο επαγγελματίας και ο βιομήχανος οικονομία, μειωμένο κόστος συντήρησης συσκευών, ακρίβεια στη μέτρηση και χρέωση μετά την κατανάλωση σε σχέση με το πετρέλαιο και τέλος το φυσικό αέριο είναι το πιο καθαρό και λιγότερο ρυπογόνο καύσιμο.

Οφείλω να διευκρινίσω ότι η εξειδίκευση της πρότασης μου για τις πόλεις Ναυπλίου και Άργους σε πρώτη φάση γίνεται γιατί η όδευση του αγωγού περνά πολύ κοντά σε αυτά τα αστικά κέντρα και οι διακλαδώσεις του κεντρικού αγωγού μπορούν να γίνουν γρηγορότερα από άλλες πόλεις της Πελοποννήσου.

 

 

Με τιμή

 

Γιούλα Λαπαθιώτη

Τηλ. 6977576736

Email:lapathioti@gmail.com

ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΥΣΙΩΝ !…


Ο Κόσμος ολόκληρος με το βλέμμα στραμμένο στην Ελλάδα ! Τέτοια παγκόσμια δημοσιότητα ποτέ άλλοτε, τέτοια ενασχόληση με τη χώρα μας ποτέ στο παρελθόν.
Το ελληνικό πρόβλημα, πρόβλημα της υφηλίου, μέσω Ευρωζώνης και ΗΠΑ.
Είκοσι μήνες μετά την έναρξη της περιπέτειας, επιτέλους, το ζήτημα μπήκε στις σωστές του βάσεις. Σήμερα όλοι, άμεσα ή έμμεσα, αναγνωρίζουν, πως το ελληνικό κραχ, έχει βαθιές ρίζες και αιτίες, που πάνε πέρα από τις επιφανειακές, λαϊκίστικες, αλλά και εν πολλοίς ρατσιστικές απόψεις, περί τεμπέληδων και καλομαθημένων Ελλήνων. Όχι και πως εδώ, όλα ήταν και είναι τέλεια, αλλά δεν είναι εκεί η ουσία και η βασική αιτία…
Αναζητούνται λύσεις, επειδή κινδυνεύει το οικοδόμημα της Ευρωζώνης και γιατί, στη συνέχεια, απειλείται ολόκληρο το σύστημα της παγκόσμιας οικονομίας !
Επί είκοσι μήνες ο Παπανδρέου τριγύριζε ολομόναχος ανά τον Κόσμο και τάλεγε ακριβώς έτσι ! Στο εξωτερικό, τον άκουγαν αμήχανοι και δύσπιστα, ενώ στο εσωτερικό, η καφρίλα, του χρέωνε προθέσεις ξεπουλήματος και προδοσίας ! Οι πιο κάφροι των κάφρων – οι δεξιοί – τον εγκάλεσαν και για τα πολλά ταξίδια που έκανε, ως πρωθυπουργός !…
Και βέβαια θέλουμε να σωθεί η Ευρωζώνη και να δυναμώσει η Ε.Ε. αλλά, ως ΄Ελληνες, επιζητούμε την καλύτερη λύση για την πατρίδα μας. Γι αυτό ο αγώνας συνεχίζεται και θα συνεχιστεί και μετά τη σημερινή σύνοδο κορυφής.
Τώρα, στο πρόβλημά μας, μπροστά στον κίνδυνο της χρεοκοπίας και της διάλυσης της χώρας μας, το ό,τι επιβεβαιώθηκε πως ανήκουμε στην Ευρώπη και την Ευρωζώνη, οφείλεται στις μεγάλες προσπάθειες, στις μεγάλες θυσίες, που έκανε και κάνει ο λαός μας, για ν΄ αλλάξει σελίδα στην πορεία του. Με κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργό το Γ. Παπανδρέου οι δακτυλοδεικτούμενοι και χιλιοκατηγορούμενοι ΄Ελληνες, κατάφεραν ν΄ αλλάξουν το κλίμα, να πείσουν για τις δυνατότητες του έθνους και να οδηγήσουν τους εταίρους στην απόφαση να βοηθήσουν καθοριστικά στην αντιμετώπιση του τεράστιου προβλήματος του χρέους.

Οι εξειδικεύσεις αυτής της απόφασης θα γίνουν στη σύνοδο της κορυφής, καθώς και σε πάμπολλες άλλες διαδικασίες και θ΄ αποτελέσουν την απαρχή για την αναμόρφωση της οικονομίας και της χώρας, για την οικοδόμηση της νέας Ελλάδας !

Αυτό είναι το σημαντικό, αυτή είναι η ουσία, όλα τ΄ άλλα έχουν τη σημασία τους, αλλά έρχονται μετά. Εδώ θάμαστε να τα λέμε και να τα γράφουμε !…

«Περιμένοντας την καταστροφή»


Σενάρια, νουθεσίες και αναλύσεις λίγο πριν από την αυριανή έκτακτη σύνοδο κορυφής. Η ευρωκρίση και η Ελλάδα και πάλι στο επίκεντρο των σχολίων του γερμανικού τύπου.

  «Το ευρώ δεν πέθανε, αλλά πάσχει από δομικά λάθη», υποστηρίζει σε ανάλυσή του ο διευθυντής του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Οικονομίας του Αμβούργου, Τόμας Στράουμπχααρ, στην Die Welt.

Ο Γερμανός οικονομολόγος σημειώνει ότι το ερώτημα είναι «εάν υπάρχει η πολιτική βούληση, να αποδεχθούμε την αποτυχία του ευρώ. Εάν οι πολιτικοί δεν έχουν αυτή τη βούληση, τότε να προχωρήσουν και σε διορθωτικές κινήσεις. Από την ΟΝΕ πρέπει να δρομολογήσουν μία δημοσιονομική ένωση», γράφει ο κ. Στράουμπχααρ και παραπέμπει στο παράδειγμα των ΗΠΑ και της Ελβετίας, που είναι ομοσπονδιακές χώρες, υπογραμμίζοντας:
«Δημοσιονομική ένωση δεν σημαίνει οπωσδήποτε εναρμόνιση των φορολογικών συστημάτων ή της φορολογίας. Οι ομόσπονδες πολιτείες στην Αμερική ή τα καντόνια στην Ελβετία διαθέτουν απλώς κανονιστικό πλαίσιο για μία κεντρική υψηλή εποπτεία στα δημοσιονομικά.
Αναγκαία είναι όμως ένα πιο αυστηρό πλαίσιο δημοσιονομικής πειθαρχίας και η κατάργηση της ρήτρας bail-out, διότι δημοσιονομική ένωση χωρίς ευθύνη δεν υφίσταται, αλλά και διεύρυνση των μηχανισμών σταθερότητας.»
«Περιμένοντας την καταστροφή», είναι ο τίτλος σχολίου της γερμανικής έκδοσης των Financial  Times (του Βόλφγκανγκ Μυνχάου) για την ευρωκρίση εν όψει της αυριανής έκτακτης συνόδου κορυφής:
«Έχουμε την εντύπωση ότι οι Γερμανοί θα μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμη μια φορά σε μια ευρωπαϊκή καταστροφή, σαν εκείνη που προκάλεσαν οι εθνικιστές πριν από 100 χρόνια. Η Άγκελα Μέρκελ προσπαθεί με την αποικιακή ευρωπολιτική της να παγιώσει την υπεροχή της Γερμανίας στην Ευρώπη εις βάρος ολόκληρης της ΕΕ.
Από την ευρωπαϊκή ιστορία δύσκολα μπορούμε να πιστέψουμε ότι ένα τέτοιο εγχείρημα θα έχει αίσιο τέλος.»
Ο αναλυτής υπογραμμίζει ότι στην αυριανή σύνοδο οι Ευρωπαίοι ηγέτες οφείλουν να αποφασίσουν, πρώτον για το 2ο πακέτο για την Ελλάδα, δεύτερον, την διεύρυνση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) και τρίτον, την ευελιξία του.
Ταυτόχρονα εκφράζει τις αμφιβολίες του ότι αύριο θα δοθεί τελική λύση στο πρόβλημα της Ελλάδας και εκτιμά ότι σε μια τέτοια περίπτωση «οι χρηματαγορές θα αντιδράσουν με υψηλά επιτοκιακά περιθώρια, διότι, όπως λένε, η Ευρώπη μπορεί να καταλήξει σε συμφωνία μόνον με ισχυρές πιέσεις», και καταλήγει: «Η Γερμανίδα καγκελάριος προσπαθεί αυτή τη στιγμή να καταστρέψει την Ευρώπη του Χέλμουτ Κολ.
Θα αφήσει την κρίση να μας συμπαρασύρει και θα καταναλώσει την πολιτική της ενέργεια για απόδοση ευθυνών. Η πιθανότητα διάλυσης της ΟΝΕ και επομένως και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης είναι πια μεγάλη.»

«Μια κρίση, ξεχνιέται με μια μεγαλύτερη»


7/19/2011 04:11:00 μμ Δημοσιεύθηκε από Παραπολιτική

 

«Ενα σκάνδαλο ξεχνιέται με ένα μεγαλύτερο» είχε πει ο Ανδρέας Παπανδρέου. Όπως φαίνεται, τα «παιδιά που μας κυβερνούν» -όπως τους χαρακτηρίζει μέρος του Ευρωπαϊκού Τύπου- άθελά τους εφαρμόζουν την παραπάνω φράση στην κρίση: «μια κρίση, ξεχνιέται με μια μεγαλύτερη». Μικρή κρίση, αυτή του χρέους της Ελλάδας, μεγάλη αυτή της εμπιστοσύνης για την Ευρωζώνη.

Αν υποθέσουμε ότι έτσι θα «ξεχαστεί» η μικρή κρίση της Ελλάδας, τι θα γίνει με την μεγάλη κρίση εμπιστοσύνης; Δηλαδή, με απλά λόγια, ποιος θα εμπιστεύεται την Ευρώπη, αν κράτη της χρεοκοπούν; Ποιος θα επενδύσει τα χρήματά του σε αυτή την Ευρωζώνη; Ποιος Ευρωπαίος πολίτης δεν θα «μαζευτεί» οικονομικά, οδηγώντας την παραγωγή σε ύφεση.

Πρέπει, λοιπόν, να ξεκαθαριστεί κάτι: οι κρίσεις δεν είναι σκάνδαλα και δεν αφορούν λίγους. Αφορούν τους περισσότερους, αν…


…όχι όλους. Και η κρίση μπορεί να γίνει, αν δεν έχει ήδη γίνει, τόσο μεγάλη που δεν θα υπάρχει μεγαλύτερη για να την καλύψει. Διότι, μέχρι στιγμής, η Ευρώπη συνεχίζει να ψάχνει λύσεις για τα προβλήματα που η ίδια διογκώνει.

Λύσεις, όμως, σίγουρα υπάρχουν. Πάντα υπάρχουν. Εμείς είτε τις βρίσκουμε και τις εφαρμόζουμε, είτε όχι. Η απάντηση σε ένα αρνητικό γεγονός, δεν είναι κατ’ ανάγκη πιο αρνητική. Υπάρχει και θετική λύση: η Ευρωπαϊκή ένωση να ενωθεί περισσότερο, δίνοντας όραμα για τις επόμενες δεκαετίες.

Υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι δεν θα τραβήξουν τα βλέμματα οι νέες «Ηνωμένες Πολιτείες» της Ευρώπης, ώστε να ασχολείται ολόκληρος ο πλανήτης μαζί τους; Δεν θα έχει τεράστια δυναμική αυτό το γεγονός; Θα υπάρχει κάποιος επενδυτής που δεν θα θέλει να βάλει τα χρήματά του στις χώρες-μέλη, μετά το νέο εγχείρημα; Ή μήπως δεν δίνει όραμα;

Διότι μπορεί να κλαιγόμαστε στο διηνεκές για τα λάθη των Ελλήνων αλλά για την ουσία του προβλήματος ευθύνεται το ίδιο το ευρώ με τα φθηνά του δάνεια και την ισοτιμία – με την οποία συμφέρει να αγοράζεις ξένα προϊόντα και όχι να παράγεις. Μπορεί να ακούγεται παράξενο αλλά η κρίση δημιουργήθηκε λόγω της Ευρώπης, των κονδυλίων και του ευρώ. Το καιρό που έπρεπε η οικονομία να πιέζει για να δημιουργηθεί δυναμική παραγωγική βάση στη χώρα, τα «εργαλεία» της Ευρωζώνης βοηθούσαν ώστε να μη γίνει αυτό.

Οι Έλληνες, όλα αυτά τα χρόνια, λειτούργησαν όπως θα ανέμενε ένας οικονομολόγος, προκειμένου να λειτουργήσει το σύστημα. Είδαν τις ευκαιρίες και τις «έπιασαν από τα μαλλιά». Αλλά τις έπιασαν ευκαιριακά. Εγωιστικά. Έτσι όμως τις έπιασαν και στο εξωτερικό, όπου ακούμε συχνά για τις επιτυχίες τους. Αυτή η συμπεριφορά έχει σίγουρα αιτίες. Έχουν όμως καμία σημασία οι αιτίες; Χρειάζεται να κάνουμε ψυχανάλυση συνολικά ως λαός; Μάλλον όχι. Σημασία έχει το αποτέλεσμα: έτσι λειτουργούν οι Ελληνες. Αρα η συζήτηση πρέπει να γίνεται για τη σωστή αξιοποίηση της συμπεριφοράς των και όχι στην προσπάθεια «να τους αλλάξουμε».

Ολοι οι άνθρωποι έχουν την τάση να λειτουργούν εγωιστικά και πάνω σε αυτή τη συμπεριφορά οικοδομείται το οικονομικό σύστημα. Ο καθένας κοιτάει το συμφέρον του, το οποίο τελικά οδηγεί στο συμφέρον όλων. Παράδειγμα: πριν αγοράσεις ένα προϊόν, κοιτάς ποιο είναι το καλύτερο, το πιο οικολογικό κ.τ.λ. Αγοράζοντας το καλύτερο αναγκάζεις αυτούς που το κατασκευάζουν, να φτιάχνουν τα συγκεκριμένα προϊόντα.

Ομως η Ευρώπη και το κράτος μας ασχολούνται με κονδύλια και επιδοτήσεις. Είναι σαν να αφήνει μια τράπεζα τα χρήματά της, όχι στο ΑΤΜ, αλλά σε ένα καλάθι έξω από τα καταστήματα για να περάσει ο καθένας να πάρει όσα χρειάζεται και ένα μπλοκάκι για να σημειώσει το ποσό της ανάληψης. Με την έκκληση φυσικά «όλοι να σεβαστούν αυτή την τακτική». Σίγουρα δε θα τη σεβαστούν! Όπως, αποδεδειγμένα, το ευρώ και οι επιδοτήσεις με την παρούσα τους μορφή οδήγησαν τους Έλληνες σε λάθος δρόμο. Τώρα, βέβαια, κάποιος πρέπει να πληρώσει τη διαδρομή. Και τα καύσιμα ήταν ακριβά.

Γ.Κ.

Ματιέ Πιγκάς.«Η πολιτική της Ευρώπης είναι εγκληματική»


«Η ανευθυνότητα των πολιτικών ηγετών είναι συνταρακτική. Παραιτήθηκαν μπροστά στην τεχνική. Την περασμένη εβδομάδα, οι ευρωπαϊκές τράπεζες συγκεντρώθηκαν στη Ρώμη χωρίς να υπάρχει καμιά πολιτική κηδεμονία! Ομως, καμιά λύση δεν πρόκειται ποτέ να έρθει από τις τράπεζες: τα συμφέροντά τους δεν συγκλίνουν. Την ίδια ώρα, τα σενάρια διάσωσης αποκλείονται επειδή θα το πάρουν στραβά οι οίκοι αξιολόγησης. Και λοιπόν; Αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που κατέχει σημαντικό μέρος του ελληνικού χρέους, αποφασίσει ότι δεν υπάρχει στάση πληρωμών, δεν υπάρχει στάση πληρωμών».
Αυτά τα απλά, τα μαχητικά και ενδιαφέροντα λέει σε συνέντευξή του στη «Λιμπερασιόν» ο Ματιέ Πιγκάς, που είναι ειδικός στην αναδιάρθρωση των χρεών, συνδιευθύνει (με τον οικονομολόγο Ντανιέλ Κοέν) την τράπεζα επενδύσεων Lazard και είναι σύμβουλος της ελληνικής κυβέρνησης. Συνεκδότης της «Μοντ» και ιδιοκτήτης του περιοδικού «Les Inrockuptibles», ο 43χρονος Πιγκάς επισημαίνει ότι δεν βρίσκεται μόνο η Ελλάδα σε κίνδυνο, αλλά ολόκληρη η Ευρώπη. «Η Ελλάδα έκανε τις θυσίες που της αντιστοιχούν», τονίζει. «Το δημόσιο έλλειμμά της θα μειωθεί από 15% το 2009 σε 3% το 2015. Αυτό όμως προκάλεσε μια ύφεση της τάξης του 10% τα δύο τελευταία χρόνια. Οι Ελληνες δεν μπορούν να πάνε πιο πέρα. Το ίδιο ισχύει για τους Ιρλανδούς και τους Πορτογάλους».
Η θεραπεία αυτή ισοδυναμεί με αυτοκτονία; «Κάτι χειρότερο, είναι εγκληματική. Αποτελεί αυτοκτονία για τη χώρα και είναι εγκληματική για την Ευρώπη. Το χειρότερο σενάριο θα ήταν η έκρηξη της ευρωζώνης αν μια χώρα έβγαινε από το ευρώ είτε με τη θέλησή της είτε επειδή θα αναγκαζόταν. Θα βρισκόμασταν τότε αντιμέτωποι με μια άνοδο των επιτοκίων, που θα είχε άμεσες επιπτώσεις στην καθημερινότητα όλων μας…».
Ο Ματιέ Πιγκάς δεν θεωρεί ότι η Γερμανία εμποδίζει πλέον την επίλυση της ελληνικής κρίσης. «Η στάση της άλλαξε τους τελευταίους μήνες: η Γερμανία απαιτεί απλώς ο ιδιωτικός τομέας να βάλει το χέρι στην τσέπη. Μα είναι δυνατόν οι τράπεζες και τα ταμεία να μπορούν να αποκτούν στην αγορά κρατικά ομόλογα στο 50% της αγοραστικής τους αξίας και να απαιτούν στη συνέχεια την αποζημίωσή τους στο 100%; Ο παράγων που εμποδίζει σήμερα τη λύση είναι ο διοικητής της ΕΚΤ, ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ, που αρνείται να απαιτήσει τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα για να μην εκδηλωθεί στην Ευρώπη μια κρίση αντίστοιχη της Lehman Brothers. Ομως, το να μην κάνεις τίποτα είναι ο καλύτερος τρόπος για να οδηγηθείς σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο».
Η κατάσταση είναι δραματική, τονίζει ο γάλλος τραπεζίτης που δεν κρύβει την αριστερή του ιδεολογία. Δεν πρόκειται μόνο για μια κρίση της Ελλάδας, αλλά για μια σφαιρικότερη κρίση της Ευρώπης. Μια κρίση οικονομική, που συνδέεται με τα πολύ κακά θεμέλια της ανάπτυξης. Μια κρίση χρηματοπιστωτική, που αφορά τα χρέη και τις τράπεζες όλης της ζώνης. Μια κρίση κοινωνική, που μπορεί να αποδειχθεί τόσο σφοδρή όσο και στις αραβικές χώρες, αν λάβουμε υπόψη την έκρηξη της ανεργίας των νέων.
Αναφερόμενος στην ηγεσία της Ευρώπης, ο Ματιέ Πιγκάς είναι κατηγορηματικός: «Βλέπουμε καθημερινά την αποτυχία της. Από την αρχή της ελληνικής κρίσης, οι κυβερνήσεις και οι θεσμοί της Ευρώπης αρνούνται διαρκώς να δουν την πραγματικότητα. Κανένα ισχυρό και διαρθρωτικό μέτρο δεν έχει ληφθεί. Είμαστε θύματα του γεγονότος ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση έμεινε ατελής. Εχουμε ένα κοινό νόμισμα, αλλά όχι και μια ενιαία οικονομική, δημοσιονομική και φορολογική πολιτική».
Ο Πιγκάς δεν πιστεύει ότι η Σύνοδος Κορυφής της Πέμπτης θα δώσει κάποια λύση. «Θα κερδίσουμε λίγο χρόνο, κι ύστερα θα οδηγηθούμε και πάλι στον τοίχο. Οποιο κι αν είναι το μέγεθος του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, δεν θα είναι αρκετό για να αντιμετωπιστεί μια κρίση που θα πλήξει την Ιταλία».

Δώσε… ανάσα στο σώμα σου!


Σχόλεια - In2life.grRss - In2life.grΜεγέθυνσηΣμύκρινση
Γνωρίζεις ότι μια από τις βασικές αιτίες του στρες, είναι η έλλειψη …. οξυγόνου;

Τα… παλιά τα χρόνια, όταν ο άνθρωπος κυνηγούσε και σκότωνε ζώα για να φάει, υπήρχαν πολλές φορές, όπου φοβόταν για την ζωή του. Αυτό το φαινόμενο ονομάστηκε “fight or flight response”, δηλαδή αντίδραση, όπου έπρεπε μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου, να πάρει την απόφαση να μείνει και να πολεμήσει ή να τα παρατήσει και να … πετάξει.Προκειμένου να πάρει αυτή την απόφαση, το σώμα έβαζε τα δυνατά του: η αδρεναλίνη εκτινασσόταν και οι μυς σκλήραιναν, προκειμένου να μπορέσουν να ανταποκριθούν σε οποιαδήποτε απόφαση. Η αναπνοή γινόταν ρηχή και κοφτή. Φυσικό επακόλουθο, αν έχεις μια αρκούδα να σε κοιτάει!

Fast forward στο σήμερα. Tο “fight or flight response” έχει παραμείνει στο dna μας. Όμως, σήμερα, το χρησιμοποιούμε όταν έχουμε άγχος, δηλαδή, αυτό σημαίνει για τους περισσότερους …. πολλές ώρες την ημέρα. Όταν έχεις αργήσει για το meeting, δεν βρίσκεις να παρκάρεις, μαλώνεις με τον σύντροφο σου, όταν δεν πληρώνεσαι στην ώρα σου, όταν εκνευρίζεσαι, το σώμα σου μπαίνει σε “auto mode” και αναπνέεις ρηχά. Είναι το σφίξιμο που νιώθεις στο στήθος σου, στο στομάχι ή στις ωμοπλάτες.

Η έλλειψη βαθιάς αναπνοής, προκαλεί πολλά προβλήματα στον μεταβολισμό, την πέψη, την ανανέωση του δέρματος, των ιστών και άλλα πολλά.

Στα workshops μας, κάνουμε την εξής άσκηση, την οποία αν την κάνεις 1 φορά την ημέρα για 15 μέρες, θα παρατηρήσεις διαφορά στο σώμα σου και στον τρόπο που αντιμετωπίζεις στρεσογόνες καταστάσεις.

Βάλε το κινητό στο αθόρυβο και κάθισε οκλαδόν σε έναν χώρο, όπου μπορείς να είσαι ανενόχλητος για 10 λεπτά.

Πάρε 8 βαθιές αναπνοές. Βαθιές εισπνοές- εκπνοές πάντα από την μύτη, στον δικό σου χρόνο. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος το σώμα σου ξέρει τον χρόνο που χρειάζεται. Μετά, ξεκινώντας από την κορυφή του κεφαλιού, φαντάσου ότι διοχετεύεις μέσα στο κεφάλι σου θετική ενέργεια, οξυγόνο. Τι χρώμα έχει; Στην εκπνοή διοχετεύεις αρνητική ενέργεια. Τι χρώμα έχει; Συνέχισε να αναπνέεις βαθιά και να γεμίζεις με θετική ενέργεια τον λαιμό σου, τα χέρια σου, το στέρνο σου, τα πνευμόνια σου… όλα βάφονται το χρώμα που έχεις επιλέξει να είναι η θετική σου ενέργεια. Λεκάνη, μηροί, γάμπες, πέλματα… όλο το σώμα σου, ένα χρώμα.

Μείνε έτσι, γεμάτος από την θετική σου ενέργεια για 2 λεπτά και συνειδητοποίησε, σε ποιο σημείο του σώματός σου νιώθεις ευφορία. Κράτησε αυτό το θετικό συναίσθημα μέσα σου και σιγά-σιγά άνοιξε τα μάτια σου.

Μπράβο! Μόλις έδωσες μια….. ανάσα στο σώμα σου! 

Την επόμενη φορά που θα εκνευριστείς πάρε 3 βαθιές ανάσες, βγες από το fight or flight mode και δες την κατάσταση με άλλον…. αέρα.

Τζιλ Δούκα MBA, CPC
Coach, Εισηγήτρια, Συγγραφέας
Ιδρύτρια UniquenessDevelopmentGroup.com.

Ο γαλάζιος πρόεδρος του ΣΑΤΑ και ο «χορός του Ζαλόγγου»


ΘΥΜΙΟΣ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 19 Ιουλίου 2011
Η σχέση της Νέας Δημοκρατίας με τους ιδιοκτήτες ταξί δεν είναι καινούργια. Αποτελεί κοινό μυστικό στην πολιτική πιάτσα ότι η πλειοψηφία των ιδιοκτητών ταξί έχουν στενούς δεσμούς με το κόμμα που ίδρυσε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής από την εποχή ακόμα που δόθηκαν οι άδειες για ταξί.
Οι ισχυροί δεσμοί επιβεβαιώνονται διαχρονικά. Ετσι και σήμερα το γραφείο του κ. Θύμιου Λυμπερόπουλου, προέδρου του ΣΑΤΑ, στον 2ο όροφο της Συγγρού, σπανίως είναι άδειο. Αλλωστε ο αναπληρωτής γραμματέας Παραγωγικών Τομέων αποτελεί ισχυρότατο και προβεβλημένο στέλεχος της Ν.Δ., κάτι που ούτε ο ίδιος ούτε και η αξιωματική αντιπολίτευση έκρυψαν. Ο πρώην υπουργός Μεταφορών της Ν.Δ. Κωστής Χατζηδάκης θυμάται πολύ καλά τη σκληρή διαπραγμάτευση το 2008 η οποία έληξε με το πιλοτικό ελευθέρας των ταξί στις λεωφορειολωρίδες σε τρεις μεγάλους δρόμους της Αθήνας. Στην πραγματικότητα βέβαια το πιλοτικό αποτέλεσε εισιτήριο διαρκείας.
Δεν είναι τυχαίο ότι στις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές που έγιναν για την εκλογή των 200 μελών της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. την περασμένη άνοιξη έλαβε 350 σταυρούς αφήνοντας πίσω προβεβλημένα στελέχη του κόμματος όπως ο συνδικαλιστής Φ. Ταυρής, ο υποψήφιος περιφερειάρχης Β. Κικίλιας και στενούς συνεργάτες και φίλους του προέδρου του κόμματος όπως οι Χρύσανθος Λαζαρίδης και Φαήλος Κρανιδιώτης. Οπως δεν ήταν τυχαία και η εκτός κειμένου γεμάτη οικειότητα αναφορά του αρχηγού της Ν.Δ. στην συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής την περασμένη Πέμπτη λίγο πριν αναφερθεί στις θέσεις του κόμματος για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων: «εδώ είναι κι ο Θύμιος…».
Ο μεσσηνιακής καταγωγής συνδικαλιστής χθες δεν μάσησε τα λόγια του κι έδειξε ξεκάθαρα μέχρι πού είναι διατεθειμένος να φτάσει και ποιος είναι ο πραγματικός στόχος: «Θα φτάσουμε σε σημείο να χορέψουμε τον χορό του Ζαλόγγου, αλλά θα τον χορέψουμε μαζί με την κυβέρνηση».

Υψηλό αίσθημα ευθύνης και πολιτική οξυδέρκεια


Το SPD τείνει χείρα συνεργασίας προς τη Μέρκελ
Στάινμπρουκ,Γκάμπριελ, Σταϊνμάιερ στη συνέντευξη τύπου

Η διστακτικότητα της γερμανικής κυβέρνησης στην ευρωκρίση έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του SPD, που προσαρμόζει τώρα την αντιπολιτευτική του τακτική στην κρισιμότητα της στιγμής.

 
Μετά από τις επανειλημμένες κατηγορίες της αξιωματικής αντιπολίτευσης εναντίον της καγκελαρίου για ολιγωρία και λαϊκισμό, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα σε συνέντευξη τύπου της τρόικας του κόμματος, του προέδρου Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, του επικεφαλής της κ.ο. Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ και του πρώην υπ. Οικονομικών Πέερ Στάινμπρουκ, έτεινε χείρα συνεργασίας προς την κυβέρνηση συνασπισμού, τονίζοντας ότι η κατάσταση στην ευρωζώνη και στην Ευρώπη είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και δεν επιτρέπει πολιτικά τερτίπια και μικροκομματικές διαμάχες:

 «Πρόκειται για το οικονομικό και πολιτικό μέλλον της Ευρώπης, το οποίο δεν είναι δυνατόν να διακυβευθεί από το φόβο μη δημοφιλών αποφάσεων, ούτε από τις ενδοκομματικές μικροδιαμάχες του κυβερνητικού συνασπισμού, αλλά ούτε ασφαλώς από τη διαμάχη κυβέρνησης και αντιπολίτευσης», δήλωσε ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, πρόεδρος του SPD, εκφράζοντας σαφέστατα την ετοιμότητα του κόμματός του να συνεργαστεί: «Νομίζουμε ότι η κατάσταση εξελίσσεται σε μια πραγματικά σοβαρή κρίση, γι’ αυτό προσφέρουμε ξεκάθαρα τη συνεργασία μας. Εμείς οι Σοσιαλδημοκράτες είμαστε έτοιμοι να συμβάλουμε και να επωμισθούμε τις ευθύνες και για τις δύσκολες αποφάσεις.»
Στο ύψος των περιστάσεων
Η χθεσινή αποφασιστική εμφάνιση της τρόικας του SPD εκφράζει αλλαγή τακτικής του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος έναντι της κυβέρνησης.
Μέχρι τώρα το SPD ακολουθούσε τακτική που καθοριζόταν από καθαρά κομματικά κριτήρια και με κίνητρο την εσωτερική πολιτική. Στις ψηφοφορίες του 2010 για το 1ο πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα είχε ψηφίσει λευκό.
Τώρα φαίνεται ότι η ηγεσία του διαπιστώνει πως ελλοχεύουν σοβαροί κίνδυνοι σε περίπτωση που δεν δοθεί ένα σαφές μήνυμα στις αγορές, ώστε να αποτραπεί η επέκταση της κρίσης ή και η διάλυση της ευρωζώνης.
Στη συνέντευξη τύπου ο Πέερ Στάινμπρουκ, που επανειλημμένα έχει ζητήσει την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και την ταυτόχρονη στήριξη της οικονομίας της Ελλάδας, επισήμανε ότι η σύνοδος της Πέμπτης συνιστά την τελευταία ευκαιρία για λάβουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες μια ισχυρή απόφαση: «Δεν είναι σημαντικό το γεγονός ότι συνέρχεται η σύνοδος κορυφής της Πέμπτης, σημαντικό είναι αυτή η σύνοδος να λάβει αποφάσεις που θα είναι συνολικές και ισχυρές.»
Πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι η πρόταση του SPD μπορεί να χαρακτηρίζεται από υψηλό αίσθημα ευθύνης και πολιτική οξυδέρκεια, αλλά η καγκελάριος θα χρησιμοποιήσει την προσφορά των Σοσιαλδημοκρατών μόνον σε εσχάτη ανάγκη. Πάντως η Άγκελα Μέρκελ αντιμετώπισε στις πρόσφατες υποχωρήσεις για την Ελλάδα σθεναρή ενδοκυβερνητική αντίδραση εκ μέρους των Φιλελευθέρων εταίρων της.

«Στείρα και παλαιοκομματική η στάση του Σαμαρά»


«Τρία μεγάλα ατοπήματα, με μία κίνηση», καταλογίζει στον πρόεδρο της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, αναφορικά με τις δηλώσεις του κ. Σαμαρά, μετά τη συνάντησή του με την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον.

Η Ελλάδα ζήτησε και ζητάει μία καθαρή και ασφαλή λύση που να καλύπτει πλήρως τις δανειακές ανάγκες της χώρας και τις ανάγκες ρευστότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, καθιστώντας ταυτόχρονα μακροπροθέσμως βιώσιμο το ελληνικό δημόσιο χρέος. Η βιωσιμότητα αυτή είναι απολύτως αναγκαία, προκειμένου να πιάνουν τόπο οι θυσίες του ελληνικού λαού.

Την ώρα που διεξάγονται πολύ κρίσιμες πολιτικές, οικονομικές και τεχνικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, των ευρωπαϊκών θεσμών όπως η ΕΚΤ και των τραπεζών σε διεθνές επίπεδο, την ώρα που η Κυβέρνηση προσπαθεί να διασφαλίσει τα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών με λεπτούς και στοχευμένους χειρισμούς, ο αρχηγός της ΝΔ προσπαθεί απλώς να δημιουργήσει τεχνητές δυσκολίες. Το κάνει αυτό νομίζοντας ότι ανεβάζει τον πήχη και δυσκολεύει την κυβέρνηση. Αυτό όμως είναι και ανεύθυνο, αλλά και αφελές, γιατί η διαπραγμάτευση έχει μία εσωτερική πολιτική δυναμική που θα δώσει ούτως ή άλλως λύση στο υπαρξιακό πρόβλημα της Ευρωζώνης.

Ας προσέξει συνεπώς ο κ. Σαμαράς, γιατί μια στείρα και παλαιοκομματικά δημαγωγική στάση, αφενός δεν βοηθάει τη χώρα, αφετέρου δε θα αφήσει πίσω από τις εξελίξεις όποιον την επιλέγει.

Ακόμη και τώρα, καλώ και παρακαλώ τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να βοηθήσει την εθνική προσπάθεια ερχόμενος να διαπραγματευθούμε από κοινού με τους εταίρους και πιστωτές μας και με το διεθνές τραπεζικό σύστημα, στο όνομα των Ελλήνων πολιτών και προς όφελος της χώρας».

Αναγκαία η δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών


Γιώργος Κύρτσος
18-07-2011
Η οικονομική κρίση εξελίσσεται με τον γνώμριμο… νεοελληνικό τρόπο. Έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε υποχρέωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εξασφαλίσει την ελληνική διάσωση και το πολιτικό σύστημα βιάζεται να επιστρέψει στην γνώριμη ρουτίνα.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπαθεί να προστατεύσει τα κομματικά, συνδικαλιστικά «οχυρά» στην δημόσια διοίκηση και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας, η ΝΔ δημιουργεί την εντύπωση ότι με μία απλή μείωση της φορολογίας μπορεί να υπάρξουν τα λεφτά για να χρηματοδοτηθούν νέες παροχές και οι ισχυρότεροι παράγοντες του πολιτικού συστήματος προγραμματίζουν ένα νέο διαπλεκόμενο μοίρασμα της «πίτας» σε όφελος προστατών και χορηγών.
Με αυτή την νοοτροπία και την μεθοδολογία αποκλείεται να υπάρξει διάσωση της ελληνικής οικονομίας ακόμη και αν οι Ευρωπαίοι εταίροι καταλήξουν σε ένα γενναιόδωρο «πακέτο» στήριξης της Ελλάδας σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν το ντόμινο που θα μπορούσε να προκαλέσει η κατάρρευσή μας.
Η λύση στο ελληνικό πρόβλημα πρέπει να αναζητηθεί πρώτα και κύρια στην δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών ακόμα και με μεθόδους που μέχρι σήμερα θεωρούνται πολιτικά αδιανόητες, όπως είναι η άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Διαφορετικά οποιαδήποτε ευρωπαϊκή παρέμβαση υπέρ της Ελλάδας απλά θα αναβάλει το δημοσιονομικό και οικονομικό αδιέξοδο.

Αλλαγή πολιτικής

Η ελληνική οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με δύο στρατηγικής σημασίας προβλήματα. Πρώτον, οι δημόσιες δαπάνες ξεπερνούν κατά πολύ τα έσοδα του Δημοσίου και έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι δεν είναι δυνατή η αύξηση των εσόδων στο ύψος των δαπανών. Έφτασε λοιπόν η ώρα να βγάλουμε το αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι η οικονομική ανάκαμψη μπορεί να οργανωθεί μόνο στη βάση της δραστικής μείωσης των δημοσίων δαπανών. Κάθε προσπάθεια βίαιης αύξησης των φορολογικών εσόδων οδηγεί στην κλιμάκωση της κρίσης του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας και στο πέρασμα πολλών επιχειρήσεων από την οικονομία στην παραοικονομία.

Η δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών πρέπει να συνδυαστεί και με την ανακατανομή τους. Είναι απαράδεκτο να μειώνεται συνεχώς το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για να βρεθούν τα χρήματα της πολυτελούς διαβίωσης των βουλευτών και άλλων παραγόντων του πολιτικού, διοικητικού συστήματος και για να εξοικονομηθούν τα χρήματα προκειμένου να καλυφθεί το κόστος της παραγγελίας δύο ακόμη εντελώς άχρηστων γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214 ενώ δεν έχουμε παραλάβει ακόμη τα υποβρύχια του ιδίου τύπου που παραγγείλαμε την περίοδο 2000-2001 με κόστος 2 δισεκατομμύρια ευρώ.

Η ανταγωνιστικότητα

Εκτός από μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα που ξεπερνάει το 10% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος και παρουσιάζει, με βάση τα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού του 2011 για το πρώτο εξάμηνο, αυξητική τάση έχουμε και εξαιρετικά σημαντικό έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Το έλλειμμα αυτό είναι αποτέλεσμα της έλλειψης διεθνούς ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας η οποία οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στις υπέρογκες δημόσιες δαπάνες, στην γραφειοκρατική αδράνεια και την διαφθορά και στην ισοπέδωση του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας προκειμένου να καλυφθούν οι ολοένα μεγαλύτερες ανάγκες του Δημοσίου.

Εδώ που έχουμε φτάσει το Δημόσιο, με την σημερινή του μορφή, είναι το μεγάλο εμπόδιο στην οικονομική ανάκαμψη και στην έξοδο από την κρίση. Η θεωρία των εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ σύμφωνα με την οποία θα αλλάξουν τον τρόπο λειτουργίας της γραφειοκρατίας που οι ίδιοι δημιούργησαν και το επιχείρημα των εκπροσώπων της ΝΔ σύμφωνα με το οποίο η διατήρηση των δημοσίων δαπανών στο σημερινό τους επίπεδο αποτρέπει την επιδείνωση των φαινομένων ύφεσης, παρουσιάζουν κάποιο επικοινωνιακό και πολιτικό ενδιαφέρον σίγουρα όμως δεν λύνουν το πρόβλημα. Είναι αδιανόητο να πληρώνει ο παραγωγικός ιδιωτικός τομέας της οικονομίας τον λογαριασμό ενός τεράστιου σπάταλου και αντιπαραγωγικού κράτους σε μια περίοδο κατά την οποία καλούμαστε να οργανώσουμε την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.

7+7 αλλαγές για συνταξιούχους, μισθωτούς, ελ. επαγγελματίες


Ενεργοποιούνται στις αρχές Αυγούστου ορισμένες από τις αλλαγές που προβλέπει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και ο εφαρμοστικός του νόμος και οι οποίες επιβάλλουν συνολικά 7 νέες, ειδικές και μη, εισφορές και περικοπές σε συντάξεις, ενώ 7 επιπλέον εισφορές επιβάλλονται και σε μισθωτούς, ελεύθερους επαγγελματίες και αγρότες.

Ακόμη και οι άνεργοι καλούνται να… εισφέρουν στην προσπάθεια διάσωσης της χώρας, αφού μειώνεται ο συνολικός χρόνος που θα καταβάλλεται εντός μιας 4ετίας, το επίδομα ανεργίας. Και όλα αυτά, έρχονται ως επιστέγασμα όλων των αλλαγών που προηγήθηκαν με το Μνημόνιο Ι και την πρόσφατη ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Υπολογίζεται πως οι συνταξιούχοι χάνουν από μία έως και δύο συντάξεις τον χρόνο, μέσω της ειδικής εισφοράς για την κάλυψη των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων, ενώ οι αυξήσεις εισφορών στους εργαζόμενους έρχονται να προστεθούν στις επιβαρύνσεις των νέων φορολογικών μέτρων, μειώνοντας ακόμη περισσότερο το διαθέσιμο εισόδημα.

Οι συνταξιούχοι που λαμβάνουν υψηλές συντάξεις, όσοι δέχθηκαν τα «πλουσιοπάροχα» προγράμματα εθελούσιας εξόδου και συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα, πριν από τη συμπλήρωση του 60ού έτους, και μάλιστα με σημαντικά υψηλές παροχές, αλλά και όσοι απλώς παίρνουν επικουρική σύνταξη άνω των 300 ευρώ καλούνται να «αιμοδοτήσουν» τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων, που λόγω της ύφεσης, της μείωσης των εισοδημάτων και της συνεχώς αυξανόμενης ανεργίας, χάνουν κάθε μήνα και περισσότερα έσοδα. Στους μεγάλους χαμένους συμπεριλαμβάνονται και όσοι δημόσιοι υπάλληλοι κατέθεσαν αιτήσεις συνταξιοδότησης από τις αρχές του 2010, καθώς όταν θα λάβουν το εφάπαξ, αυτό θα είναι μειωμένο. Απώλειες έως και 15.000 ευρώ θα έχουν και οι δικαιούχοι του εφάπαξ από το ταμείο της ΔΕΗ.

Αναλυτικά, το πακέτο μέτρων για τις εισφορές και τις περικοπές στις συντάξεις προβλέπει τα εξής:

* Αύξηση της ειδικής εισφοράς σε όσους παίρνουν κύρια σύνταξη πάνω από 1.700 ευρώ (εισφορά υπέρ ΑΚΑΓΕ). Για έναν συνταξιούχο που λαμβάνει σύνταξη 2.500 ευρώ/μήνα, μέχρι σήμερα το σύνολο της εισφοράς του ήταν 6% επί του συνόλου της σύνταξης, δηλαδή 150 ευρώ/μήνα. Με την αύξηση του συντελεστή ειδικής εισφοράς, η κράτηση θα αυξηθεί κατά 75 ευρώ/μήνα και το σύνολο της κράτησης θα φθάσει στα 225 ευρώ/μήνα. Σε ετήσια βάση, το ποσό της εισφοράς φθάνει τα 2.700 ευρώ, δηλαδή ο συνταξιούχος χάνει περισσότερο από μία σύνταξη. Το μέτρο, βάσει των υπολογισμών του υπουργείου Εργασίας αφορά στο 5% των συνταξιούχων (ήτοι 161.890 άτομα που λαμβάνουν σύνταξη πάνω από 1.700 ευρώ). Η αύξηση θα ισχύει από την 1η Αυγούστου.

* Επιπλέον (της παραπάνω) εισφορά από 6% έως 10% σε όσους παίρνουν πάνω από 1.700 ευρώ σύνταξη και είναι κάτω των 60 ετών. Το μέτρο θα τεθεί σε ισχύ την 1η Αυγούστου. Η ρύθμιση αφορά κατά κύριο λόγο συνταξιούχους του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα, που αποχώρησαν με εθελουσία έξοδο. Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, η διάταξη δεν θίγει τους συνταξιούχους που προέρχονται είτε από υποχρεωτική ή και αυτοδίκαιη απόλυση (π.χ. συνταξιούχοι σωμάτων ασφαλείας και ενόπλων δυνάμεων), καθώς και τις μητέρες με ανήλικα τέκνα οι οποίες έλαβαν σύνταξη βάσει ειδικών ασφαλιστικών διατάξεων πριν από το 60ό έτος ηλικίας. Έτσι, ένας συνταξιούχος 57 ετών, ο οποίος βγήκε στη σύνταξη κάνοντας χρήση ειδικών διατάξεων (π.χ. λόγω εθελουσίας) και λαμβάνει σύνταξη 2.000 ευρώ, θα επιβαρυνθεί: α) από την αύξηση της εισφοράς υπέρ του ΑΚΑΓΕ (από τον συντελεστή 5% στο 7%) με 40 ευρώ (δηλ. από 100 ευρώ κράτηση σε 140 ευρώ κράτηση), β) από τη θέσπιση ειδικής εισφοράς 6% για συντάξεις 1.700-2.300 ευρώ τον μήνα (όπως διαμορφώνονται μετά την κράτηση της εισφοράς υπέρ ΑΚΑΓΕ) 112 ευρώ.  Το σύνολο των κρατήσεων  φθάσει τα 252 ευρώ τον μήνα. Σε ετήσια βάση, η εισφορά ξεπερνά τις 3.000 ευρώ. Στην περίπτωση συνταξιούχου που λαμβάνει 3.200 ευρώ σύνταξη, η ετήσια απώλεια θα είναι 8.832 ευρώ.

* Επιβολή εισφοράς στις επικουρικές συντάξεις. Η εισφορά θα επιβληθεί από την αρχή του Σεπτεμβρίου, θα αρχίζει από 3% και θα αυξάνεται κατά μία ποσοστιαία μονάδα, για να φθάσει το 10% για επικουρικές συντάξεις άνω των 650 ευρώ τον μήνα. Το μέτρο αφορά  235.800 συνταξιούχους, και οι οποίοι αποτελούν το 23,18% του συνόλου των συνταξιούχων των επικουρικών ταμείων.  Ένας συνταξιούχος με επικουρική σύνταξη ύψους 650 ευρώ τον μήνα, θα συνεισφέρει με την έκτακτη ειδική εισφορά επί των επικουρικών συντάξεων, ποσοστό 10% (δηλ. 65 ευρώ/μήνα). Συνεπώς, η επικουρική του θα διαμορφωθεί σε  545 ευρώ, χάνοντας 780 ευρώ τον χρόνο.

* Μείωση κατά μέσο όρο 6% στις συντάξεις που χορηγεί το ΝΑΤ. Την τελευταία στιγμή απετράπη η αναδρομική μείωση και μάλιστα όλων ανεξαιρέτως των συντάξεων, από την 1η Ιανουαρίου 2011 και με τροπολογία στον εφαρμοστικό νόμο, προβλέπεται τελικά πως η μείωση θα αποφασιστεί από τους αρμόδιους υπουργούς, θα είναι κλιμακούμενη και θα εφαρμοστεί από την 1η Ιουλίου.

* Μαχαίρι μπαίνει στο εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων και των εργαζομένων στη ΔΕΗ, με τις περικοπές σε αυτή την περίπτωση να ισχύουν αναδρομικά και μάλιστα για όσους κατέθεσαν αίτηση και δεν έχουν πάρει την παροχή, από την 1η Ιανουαρίου 2010. Στον δημόσιο τομέα, η μείωση αφορά τους περίπου 40.000 δικαιούχους που έχουν ήδη καταβάλει αιτήσεις συνταξιοδότησης καθώς και όλους τους μελλοντικούς. Είναι της τάξης του 10% και οδηγεί κατά μέσο όρο σε περικοπές  4.000 με 5.000 ευρώ. Για τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ, η μείωση του εφάπαξ είναι κατά 15% και οι απώλειες κυμαίνονται από 10.000 έως 15.000 ευρώ.

* Ο νόμος προβλέπει επίσης αυστηρή τήρηση και εφαρμογή του ανώτατου πλαφόν στις συντάξεις, το οποίο μάλιστα μειώνεται, καθώς για όλα τα ταμεία θα συνυπολογίζονται στα 2.775 ευρώ (ή 3.650 στην περίπτωση των δύο συντάξεων) και τα οικογενειακά επιδόματα. Είναι χαρακτηριστικό, όπως αναφέρει και εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας, ότι, για ασφαλισμένο στο πρώην ταμείο της Εθνικής Τράπεζας, του οποίου το ποσό της δικαιούμενης σύνταξης, μαζί με τα οικογενειακά επιδόματα ανέρχεται σε 2.850 ευρώ, θα δικαιωθεί βάσει της νέας διάταξης, σύνταξης ύψους 2.773,4 ευρώ.

* Εκτός εφαρμοστικού, αλλά ως νέα διάταξη στο σχέδιο νόμου για το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, προβλέπονται αυστηρότερα κριτήρια για την καταβολή του ΕΚΑΣ, με επέκταση πάντως της παροχής σε κάποιες χιλιάδες δικαιούχους, καθώς θεσπίστηκε ένα τελευταίο κλιμάκιο, της τάξης των 30 ευρώ, για όσους έχουν εισοδήματα από 8.353,39 ευρώ μέχρι  9.200,00 ευρώ.

Αυξήσεις και νέες εισφορές επιβάλλονται και στους εργαζόμενους, με στόχο τη χρηματοδότηση μέρους των αυξημένων αναγκών για επιδόματα ανεργίας αλλά και των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών οργανισμών. Αναλυτικά, προβλέπονται:

* Αύξηση εισφοράς υπέρ ανεργίας κατά 0,5% για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Αντίστοιχη είναι η αύξηση και για τους εργοδότες, ώστε η εισφορά να αυξηθεί από το 4% που ισχύει σήμερα, στο 5%. Οι αυξημένες κρατήσεις θα φανούν, ως μειωμένες αποδοχές στους μισθούς του Αυγούστου.  Σύμφωνα με την εγκύκλιο του υπουργείου, οι εισφορές υπολογίζονται επί των αποδοχών όπως αυτές υπολογίζονται και αφορούν όλους τους μισθωτούς, ανεξάρτητα από το χρόνο υπαγωγή τους στην ασφάλιση.

* Επιβολή εισφοράς υπέρ ανεργίας 2% στον δημόσιο τομέα, την οποία θα καλύψουν εξ ολοκλήρου οι εργαζόμενοι, επίσης από την 1η Αυγούστου.

* Επιβολή εισφοράς υπέρ του Ταμείου Πρόνοιας 1% στον δημόσιο τομέα. Σύμφωνα με την εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας, η ειδική εισφορά ισχύει από την 1η Ιουλίου 2011, αφορά στους ασφαλισμένους του ταμείου και υπολογίζεται επί του συνόλου των τακτικών αποδοχών και των πρόσθετων αμοιβών και αποζημιώσεων.

* Εισφορά υπέρ ανεργίας 10 ευρώ κάθε μήνα, για τους ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ και στο ΕΤΑΑ (γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί κ.λπ.) και στο ΕΤΑΠ – ΜΜΕ (δημοσιογράφοι), από τον Αύγουστο του 2011.

* Αύξηση εισφορών στον ΟΓΑ, από 1/1/2012, μέσα από τη μετατροπή της 5ης ασφαλιστικής κλάσης ως υποχρεωτικής και την αναγκαστική μετάβαση των ασφαλισμένων σε νέα κλάση, ανά 3 χρόνια.

* Αλλά και οι νέοι μηχανικοί, γιατροί και νομικοί που έχουν ασφαλιστεί για πρώτη φορά μετά το 1992 στο ενιαίο πλέον ΕΤΑΑ, θα καταβάλλουν πρόσθετη μηνιαία εισφορά 2% επί του ποσού της 1ης ασφαλιστικής τους κλάσης, από το 2012 και μετά. Μάλιστα, από τις αρχές του επόμενου έτους, καθίσταται υποχρεωτική η μετάταξή τους σε νέα ασφαλιστική κατηγορία ανά τρία χρόνια. Παράλληλα, αυξάνεται για τους μηχανικούς 0,6%, τους γιατρούς 0,4% και τους δικηγόρους 0,65% επί του ποσού της πρώτης ασφαλιστικής κατηγορίας (για το 2011 έχει διαμορφωθεί στα 693,35 ευρώ) η εισφορά στους κλάδους επικουρικής ασφάλισης πρόνοιας και ασθένειας. Πρόσθετη εισφορά ύψους 1% επί του ποσού της πρώτης ασφαλιστικής κατηγορίας καταβάλλεται, επίσης, στην ειδική προσαύξηση του ΤΣΜΕΔΕ, όπως και στον κλάδο μονοσυνταξιούχων του ΤΣΑΥ.

* Από 1/1/2013, έμποροι, βιοτέχνες και αυτοκινητιστές θα καταβάλλουν ειδική εισφορά επί του τζίρου των επιχειρήσεών τους, η οποία θα καθοριστεί με υπουργική απόφαση.

Πηγή:www.capital.gr

Μην γιορτάζετε ακόμα


Φεύγω για το πλοίο. Μερικές μέρες στις Κυκλάδες, στον πιο ευλογημένο τόπο του πλανήτη για Ιούλιο μήνα. Σκέτη θάλασσα και πέτρα. Και αέρας για να πλένει στεγνά το από μέσα. Χωρίς παράπονα. Αν γκρινιάζεις για τον αέρα να μην πηγαίνεις στις Κυκλάδες, υπάρχουν κι άλλες τρύπες να σε χωρέσουν. Τέτοιες μέρες πέρυσι, έλεγα -όπως και πολλοί άλλοι- πως δεν υπάρχει οικονομικό πρόβλημα, μόνο πολιτικό. Το να κόβεις την μπουκιά στην μέση για να φάνε δύο αντί για ένας, είναι πολιτική απόφαση, δεν έχει να κάνει ούτε με επάρκειες ούτε με οικονομικούς δείκτες, αυτοί έπονται. Η Ευρώπη δίχως πολιτικούς με άντερα που θα κάνουν το restart σε μία ήπειρο που κακοφόρμισαν όλες οι φιλοσοφικές της καταβολές και οι περισσότερες ανθρωπιστικές εφεδρείες της, είναι καταδικασμένη να γίνει η γαλέρα του επόμενου αιώνα. Ορισμένοι είναι λίγοι και μοιραίοι, άλλοι πουλημένοι -πολιτικοί που παίζουν και cds- και κάποιοι ελάχιστοι, άδολα ευρωπαϊστές που θέλουν να αφήσουν πίσω τους ανθρώπους και όχι ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς πάνω σε κλάματα και απόγνωση. Για τους αριστερούς της πλήρους ανατροπής δεν μιλάω, βλέπουν το παιχνίδι από την εξέδρα.

Από κοντά και όσοι σιτίζονται από το pay roll της “νέας εποχής”, δημοσιογράφοι και παντός είδους αναλυτές, με επιθετικό θράσος και την ρομφαία του ρεαλισμού μοιάζουν με ποντίκια που εκλιπαρούν για μία θέση στο καταφύγιο μετά την καταστροφή. Πιστεύουν πως είναι η ώρα τους να τελειώνουν με τους εχθρούς τους και εμπιστεύονται τα ρέστα τους στους διαφαινόμενους -κατ’ αυτούς- νικητές που θα τους ανταμείψουν όταν η Οικονομία ξεμπερδέψει με τα παράσιτα, τους ατάλαντους και τους τεμπέληδες που ταμπουρωμένοι εδώ και χρόνια πίσω από κάτι “τελειωμένες” έννοιες όπως “εργασιακά δικαιώματα”, “συνδικαλισμός”, “μέριμνα” ,“προστασία του αδύνατου”, ρουφάνε σαν βδέλλες τον πλούτο, την παραγωγικότητα και το ταλέντο αυτής της χώρας. Σιγά μην σκίσετε καμιά κιλότα…

Το δυστύχημα είναι ότι πραγματικά μοιάζει πως ήρθε η ώρα τους να τα καταφέρουν. Είναι πολύ κοντά. Γι΄ αυτό και δεν κρύβονται. Τα δίνουν όλα σε ένα απίστευτο ντεμαράζ. Έχουν ανοιχτεί πολύ. Οι πιθανότητες είναι με το μέρος τους, αλλά όχι όλες. Δεν υπερηφανεύομαι για το ανάπηρο ένστικτό μου, δεν ξέρω αν είναι πολιτική πρόβλεψη ή ευσεβής πόθος, αλλά κάτι μου λέει πως η νίκη τους δεν θα είναι τόσο περιφανής όσο έχουν αρχίσει ήδη να γιορτάζουν. Και την ώρα που θα πετάγονται οι φελλοί από τις σαμπάνιες, μπορεί να τους φτάσουνε και τα μαντάτα πως κάπου βρέθηκαν πολιτικοί με αρχίδια..

 

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=7919

ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ !…


Ποτέ άλλοτε, έλληνας πρωθυπουργός δεν βρέθηκε στην ιδιόμορφη και δύσκολη θέση, σαν αυτή που βρέθηκε και βρίσκεται ο Γ. Παπανδρέου.
Από τη μια να έχει κληρονομήσει μια χρεοκοπημένη, στην ουσία, χώρα, εξ αιτίας μιας διαχρονικής άσκησης στρεβλών πολιτικών και μιας εγκληματικής πρόσφατης 5ετους διακυβέρνησης και από την άλλη να αντιμετωπίζει μια θλιβερή κατάσταση σε επίπεδο Ε.Ε. και Ευρωζώνης, λόγω συγκεκριμένων ανεπαρκών πολιτικών και Πολιτικών.
Ο πρωθυπουργός βρέθηκε να κατηγορείται και ν΄ απολογείται και για το εσωτερικό και για το εξωτερικό, για τα εγκλήματα, τα λάθη, τις αναβλητικότητες και τις ανεπάρκειες των άλλων, κληροδοτών και εταίρων, οι οποίοι, κατά τύχη (;) ανήκουν όλοι στη Δεξιά !
Ο συρφετός του Καραμανλάκα κατέστρεψε την οικονομία, δίνοντάς της τη χαριστική βολή, ο Παπανδρέου κατηγορείται για τη χρεοκοπία της ! Και το εξοργιστικό είναι, πως πρωτοστατούντες στις κατηγόριες είναι εξέχοντα μέλη του καραμανλικού συρφετού της επάρατης 5ετίας, στους οποίους πρέπει ν΄ απολογείται !
Οι δεξιούρες (του κερατά) της τρόϊκας διαμόρφωσαν και επέβαλλαν το μνημόνιο και την άκρατη πολιτική της λιτότητας, επιμένοντας, αμετακίνητοι σ΄ αυτή, η κυβέρνηση κι ο πρωθυπουργός συγκεντρώνει τα βέλη της κριτικής και τις κατηγορίες, ακόμα (γαμώ τη καταδίκη μου γαμώ !…), και από τους εγχώριους …κερατάδες της Δεξιάς !


Οι συντήρες της μετριότητας και της ανεπάρκειας, πάνε και φέρνουν, είκοσι μήνες τώρα, το «ελληνικό πρόβλημα», σε επίπεδο ευρωζώνης, κάνοντας τη μια μαλακία πάνω στην άλλη, ο Γ. Παπανδρέου, στοχοποιείται ! Κι ας είναι αυτός, που από την πρώτη στιγμή έβαλε την ουσία του προβλήματος και τα πλαίσια, μέσα στα οποία θα έπρεπε και θα πρέπει ν΄ αντιμετωπισθεί και να λυθεί…

Μόνος εναντίον όλων, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, ο έλληνας πρωθυπουργός αγωνίζεται και βολοδέρνει, για να σώσει την Ελλάδα, ενάντια στα προβλήματα και τις δεξιές πολιτικές, συγκεντρώνοντας όλα τα πυρά της κριτικής και της πολεμικής.

Και καλά, να δέχεται κριτική από τα λαϊκά στρώματα, που υφίστανται τις βαριές συνέπειες της λιτότητας και το Κόμμα του, για το ό, τι συμφώνησε στις πολιτικές και τις επιταγές της τρόϊκας (με τη λογική του μονόδρομου…), αλλά να τον κατηγορούν, από πάνω και οι δεξιούρες, ένοχοι στο εσωτερικό, για την κατάντια της οικονομίας και της χώρας, και συνένοχοι στο εξωτερικό, των ανεπαρκών ηγετίσκων της Ε.Ε, αυτό κι αν είναι δράμα !..

Εισφορά τραπεζών για τη διάσωση της Ελλάδας;


Οι κυβερνήσεις των χωρών της ευρωζώνης εξετάζουν το ενδεχόμενο συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στο κόστος διάσωσης της Ελλάδας μέσω μιας νέας τραπεζικής εισφοράς, υποστηρίζει σε σημερινό της δημοσίευμα η Die Welt.

 

Σύμφωνα με το σχέδιο, την εισφορά αυτή θα καταβάλλουν και οι τράπεζες εκείνες των χωρών της ευρωζώνης που δεν δραστηριοποιούνται άμεσα στην Ελλάδα. Αυτό αναφέρει η εφημερίδα Die Welt, επικαλούμενη διπλωματικούς κύκλους, που εμπλέκονται στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων.
Πέραν της εισφοράς των τραπεζών, ο ιδιωτικός τομέας καλείται να συμβάλει στη διάσωση της Ελλάδας, συμμετέχοντας σε πρόγραμμα επαναγοράς ελληνικών ομολόγων, προσθέτει η εφημερίδα. Υπενθυμίζεται ότι στη Γερμανία η τραπεζική εισφορά συνιστά ειλημμένη απόφαση, προκειμένου να μην επιβαρύνονται μόνο οι φορολογούμενοι από το κόστος της διάσωσης.
Δυσαρέσκεια στο ΔΝΤ
Σύμφωνα πάντα με την Die Welt, τα στελέχη του ΔΝΤ είναι οργισμένα με την διαχείριση της κρίσης από τους Ευρωπαίους. Σε κύκλους υψηλόβαθμων στελεχών του Ταμείου εκφράζεται η άποψη να μην συμμετάσχει το ΔΝΤ σε περαιτέρω μέτρα διάσωσης της Ελλάδας. «Η υπομονή πολλών ανθρώπων του ΔΝΤ έχει εξαντληθεί», αναφέρει η γερμανική εφημερίδα επικαλούμενη διπλωματικούς κύκλους και υπενθυμίζοντας ότι εκπρόσωποι του Ταμείου εκφράζουν επιφυλάξεις για το κατά πόσον είναι σε θέση η Αθήνα να εφαρμόσει πλήρως το πρόγραμμα περικοπών και μεταρρυθμίσεων που έχει εγκρίνει.

Για λαϊκισμό και ολιγωρία κατηγορεί η αντιπολίτευση τη Μέρκελ


 

Αν και η καγκελάριος δεν αποκλείει πια κατηγορηματικά μία ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, η γερμανική αντιπολίτευση ασκεί δριμεία κριτική εναντίον της κατηγορώντας την για λαϊκισμό και κωλυσιεργία.

 

Δριμεία κριτική ασκούν δύο υψηλόβαθμα στελέχη της γερμανικής αντιπολίτευσης, ο Κάρστεν Σνάιντερ από τους Σοσιαλδημοκράτες και ο Γιούργκεν Τριτίν από τους Πράσινους, στην καγκελάριο, ενώ ο αντιπρόεδρος της Κ.Ο. του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος Μίχαελ Φουξ, υποστηρίζει πως η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι μονόδρομος.

 «Η καγκελάριος απέτρεψε ευρεία λύση (=της ευρωκρίσης) από λαϊκισμό», δήλωσε στην οικονομική εφημερίδα Handelsblatt, σε επιθετικό τόνο ο Σοσιαλδημοκράτης Κάρστεν Σνάιντερ, αρμόδιος για τα δημοσιονομικά του κόμματος στη γερμανική βουλή, και υπογράμμισε ότι έτσι βρισκόμαστε σήμερα σε μια κατάσταση που ενδέχεται να οδηγήσει «την ευρωζώνη σε συστημική κρίση».
Σύμφωνα με τον Γερμανό πολιτικό η Γερμανίδα καγκελάριος επέτρεψε με την στήριξή της στους Σαρκοζί και Μπερλουσκόνι να μετατραπεί η ΕΚΤ στην μεγαλύτερη Bad Bank της Ευρώπης.
Ήρθε η ώρα για τα  ευρωομόλογα
Στο ίδιο πνεύμα επιτέθηκε στην καγκελάριο και ο Γιούργκεν Τριτίν, επικεφαλής της Κ.Ο. των Πράσινων, δηλώνοντας στους γερμανικούς Financial Times ότι η Άγκελα Μέρκελ διαχειρίζεται την κρίση με ‘σταθερή καθυστέρηση’ «έξι μηνών μέχρι και δύο ετών» και πως αυτό διαπιστώθηκε τόσο στην ελληνική, όσο και στην ιρλανδική κρίση.
Ο Πράσινος πολιτικός επανέλαβε για πολλοστή φορά ότι η έκδοση ευρωομολόγων είναι η σωστή διέξοδος από την κρίση και κατηγόρησε τον Γενς Βάιντμαν, πρόεδρο της Μπούντεσμπανκ και πρώην σύμβουλο της Μέρκελ, πως μπλοκάρει με την απορριπτική του στάση στην έκδοση ευρωομολόγων ακολουθώντας την λανθασμένη πολιτική της καγκελαρίας.
Σε μια άμεση και ταχύτατη λύση της ελληνικής κρίσης χρέους κάλεσε ο Λουξεμβούργιος κεντρικός τραπεζίτης Υβ Μερς, μέλος του ΔΣ της ΕΚΤ, δηλώνοντας ότι η ελληνική κρίση ενδέχεται να εξελιχθεί σε κρίση της Ευρώπης, «εάν δεν αντιδράσουν οι πολιτικοί υπεύθυνα».

Αναποφάσιστη και άτολμη η Μέρκελ


 

Πλήθος άρθρων και σχολίων για την Ελλάδα λίγες μέρες πριν από την κρίσιμη σύνοδο της ερχόμενης Πέμπτης. Οι προσπάθειες σωτηρίας κατατείνουν, κατά τους σχολιαστές, στην ριζική αναδιάρθρωση με τη Μέρκελ αναποφάσιστη.

 

Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κινδυνεύει να μετατραπεί σε συντρίμμια και ερείπια και σε αυτό το σκηνικό συμβάλει η πολιτική της Άγκελα Μέρκελ.  Είναι ένα από τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει μερίδα του γερμανικού τύπου μετά και τη χθεσινή παρέμβαση του π. καγκελάριου Χέλμουτ Κολ.
Παρέμβαση Κολ
«Πρόκειται για το μέλλον της Ελλάδας, του κοινού νομίσματος του κοινού σπιτιού μας, σημειώνει η Mittelbayerische  Zeitung. «Η κατάσταση δυσκολεύει από την έλλειψη ηγετικής στάσης κυρίως από την Μέρκελ. Ακόμη και ο πολιτικός μέντοράς της, ο Χελμουτ Κολ,  δεν βρήκε επαινετικά λόγια, φαίνεται μάλιστα να ανησυχεί, επειδή η Μέρκελ καταστρέφει την Ευρώπη, αν πιστέψουμε τα δημοσιεύματα. Όμως ο Κολ ξεχνά ότι για να υιοθετηθεί το κοινό νόμισμα σημαντικό ρόλο έπαιξαν κυρίως πολιτικοί λόγοι και λιγότερο χρηματοοικονομικοί. Αυτό τώρα παίρνει την εκδίκησή του».
Αναποφασιστικότητα στις πράξεις της γερμανίδας καγκελαρίου παρατηρεί και η Rheinische  Post. «Δεν προκαλεί εντύπωση που ο Κολ επέκρινε με σφοδρότητα την διάδοχό του σε κατ΄ ιδίαν συνομιλία τους», γράφει ο σχολιαστής της. «Έχει κάθε λόγο να το κάνει. Γιατί στο αποκορύφωμα της κρίσης του ευρώ εμφανίζεται αναποφάσιστη και άτολμη. Ενώ έδειξε πυγμή το 2008 και το 2009 στην χρηματοπιστωτική κρίση, τώρα σύρεται από τις εξελίξεις φοβούμενη τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Και παλινωδεί. Πριν από ένα χρόνο είπε ότι δεν θα δώσει ούτε ένα σεντ, και μερικές εβδομάδες αργότερα πέρασε ένα πακέτο δισεκατομμυρίων από τη γερμανική βουλή αποκλείοντας ένα δεύτερο μέχρις ότου της έδωσαν ένα μάθημα οι αγορές. Τώρα δεν διαφαίνεται να θέλει αναδιάρθρωση ή όχι. Αυτή δεν είναι εικόνα στιβαρής ηγέτιδας».
Αναπόφευκτη η αναδιάρθρωση
Ως τελευταία ευκαιρία για την Ευρώπη αξιολογεί η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine  Zeitungτην σύνοδο κορυφής της Πέμπτης. «Οι βιομηχανικές χώρες δεν μπορούν αν επιτρέπουν άλλο τη συσσώρευση χρεών,  γιατί οι πιστωτές ισχυρών κρατών θα αρχίζουν να αμφιβάλλουν για το αν θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους», γράφει.
«Τα αυξανόμενα επιτόκια δανεισμού για την Ιταλία και την Ισπανία κάνουν σαφές πόσο επείγει η αναγκαιότητα πολιτικής δράσης. Η σύνοδος κορυφής θα είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία αποτελεσματικής διαχείρισης μιας κρίσης, που αν ξεφύγει θα προκαλέσει ανεξέλεγκτες συνέπειες στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα».
Ο γερμανικός τύπος πάντως θεωρεί ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν προς την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
«Το ερώτημα είναι κάτω από ποιες προϋποθέσεις», αναρωτιέται ο σχολιαστής της Rhein Zeitung. «Η ΕΚΤ προειδοποίησε μετ΄επιτάσεως να μην επιχειρηθεί ο δρόμος του πιστωτικού γεγονότος. Διότι αν οι οίκοι πιστοληπτικής ικανότητας διαπιστώσουν ότι η συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών δεν είναι και τόσο εθελοντική, τότε θα κηρύξουν την Ελλάδα σε κατάσταση χρεοκοπίας. Κι αν γίνει αυτό η ΕΚΤ δεν θα μπορεί να δανείζει ελληνικές τράπεζες, όπως προβλέπει ο κανονισμός της.
Σε αυτήν την περίπτωση η Ελλάδα θα κατέρρεε και μαζί της ολόκληρο το ευρωπαϊκό πιστωτικό σύστημα».

Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Η ΛΥΣΗ !…


Για είκοσι μήνες, η χώρα ζει και κινείται διαρκώς υπό προθεσμία. Κάθε βήμα έχει συγκεκριμένα όρια που αμφισβητούνται την επομένη της οριοθέτησης και κάθε φορά μοιάζει σαν να ξεκινάμε από την αρχή, αλλά με αθροιζόμενο το βάρος του παρελθόντος να μας καταδιώκει. Οι θυσίες και οι περιορισμοί μοιάζει να μην έχουν τέλος και η αβεβαιότητα κυριαρχεί στην οικονομία και την κοινωνία. Κάθε μέρα οι πολίτες αγωνιούν για την επόμενη «βόμβα» που θα σκάσει στο κεφάλι τους, χωρίς να βλέπουν πότε και πώς θα τελειώσει το μαρτύριο. Η κατάσταση μοιάζει με πολιορκία που συνεχώς σφίγγει, και τα αποθέματα τελειώνουν από μέρα σε μέρα.
Η απειλή μιας ηρωικής εξόδου που θα παρασύρει εχθρούς τε και φίλους στην άβυσσο, ευτυχώς φαίνεται πως δεν αποτελεί επιλογή και απορρίπτεται μετά βδελυγμίας από την ηγεσία της χώρας, που όμως και αυτή δείχνει να έχει αγγίξει τα όριά της. Η αντιπολίτευση, στα όρια της ανευθυνότητας, επιμένει να πολιτεύεται με ένα ιδιότυπο λαϊκισμό, χαϊδεύοντας αφτιά την ώρα που τρίζει το οικοδόμημα.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό τρόμου και ενώ η χώρα έχει κάνει σχεδόν τα πάντα για να τιθασεύσει το? θηρίο, οι προοπτικές δεν γεννούν αισιοδοξία. Αντιθέτως, η αναβλητικότητα και η ατολμία των εταίρων και δανειστών μας πυροδοτούν γενικότερη ανάφλεξη με απρόβλεπτες συνέπειες για το ευρωπαϊκό σύστημα αξιών που, αντί να κάνει βήματα ολοκλήρωσης, παρουσιάζει απίστευτα πισωγυρίσματα.

Αν μέσα σε αυτό το χάος υπάρχει μια κάποια ελπίδα, αυτή μπορεί να αναζητηθεί εν τέλει στην πίεση που δέχεται η Ευρωζώνη στο σύνολό της και την ευθεία απειλή για ντόμινο με επόμενο υποψήφιο θύμα την Ιταλία. Ισως αυτή η πραγματικότητα λειτουργήσει ως «καμπανάκι αφύπνισης» της ευρωπαϊκής ηγεσίας, η οποία έχει μετατρέψει τη δική της αδυναμία σε κρίση της Ευρώπης και των θεσμών της. Η ασφυκτική πίεση των αγορών ενδεχομένως να αναγκάσει τους Ευρωπαίους ηγέτες να λάβουν σοβαρές και, κυρίως, οριστικές αποφάσεις για απάντηση στη συνολική κρίση χρέους που -έλεος πια- δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα.

Από την ΗΜΕΡΗΣΙΑ.

Γιατί κοιμήθηκε η Ευρώπη


Του ΓΚΟΡΝΤΟΝ ΜΠΡΑΟΥΝ τέως πρωθυπουργού της Βρετανίας

Καθώς θα γράφεται η ιστορία του 21ου αιώνα, ο κόσμος ορθώς θα αναρωτιέται γιατί η Ευρώπη απουσίαζε κατά την περίοδο της πιο απείθαρχης οικονομικής κρίσης.

Θα θελήσει να μάθει γιατί η Ευρώπη κοιμήθηκε την ώρα που το τραπεζικό σύστημα με τα ανεπαρκή κεφάλαια παρέπαιε, η ανεργία παρέμενε σε απαράδεκτα υψηλά ποσοστά, ενώ η ανάπτυξη και η ανταγωνιστικότητα της ηπείρου καταβυθίζονταν.

Ακόμα χειρότερα, αν δεν εκπονηθεί σύντομα σχέδιο ανοικοδόμησης, οι ηγέτες της Ευρώπης θα χρεωθούν «την παρακμή της Δύσης» και μετά θα κατηγορηθούν ότι ήταν -τα λόγια είναι του Τσόρτσιλ από τη δεκαετία του ’30- «αποφασισμένοι να παραμείνουν αναποφάσιστοι, άκαμπτοι στο να τους παρασύρει το ρεύμα, στέρεα ρευστοί, πανίσχυροι στο να παραμένουν αδύναμοι».

Οι ευρωπαϊκές συναντήσεις δεν λείπουν βεβαίως. Δεν περνά μέρα χωρίς μια συνάντηση κορυφής Ευρωπαίων ηγετών, οι οποίοι συζητούν την πιο πρόσφατη κρίση που αντιμετωπίζει ένα κράτος-μέλος. Κάθε φορά, όμως, η προσέγγισή τους είναι σαν το πρόβλημα να αφορά μόνο το κράτος που είναι στα πρωτοσέλιδα -το ελληνικό πρόβλημα, το ιρλανδικό πρόβλημα και κάποτε το πορτογαλικό ή το ισπανικό πρόβλημα- δίχως συμφωνία επί της πραγματικής φύσης της κρίσης, που είναι πανευρωπαϊκή.

Αναλύοντας λανθασμένα τα δεινά της Ευρώπης, καταλήγουν να εφαρμόζουν λανθασμένες μεθόδους θεραπείας. Διότι η κρίση ελλείμματος της Ευρώπης είναι ένα πραγματικό πρόβλημα, αλλά μόνο ένα από τα προβλήματά της.

ΗΕυρώπη έχει στην πραγματικότητα τρία βαθιά ριζωμένα προβλήματα, αλληλένδετα μεταξύ τους, καθένα από τα οποία συστημικά αγγίζει κάθε γωνιά της ηπείρου. Το πρόβλημα του ελλείμματος πάει μαζί με το τραπεζικό πρόβλημα -το οποίο δεν περιορίζεται σε μια χούφτα τράπεζες ή χώρες- και ένα χρόνιο πρόβλημα ανάπτυξης.

Πρώτον, οι τράπεζες: Ημουν παρών στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 2008, κατά την πρώτη συνάντηση των αρχηγών κυβερνήσεων, κρατών της ευρωζώνης. Η διάγνωση επί των τραπεζών, την οποία παρουσίασα, ήταν προβλήματα ρευστότητας αλλά και δομικής φύσης.

Οι περισσότεροι όμως στην Ευρώπη εκείνη την περίοδο πίστευαν ότι είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο τις έμμεσες συνέπειες, τα απόνερα μιας αγγλοσαξονικής χρηματοπιστωτικής κρίσης, ενώ φυσικά φρονούσαν ότι μια ιδιότροπη Βρετανία επέτρεψε στον εαυτό της να προσδεθεί στο άρμα του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού μπουμ.

Δεν γνώριζαν ότι το ήμισυ των περιουσιακών στοιχείων υψηλού ρίσκου είχε αγοραστεί από τράπεζες σε όλη την Ευρώπη.

Ουδείς είχε αντιληφθεί ώς τότε πλήρως το βάθος του δεσμού ανάμεσα στις ευρωπαϊκές τράπεζες και άλλους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς θεσμούς ή πόσο ευρεία ήταν η έκθεση των τραπεζών στις καταρρέουσες αγορές ακινήτων.

Ανακαλώ τα σοκαρισμένα βλέμματα από όλες τις πλευρές του τραπεζιού, όταν διατύπωσα το επιχείρημα ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι περισσότερο ευάλωτες από τις αμερικανικές, διότι κατέφευγαν πολύ περισσότερο σε πηγές εκτός κεφαλαίου και ακόμα καταφεύγουν.

Και τώρα ακόμα, δεν λέγεται μια θεμελιώδης αλήθεια αναφορικά με το υφιστάμενο καθεστώς ευρωπαϊκών τραπεζών: ότι γερμανικές, γαλλικές, ιταλικές και βρετανικές τράπεζες, που αλόγιστα δάνειζαν στην περιφέρεια, έχουν λαμβάνειν από οφειλές δισεκατομμύρια όχι μόνο από τους Ελληνες, αλλά και από τους Ιρλανδούς, τους Πορτογάλους και τους Ισπανούς, ενώ θα έχουν και άλλες απώλειες από τοξικά περιουσιακά στοιχεία και την κατάρρευση της κτηματαγοράς.

Και όταν, χρόνια αργότερα, ο κόσμος θα προσπαθεί να ερμηνεύσει γιατί κοιμήθηκε η Ευρώπη, θα δοθεί η εξήγηση πως, ορμώμενοι από το κοντόφθαλμο στενό συμφέρον μας, αντιμετωπίσαμε τα προβλήματα των Ελλήνων σαν να ήταν προβλήματα ρευστότητας (στα οποία απαντούμε δίνοντας δάνεια) και όχι φερεγγυότητας και πως με ελιγμούς βραχείας διάρκειας -ώστε να καθυστερήσουμε την αναγκαία λύση- μεγιστοποιήσαμε τον κίνδυνο για ανεξέλεγκτη κατάληξη.

Και πράγματι, με τα επιτόκια δανεισμού να αυξάνονται, η εκροή κεφαλαίων από τα κράτη της περιφέρειας προς τον πυρήνα καθιστούν ήδη τη χρηματοδότηση δυσκολότερη σε κάθε μία εκ των ταραγμένων χωρών, σύροντάς μας σε ακόμα υψηλότερα επιτόκια, φάσεις ύφεσης με μεγαλύτερη διάρκεια και πιθανώς υψηλότερα ελλείμματα.

Το τρίτο σκέλος του τριγώνου είναι, βεβαίως, αυτή καθαυτή η χαμηλή ανάπτυξη, η οποία απειλεί να καταδικάσει ολόκληρη την ήπειρο σε μια δεκαετία υψηλής ανεργίας. Η ελάττωση του χρέους και η τραπεζική σταθεροποίηση πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούν να είναι οχυρωμένες χωρίς να υπάρχουν οικονομίες που δημιουργούν εμπόριο, δουλειές και ανάπτυξη.

Σήμερα η ανεργία στην Ευρώπη έχει κολλήσει γύρω στο 10%, με την ανεργία των νέων να ξεπερνά το 20% και να φθάνει μέχρι 40% στην Ισπανία. Και δεν μπορεί να κατεβεί γρήγορα.

Η Ευρώπη έχει τώρα μια τάση ανάπτυξης παραγωγικότητας που κυμαίνεται περίπου στο μισό αυτής των ΗΠΑ και στο ένα τέταρτο της Κίνας και της Ινδίας.

Κάποτε η Ευρώπη αντιπροσώπευε το μισό της παγκόσμιας παραγωγής. Το 1980 είχε πέσει στο ένα τέταρτο. Τώρα είναι λιγότερο από το ένα πέμπτο -μόλις 19%. Σύντομα θα είναι κάτι λίγο πάνω από το ένα δέκατο -11% μέχρι το 2030- και μετά θα πέσει στο 7%.

Το 2050 -λιγότερο από τέσσερις δεκαετίες από τώρα- η ευρωπαϊκή οικονομία θα είναι μικρότερη από εκείνη της Λατινικής Αμερικής. Εάν η ευρωπαϊκή ανάπτυξη συνεχίσει να τρέχει τόσο πίσω από τους ανταγωνιστές της, τότε στα μέσα του αιώνα μπορεί να είναι τόσο χαμηλή όσο εκείνη της Αφρικής.

Είναι ξεκάθαρο ότι κάθε μία από αυτές τις τρεις ανησυχίες -ελλείμματα, χρηματοπιστωτική αστάθεια και χαμηλή ανάπτυξη- είναι αλληλένδετες η μία με την άλλη με έναν τρόπο που κάνει τις -σχεδιασμένες να επικεντρώνουν σε ένα μόνο ζήτημα- πολιτικές πολύ λιγότερο αποτελεσματικές από μια συνδυαστική στρατηγική, η οποία θα στοχεύσει στην ταυτόχρονη επίλυση και των τριών.

Και μια πανευρωπαϊκή στρατηγική είναι πάνω από όλα απαραίτητη, επειδή το ευρώ δημιουργήθηκε χωρίς καθόλου μηχανισμούς αποτροπής ή επίλυσης κρίσεων -και χωρίς κάποια συμφωνία σχετικά με το ποιος είναι απολύτως υπεύθυνος για τη χρηματοδότηση του κόστους μιας κρίσης.

Αν και υπήρξα ισχυρός και παθιασμένος φιλοευρωπαϊστής, απείχα από συμβατική οικονομική γνωμοδότηση με το να αμφιβάλλω εάν ήταν προς το καλύτερο συμφέρον της Βρετανίας να ενταχθεί στο ευρώ. Ο Βρετανός σκιώδης υπουργός Οικονομικών, Εντ Μπολς, προκάλεσε 19 διαφορετικές εκτιμήσεις για το ευρώ.

Ημεγαλύτερη ανακάλυψή μας ήταν ότι μέσα στο ευρώ υπήρχε ανεπαρκής ευελιξία για να επιτευχθεί βιώσιμη και διαρκής σύγκλιση ανάμεσα στις χώρες-μέλη. Ομως επίσης καταδείξαμε ότι το ευρώ δεν διέθετε κανένα σχέδιο αποτροπής ή διαχείρησης κρίσεων για το γεγονός ότι η σύγκλιση δεν έχει επιτευχθεί.

Διότι, υπό ένα μοναδικό νόμισμα, κανένα έθνος -ακόμη κι ένα απολύτως μη ανταγωνιστικό με τα λοιπά της ευρωζώνης- δεν μπορεί να προσαρμόσει τη συναλλαγματική ισοτιμία του ή να επωφεληθεί από ένα δείκτη επιτοκίου κομμένο και ραμμένο με βάση τις δικές του ξεχωριστές ανάγκες.

Αλλά ούτε είχε η Ευρώπη υιοθετήσει το μοντέλο ανάσχεσης κρίσεων των ΗΠΑ για να περικόπτει τις διαφορές σε μια ξεχωριστή νομισματική περιοχή -με την εργασιακή κινητικότητα και τις μισθολογικές προσαρμογές ή με μεταφορές σε περιοχές που έχουν ανάγκη.

Συνεπώς, αν έχω δίκιο, πρέπει τώρα να ανταλλάξουμε αντιδράσεις υπό καθεστώς πανικού με μια μακροπρόθεσμη αναδόμηση ή αλλιώς θα αντιμετωπίσουμε μια χαμένη δεκαετία.

Πρέπει τώρα να πετύχουμε για την Ευρώπη την ίδια «ώρα της αλήθειας», που ο κόσμος βρήκε με την κεντρική σύνοδο της G20 το 2009. Οπως συνέβη με το G20, οι πολιτικοί της Ευρώπης θα πρέπει να καθοδηγήσουν τα συναισθήματα της αγοράς συμφωνώντας τολμηρά και από κοινού σε μια λύση ομολόγων δανεισμού Brady για την Ελλάδα και μια ανακεφαλαιοποίηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας.

Μια νέα διευκόλυνση χρέους στην ευρωζώνη (υπεύθυνη, λόγου χάριν, για το πρώτο 60% του χρέους κάθε χώρας) ως μέρος μιας συντονισμένης δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής, η οποία επιτρέπει, όπως στις ΗΠΑ, δημοσιονομικές μεταφορές. Και, πάνω από όλα, μια φιλοπαραγωγική, φιλοεπενδυτική στρατηγική, την οποία καλώ «Παγκόσμια Ευρώπη». Οι ενεργητικότητες της Ευρώπης, επανακατευθυνόμενες προς τα έξω, για να εξάγουμε προς τις αναδυόμενες οικονομίες και να επανεφοδιαστούμε γι’ αυτό με ένα καθαρό χρονοδιάγραμμα -καθώς και εσωδομημένα κίνητρα και κυρώσεις ως εγγυήσεις- για ευελιξία στην εργασία, τα κεφάλαια και την οικονομική αγορά.

Γιατί θα το υποστήριζε αυτό η Γερμανία; Επειδή, πέρα από το ότι είναι ενάντια στα συμφέροντά τους, τώρα έχουν έναν ευρωπαϊκό λόγο να αναδιαρθρώσουν τις τράπεζές τους. Μπορούν να θέσουν σκληρούς όρους για οικονομική μεταρρύθμιση. Και πράττοντάς το τώρα, αποφεύγουν πολύ μεγαλύτερο κόστος αργότερα.

Οντως, θα προέβαλλα την άποψη πως χωρίς το ταυτόχρονο σχέδιό μου για αναδιάρθρωση των τραπεζών και των ασφαλιστικών εταιρειών στην Ευρώπη και επιδίωξη της ανάπτυξης, η υπάρχουσα κατάσταση ή ακόμα και ένα σχέδιο Brady για την Ελλάδα ενέχουν ακόμα τον κίνδυνο πανευρωπαϊκής οικονομικής μετάδοσης.

Ιστορικά βιβλία για την «παρακμή της Δύσης» δεν είναι αναπόφευκτα. Ομως, μόνο μια αναδιάρθρωση που επιτίθεται στα ελλείμματα, στα εμπόδια του τραπεζικού συστήματος και στη χαμηλή ανάπτυξη ταυτόχρονα, θα αποτρέψει το θανατηφόρο εναγκαλισμό ενός εσωστρεφούς προστατευτισμού -και άγονα, αλλά δυνατόν να αποφευχθούν χρόνια ανεργίας και σπαταλημένων ζωών.

(c) Global Viewpoint / Ελευθεροτυπία

Χέλμουτ Κολ: Η Μέρκελ καταστρέφει τη δική μου Ευρώπη



 Ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Κολ ασκεί κριτική στην ευρωπαϊκή πολιτική που ακολουθεί η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ.

Σύμφωνα με προδημοσίευση του περιοδικού ‘Spiegel’ που κυκλοφορεί αύριο, ο Χέλμουτ Κολ είναι άκρως ανήσυχος για την ευρωπαϊκή πολιτική της καγκελαρίου Μέρκελ. Το περιοδικό επικαλείται ‘συνοδοιπόρο’ του πρώην καγκελάριου που τον επισκέφτηκε πρόσφατα και σύμφωνα με τον οποίο ο Χέλμουτ Κολ θεωρεί «πολύ επικίνδυνη» τη διαχείριση εκ μέρους της καγκελαρίου Μέρκελ. «Αυτή μου καταστρέφει τη δική μου Ευρώπη», φέρεται να δηλώνει ο κ. Κολ στον έμπιστό του, σύμφωνα με το δημοσίευμα του ‘Spiegel’.

Το δημοσίευμα του περιοδικού αναφέρεται και σε άλλα επιφανή στελέχη της Χριστιανικής Ένωσης της κ. Μέρκελ, το οποία προειδοποιούν για τον κίνδυνο να απωλέσει το κόμμα τη φιλοευρωπαϊκή του κληρονομιά. «Η Ευρώπη είναι ένα πολιτικό εγχείρημα. Είναι πολύ σημαντικό να μην το αφήσουμε στους οίκους αξιολόγησης», λέει ο αντιπρόεδρος του CDU Φόλκερ Μπουφιέρ.

Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και δηλώσεις οικονομικών στελεχών του κόμματος. «Το τελευταίο που χρειάζεται μία εξαγωγική χώρα όπως η Γερμανία είναι ευρωσκεπτικιστές πολίτες», λέει ο επικεφαλής του οικονομικού συμβουλίου του CDU Κουρτ Λάουκ καλώντας την κυβέρνηση της κ. Μέρκελ «να βγει τώρα στην αντεπίθεση».

kathimerini.gr Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Γ. Παπανδρέου: «Κόκκινη γραμμή το συμφέρον της χώρας»


 

«Η Ελλάδα δεν πρόκειται να χρεοκοπήσει», ξεκαθαρίζει ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» και σημειώνει ότι «είμαστε στη φάση εξεύρεσης μακροπρόθεσμης ανάσας στο χρέος για την Ελλάδα.Σε αυτή τη δύσκολη και περίπλοκη διαπραγμάτευση δεν χωρούν ανεύθυνες φωνές που καλλιεργούν τον φόβο, ποντάρουν στην αποτυχία και διαστρεβλώνουν την αλήθεια».

Ενόψει, μάλιστα, και της έκτακτης συνόδου κορυφής την ερχόμενη Πέμπτη, υπογραμμίζει ότι «κόκκινη γραμμή είναι το συμφέρον της χώρας και των πολιτών. Μέλημα παραμένει η εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του κράτους, η κανονική καταβολή συντάξεων και μισθών, η προστασία των καταθέσεων» και προσθέτει: «Εμείς ως χώρα λάβαμε τις αναγκαίες αποφάσεις, όσο δύσκολες και αν ήταν. Τώρα είναι η ώρα να λάβει η Ευρώπη τις δικές της».

Στη συνέντευξή του ο πρωθυπουργός, βάζει τέλος στα σενάρια περί πρόωρων εκλογών, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι η χώρα δίνει κρίσιμη μάχη και «όσοι μιλούν για εκλογές στην παρούσα συγκυρία λειτουργούν ανεύθυνα και θέλουν να τη σύρουν σε επικίνδυνες εξελίξεις», ενώ υποστηρίζει πως ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, «έχει την πολυτέλεια να πολιτεύεται ανεύθυνα…»

Ο κ. Παπανδρέου απορρίπτει «θεωρίες συνωμοσίας», λέγοντας ότι όσοι κρύβονται πίσω από αυτές δεν θέλουν να καταλάβουν ότι η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει… «Δημοσίως και όχι παρασκηνιακά, μιλάω με τους πάντες για να προωθήσω τα συμφέροντα της πατρίδας μας», λέει, ενώ σημειώνει «πως κάποιοι έφτασαν στο σημείο να αμφισβητούν τον πατριωτισμό μου, ενώ πήρα στις πλάτες μου αμαρτίες άλλων για να μη ζήσει η χώρα μία τραγωδία».

Αναφερόμενος στη διαφθορά δεσμεύεται ότι «θα χτυπηθούν αλύπητα φαινόμενα, όπως η ατιμωρησία των μεγαλοοφειλετών των ασφαλιστικών ταμείων, τα κυκλώματα του ποδοσφαίρου, το λαθρεμπόριο καυσίμων» και επαναλαμβάνει, ότι αν δεν καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή «θα κάνουμε μια ακόμη τρύπα στο νερό».

Για τα δημοψηφίσματα, απορρίπτει τα περί τεχνάσματος λέγοντας ότι έχουν σκοπό να οδηγήσουν σε νέες δημοκρατικές κατακτήσεις για τους πολίτες. Τονίζει ότι κατανοεί την όποια αμφισβήτηση αλλά, όπως χαρακτηριστικά λέει, «δεν δέχομαι την επίθεση στους πιο βασικούς θεσμούς».

«Η βία φέρνει βία», σημειώνει ο Γ. Παπανδρέου για να προσθέσει ότι «αν νομίζει κάποιος ότι η άσκηση βίας είναι με το αζημίωτο, αύριο θα βρεθεί θύμα της».

Πηγή:www.capital.gr

Γερμανία: Παράγοντας σταθερότητας ή μέρος του προβλήματος;


 

Ενώ οξύνεται η κρίση χρέους στην ευρωζώνη και πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν άμεσες παρεμβάσεις, το Βερολίνο προσπαθεί να κερδίσει χρόνο επιτείνοντας έτσι την ανησυχία των αγορών

 Εντείνονται οι πιέσεις προς τη γερμανική κυβέρνηση να εγκαταλείψει τη διστακτική της στάση και να προωθήσει ένα συνολικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη. Η ισπανική εφημερίδα El Pais καλεί το Βερολίνο να βάλει τάξη στο χάος των χρεών. «Η καγκελάριος και η ομάδα των αντιρρησιών δεν αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να παραμείνει άλλο στην αβεβαιότητα», γράφει η εφημερίδα. Αλλά και η γερμανική Berliner Zeitung καλεί την Άγκελα Μέρκελ να εγκαταλείψει την πολιτική του μπλόκου.
«Η κυβέρνηση εκτελεί απλά υπηρεσία»
Ο Σοσιαλδημοκράτης Φ.Β Σταϊνμάιερ
Υπό τη δαμόκλειο σπάθη των οίκων αξιολόγησης, τα μάτια της Ευρώπης στρέφονται στο Βερολίνο. Εκεί, ο πρόεδρος της ΚΟ των Σοσιαλδημοκρατών, SPD, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ επικρίνει τη διστακτικότητα της κυβέρνησης Μέρκελ. «Στην Ευρώπη είμαστε αντιμέτωποι με μια πραγματική πολιτική κρίση, ίσως την μεγαλύτερη από την ημέρα που ιδρύθηκε η ΕΕ. Και με εξαίρεση τον κύριο Σόιμπλε η υπόλοιπη κυβέρνηση εκτελεί απλά υπηρεσία. Μερικοί μάλιστα δεν κάνουν ούτε αυτό. Έτσι έχουν τα πράγματα, λέει ο κ. Σταϊνμάιερ.
Ωστόσο τη συνταγή για την θεραπεία δεν την έχει ούτε ο κ. Σόιμπλε. Και εκείνος κάνει στροφή 180 μοιρών και τάσσεται υπέρ ενός δεύτερου πακέτου στήριξης της Ελλάδας, διαπιστώνοντας ότι οι διστακτικές παρεμβάσεις δεν έφεραν αποτέλεσμα.
Σε συνέντευξή του προς την Westdeutsche Allgemeine Zeitung ο γερμανός υπουργός Οικονομικών παραδέχεται ότι η ελληνική κρίση απειλεί ολόκληρη την ευρωζώνη, αλλά συνιστά να περιμένουμε τα πορίσματα των ομάδων εργασίας του Eurogroup για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επιμένει πάντως στην κυβερνητική γραμμή της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στο κόστος ενός δεύτερου πακέτου διάσωσης. «Η συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών στη λύση του προβλήματος καθίσταται ακόμη πιο επιτακτική επειδή ακριβώς μπορεί να διατυπωθούν αμφιβολίες για την ικανότητα της Ελλάδας να εξυπηρετήσει το χρέος της και επειδή θα πρέπει να κερδίσουμε χρόνο με ένα ακόμη πρόγραμμα προσαρμογής», τονίζει ο υπουργός Οικονομικών.
«To „ευρωομόλογο“ δεν δίνει κίνητρα για συνετή δημοσιονομική διαχείριση»
Σκληρές επικρίσεις δέχεται η Α Μέρκελ από τον πρόεδρο του Eurogroup Ζ. Κ. Γιούνκερ
Όμως ακριβώς στην συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα εντοπίζουν πολλοί το κυριότερο εμπόδιο για μια ταχεία επίλυση του προβλήματος. Ακόμη και ο πρόεδρος της Bundesbank Γενς Βάιντμαν θεωρεί προβληματικό το εν λόγω εγχείρημα.
Στο τραπέζι με τις δυνητικές λύσεις εξακολουθεί να βρίσκεται η έκδοση ευρωομολόγων. Όλα είναι ανοιχτά, λέει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που όμως επιμένει στο γερμανικό «όχι» στα ευρωομόλογα. «Την γνωρίζουμε την πρόταση, αλλά σε μία ένωση με κοινό νόμισμα αλλά διαφορετικές δημοσιονομικές πολιτικές χρειαζόμαστε κίνητρα και κυρώσεις έτσι ώστε οι χώρες μέλη να τηρούν μια συνετή δημοσιονομική πολιτική. Εάν όλοι πληρώνουν το ίδιο επιτόκιο δεν υπάρχουν κίνητρα για συνετή δημοσιονομική διαχείριση. Δεν μπορούμε λοιπόν ακόμη να κοινοτικοποιήσουμε το ρίσκο των επιτοκίων», λέει ο γερμανός υπουργός.
Δεν θα είναι ωστόσο η πρώτη φορά που το Βερολίνο θα υπαναχωρήσει από διακηρυγμένες θέσεις. Το έχει κάνει αρκετές φορές από την ημέρα που ξέσπασε η κρίση χρέους στην ευρωζώνη. Η γερμανική κυβέρνηση είναι σε δύσκολη θέση. Από τη μία αυξάνονται οι πιέσεις στο εσωτερικό μέτωπο, ενώ από την άλλη πλευρά η Ευρώπη περιμένει επειγόντως πρωτοβουλίες. Και αυτό που επιρρίπτεται στο Βερολίνο, σχεδόν από όλους, είναι ότι δεν εκπέμπει σαφή μηνύματα. Οικονομικά ινστιτούτα της Γερμανίας κατηγορούν την κυβέρνηση Μέρκελ ότι δεν επιδεικνύει ευελιξία στο ζήτημα της συμμετοχής των ιδιωτών πιστωτών στην λύση του προβλήματος, ενώ το ίδιο άκαμπτη είναι η στάση της στο ζήτημα των ευρωομολόγων. Μέρκελ και Σόιμπλε εξακολουθούν να είναι προσανατολισμένοι στο εσωτερικό μέτωπο, αλλά αυτό μάλλον δεν είναι ο κατάλληλος τρόπος για να αντιμετωπισθεί η κρίση.

Αυτή η καθυστέρηση κοστίζει πολύ


By Mohamed El-Erian

Έπειτα από μακρά και δαπανηρή καθυστέρηση, η ορολογία των Ευρωπαίων για την κρίση χρεών αλλάζει. Κι αυτό είναι θετικό. Το αρνητικό είναι ότι η Ευρώπη εξακολουθεί να έχει έλλειψη πολιτικής και τεχνικής ηγεσίας, που είναι απαραίτητη ώστε να περιχαρακώσει την καταστροφική κρίση. Το αποτέλεσμα είναι ότι η Ευρώπη σύντομα θα υποχρεωθεί να μελετήσει δραστικές επιλογές.

Επί μακρόν, η Ευρώπη προσποιείται ότι η κρίση στην περιφέρεια οφείλεται σε πρόβλημα ρευστότητας και όχι σε πρόβλημα αξιόχρεου. Οι αξιωματούχοι απαξιώνουν την ανάγκη για αναδιάρθρωση χρεών και προτιμούν τη διάσωση της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, η οποία συσσωρεύει νέα χρέη, πρόσθετα στο ήδη αβάσταχτο δανειακό βάρος.

Αυτή η κατθυστέρηση κοστίζει πολύ. Οι περιφερειακές οικονομίες που επιβάλλουν γενναία μέτρα λιτότητας χάνουν την υποστήριξη των πολιτών τους, οι οποίοι ορθώς νιώθουν ότι οι θυσίες τους δεν έχουν καταφέρει να βελτιώσουν τις συνθήκες.

Επιπλέον, υγιείς ισολογισμοί, όπως της ΕΚΤ, έχουν μολυνθεί από χρέη που το πιθανότερο είναι ότι θα αναδιαρθρωθούν. Υπάρχουν σημαντικές υποχρεώσεις που έχουν μεταφερθεί από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα. Και οι λιγότερο αδύναμες ευρωπαϊκές οικονομίες, όπως η ιταλική, υπονομεύονται από τη γενική απώλεια εμπιστοσύνης στη δυνατότητα της Ευρώπης να αντιμετωπίσει την κρίση.

Είναι ειρωνεία το γεγονός πως ήταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Γιώργος Παπανδρέου που αναγνώρισε αυτές τις απογοητευτικές εξελίξεις και υπέδειξε τις καλύτερες μεθόδους που θα μπορούσαν να προωθηθούν. Σε μια δυναμική επιστολή που έστειλε στον κ. Jean-Claude Juncker, πρόεδρο του Eurogroup, ισχυρίζεται ότι «πηγαίνοντας από κρίση σε κρίση, μέσα σε μια τόσο αδύναμη κατάσταση της οικονομίας, με τόσο κακόφωνες δημοσιογραφικές ενημερώσεις και τρομαγμένους πολίτες, η Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να αντεπεξέλθει».

Ο κ. Παπανδρέου ορθώς τονίζει την ανάγκη για μια καλύτερη λύση, η οποία θα καλύψει τη βιωσιμότητα του χρέους, την πρόσβαση στην αγορά και την ανάπτυξη. Έχει δίκιο επίσης να προειδοποιεί για τους κινδύνους που ενέχει το να επιτρέπεται στους πολιτικούς να υπονομεύουν τον ορθό σχεδιασμό τεχνικών λύσεων. Αν οι Ευρωπαίοι ρυθμιστές λάβουν στα σοβαρά τις δηλώσεις τους, θα καταλάβουν ότι η ώρα της λήψης στρατηγικών αποφάσεων γιαεπανενίσχυση της ευρωζώνης πλησιάζει.

Κι αυτό μπορεί να γίνει με δύο βασικές μεθόδους: Η Ευρώπη θα πρέπει να επιλέξειμεγαλύτερη δημοσιονομική ενοποίηση, κατ’ αρχάς de facto και στη συνέχεια de jure. Εγγυήσεις και μεταβιβάσεις με αποτελεσματικότητα στο κόστος -και όχι απλώς δάνεια- θα μπορέσουν να σταθεροποιήσουν τη δυναμική του χρέους της ευρωζώνης, μέσω της επιθετικής χρήσης ενός ενοποιημένου ευρωπαϊκού ισολογισμού. Σε αντάλλαγμα, τα κράτη-μέλη θα πρέπει να θυσιάσουν ένα μεγάλο κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας και της δημοσιονομικής στρατηγικής τους.

Αν αυτό είναι πολιτικά αδύνατο -και υποπτεύομαι ότι θα είναι-, τότε η Ευρώπη θα χρειαστεί να επιλέξει την αναδιάρθρωση των χρεών της περιφέρειας, την επανακεφαλαιοποίηση της ΕΚΤ, την προστασία του συστήματος πληρωμών και εκκαθαρίσεων, την αποτροπή περαιτέρω παράπλευρων απωλειών και την αποκατάσταση των συνθηκών ανάπτυξης. Σε κάποιο σημείο, αυτή η διαδικασία θα πρέπει να περιλαμβάνει «εκπαιδευτικές άδειες» κρατών-μελών από την ευρωζώνη –αλλά όχι την Ε.Ε.- ώστε να ανακτήσουν την ελαστικότητα που χρειάζεται για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας.

Καμία από αυτές τις προσεγγίσεις δεν είναι εύκολη ή ευχάριστη στην εφαρμογή. Όμως, η εναλλακτική λύση να συνεχιστεί η κωλυσιεργία θα έχει ακόμα υψηλότερο κόστος και πολύ γρήγορα θα υπονομεύσει τη θεσμική ενοποίηση του συνόλου της ευρωζώνης.

Ο κ. Παπανδρέου έχει δίκιο: Είναι η ώρα της αλήθειας και η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι, το οποίο θα καθορίσει την τύχη της. Όσο περισσότερο καθυστερούν οι Ευρωπαίοι, τόσο χάνεται η προοπτική να προλάβουν την επέκταση της κρίσης.

Ο κ. Mohamed El-Erian είναι chief executive και co-chief investment officer της Pimco.

ΠΗΓΗ: FT.com

Τί είναι η «επιλεκτική χρεοκοπία»


Στην κλίμακα κατάταξης που χρησιμοποιούν οι διεθνείς οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης για να χαρακτηρίσουν το αξιόχρεο κάποιου δανειζόμενου, η «επιλεκτική χρεοκοπία» ή, ακριβέστερα, η «επιλεκτική στάση πληρωμών«, είναι η δεύτερη χειρότερη αξιολόγηση που μπορεί να του αποδοθεί.

Στα αγγλικά, η αξιολόγηση αυτή ονομάζεται «selective default» ή και «restricted default» – ανάλογα με τον οίκο αξιολόγησης – και σημαίνει, ότι ο εκδότης χρέους έχει καταγράψει στάση πληρωμών σε συγκεκριμένα δάνειά του ή ομάδα δανείων, αλλά θα συνεχίσει να ικανοποιεί εγκαίρως τις υποχρεώσεις του σε άλλα δάνεια ή ομάδες δανείων. Η «επιλεκτική στάση πληρωμών» περιλαμβάνει και τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ένας εκδότης χρέους επαναγοράζει για μετρητά ή ανταλλάσσει υπό πίεση οικονομικές υποχρεώσεις του με νέα χρηματο-οικονομικά εργαλεία – όπως π.χ. νέα ομόλογα – η ονομαστική αξία των οποίων είναι μικρότερη από την αξία των υποχρεώσεων που λήγουν.

Η πρόσφατη περαιτέρω υποβάθμιση του αξιόχρεου της Ελλάδος από το διεθνή οίκο Fitch, ακολούθησε αντίστοιχη απόφαση του οίκου Standard & Poor’s προ μηνός. Η Ελλάδα πλέον διαθέτει την απολύτως χειρότερη αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητος χώρας σε παγκόσμιο επίπεδο, χαμηλότερη ακόμα και από αυτή του Εκουαδόρ και του Πακιστάν. Παράλληλα, ο οίκος Standard & Poor’s έχει προειδοποιήσει ότι θα θεωρήσει ως «επιλεκτική στάση πληρωμών» ενδεχόμενη ανταλλαγή ή επιμήκυνση ελληνικών ομολόγων ή ακόμα και την εφαρμογή του γαλλικού σχεδίου εθελοντικής επιμήκυνσης αυτών, που πλέον έχει εγκαταλειφθεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η πιστοληπτική αξιολόγηση της χώρας θα υποβαθμιζόταν από τους οίκους Standard & Poor’s και Fitch σε «επιλεκτική στάση πληρωμών», ενώ τα ελληνικά ομόλογα ενδεχομένως θα υποβαθμίζονταν σε επίπεδο «χρεοκοπίας».

Πρακτικά, η «επιλεκτική στάση πληρωμών» δεν ανταποκρίνεται σε πραγματικά οικονομικά γεγονότα, παρά μόνο σε αντίστοιχη αυθαίρετη τεχνική ερμηνεία των εξελίξεων από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης. Αν και κανείς μπορεί να ισχυριστεί, ότι σε αυτήν τη φάση δεν έχει καμία σημασία το τί πιστεύουν οι διεθνείς οίκοι για το αξιόχρεο της Ελλάδος – αφού βρίσκεται εκτός αγορών – η διεθνής επενδυτική κοινότητα συνεχίζει να λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψιν της τις απόψεις των οίκων και να αποφασίζει για τις επόμενες κινήσεις της κατ’ αντιστοιχία με αυτές, παρά τις επανειλημμένες αποτυχίες τους να προβλέψουν χρεοκοπίες και κρίσεις χρέους στο πρόσφατο παρελθόν.

Οι λύσεις που συζητάει η Ευρώπη για την ελληνική κρίση χρέους – όπως η μαζική επαναγορά ελληνικών ομολόγων στις τρέχουσες, ιδιαίτερα χαμηλές τιμές τους στη δευτερογενή αγορά – προσπαθούν να αποτρέψουν: α) την περαιτέρω διεύρυνση των spreads χωρών με κρίση χρέους, β) τη δημιουργία επιπλέον προβλημάτων ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες και γ) τη «μετάδοση» της κρίσης σε περισσότερες χώρες της ευρω-ζώνης. Αν και η Ευρώπη θέλει να αποφύγει να οδηγήσει την Ελλάδα σε κατ’ όνομα «επιλεκτική στάση πληρωμών», τις τελευταίες ημέρες εξετάζει ενδελεχώς και αντίστοιχες εναλλακτικές επιλογές ρεαλιστικής μακροπρόθεσμης διαχείρισης του ελληνικού χρέους σε συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια εξεύρεσης της βέλτιστης, οριστικής λύσης.

Όμως, είναι σημαντικό να επισημανθεί, ότι κανένα από τα σχέδια που βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων δεν περιλαμβάνουν αθέτηση οικονομικών υποχρεώσεων της Ελλάδος έναντι των πιστωτών της, άρα η χώρα δεν οδηγείται σε πραγματική στάση πληρωμών. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η επαρκής ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών θα διασφαλιστεί σε κάθε περίπτωση, οιαδήποτε λύση και αν προκριθεί από τους Ευρωπαίους εταίρους μας με τη συναίνεση της ελληνικής κυβέρνησης.

Σε κλοιό η Μέρκελ


merkel29Σε κλοιό σφοδρών πιέσεων από τις ηγεσίες των χωρών που απειλούνται από την διάχυση της κρίσης χρέους βρίσκεται το Βερολίνο με δεδομένο ότι καθυστερούν οι αποφάσεις που θα οδηγήσουν στο νέο μηχανισμό διάσωσης της Ελλάδας. Είναι ενδεικτικό ότι στα πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα τους την Παρασκευή τόσο οιFinancial Times όσο και η WSJ αναφέρονται εκτενώς στις πιέσεις που δέχεται η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ για τη συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών αλλά και στιςεκκλήσεις τόσο του Ιταλού υπουργού Οικονομικών Τζούλιο Τρεμόντι όσο καιστελεχών του ΔΝΤ που προειδοποιούν ότι όσο συνεχίζονται οι καθυστερήσεις στη λήψη των τελικών αποφάσεων για την Ελλάδα τόσο θα μεταδίδεται η κρίση και θα αυξάνονται οι πιέσεις προς την Ιταλία. Στο μεταξύ, η συνάντηση εκπροσώπων των ιδιωτικών τραπεζών για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους της Ελλάδος υπό την αιγίδα του Διεθνούς Χρηματο-Οικονομικού Ινστιτούτου που ξεκίνησε την Πέμπτη (IIF) στη Ρώμη, συνεχίζεται και σήμερα, όπως δήλωσε στο Reuters πηγή του ιταλικού υπουργείου Οικονομικών.
Ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών μάλιστα μίλησε ανοικτά για μια Ευρώπη που διακατέχεται από εγωισμό και τοπικά συμφέροντα.

Οι Financial Times κάνουν λόγο για καθυστερήσεις που οφείλονται στις γερμανικές και στις ολλανδικές απαιτήσεις να επωμιστούν μέρος του βάρους της διάσωσης οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων.

Το δημοσίευμα αναφέρει πως η κρίση χρέους έχει προκαλέσει μεγάλη ένταση στις αγορές διατραπεζικού δανεισμού, καθώς ορισμένες τράπεζες δυσκολεύονται να αντλήσουν κεφάλαια.

Ενδεικτικά αναφέρεται στις UniCredit και Intesa Sanpaolo, δύο από τις μεγαλύτερες ιταλικές τράπεζες που σύμφωνα με χρηματιστηριακές πηγές κλήθηκαν να πληρώσουν υψηλότερα επιτόκια στην διατραπεζική αγορά για να δανειστούν.