ΤΟΛΜΗΣΕ ΤΟ, ΠΡΟΕΔΡΕ !…

Τέτοιες μέρες πριν ένα χρόνο ο εκλεγμένος πρωθυπουργός της χώρας αναγκάζονταν σε παραίτηση, επειδή …τόλμησε να εξαγγείλει την προσφυγή στον ελληνικό λαό, για το Μνημόνιο Νο 2.

Οι πολιτικοί νταβατζήδες της Ε.Ε. με τη συνέργια των ντόπιων ενεργούμενών τους, τον Αντωνάκη Σαμαρά και τον Βαγγελάκη Βενιζέλο, θεώρησαν casus belli την απόπειρα του Γ. Παπανδρέου, να εφαρμόσει τη στοιχειώδη αρχή της Δημοκρατίας, στη χώρα, που την εφηύρε και την χάρισε στην ανθρωπότητα !

Τώρα, τα γιουσουφάκια της Μέρκελ, αφού ξεβρακώθηκαν, πλήρως, στα άγρια και άνομα κελεύσματά της, επιχειρούν να περάσουν, με αναίσχυντο και εκβιαστικό τρόπο, στη Βουλή, τα μέτρα – χαριστική βολή στον, πολλαπλώς, σφαγιασμένο ελληνικό λαό.

Ψευδόμενοι, ασύστολα, οι λεχρίτες :

– παρουσιάζουν το πακέτο τους, ως το, τάχα, συμφωνημένο και υποχρεωτικό, ενώ περιέχει, τα διπλάσια μέτρα, σε έκταση και κόστος, από όσα συμφωνήθηκαν

– επιχειρούν να αποδώσουν το ξεκλήρισμα των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, στην τάχα, ατολμία των προηγούμενων κυβερνήσεων και στις καθυστερήσεις τους, αποσιωπώντας, πως ήταν αυτοί που υπονόμευαν κάθε μέτρο και κάθε πολιτική, ως πριν λίγους μήνες

– σφυρίζουν αδιάφορα και κάνουν γαργάρα τις διττές προεκλογικές τους δεσμεύσεις και υποσχέσεις, για «μη περικοπές», όπως κάνουν γαργάρα τις κορώνες που έβγαζαν για την επιδείνωση της ύφεσης και την ανάπτυξη !

Τώρα, ένα χρόνο μετά την, αναγκαστική, παραίτησή σου, σύντροφε Πρόεδρε, έφτασε πάλι η δική σου ώρα : βγες στη Βουλή και πέστα έξω απ΄ τα δόντια !

Βγες και πες στον ελληνικό λαό, ολόκληρη την αλήθεια, κάνε, πρώτα – πρώτα, την αυτοκριτική σου για τα λάθη και τις ολιγωρίες και στη συνέχεια αποκάλυψε το ρόλο τους και τους στόχους τους, βάλε τους όρους και τις προϋποθέσεις που έχει ανάγκη η χώρα κι ο λαός, για να σηκώσουν το κεφάλι.

Βγες και πρότεινε την αυτονόητη και διαχρονικά ιδανική διαδικασία, ανατροπής των αδιεξόδων και αχρήστευσης των διλημμάτων : πρότεινε ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ για τα μέτρα, ζήτησε την αποφασιστική παρέμβαση του ελληνικού λαού, στην πιο κρίσιμη, για το παρόν και το μέλλον του, συγκυρία !

Ξέρεις, πολύ καλά, πως οι όποιες απειλές τους είναι κούφια λόγια, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα !

Τόλμησέ το Πρόεδρε και κάνε τους ντόπιους και ξένους λεχρίτες, να μείνουν σύξυλοι, να ψάχνουν και να μη βρίσκουν, να τρέχουν και να μη φτάνουν ! Τόλμησέ το και δώσε στο καταταλαιπωρημένο λαό μιαν ανάσα, μιαν ελπίδα !…

ΠΗΓΗ  http://logoplokies.blogspot.gr/2012/11/blog-post_9928.html

ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΛΑΚΑ

Στα ξαφνικά και με μισόλογα, το «υγιές» κομμάτι της Αγροτικής Τράπεζας μεταβιβάστηκε στην Τράπεζα Πειραιώς. Το «ασθενές» κομμάτι της Αγροτικής Τράπεζας που απομένει, θα το λουστούμε εγώ κι εσύ, μαλάκα. Οι μαλάκες!

Ο Σάλλας και πάλι πρώτος μάγκας. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Τράπεζας της Ελλάδας «Η διαφορά της αξίας των μεταφερόμενων στοιχείων ενεργητικού και παθητικού καλύπτεται από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας». Μπερεκέτι. Το αφεντικό τρελάθηκε και μοιράζει τράπεζες.

Το καλύτερο; «Κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών» χαρακτήρισαν το δωράκι της ΑΤΕ στον Σάλλα ως «σημαντικό βήμα για την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος και τη βελτίωση της ρευστότητας στην αγορά».

Αν είναι έτσι, τότε γιατί να δώσουμε τα 50 δισ. στις Τράπεζες; Δεν τα χρειάζονται πια. Πρώτον, έγινε «σημαντικό βήμα για την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος» και δεύτερον θα βελτιωθεί η ρευστότητα στην αγορά. Με ποιον τρόπο; Μαγικό! Το ραβδάκι του Σαμαροβενιζελοκουβέλη θα κάνει πάλι το θαύμα του.

Θαύματα παντού! Η ΑΤΕ κρίθηκε απλώς «μη βιώσιμη». Από ποιον; Πώς; Γιατί; Τα στοιχεία, ρε παιδιά. Πώς τη βαφτίσαμε «μη βιώσιμη» την ΑΤΕ και εμφανίστηκε ο Σάλλας για να κάνει τον σωτήρα των εργαζομένων και των καταθετών; Να προσκυνήσουμε όλοι μαζί τον Σάλλα, ρε παιδιά! Να το ξαναπώ: Ο Σάλλας πήγε και έσωσε το ΥΓΙΕΣ κομμάτι της ΑΤΕ! Το κερδοφόρο, δηλαδή! Έγινε κατανοητό τώρα;

Το υπόλοιπο θα το πληρώσουμε εμείς! Γιατί; Γιατί έτσι γουστάρει ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, Κουβέλης και η Τρόικα. Λογαριασμό θα μας δώσουν; Ποιοι είμαστε εμείς που ζητάμε εξηγήσεις; Ένα τίποτα είμαστε.

Κάτι περίεργοι που ούτε θυμόμαστε ότι τα τρελά χρέη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, είναι από δάνεια της ΑΤΕ με εγγύηση τη μελλοντική κρατική επιχορήγηση που θα πάρουν τα κόμματα. Δηλαδή, παπάρια! Άραγε αυτά τα δάνεια εκατομμυρίων, θα πάνε στο «υγιές» ή στο «νοσηρό» κομμάτι της ΑΤΕ;

Άλλωστε, πριν λίγο καιρό, μας έκαναν τη χάρη και μας πήγαν σε εκλογές. Ψηφίσαμε, δεν ψηφίσαμε; Ε, αυτό ψηφίσαμε, τον Σάλλα. Να τον χαιρόμαστε όλοι μαζί. Και τον Στουρνάρα και τον κάθε παπάρα που δημοσιοσχετεί υπέρ των τοκογλύφων.

Κι αφού ψηφίσαμε, δεν αράξαμε μετά στη μπαλκονάρα, ξύνουμε τ’ αρχίδια μας, κουνάμε τη βεντάλια και βρίζουμε τη ζέστη; Αράξαμε, τα ξύνουμε και βρίζουμε. Ωραία! Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, όλα θα πάνε καλά. Άλλωστε, όλο το φαγοπότι, στην υγειά μας γίνεται. Στην υγειά του μαλάκα.

Α! Και ταυτόχρονα σπρώχνουν κι 1,7 δισ. ευρώ για τη διάσωση της PROTON BANK, η οποία όμως και πάλι δεν είναι σίγουρο ότι θα σωθεί. Αντί δηλαδή να πάρει το Κράτος μετοχές των τραπεζών που σώζει με ΔΙΚΑ ΜΑΣ λεφτά, χαρίζει ρευστό και δημόσια περιουσία στις ιδιωτικές τράπεζες! Άντε, άσπρο πάτο. Εβίβα μαλάκα. Θα το τερματίσουμε το μαλακόμετρο κάποια στιγμή, πού θα μας πάει;

ΠΗΓΗ http://kartesios.com/?p=91409

Στον πάτο θα στήσουμε πανηγύρι

Φαίνεται πως έχουμε εξοικειωθεί πλέον με την εικόνα του γνωστού βυθιζόμενου καραβιού. Ο καπετάνιος το έριξε στο παγόβουνο, το πλήρωμα κάθεται και κοιτάει σαν χαζό, και οι επιβάτες χοροπηδάνε πάνω του με δύναμη για να το βουλιάξουν μια ώρα αρχύτερα. «Όλοι μαζί, η Ελλάδα μπορεί!», που λέει και το σλόγκαν γνωστού τηλεοπτικού σταθμού.

Υπάρχει ένας βασικός λόγος που η Ελλάδα τελικά δεν θα τα καταφέρει. Και αυτός δεν είναι ούτε τα Ελωχίμ, ούτε οι διάφοροι «βολικοί» εξωτερικοί παράγοντες. Απλά κανείς πλέον δεν έχει διάθεση να καταφέρει η χώρα κάτι. Υπάρχει μόνο η διάθεση να σωθεί το τομάρι του καθενός χωριστά. Αυτό που ισχύει εδώ και πολλές δεκαετίες σε αυτή τη χώρα ακόμα και σε περιόδους ευημερίας, με τα πρώτα δύσκολα ξαναβγήκε στην επιφάνεια πιο βίαια και με πιο ειλικρινές πρόσωπο.

Τσαμπουκάδες, ψέματα, καταλήψεις, σκουπίδια παντού, ακινησία. Αυτό είναι το ειλικρινές πρόσωπο της Ελλάδας. Αυτό που τόσα χρόνια έκρυβε περίτεχνα κάτω από το χαλάκι αντί να το πετάξει στα σκουπίδια. Το κακομαθημένο παιδί που αρνείται να μεγαλώσει. Αρνείται να σταθεί στα πόδια μόνο του χωρίς τη μαμά ή το Κράτος-πατερούλη. Η συμπεριφορά «αφού μου κόβεις το κοκό, κι εγώ θα κρατάω την αναπνοή μου μέχρι να μου το δώσεις». Ή ακόμα χειρότερα, «αφού μου κόβεις το κοκό, κι εγώ δεν θα κάνω σωστά τη δουλειά μου» (ειπώθηκε από καθηγητές σχολείων). Το παιδί που προκειμένου να περάσει το δικό του θα επινοήσει θεωρίες συνωμοσίας, θα πει ψέματα, θα επενδύσει στον συναισθηματισμό, την κακομοιριά και τη μιζέρια. Ένα ολόκληρο σύστημα ήθους και αξιών στημένο πάνω σε ένα-δυο επιδόματα. Τίποτα παραπάνω. Καμία υπέρβαση, καμία προσπάθεια.

Οι ελάχιστες μειοψηφίες που ακόμα και σε αυτό το περιβάλλον προσπαθούν να εργαστούν για το κοινό καλό, απογοητεύονται. Τρέχουν σε Open Days της Αυστραλίας, καταχωρούν χιλιάδες βιογραφικά σε ξένα portals, θέλουν απλά να φύγουν από δω. Είναι σχεδόν αδύνατο πλέον να κάνεις συζητήσεις. Αυτομάτως κατατάσσεσαι σε ένα από τα δεκάδες διαφορετικά ιδεολογικά στρατόπεδα που στήθηκαν πρόχειρα μέσα σε μία νύχτα, υπό το γλυκό άκουσμα κάποιας θεωρίας συνωμοσίας ή κάποιας βολικής «πραγματικότητας». Άντε να κάνεις διάλογο μετά. Άντε να μη νιώθεις πως δεν ανήκεις σε μία συνεχώς μειούμενη μειοψηφία.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’70, η Δανία (του Βορρά) είχε εισέλθει σε έναν φαύλο κύκλο παρομοίων προβλημάτων. Εκτροχιασμό δημοσιονομικού ελλείμματος, ανεργίας, συνεχούς υποβάθμισης της απόδοσης κρατικών ομολόγων κλπ. Μέσα σε τρία χρόνια κατάφερε με εντυπωσιακό τρόπο να αναστρέψει την κατιούσα. Όχι μόνον επειδή υπήρχε κυβέρνηση με συγκεκριμένους στόχους και όραμα, αλλά επειδή πολύ σύντομα και η κοινωνία ασπάστηκε και ακολούθησε κοινούς στόχους και οράματα, για το κοινό καλό. Το ίδιο κοινό όραμα που «ανέστησε» την ισοπεδωμένη Γερμανία μετά από δύο Παγκόσμιους Πολέμους, και αυτό που έχει λειτουργήσει συλλογικά σε άλλα ανεπτυγμένα κράτη.

Εδώ, αφού επιταχύνουμε τη βύθιση του καραβιού, μόλις φτάσουμε στο βυθό, θα στήσουμε και ένα άγαλμα στο Νίκο Φωτόπουλο για την εξαιρετική του κοινωνική αλληλεγγύη. Μετά, θα διακοσμήσουμε όλους τους δρόμους με σκουπίδια εις μνήμην της μεγάλης μαγκιάς που επέδειξαν οι εργαζόμενοι της ΠΟΕ-ΟΤΑ και ξεγέλασαν το νόμο. Και φυσικά, στο ψηλότερο σημείο θα σκαλίσουμε τις φάτσες των σημερινών πολιτικών αρχηγών των πέντε κοινοβουλευτικών κομμάτων, κατά τα πρότυπα του Mount Rushmore. Και αφού οχυρωθούμε ο καθένας στο καβούκι του, θα κρατάμε από μία καραμπίνα για να επιβάλλουμε τον δικό μας νόμο ο οποίος ξέρουμε πως είναι ο πιο δίκαιος και σωστός από κάθε άλλου κερατά.

ΠΗΓΗ   http://ellinaki.blogspot.com/2011/10/blog-post_13.html

ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ !..

 

Ας ελπίσουμε να ισχύει το ευνοϊκό σενάριο σχετικά με την κατάληξη του «ελληνικού ζητήματος», δηλαδή εκείνο που λέει, πως στο τέλος αυτής της εφιαλτικής πορείας που βιώνουμε, υπάρχει μια δραστική παρέμβαση των ευρωπαίων εταίρων κι ένα αρκετά μεγάλο «κούρεμα» του χρέους, ώστε να καταστεί διαχειρίσιμη η κατάσταση στο εξής.

Ας ελπίσουμε, επίσης, το κρεσέντο της σκληρής πολιτικής λιτότητας του τελευταίου διμήνου, να συνδέεται με την αναληφθείσα υποχρέωση της χώρας να παράξει πρωτογενές πλεόνασμα, τερματίζοντας, έτσι μια διαχρονική πρακτική παραγωγής δημοσιονομικών ελλειμμάτων.

Ας ελπίσουμε, τέλος, στην ανταμοιβή των κόπων, των προσπαθειών και των θυσιών του ελληνικού λαού, να συμπεριλαμβάνεται και η ενίσχυση της ανάπτυξης της οικονομίας, με κεφάλαια, είτε των κοινοτικών ταμείων, είτε των ιδιωτών επενδυτών.

Αν λοιπόν, τα πράγματα βαδίσουν και εξελιχθούν, σύμφωνα μ΄ αυτό το ευνοϊκό σενάριο, ίσως ο καταταλαιπωρημένος, ποικιλοτρόπως, έλληνας, να βρει το κουράγιο και τη δύναμη, να πει ένα «χαλάλι…» και να θεωρήσει όσα πέρασε (και περνά…), ως τις απαραίτητες δοκιμασίες, προκειμένου να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις και οι σωστές βάσεις, για ένα νέο ξεκίνημα, για μια νέα εποχή ανάπτυξης και προόδου.

Δυστυχώς, οι καθορίζοντες τις εξελίξεις στην Ελλάδα, ευρωπαίοι και ντόπιοι πολιτικοί, δεν έχουν δώσει, μέχρι σήμερα, εχέγγυα για το ό,τι παίζει το παραπάνω, ευνοϊκο, σενάριο, ούτε έχουν πείσει τους έλληνες πολίτες, πως εκείνο που έρχεται στο τέλος των δεινών τους, είναι η αρχή για ένα καλύτερο αύριο.

Η απασιόδοξη άποψη στην ελληνική κοινωνία, αντί να περιορίζεται, επεκτείνεται όλο και πιο πολύ και τα ποσοστά αυτών που πιστεύουν πως όσα συμβαίνουν γίνονται επί ματαίω και επί τα χείρω, αποκτούν ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά !

Το άλλο σενάριο, αυτό της καταστροφής, εμφανίζεται πιο κοντά στην πραγματικότητα και πιο αναμενόμενο στις προβλέψεις και τους φόβους του λαού. Πρόκειται για το σενάριο που περιέχει την εκτίμηση, πως τα σκληρά περιοριστικά μέτρα των εισοδημάτων και των δικαιωμάτων, δεν κάνουν, τίποτα άλλο, παρά να προετοιμάζουν και να «διαπαιδαγωγούν» τους έλληνες για την κατάσταση που θ΄ ακολουθήσει, η οποία δεν θα είναι, απλά, η σημερινή, παγιωμένη, αλλά σε πολύ χειρότερη έκδοση !

Σ΄ αυτό το σενάριο δεν υπάρχει διαζειρίσιμο χρέος, υπάρχει πτώχευση, έξοδος από την ευρωζώνη και δραχμή, οι δε εταίροι ούτε φέρονται, ούτε έρχονται ως συμπαραστάτες, αλλά ως λαφυραγωγοί σε μια κατεστραμένη χώρα !

Η λαϊκή αναμονή δεν πρόκειται να διαρκέσει για πολύ, άντε για έναν με δυο μήνες ακόμα και μετά ένα είναι σίγουρο : όσοι πίστεψαν και ποντάρουν, σε μια συμπεριφορά του ελληνικού λαού του τύπου «σφάξε με αγά μου ν΄ αγιάσω…» ή του «προβάτου που οδηγείται στη σφαγή», θα διαψευσθούν οικτρά, σκληρά και ανεπανόρθωτα !…

ΠΗΓΗ  http://logoplokies.blogspot.com/2011/10/blog-post_05.html

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ?…

                   

1. Και βέβαια το πρόβλημα της Ελλάδας δεν οφείλεται αποκλειστικά και μόνον στους πολλούς δημόσιους υπαλλήλους. Και βέβαια ο ιδιωτικός τομέας έχει κι αυτός τεράστιο μερίδιο ευθύνης για τα σημερινά μας χάλια κι είναι εξίσου αποπροσανατολιστική (όπως η γενίκευση και το τσουβάλιασμα όλων των Δ.Υ.), η ταύτιση του «ιδιωτικού» τομέα με τους επιχειρηματίες-εργοδότες, χωρίς να γίνεται αντιδιαστολή με τους μισθωτούς-εργαζόμενους που είναι και το σωστό. Ας συγκρίνουμε όμοια πράγματα : δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους και όχι το δημόσιο γενικώς και τους επιχειρηματίες σαν εργοδότες.

2. Κανείς μας δεν ξύπνησε ξαφνικά κάποιο πρωί με καννιβαλιστικές ορέξεις, ονειρευόμενος εξανδραποδισμούς συνανθρώπων του και ανθρωποθυσίες όπως λέει ο Λογοπλόκος κι ο Γείτονας. Ούτε κάποιοι επιτήδειοι τύποι, (όπως τα μορμολίκια της T.V.), κατέστρωσαν υποχθόνια σενάρια «κοινωνικού αυτοματισμού» προς ίδιον όφελος.

Kανενός μας δεν θα καιγόταν καρφί, ούτε για τον αριθμό, ούτε για τους μισθούς των ΔΥ, αν δεν συνέβαιναν την ίδια στιγμή τα εξής :

– το ένα εκατομμύριο ανέργων προέρχεται αποκλειστικά και μόνον από τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς να υπάρχει ούτε ένας απολυμένος δημόσιος υπάλληλος.

Ανεξάρτητα από τα γενεσιουργά αίτια της κρίσης, εσύ θεωρούμε ότι αυτή είναι μια κοινωνία ισονομίας, δικαιοσύνης, ίσων ευκαιριών ; Γιατί πρέπει να υπάρχουν εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων, από τη μια δημόσιοι υπάλληλοι με διασφαλισμένη δια βίου εργασιακή μονιμότητα και ιδιωτικοί «ασπασχολήσιμοι», που οι εργοδότες τους έχουν τη δυνατότητα να τους πετούν σαν πατσαβούρες στον κάλαθο των αχρήστων, αν δουν τα κέρδη τους να μειώνονται έστω και κατ΄ ελάχιστον ;

Για τους τελευταίους δεν ισχύει ο εξανδραποδισμός και η ανθρωποθυσία ;

– οι μισθοί των ΔΥ την τελευταία δεκαετία διπλασιάστηκαν, χωρίς αντίκρυσμα στην παραγωγικότητα τους και αντιστρόφως ανάλογα με τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα. Γιατί έπρεπε να γίνει αυτό ; (Σχετικό αν και παλιό link :
http://www.ekathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_1100014_20/12/2009_384234

3. Τα δυο παιδιά μου, έχοντας τελειώσει λαμπρές σπουδές, βρίσκονται σήμερα αντιμέτωπα με το φάσμα της ανεργίας ως «overqualified». Ποια ανάγκη επιβάλει κάτι τέτοιο στη δική μου οικογένεια, τη στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες από τους απειλούμενους, σήμερα, συνανθρώπους μου, οι περισσότεροι αστοιχείωτοι, αγράμματοι και όλοι τους θαμώνες των πολιτικών γραφείων της περιοχής μου, έχουν την πολυτέλεια ενός υψηλότατου, για τα σημερινά δεδομένα, μισθού, μονιμότητας και άλλων προνομίων, χώρια που κάθε τρεις και λίγο με ειρωνεύονται κι από πάνω, πότε με τις εκ του ασφαλούς απεργίες τους και πότε με την απαξίωση που με αντιμετωπίζουν σαν πολίτη στις συναλλαγές μου με το Δημόσιο ; Αυτά σε ποιο άλλο μέρος του κόσμου συμβαίνουν;

4. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι ΔΥ έχουν εξασφαλίσει μια μόνιμη και ακριβοπληρωμένη θέση στο δημόσιο (σε βαθμό αργομισθίας) «πουλώντας» κάποιες ψήφους στα πολιτικά λαμόγια σύσσωμης της μεταπολιτευτικής περιόδου, παλιότερα στα πλαίσια μιας, δήθεν, κοινωνικής πολιτικής κι εσχάτως μ΄ έναν εντελώς απροκάλυπτο και ξεδιάντροπο τρόπο συναλλαγής μεταξύ τους, αδιαφορώντας, τόσο για τα ελλείμματα στα οποία αυτό θα οδηγούσε, όσο και για την εκτόπιση άλλων, πιθανότατα ικανότερων και εντιμότερων, για τις… προσφερόμενες κάθε φορά θέσεις. (Το 2007 στον τοπικό ΟΑΕΔ, ό

ΚΑΛΩΣ ΤΙΣ ΚΟΥΦΑΛΙΤΣΕΣ !…

Αν οι ενδείξεις είναι αξιόπιστες και δεν κρύβουν, πάλι καμιά χοντροκομμένη κυβερνητική πατάτα, το νέο εθνικό φορολογικό σύστημα φαίνεται να επιχειρεί μια βαθιά τομή και μια μεγάλη ανατροπή στα ως σήμερα δεδομένα !

Η φορολογική δήλωση μετασχηματίζεται σε μια δήλωση πόθεν έσχες, με στόχο την δικαιολόγηση, από τον φορολογούμενο, των εισοδημάτων του, των δαπανών του, των αποταμιεύσεών και των επενδύσεών του. Με τη βοήθεια συγκεκριμένων τεκμηρίων επαγγελματικής δραστηριότητας, αλλά και διαβίωσης, τα φαινόμενα των δηλωσιών – μαϊμού, με μηδαμινά ετήσια εισοδήματα, ταυτόχρονα με την άσκηση επιχειρηματικής ή επαγγελματικής δραστηριότητας ή την κατοχή παχυλών λογαριασμών καταθέσεων, ακινήτων και αυτοκινήτων, θα ξεμπροστιαστούν και θα καταπολεμηθούν !

Μπας κι έρθει κάπως στα ίσια της η διαχρονική λωποδυσία της φοροδιαφυγής, από τους «έξυπνους» της φυλής, σε βάρος των «κορόϊδων» μισθωτών και συνταξιούχων !

Πρόκειται, βέβαια, για την πιο σπουδαία και σημαντική αφορμή, για τον ξεσηκωμό των, κάθε είδους και κατηγορίας, φοροφυγάδων, όπως π.χ. των telestars, των ελευθεροεπαγγελματιών και των εμπόρων , διάφορων επιστημόνων και λειτουργών, (και στη φοροδιαφυγή…) και τόσων άλλων διαχρονικών απατεώνων !

Σαφώς και θα ξεσαλώσουν, όλες αυτές οι «κουφαλίτσες», σε κατηγόριες και βρισιές κατά της κυβέρνησης, ήδη άρχισαν από χθες, (συμπεριφορά Τρεμοπρετεντέρηδων, παρέμβαση Κoρκίδη των εμπόρων και έπεται συνέχεια με γιατρούς δικηγόρους, καθηγητάδες κλπ), ας ελπίσουμε, όμως, πως αυτή τη φορά δεν θα τους περάσει και θα καθίσουν στο σκαμνί του …εφοριακού, για να ξηλωθούν, στο εξής, κανονικά !

ΠΗΓΗ  http://logoplokies.blogspot.com/2011/09/blog-post_29.html

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ «ΘΑΥΜΑ» !…

Η πολιτική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας ίσως στο μέλλον να περιοδολογείται ως προ και μετά Μνημονίου. Στην π.Μ. εποχή, επί δύο σχεδόν αιώνες από τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους, το τελευταίο, ο δημόσιος τομέας με τη στενή και την ευρεία έννοιά του, διογκωνόταν συνεχώς. Επί δύο αιώνες στήριζε την ιδιωτική οικονομία με συμβάσεις και επιχορηγήσεις κάθε είδους. Μια κρατικοδίαιτη αστική τάξη, μια κρατικοδίαιτη κοινωνία και ένα κράτος υπερτροφικό, δύσκαμπτο, αντιπαραγωγικό και διεφθαρμένο, λιγότερο ή περισσότερο κατά περιόδους, τελούσε σε μια ψυχασθενική σχέση αγάπης – μίσους με μας, τους πολίτες του. Μας έκλεβε και το κλέβαμε -κλέβοντας παράλληλα ο ένας τον άλλον-, μας προσλάμβανε, ακόμη κι αν δεν υπήρχε ανάγκη, μας πλήρωνε με δανεικά.

Μέχρι πολύ πρόσφατα οι προσλήψεις αυτές, όπως και όποια άλλη δοσοληψία, προϋπέθεταν πιστοποιητικό πολιτικών φρονημάτων. Ακόμη και μετά τη θεσμοθέτηση του ΑΣΕΠ, τη μεγαλύτερη «επανάσταση» στην Ελλάδα μετά από εκείνη της ανεξαρτησίας, οι πολιτικοί μας, σε εθνικό αλλά και σε τοπικό επίπεδο, έβρισκαν όλες τις πιθανές κερκόπορτες για προσλήψεις σε ΔΕΚΟ και δήμους κι εμείς ευχαριστημένοι τους χαρίζαμε την ψήφο και παρείχαμε νομιμοποίηση σ’ αυτό το σάπιο σύστημα. Κάποιοι αγανακτούσαμε, όταν ο διπλανός έμπαινε σε θέση από εκείνες τις καλοπληρωμένες με ελλιπή προσόντα, η προσφιλέστερη στάση μας, ωστόσο, ήταν «λιγότερη διαφθορά ή περισσότερη συμμετοχή σ’ αυτήν».

Ακόμη και όσοι από μας αρνηθήκαμε σε προσωπικό επίπεδο τη βολική αυτή για όλα τα μέρη συναλλαγή, που αρνηθήκαμε να πάρουμε δουλειές στο ή με το δημόσιο μετά από αναμονή σε προθαλάμους βουλευτικών και υπουργικών γραφείων, που δεν ψηφίζαμε με κριτήριο το αποτελεσματικότερο «μέσο» ή εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα αλλά την ακεραιότητα και ικανότητα του υποψηφίου, σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, ανεχόμασταν τη γενικότερη κατάσταση, το ήθος του ….

ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ !…

 

                  

Ένα μετά το άλλο τα πολιτικά γεγονότα στην κεντρική Ευρώπη, δείχνουν ξεκάθαρα πως η διαδικασία της αποκαθήλωσης της ευρωπαϊκής Δεξιάς, όσο πάει και ισχυροποιείται.

Οι ήττες του δεξιού συνασπισμού στη Γερμανία έφτασαν, αισίως, στις έξι, στη Δανία οι σοσιαλδημοκράτες – με γυναίκα επικεφαλής – έθεσαν τέλος στη δυναστεία των δεξιόστροφων Ράσμουσεν, (άλλο βίτσιο κι αυτό, η εναλλαγή στην πρωθυπουργία πολιτικών με το ίδιο επώνυμο !…), ενώ, μόλις προχθές, στη Γαλλία, οι σοσιαλιστές υποχρέωσαν τη Δεξιά σε μια ταπεινωτική ήττα, στη Γερουσία, μετά από πολλές δεκαετίες, κυριαρχίας της.

Εφτά ολόκληρους μήνες πριν από τις Προεδρικές εκλογές, οι καμπάνες άρχισαν να χτυπάνε πένθιμα για τον Σαρκοζί και την παράταξή του !

Η κεντρική Ευρώπη αλλάζει πολιτική σελίδα, σε μια απεγνωσμένη απόπειρα εύρεσης διεξόδου στα μεγάλα προβλήματα που συσσωρεύτηκαν και ταλανίζουν την Ε.Ε. και κυρίως την Ευρωζώνη. Οι παραδοσιακές συντηρητικές δυνάμεις στις δυο μεγαλύτερες και ισχυρότερες χώρες, (Γαλλία, Γερμανία), χρεώνονται τις ανεπάρκειες και τις ολιγωρίες μπροστά στην κρίση, τους δισταγμούς και τις ταλαντεύσεις στις κρίσιμες χρονικές στιγμές.

Είναι πανθομολογούμενο, πια, πως τα βάσανα της Ευρώπης, πέρα των άλλων, οφείλονται, εν πολλοίς και στην έλλειψη μεγάλων και ικανών πολιτικών ηγετών, αντίστοιχων εκείνων, που δημιούργησαν, τόσο την Ε.Ε., όσο και την Ευρωζώνη. Δεν υπάρχει, σχεδόν, κανείς, που να μην έχει πειστεί για το «λίγο» της Μέρκελ, του Σαρκοζί και των άλλων ιθυνόντων της ΄Ενωσης.

Το γεγονός πως το χρόνιο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας έσκασε σ΄ αυτή τη χρονική στιγμή, ίσως και ν΄ αποτελεί μια ακόμα εθνική ατυχία, καθώς οι παρεμβάσεις και οι βοήθειες από τη μεριά των εταίρων, ούτε δραστικές, ούτε αποφασιστικές υπήρξαν, απλά πήραν τη στυγνή μορφή του νεοφιλελεύθερου τυφλοσούρτη και επέπεσαν στη χώρα και το λαό της ως λαίλαπα ! Η αποτελεσματικότητα αυτών των πολιτικών είναι μηδαμινή, ενώ οι όποιες απόπειρες λήψης ευρύτερων σωστικών αποφάσεων και μέτρων, κατάληξαν σε φιάσκο…

Είναι σίγουρο, πως και το «ελληνικό ζήτημα», ο τρόπος που προσεγγίστηκε και οι μέθοδοι που εφαρμόστηκαν για την αντιμετώπισή του, επηρεάζει κι αυτό τις ευρωπαϊκές πολιτικές εξελίξεις, μιας και εμφανίζει «στην πράξη» την ανικανότητα των σύγχρονων ηγετών.

Η Ελλάδα, πληρώνει, ήδη, ακριβά και σκληρά, το «μπλέξιμό» της με της Δεξιά της Ευρώπης, υπάρχει, όμως δυστυχώς και το εφιαλτικό ενδεχόμενο, να «μπλέξει» και να πληρώσει ακόμα περισσότερο στο διάστημα που εξελίσσεται η αποκαθήλωσή της !…

ΠΗΓΗ http://logoplokies.blogspot.com/2011/09/blog-post_27.html

ΟΙ …ΜΠΛΕ ΚΟΡΑΚΕΣ !…

 

                   

Σας έχει εκνευρίσει αρκετά το φαινόμενο «αντιπαράθεσης» μεταξύ της Ν.Δ. του Σαμαρά και των ομογάλακτων και ομοτράπεζων, δεξιών, κομμάτων της Ε.Ε. και των ηγετών τους ; Πράγματι, πρόκειται για μια άκρως εκνευριστική κατάσταση, μια φτηνή παράσταση των δεξιόμουτρων της Ευρώπης, με σημείο αναφοράς την καταταλαιπωρημένη Ελλάδα, που οι ίδιοι χρεοκόπησαν : οι μεν από την Αθήνα, με τις εγκληματικές πολιτικές τους, οι δε από τις Βρυξέλλες, με την ανοχή και την απραξία τους !

Κι όμως, υπάρχει ένα, ακόμα, εκνευριστικότατο φαινόμενο, καταμεσής της Ελλάδας, μ΄ έναν τύπο – θεσμικό παράγοντα, που ενώ στο μεγαλύτερο μέρος της επάρατης νέας διακυβέρνησης, ούτε έβλεπε, ούτε μιλούσε, τώρα, στην εποχή της πυροσβεστικής – διασωστικής παρέμβασης του Γ. Παπανδρέου, είναι και λαλίστατος και συμβουλάτορας και επικριτής !

Το πιο εκνευριστικό, όμως, σημείο της υπόθεσης είναι το γεγονός, πως ενώ ο τύπος αυτός επιλέχθηκε ως κομματικός της Δεξιάς και τοποθετήθηκε στη (θεσμική) θέση κι ενώ είναι ομογάλακτος και ομοτράπεζος του Σαμαρά, εμφανίζεται, τάχα, διαφοροποιημένος, με άλλες, τάχα, θέσεις και ιδέες. Μια παρόμοια κατάσταση, δηλαδή, μ΄ εκείνη του Σαμαρά με τους Μερκελοσαρκοζήδες !

Βγαίνει, λοιπόν, ο κ. Προβόπουλος και μιλάει για καθυστερήσεις στην πολιτική των μεταρρυθμίσεων και αποδίδει αρκετό μέρος των προβλημάτων στην ατολμία της σημερινής κυβέρνησης, δεν βγάζει τσιμουδιά, όμως, για δύο από τις κύριες αιτίες της κρίσιμης κατάστασης, δηλαδή, την πλήρη απραξία των κυβερνήσεων του Καραμανλή στη χαμένη πενταετία, αλλά – κυρίως – στην αισχρή λαϊκίστικη συμπεριφορά και πολιτική του διαδόχου του και σημερινού αρχηγού της αντιπολίτευσης.

΄Οταν μιλάει ο κ. διοικητής για την ανάγκη αλλαγών στο κράτος και της μείωσης της έκτασής του και επισημαίνει καθυστερήσεις, γιατί δεν αναφέρεται και στη στείρα και αρνητική στάση της Ν.Δ. που χρησιμοποιείται ως τρικλοποδιά ; ΄Οταν λέει για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων, γιατί δεν καταγγέλλει την προβοκατόρικη στάση της νεοδημοκρατίας και τον εναγκαλισμό της με τους ταξιτζήδες και τους άλλους φορείς των κλειστών επαγγελμάτων ;

Θα μου πείτε, πως είναι χάσιμο χρόνου η διατύπωση ερωτημάτων, αφού όλα εξηγούνται, απλά, εύκολα και αξιόπιστα, με την γνωστότατη παροιμία «κόρακας, κοράκου μάτι δεν βγάζει…». Σωστό και δεκτό, με την επισήμανση, βέβαια, πως οι κόρακες παραμένουν κόρακες, ακόμα κι αν βαφτούν μπλε !…

ΠΗΓΗ  http://logoplokies.blogspot.com/2011/09/blog-post_26.html

ΚΑΙ, ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΚΑΙ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ !…

Είναι αρκετά συχνή η έφεση όλων μας να επικεντρώνουμε στην εξήγηση των γεγονότων, των φαινομένων και των προβλημάτων, και μετά την – όπως νομίζουμε – εύρεσή της, να θεωρούμε δεδομένη ή εύκολη, την επίλυσή τους, αλλά από τους …άλλους ! Η έφεση αυτή είναι υπεραναπτυγμένη σ΄ όσους βρίσκονται «έξω από το χορό» ή όσους έχουν επιλέξει ή έτυχε να βρεθούν στις διάφορες κατηγορίες του «κηφηναριού», άκαπνοι πολιτικοί, καλομαθημένοι και καλοθρεμμένοι δημοσιολόγοι, υπερτιμημένοι «ειδήμονες» επιστήμονες, λαθρόβιοι «επενδυτές» αλογομούρηδες του χρηματιστηρίου κ.α…

Η σύγχρονη θηλυκή έκφραση της ημιμάθειας και του τρύπιου ελληνικού κομπασμού, η κυρά Όλγα των 8, διερωτήθηκε τις προάλλες στο γυαλί, (φυσικά μετά από αρκετές πρόβες και σκηνοθεσίες), για το γιατί η κυβέρνηση δεν προχώρησε στη λήψη των μέτρων που επέβαλλε το Μεσοπρόθεσμο, όπως η μείωση του δημόσιου τομέα, με την συνεπαγόμενη μείωση των δημόσιων υπαλλήλων.

Φορώντας το, τάχατες απορημένο ύφος, (όσο κι αν μπορεί, πια, να φανεί στο πολλαπλώς επεξεργασμένο πρόσωπό της…) του φωστήρα, που όλα τα ξέρει κι όλα τάχει πει και τάχει προφητέψει, η κυρά Όλγα διερωτήθηκε με έμφαση : «και ποιος τους εμπόδισε να εφαρμόσουν όλ΄ αυτά τα μέτρα ?…».

Το ό,τι, αμέσως μετά και στη συνέχεια του δελτίου της, η ίδια παρουσίαζε εκτενέστατα ρεπορτάζ με σωρεία αντιδράσεων, απεργιών και άλλων…

«Οίκος» η… Ελλάς

 

Η Ελλάδα βουλιάζει

Αυτός ο… «οίκος» θέλει κατεδάφιση, κι αν δεν υψωθούν μπροστά μας εμπόδια – εγώ το θεωρώ σίγουρο – όπως «ενστάσεις», «πολεοδομίες», «ΣτΕ», ο… Τσίπρας, οι… οικολόγοι, ίσως την ξαναχτίσουμε απ’ την αρχή!…

Όχι, δεν ελπίζω σε τόσα πολλά!

Οι παράλληλοι ατέρμονες διάλογοι, η αδυναμία ελάχιστης συνεννόησης, η «πληγή» να μην ακούμε ο ένας τον άλλον, η μη αγάπη για την πατρίδα μας, η αμορφωσιά μας, το εγώ μας, η καρέκλα μας, ο καναπές μας, η βόλεψή μας, το συμφέρον μας, η ΠΟΥΣΤΙΑ μας, δεν θα το επιτρέψουν.

Και το κυριότερο, κλείνουμε τα μάτια μας στην πραγματικότητα αφού δεν είμαστε ικανοί ούτε μεταξύ μας να συμφωνήσουμε ότι αυτή η χώρα – δηλαδή εμείς – δεν είναι μόνο ένα «απέραντο τρελοκομείο» (κατά Καραμανλήν τον… Μέγαν) αλλά κι ένα «απέραντο BORDELO» της πολιτικής, της οικονομίας, του πολιτισμού, της παιδείας, της ηθικής.

Η χώρα έχει ξεχαστεί στον αυτόματο πιλότο από την εποχή της κατ’ επίφασην ευημερίας και το πλοίο κατευθύνεται στα βράχια.

Ποιος θα αναλάβει να αποφύγουμε το «απαίσιο»;

 

Η Ελλάδα πέφτει στα βράχια

Σε τέτοιες δύσκολες περιστάσεις χρειάζεται άξιος καπετάνιος αλλά και υπεύθυνο πλήρωμα να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και από κοινού ο καθένας από την υπεύθυνη θέση του – γιατί ΟΛΟΙ είναι υπεύθυνοι – να φέρουν το σκάφος σε ήρεμα νερά.

Όμως σ’ αυτή τη χώρα δεν υπάρχει ούτε άξιος αρχηγός ούτε άξιοι πολίτες.

Είμαστε όλοι μια κωλόφαρα του κερατά!

Ενώ το Καστελόριζο δεν βρίσκεται, απλώς, απελπιστικά μακριά από την Ιθάκη! 

ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ ΚΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ!

ΠΗΓΗ http://captain-christos.blogspot.com/

Με την επικύρωση της συμφωνίας: Γιώργο, «δώσε το φιλί της ζωής» στους εργαζόμενους

Είναι αλήθεια ότι όταν…πνίγεσαι,πιάνεσαι και απο τα μαλλιά σου για να σωθείς.Πολύ περισσοτερο, «γραπώνεσαι»(για να πούμε μια…χωριάτικη έκφραση) απο τα μαλλιά του…διπλανού σου! Γι αυτό και οι ναυαγοσώστες, πιάνουν τον…«πνιγμένο» απο το κεφάλι ή τα μαλλιά του και έχουν τα χέρια του, όσο πιο μακρυά μπορούν(τον βάζουν σε ύπτια θέση και είναι μπροστά εκείνοι να τον τραβάνε απο τα….μαλλιά). Γιατί διαφορετικά ο πνιγμένος, θα πνίξει και τον ναυαγοσώστη απο τον πανικό του και την προσπάθεια να κρατηθεί (επάνω του). Αυτά τα απλά μαθήματα «ναυαγοσωστικής» μας είναι χρήσιμα σήμερα.Το πρώτο είναι «να πατήσουμε σε στεγνό εδαφος και να είμαστε ζωντανοί». Στην περίπτωση μας σημαίνει να ψηφιστεί η συμφωνία της 21ης Ιουλίου, να πάρουμε τα 8 δις, να «κουρευτει» στο μισό το χρέος μας και «μέχρι την Ανοιξη» να σωθεί και ο εργαζόμενος λαός, να ανατάξουμε το κράτος μας και να πάμε απο τον Μάϊο σε «πρωτογενή πλεονάσματα». Γι αυτό πρέπει να «κουρευτούν» και τα χρέη των εργαζομένων στις τράπεζες ή να παγώσουν ΓΙΩΡΓΟ(μην τα θέλουν όλα δικά τους). Δωσε το φιλί της ζωής στους εργαζόμενους, που ΠΑΛΙ αυτοι «βάζουν πλάτη». Κόψε στο μισό ή πάγωσε τα χρέη τους στις τράπεζες. Γι αυτό ΟΣΟΙ μιλούν για εκλογές, είναι αρχιλαμόγια του κερατά, φαύλοι,τενεκέδες ξεγάνωτοι, αστοιχείωτοι ή απλά «εφιάλτες»-προδότες(για να μιλήσουμε…χωριάτικα).Και βέβαια «πονηρούληδες» παλαιάς κοπής.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.i-reportergr.com/2011/09/blog-post_2914.html#ixzz1Yo9NY4vM

Ο ΚΥΒΟΣ ΔΕΝ ΕΡΡΙΦΘΗ, ΣΤΗΘΗΚΕ !…

Ο συμπαθής και φαινομενικά κάπως αφελής, επίτροπος των οικονομικών υποθέσεων της Ε.Ε., ο ΄Ολι Ρεν μίλησε ξεκάθαρα χθες στην Ουάσιγκτον :«…οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν θα επιτρέψουν μία μη ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, ούτε θα αφήσουν τη χώρα να βγει από την ευρωζώνη,..».

Σε απλά λόγια, δηλαδή, οι ευρωπαίοι ηγέτες θα επιτρέψουν (σπρώξουν) μια ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, χωρίς αυτή να βγει από την Ευρωζώνη !

Ο ΄Ολι, δείχνοντας πόσο καλός (και ωμός…), πολιτικός μπορεί να γίνει ένας πρώην ποδοσφαιριστής, φρόντισε να μην αφήσει κενά, σχετικά με τα κίνητρα και τη σκοπιμότητα των επιλογών των ηγετών : «άτακτη χρεοκοπία της Ελλάδας ή πιθανή έξοδός της από το ευρώ, θα προκαλούσε τεράστια οικονομική και κοινωνική καταστροφή, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, συνολικά. Θα είχε επίσης σοβαρές επιπλοκές στην παγκόσμια οικονομία. Δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί !…».

Ο κύβος έχει …στηθεί, λοιπόν, κι όλα, όλοι (και …’Ολι), δείχνουν πως πάμε για βαθύ κούρεμα του ελληνικού χρέους, της τάξης του 50%, δηλαδή, στη διαγραφή του μισού ποσού των, περίπου, 360 δισ. Ευρώ.

Οι αμερικάνοι προέτρεψαν τους «ευρωπαίους ηγέτες», να βοηθήσουν καθοριστικά τα αδύναμα μέλη της Ευρωζώνης, που λαμβάνουν μεταρρυθμιστικά μέτρα, (διάβαζε Ελλάδα…), ενισχύοντας το EFSF, (Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας), έτσι ώστε να μπορέσει αυτό να απορροφήσει τις ζημιές που θα προκληθούν στο τραπεζικό σύστημα από το haircut.

Παρ΄ όλο που φάνηκε, πως οι προτροπές του Γκάϊτνερ, πρόσφατα στη μάζωξη του Eurogroup στην Πολωνία, δεν έπιασαν τόπο – κυρίως στους γερμανούς – όλες οι πληροφορίες που έρχονται, αυτές τις ημέρες από τις ΗΠΑ, όπου γίνονται η Γ.Σ. του ΟΗΕ, η τακτική σύνοδο των μελών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αλλά και η σύνοδος του G20, αναφέρουν, πως βρισκόμαστε στις παραμονές της απόφασης των ευρωπαίων να ενισχύσουν τα κεφάλαια του EFSF και να τα φτάσουν στο 1 τρισ. Ευρώ, σηματοδοτώντας έτσι το πέρασμα σε μια νέα διαδικασία αντιμετώπισης της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη, με αποφασιστικότητα και βιώσιμους τρόπους !

Ας μη βιαστούμε, βέβαια, να διαγνώσουμε κάποιο συναισθηματικό ενδιαφέρον των αμερικάνων για την Ευρώπη, τα δικά τους συμφέροντα εξυπηρετούν, καθώς οι εκτιμήσεις τους μιλάνε για επέκταση της κρίσης και στην από κει πλευρά του Ατλαντικού, με την παγκόσμια, πλέον, οικονομία να κινδυνεύει σφόδρα.
Περίπου τα ίδια ισχύουν και για τις φιλελληνικές τους παρεμβάσεις, για μια σειρά λόγων και αιτιών…

Μπορεί μέσα σ΄ αυτές τις σημαντικές και σπουδαίες εξελίξεις, το βασικό «ελληνικό» ερώτημα «και η δική μας ανελέητη σφαγή, πού κολλάει και προς τι ?…»,να φαντάζει επουσιώδες, αφορά, όμως, το ξεθεμελίωμα όλων των εργασιακών κατακτήσεων, δεδομένων και δικαιωμάτων, το ξεκλήρισμα ενός ολόκληρου λαού !

Η απάντηση στο αγωνιώδες αυτό ερώτημα υπάρχει διατυπωμένη εδώ και χρόνια, επαναλαμβανόμενη συνέχεια και με κάθε ευκαιρία, στις απόψεις, που επιχειρούσαν να εξηγήσουν και να δικαιολογήσουν το«γιατί δεν γίνονται ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα ;». 
΄Ολα εκείνα που οι θιασώτες των άκρατων κανόνων της ελεύθερης αγοράς, κατέγραφαν στις, κατά καιρούς, επισημάνσεις τους, ως εμπόδια, αίρονται, σήμερα, με μια σκληρή – εξολοθρευτική πολιτική, που επιλέχτηκε και εφαρμόζεται στο όνομα «της διάσωσης της χώρας από τη χρεοκοπία» ! ΄Ετσι, κάποια στιγμή, θα καταστεί συμφέρουσα η συμμετοχή των ευρωπαίων και αμερικανών κεφαλαιούχων στο «νέο σχέδιο Μάρσαλ», οι οποίοι αν και εκμεταλλευτές, θα παρουσιαστούν ως …σωτήρες !…

Υ.Γ. Με το δίκιο τους θ΄ απορούν αρκετοί, με το φορολογικό. Ανέκαθεν οι πανταχόθεν «επενδυτές» απεχθάνονταν και πολεμούσαν τους υψηλούς ελληνικούς φορολογικούς συντελεστές, τους οποίους, όμως, η τρόϊκα διατηρεί. Ο …εναλλακτικός Σαμαράς, ενώ σ΄ όλα τάλλα, σχεδόν, συναινεί (μερικά τα προκαλεί, π.χ. εφεδρεία…), ή κάνει το κορόϊδο, στο φορολογικό προτείνει ακριβώς το αίτημα των κεφαλαιούχων. 
Να, λοιπόν, η «χρυσή τομή», που θα οδηγήσει στην πλήρη συναίνεση, πριν ή μετά τις εκλογές : όλα καλά καμωμένα (μειώσεις κόστους εργασίας, κατάργηση δικαιωμάτων κλπ), συμπληρώνονται με τη δραστική μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και προχωράμε στην …ανάπτυξη !…

ΠΗΓΗ http://logoplokies.blogspot.com/2011/09/blog-post_8575.html

Ο Τροϊκός Πόλεμος συνεχίζεται…

 15 μέτρα απαίτησε η τρόϊκα από την κυβέρνηση

1. Έκδοση υπουργικών αποφάσεων για την περικοπή συμβάσεων αορίστου και ορισμένου χρόνου σε όλους τους φορείς του δημοσίου συμπεριλαμβανομένων και των εκπαιδευτικών ώστε να ικανοποιηθούν οι στόχοι του μεσοπρόθεσμου προγράμματος.

2. Έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων και υπουργικών αποφάσεων για την εφαρμογή της εργασιακής εφεδρείας, επέκταση του μέτρου σε όλους τους φορείς και άμεση γραπτή ενημέρωση των υπαλλήλων για την εισαγωγή τους στην εφεδρεία.

3. Έκδοση υπουργικών αποφάσεων για την εξίσωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης.

4. Να νομοθετηθεί η παρακράτηση ως μέσο για τη συλλογή της εισφοράς αλληλεγγύης.

5. Περικοπές στις συντάξεις των δικαιούχων του ΝΑΤ και του ΟΤΕ.

6. Περικοπή των επιχορηγήσεων στα ΕΛΤΑ για τη διακίνηση του Τύπου και έκδοση υπουργικής απόφασης ώστε να νομοθετηθεί άμεσα.

7. Νέο νομοθετικό πλαίσιο για το νομοθετικό καθεστώς στο δημόσιο με περικοπές σε αποζημιώσεις και υπερωρίες.

8. Πάγωμα βασικών και επικουρικών συντάξεων ως το 2015.

9. Επανακαθορισμό των προστίμων για τα αυθαίρετα και άμεση ψήφιση του νέου Ρυθμιστικού.

10. Έκδοση υπουργικών αποφάσεων για το κλείσιμο ή συγχώνευση 35 Οργανισμών που περιγράφονται στο μεσοπρόθεσμο και το κλείσιμο επιπλέον 30.

11. Έκδοση υπουργικών αποφάσεων για το κλείσιμο ή συγχώνευση των: ΚΕΔ, ΕΤΑ, ΟΔΔΥ, Εθνικός Οργανισμός Νεότητας, ΕΟΜΕΧ, ΙΓΜΕ, ΟΣΚ, ΔΕΠΑΝΟΜ, Θέμις, ΕΡΤ.

12. Έκδοση υπουργικών αποφάσεων για την καταγραφή της ακίνητης και κινητής περιουσίας που περνά υπό τον έλεγχο του κράτους.

13. Έκδοση υπουργικών αποφάσεων για α) τον καθορισμό όλων των κοινωνικών επιδομάτων και των επιδομάτων υγείας, β) υπογραφή συλλογικών συμβάσεων σε 16 ιδιωτικά νοσοκομεία και κέντρα υγείας και γ) υπογραφή συμβάσεων μεταξύ νοσοκομείων του ΕΣΥ και ιδιωτικών νοσοκομείων για το leasing κλινών.

14. Νέο νόμο για τη μείωση των συντάξεων του ΟΓΑ.

15. Νομοθετική ρύθμιση για την καθιέρωση μειώσεων στις τιμές των φαρμάκων και υπογραφή συμβάσεων με φαρμακευτικές εταιρίες για την άμεση εφαρμογή της όπως καθιέρωση ασφαλιστικής τιμής για τις φαρμακευτικές εταιρίες.

Η εντύπωση που έχω είναι ότι η τρόϊκα μας κάνει πλάκα. Και σε μας και στην κυβέρνηση. Όχι ότι αυτές οι σκατόφατσες έχουν χιούμορ, το αντίθετο θα έλεγα. Από τη μέρα που πάτησαν το πόδι τους στο τόπο μας, κουραστήκαμε να τους βλέπουμε να περιφέρονται σαν ουρανοκατέβατοι Μεσσίες που το μόνο που κομίζουν είναι καταστροφή και όλεθρος.

Βρε ανεκδιήγητοι μαλάκες, έχετε καταλάβει τι μέτρα προτείνετε – για την ακρίβεια διατάζετε – να παρθούν;

Το 1, το 2, το 4, το 5, το 7, το 8, το 10, το 11, το 13 και το 14 αφορούν μειώσεις μισθών και συντάξεων, νέους φόρους σε αυτούς που ξεζουμίσατε, εφεδρείες, απολύσεις, ανεργία, νέα φτώχεια και νέα δυστυχία! Από τα 15 μέτρα, τα 10 στοχοποιούν τον εργαζόμενο και τον συνταξιούχο. Πουθενά δεν αναφέρετε για πάταξη της φοροδιαφυγής. Πουθενά για διαφυγόντα κέρδη από το λαθρεμπόριο. Πουθενά για αύξηση φορολογίας σε βιομήχανους, εφοπλιστές, στο μεγάλο κεφάλαιο και στις μεγάλες επιχειρήσεις. Πουθενά για φορολόγηση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας, παρόλο που πληροφορηθήκατε ότι πρόσφατα εξαιρέθηκε. Πουθενά για τις ανείσπρακτες οφειλές των μεγαλοοφειλετών του Δημοσίου, εφορία και ασφαλιστικά ταμεία.

Νομίζετε βρε χοντρομαλάκες ότι με αυτά τα μέτρα θα ανακάμψει η ελληνική οικονομία; Δημιουργώντας στρατιές ανέργων, πετσοκόβοντας με το μπαλτά κάθε εργασιακό δικαίωμα που αποκτήθηκε με αίμα, εξαθλιώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους και οικογενειάρχες, αφαιρώντας δισεκατομμύρια ευρώ από την αγορά, ποιο τρόπο έχετε να μας υποδείξετε για να βγούμε από το τούνελ;

Που θα βρει χρήματα ο ελληνικός λαός να πληρώσει τα χαράτσια που κάθε φορά επιβάλλετε; Φωτοτυπίες θα βγάλει; Από τη μια του έχετε πετσοκόψει το εισόδημα και από την άλλη του ανεβάζετε συνεχώς τη φορολογία!

Ασφαλώς και γνωρίζετε ότι αυτή η πολιτική είναι ατελέσφορη.

Ασφαλώς και γνωρίζετε ότι τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής θα είναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά που υποτίθεται «θέλετε» να αποφύγουμε.

Αλήτες είστε, όχι ηλίθιοι.

Γνωρίζετε πολύ καλά κατά που κατευθύνεται το καράβι. Όπως το γνωρίζουν και οι υπόλοιπες χώρες που έπεσαν στα νύχια σας. Ούτε μια δεν διασώθηκε. Αυτές που διασώθηκαν είναι όσες σας έστειλαν στο διάολο. Κάτι που πρέπει να κάνουμε κι εμείς όσο ταχύτερα γίνεται.

Μας έχετε πρήξει ότι είμαστε σπάταλοι, ότι καταναλώνουμε δίχως να παράγουμε, ότι δανειζόμαστε ανεξέλεγκτα, ότι είμαστε τεμπέληδες και καλοπερασάκηδες.

Για να τα δούμε ένα προς ένα:

Σπάταλοι: είμαστε ο λαός με το χαμηλότερο μέσο όρο αμοιβών στην ευρωζώνη. Είμαστε ο λαός που γνωρίζει από αποταμίευση. Αν σήμερα δεν έχει καταρρεύσει ολοσχερώς το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, κατά το μεγαλύτερο μέρος οφείλεται στις καταθέσεις των μικρών και μεγάλων καταθετών. Είμαστε ο λαός με το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης. Ελληνικός λαός δεν είναι μόνο αυτός που ξημεροβραδιάζεται στα σκυλάδικα, στα μπαράκια, στις λέσχες και στα καζίνα. Ελληνικός λαός (η τεράστια πλειοψηφία του) είναι αυτός που αγωνίζεται μια ζωή για να τα φέρει βόλτα, να ζήσει με αξιοπρέπεια την οικογένειά του, που κανονίζει τη ζωή του σύμφωνα με τη τσέπη του και που πάει διακοπές στα χωριά και σε φίλους γιατί είναι φτηνά.

Καταναλώνουμε δίχως να παράγουμε: το μεγάλο σας άλλοθι και συνάμα η μεγαλύτερή σας απάτη. Όταν (ανάθεμα την ώρα) μπήκαμε στην ΕΟΚ, νομίσαμε ως ευκολόπιστος και μαλάκας λαός ότι γίναμε Ευρωπαίοι σαν τα μούτρα σας. Ότι θα άρχιζε μεμιάς η βαριά βιομηχανία, ότι έπρεπε να παρατήσουμε τη πλούσια γη που μας έτρεφε επί αιώνες, ότι έπρεπε να τρέξουμε όλοι στις μεγάλες πόλεις, ότι έπρεπε να χρεωθούμε για να πάρουμε αυτοκίνητο, ότι έπρεπε να βάλουμε χρέη στις τράπεζες για να ζήσουμε τη ζωή που μας ΔΕΝ μας έταζαν αλλά εμείς την φανταζόμασταν. Μας αναγκάσατε να σταματήσουμε συγκεκριμένες καλλιέργειες, βάλατε πλαφόν στην παραγωγή κρασιού, γάλακτος κ.α., ενώ ταυτόχρονα μας υποχρεώσατε να εισάγουμε από εσάς τις υπόλοιπες ποσότητες, προτιμούσατε να επιδοτείτε τα φρούτα και λαχανικά που πετιούνται στις χωματερές από το να βγαίνουν στην κατανάλωση και να «σπάνε» τις τιμές που εσείς καθορίζατε!

Δανειζόμαστε ανεξέλεγκτα: Μήπως να σας θυμίσω τα χρέη των υπολοίπων χωρών;

Αν η χώρα μου που βρίσκεται στη 19^η θέση είναι ο κακός μαθητής, τότε οι ΗΠΑ, η Μεγ. Βρετανία, η Γερμανία κι ένα σωρό άλλες έπρεπε να είχαν αποβληθεί από τα σχολεία δια παντός!

Αλλά αλλού είναι το θέμα: αντί να αραδιάζεται τις μαλακίες σας και να μας….

Η 6η δόση

• 

• του Τάσου Τέλλογλου
• Αν ήμουν Ευρωπαίος πολίτης δεν θα ήθελα να πληρωθεί στην Ελλάδα αυτή η δόση. Στο κάτω –κάτω της γραφής με αυτήν θα πρέπει να πληρωθούν δικά μας έξοδα, το κάθε σπίτι ζει με αυτά που έχει. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είπε χθες στη Βουλή μιλώντας την πικρή αλήθεια, αν δεν είχαμε την τρόικα θα συνεχίζαμε το τρελό πανηγυράκι των τελευταίων πριν το 2010 ετών.

Η 6η δόση δείχνει ότι το δημόσιο θα ζήσει ως τον Δεκέμβριο χάρη στην… καλοσύνη των ξένων, αν πάρουμε τη δόση. Διότι σε διαφορετική περίπτωση μισθοί και συντάξεις δεν θα έπρεπε να πληρωθούν ως το τέλος του χρόνου. Πολλοί από εκείνους που έκαιγαν τα εκκαθαριστικά της έκτακτης εισφοράς χθες είναι ακριβώς οι δικαιούχοι αυτών των χρημάτων. Από ποιόν πιστεύουν ότι θα πληρωθούν;

Ήμασταν μία χώρα με ΑΕΠ 240 δις ευρώ και ένα κράτος 65 δισεκατομμυρίων ευρώ (χωρίς το χρέος). Στον προϋπολογισμό του 2011 μισθοί, συντάξεις και οι λεγόμενες μεταβιβαστικές πληρωμές (επιδόματα) προσεγγίζουν τα 39 δισεκατομμύρια ευρώ με 49 εκατομμύρια έσοδα. Πιστεύει κανείς ότι αυτό ήταν δυνατόν να συνεχισθεί; Πιστεύει ότι είναι δυνατό να συνεχίζουμε να ζητάμε χρήματα από τους ξένους έχοντας ένα σπίτι που χωρίς τα δάνειά του «γράφει» 17 δισεκατομμύρια κόκκινο; Είναι ώρα να μαζευτούν οι δαπάνες αυτού του κράτους. Να γίνει μικρότερο και φθηνότερο. Ο άλλος δρόμος είναι η αύξηση της φορολογίας για να καλυφθούν τα ελλείμματα του τρέχοντος χρόνου. Αν δεν καλυφθούν κάποιοι θα μείνουν απλήρωτοι –το πιθανότερο όλοι μας –και αυτό και τους επόμενους μήνες.

ΠΗΓΗ  http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=8924

ΩΣ ΕΔΩ… ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ !…

Δεν χρειάζονται πολλά, ούτε αναλύσεις επί αναλύσεων… Αποδεικνύεται πως ο φαύλος κύκλος που ξεκίνησε με την επιλογή των πολιτικών και των μέτρων για την αντιμετώπιση της κατάστασης και των προβλημάτων στη χρεοκοπημένη Ελλάδα, συνεχίζει τη ροή του, με μοναδικό αποτέλεσμα την κατακρεούργηση των εργαζόμενων και των συνταξιούχων !

Αυτοί, (οι δανειστές και οι εκπρόσωποί τους…), που επέλεξαν τις πολιτικές άκρατης και άγριας λιτότητας, επιμένουν τυφλοσούρτη σ΄ αυτές, παρ ΄όλο που, ήδη, έχουν αποδειχθεί ατελέσφορες, ως προς τους στόχους τους και καταλυτικές, σ΄ ό,τι αφορά, μόνο, τη διεύρυνση της ύφεσης.

Οι αποδέκτες των ντιρεκτίβων διαχειριστές της κυβερνητικής εξουσίας, από καλόπιστοι εταίροι και πρόθυμοι συνεργάτες, μετεξελίχθηκαν σε όμηρους ωμών και στυγνών εκβιασμών και κονιορτοποίησαν κάθε κόκκινη γραμμή, είτε ιδεολογικοπολιτική, είτε κοινωνική…

΄Εχει χαθεί, πια, κάθε μέτρο και κάθε μπούσουλας !…

Αν όσα πλασάρονται, τις τελευταίες ημέρες, ως πληροφορίες από βρώμικες διαρροές, είναι αλήθεια και πρόκειται να μετουσιωθούν σε νέα σφαγιαστικά μέτρα κατά του ελληνικού λαού, τότε, έχουμε το διάβα του Ρουβίκωνα ! Παραπέρα δεν έχει, δεν πρέπει να έχει !…

Σύντροφε Πρόεδρε, καλά κάνεις και δεν τα παρατάς, δεν είσαι Καραμανλής, καλά κάνεις και πιστεύεις πως πρέπει να πας την υπόθεση της σωτηρίας της χώρας, ως το τέλος. Δυστυχώς η ευτυχώς, όμως, αυτή την πορεία δεν μπορείς (και δεν πρέπει…) να τη συνεχίσεις, κυρίως μετά τις κατευθύνσεις που έχει πάρει και φαίνεται να παίρνει τελευταία.

Η Βουλή δεν θα δώσει άλλη στήριξη, η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί ν΄ αντέξει άλλο : θα προκληθούν εκλογές, μ΄ ό,τι αυτό συνεπάγεται κι ό,τι ήθελε προκύψει.

Είναι σίγουρο πως γνωρίζεις ότι υπάρχει ένα «μη παρέκει». Αυτό, τείνει να προσεγγιστεί ! Μη το κάνεις, μη το αφήσεις, μη το επιτρέψεις ! Σταμάτησέ το !… ΄Εφτασε, πια, η ώρα οι ξεσάλωτοι τροϊκανοί και τα πολιτικά αφεντικά τους ν΄ αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πρακτικών τους κατάματα και στο σβέρκο τους.

΄Οσο για την Ελλάδα και τους έλληνες, δεν είναι πρώτη φορά που θα ματώσουν, ούτε η πρώτη φορά που θα ξαναβρούν το δρόμο τους !..

ΠΗΓΗ  http://logoplokies.blogspot.com/2011/09/blog-post_21.html

ΚΑΙ ΜΙΑ, ΚΑΙ ΔΥΟ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ !…

 

Οι παρωπιδοφόρες προσωπικότητες είναι, πολλάκις, αποδεδειγμένο, πως δεν θεωρούν τίποτα πιο σημαντικό και πιο ωφέλιμο από τον κεντρικό στόχο, που έχουν θέσει. ΄Ολα τάλλα τα προσπερνούν με αδιαφορία και αναισθησία, βλέποντάς τα μόνο ως μέσα, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την διευκόλυνση των σχεδίων τους.

Το γεγονός, πως μπορεί να υπάρχουν και ζητήματα σοβαρά, όπως πολιτικά, κοινωνικά ή και εθνικά, τα οποία επηρεάζονται δυσμενώς ή και ανεπανόρθωτα, είναι κάτι που τους αφήνει ασυγκίνητους και ατάραχους.

Ο Α. Σαμαράς έχει κλειδώσει στην προσωπική του προοπτική, την κατάληψη της πρωθυπουργικής καρέκλας. Ο κεντρικός του αυτός στόχος είναι πάνω απ΄ οτιδήποτε άλλο, ακόμα και από το συμφέρον της χώρας, ακόμα και από την χρεοκοπία της και την πτώχευσή της.

Ο δοτός του Καραμανλή, θέλει τη ρεβάνς και τη θέλει παράφορα και παράφρονα. Ζητάει εκλογές και για τις πετύχει υπονομεύει τις προσπάθειες λύσεων, λαϊκίζει ασύστολα, εκμεταλλευόμενος τα δεινά του ελληνικού λαού, υπόσχεται ελαφρύνσεις και παροχές σε μια περίοδο ασφυκτική για την οικονομία, προβοκάρει τους εταίρους – δανειστές, μετερχόμενος φτηνά πολιτικά τεχνάσματα και χρησιμοποιώντας συνθήματα, που δεν έχουν και δεν μπορεί ν΄ αποκτήσουν κανένα, ουσιαστικό, περιεχόμενο.

Στην προσπάθειά του να αναβιώσει την έννοια και τα χαρακτηριστικά της πάλαι ολέθριας για τον τόπο «εθνικοφροσύνης», το παίζει «πατριώτης», μοστράρεται ως «ελληναράς», σε αντίθεση με τους άλλους, τους ανθέλληνες, τους προδότες… ΄Εχει αναλάβει την προστασία και την καθοδήγηση, όλης της καφρίλας του ακροδεξιού περιθωρίου, όλων των γραφικών, πλην επικίνδυνων φασιστοειδών, που βλέπουν στο πρόσωπό του την ενσάρκωση των νοσηρών φαντασιώσεών τους

Οι φέροντες παρωπίδες, είναι, συνήθως και παρλαπίπες, νομίζοντας πως δείχνουν ειλικρίνεια. ΄Ετσι και ο Αντωνάκης, σε μια κρίση ειλικρίνειας (κι όχι μόνο), βγήκε στη Θεσσαλονίκη κι έκανε τα αποκαλυπτήρια των θλιβερών και επικίνδυνων σχεδιασμών του. Ξεκαθάρισε, λοιπόν, πως θέλει εκλογές, εδώ και τώρα, και θέλει….

BINGO… ΣΤΟ ΨΕΜΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ !…

Ακόμα κι αν κάνουμε την υπέρβαση και θεωρήσουμε αξιόπιστη την κυρούλα που έφυγε απ΄ την ΕΛΣΤΑΤ και πήρε σβάρνα τα ΜΜ»Ε», παίζοντας το παιχνίδι του Σαμαρά, πάλι σ΄ ένα συμπέρασμα καταλήγουμε : πως πρόκειται για ηλιθιότητες, μιας, καθ΄ ομολογία, ηλιθίας !

Κατ΄ αρχήν πως αλλιώς να χαρακτηρίσεις κάποιον που παραδέχεται πως διορίστηκε σε μια σημαντικότατη ανεξάρτητη αρχή, όχι εξ αιτίας των προσόντων του και των ικανοτήτων του, αλλά της κομματικής του ταυτότητας ;

Κατά δεύτερον, τι μας λέει η κυρά, συνεπικουρούμενη και από τον κατηγορούμενο για κακούργημα, τέως αντιπρόεδρο, της ίδιας αρχής ; Υποστηρίζει πως το δημόσιο έλλειμμα του 2009, είχε διαμορφωθεί γύρω στο 12%, (από 2%, που προέβλεπε ο προϋπολογισμός της Καραμανλικής κυβέρνησης…) και πως με επιμονή της Eurostat, μετρήθηκαν σ΄ αυτό και τα ελλείμματα κάποιων ΔΕΚΟ κι έτσι έφτασε, αισίως, στο 15,4%.

Μα καλά, για νέο μας το λέει αυτό η φωστήρας ; Τότε που το όλο ζήτημα έπαιζε στα πρωτοσέλιδα και τότε που η κυβέρνηση Παπανδρέου πάσχιζε να εφαρμοστούν ενιαίοι κανόνες, με το παρελθόν, στον υπολογισμό των ελλειμμάτων, πού ήταν η κυρία ;

Διαβάζουμε στο ΒΗΜΑ της 15-11-2010 τα εξής :

«…Στο 15,4% του ΑΕΠ, αναθεώρησε το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας για το 2009 η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, ενώ αναπροσάρμοσε το περυσινό δημόσιο χρέος στο 126,8 % του ΑΕΠ.

Σύμφωνα με την έκθεση της Eurostat (General government deficit and debt – Greece) η οποία συντάχθηκε βάσει των προτύπων του Ευρωπαϊκού Συστήματος Λογαριασμών (ESA 95), τόσο τα στοιχεία για το έλλειμμα όσο και τα στοιχεία για το χρέος αναθεωρούνται επί τη βάσει νέων δεδομένων για το πραγματικό και ονομαστικό ΑΕΠ των τελευταίων ετών, τη συμπερίληψη στον τομέα της γενικής κυβέρνησης ελλειμματικών δημόσιων επιχειρήσεων και την επανεκτίμηση του αποτελέσματος των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης.

Έτσι, το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2006 τοποθετείται στο 5,7% του ΑΕΠ (12,1 δισ ευρώ), το έλλειμμα του 2007 στο 6,4% του ΑΕΠ (14,4 δισ ευρώ), του 2008 στο 9,4% του ΑΕΠ (22,3 δισ ευρώ) και του 2009 στο 15,4% του ΑΕΠ (36,1 δισ. ευρώ). Το δημόσιο χρέος του 2006 τοποθετείται στο 106,1% του ΑΕΠ (224,2 δισ ευρώ.), το χρέος του 2007 στο 105% του ΑΕΠ (238,5 δισ ευρώ), του 2008 στο 110,3% του ΑΕΠ (261,3 δισ. ευρώ) και το χρέος του 2009 στο 126,8% του ΑΕΠ (298 δισ ευρώ.).

Πρέπει να σημειωθεί πως οι αναφορές της Eurostat δεν συνοδεύονται από επιφυλάξεις, ήτοι τα εν λόγω στοιχεία δεν πρόκειται να αναθεωρηθούν στο μέλλον και θεωρούνται τα τελικά αποδεχόμενα από τις Ευρωπαϊκές Υπηρεσίες…».

Στη συνέχεια του ίδιου δημοσιεύματος, παρατίθεται η πλήρης ανακοίνωση της Eurostat, στην οποία, μεταξύ άλλων, διευκρινίζεται :

 
«…Το έλλειμμα του 2009 αναθεωρήθηκε από το 13,6% του ΑΕΠ στο 15,4% του ΑΕΠ ή 36.150 εκ. ευρώ. Μια αύξηση κατά 1,8 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ.
Η αναθεώρηση οφείλεται κυρίως στα εξής :
• Ένταξη στην Γενική Κυβέρνηση δημοσίων οργανισμών (αύξηση του ελλείμματος κατά 0,7% ΑΕΠ)
• Προσαρμογή των λογαριασμών των ασφαλιστικών ταμείων και των ΟΤΑ (αύξηση ελλείμματος κατά 0,9% ΑΕΠ)
• Μείωση του ΑΕΠ του 2009 (αύξηση του ελλείμματος κατά 0,2%.

Η αναθεώρηση επηρεάζει προφανώς και τα στοιχεία του δημοσίου χρέους, στο οποίο ενσωματώθηκαν τα συσσωρευμένα χρέη των δημοσίων επιχειρήσεων που εντάχθηκαν στην Γενική Κυβέρνηση. Το χρέος Γενικής Κυβέρνησης του 2009 αναθεωρήθηκε στα 298.032 εκ. ευρώ ή 126,8% του ΑΕΠ από το 115,4% του ΑΕΠ, μια αύξηση 11,4 μονάδων του ΑΕΠ.
Η αναθεώρηση οφείλεται κυρίως στα εξής :
• Ένταξη ΔΕΚΟ στα στοιχεία Γενικής Κυβέρνησης (αύξηση χρέους κατά 7,75% ΑΕΠ ή 18.204 εκ. ευρώ)
• Προσαρμογή των off-market swaps (αύξηση χρέους κατά 2,3% του ΑΕΠ ή 5.530 εκ. ευρώ)…». (Ολόκληρο το δημοσίευμα ΕΔΩ !…).

Πότε έγιναν όλ΄αυτά ; Τον Νοέμβρη του 2010. Πότε υπογράφηκε το Μνημόνιο, που όπως υποστηρίζει η κυρούλα, προκλήθηκε ή επιβλήθηκε, μετά την «αλχημεία» με το έλλειμμα του 2009 ; Αρχές Μαϊου 2010 ! Το ίδιο το Μηνμόνιο, τον Μάϊο του 2010, αναφέρει επί λέξει : «… Το έλλειμμα εκτινάχθηκε στο εκτιμώμενο 13,6% του ΑΕΠ ενώ το δημόσιο χρέος αυξήθηκε σε πάνω από 115% του ΑΕΠ το 2009…».

Το Μνημόνιο και η λιτότητα, είχαν επιβληθεί, περίπου 7 μήνες πριν, από την αναθεώρηση του ελλείμματος του 2009, αναθεώρηση, η οποία, σύμφωνα με τους αποπεμφθέντες από την ΕΛΣΤΑΤ, «έγινε επίτηδες για να δικαιολογηθεί το Μνημόνιο και η λιτότητα !…».

Bingo, στο ψέμμα, και την ηλιθιότητα !… Την ηλιθιότητα, τόσο των ίδιων των παπαγάλων, όσο των αφεντικών τους και, συνακόλουθα όλων αυτών που σπεύδουν ν΄ αναπαράγουν, αλλά και να βαπτίσουν ως τεκμήρια …προδοσίας, τέτοιες μαλακίες στο πάτερο !…

 ΠΗΓΗ  http://logoplokies.blogspot.com/2011/09/bingo.html

Το χρέος του Καραμανλή !

 

«Θα πάω. Είναι χρέος μου να στηρίζω την παράταξη και τον πρόεδρο».

Αυτό δήλωσε ο ακαταλληλότερος πρωθυπουργός όλων των εποχών Κ. Καραμανλής ο νεότερος, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν θα παρευρεθεί στην ομιλία του διαδόχου του στη ΔΕΘ.

Γεια σου ρε μέγιστε Καραμανλή με τα ωραία σου!!!

Πάντως, πέρα από την πλάκα, ώρες ώρες θυμάμαι τις εποχές που παρίστανε τον Πρωθυπουργό και τις αναπολώ …. όχι, λάθος όρος, μου λείπουν να πω; όχι, πάλι λάθος ….. μάλλον δεν θα βρω την κατάλληλη λέξη που να περιγράφει τα συναισθήματα μου. Το μόνο που μπορώ να το πω με βεβαιότητα είναι ότι εκείνες οι εποχές είχαν …την πλάκα τους. Μπορεί τότε να μη το καταλαβαίναμε, μπορεί να είχαν βάλει τα δυνατά τους και να είχαν ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια της ξεφτίλας, μπορεί να εκνευριζόμαστε με τις επαναλαμβανόμενες – με ταχύτητα πολυβόλου – μαλακίες που έκαναν ως κυβέρνηση. Πρέπει όμως να παραδεχτούμε ότι εκείνες οι συνεχείς παλινωδίες τους, οι τραγελαφικές κωλοτούμπες τους, οι ανεκδιήγητοι νόμοι τους, οι κωμικοτραγικές αυθαιρεσίες τους, οι προσπάθειες συγκάλυψης των ανομιών τους, τα χοντροειδή τους ψέματα, εκτός από αφόρητο εκνευρισμό έβγαζαν και ασυγκράτητα γέλια.

Γελάμε τώρα, γιατί τότε δεν μπορούσαμε. Που διάθεση για γέλια!

Οι κυβερνήσεις Καραμανλή είχαν, ομολογουμένως, κάτι το πολύ αστείο. Θες τα πρόσωπα, θες οι πολιτικές τους, εμένα προσωπικά μου θύμιζαν στρουμφοχωριό. Ένας απίστευτος θίασος νάνων, με μυαλό μικρών παιδιών, που έκαναν τη μια γκάφα μετά την άλλη.

Ο Καραμανλής ξεκίνησε με EURO 2004 και Ολυμπιακούς Αγώνες. Με εθνικές ανατάσεις, εθνικές υπερηφάνειες, εμβατήρια και παιάνες, χαρές και πανηγύρια. Με φωτογραφήσεις και συνεντεύξεις που έκαναν το γύρο του κόσμου, με παραθέσεις δείπνων σε επισήμους και αρχηγούς κρατών, με υποδοχές και φιέστες των Πρωταθλητών Ευρώπης στο Παναθηναϊκό Στάδιο και των ολυμπιονικών στο Μαξίμου. Ωραίες στιγμές, ε;

Παρακάτω τα έκανε μούσκεμα. Κατακλυσμός θα ήταν ο ακριβής χαρακτηρισμός. Άρχισαν οι διορισμοί ημετέρων, o Ζαχόπουλος να πέφτει από τον 5ο, οι υποκλοπές, τα τοξικά ομόλογα, ο Χριστοφοράκος, το Βατοπέδι, οι κουμπάροι, ο Παυλίδης με τα δωράκια, ο Μαγγίνας με τους Ινδούς στο «αναψυκτήριο», οι φωτιές, η δολοφονία Γρηγορόπουλου και τα επακόλουθά της και άλλα πολλά.

Το χρέος σου κ. Καραμανλή δεν είναι να στηρίξεις το Σαμαρά. Αυτό το επιχείρημα αποτελεί γελοιότητα που παραπέμπει στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, τότε που ερχόταν ο βουλευτής στο χωριό κι έκανε βόλτες από κει κι από δω.

Το χρέος σου ήταν άλλο. Είχες χρέος να στηρίξεις τη χώρα σου, είχες χρέος να υπερασπιστείς τους πολίτες της, είχες χρέος να αγωνιστείς για ένα καλύτερο αύριο, είχες χρέος να παλέψεις για την εθνική μας ακεραιότητα, είχες χρέος να πολεμήσεις τη διαφθορά και τη σαπίλα του πολιτικού συστήματος, είχες χρέος να μειώσεις τα ελλείμματα, είχες χρέος να φέρεις ανάπτυξη, είχες χρέος να συνεχίσεις ότι σωστό παρέλαβες από τους προηγούμενους και χρέος να διορθώσεις τα λάθη τους.

Ευαγγελίστηκες κάθαρση και τιμωρία των ενόχων και αντ’ αυτού όχι μόνο δεν έστειλες καμία υπόθεση στη δικαιοσύνη με αποτέλεσμα να μείνουν όλοι ατιμώρητοι, αλλά με την αδιαφορία σου και το φόβο του πολιτικού κόστους που ποτέ δεν είχε το σθένος να αναλάβεις, υπέθαλψες και τους γαλάζιους εγκληματίες που είχες στον κόρφο σου.

Μίλησες για σεμνά και ταπεινά και άφησες ανεξέλεγκτο και ατιμώρητο τον κάθε αγύρτη πεινάλα του κόμματος να κάνει πάρτυ εις βάρος μας.

Μίλησες για διαπλοκή και νταβατζήδες και συνέχισες δουλειές μαζί τους.

Μίλησες για δικαιοσύνη και είπες ότι θα είσαι «Πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων» και αντ’ αυτού διόγκωσες το δημόσιο με διορισμούς από το παράθυρο.

Είπες ότι ακόμη κι αν χάσεις τις εκλογές θα μείνεις στην πρώτη γραμμή της παράταξης και αντ’ αυτού κάθεσαι στα πίσω έδρανα της Βουλής και χασκογελάς.

Ήσουν μόνο για τα εύκολα, στα δύσκολα το ‘βαλες στα πόδια. Πήρες μια όχι ανθηρή οικονομία αλλά με γερά πόδια και σε τροχιά ανάπτυξης και τη διέλυσες με τις σπατάλες και τα πάρε-δώσε με τα πιράνχας.

Δεν έχω την απαίτηση να καταλάβεις όσα γράφω, δεν έχω την απαίτηση να συμφωνήσεις, πολύ δε περισσότερο δεν περιμένω να ντραπείς και να ζητήσεις συγγνώμη.

Απλά στα αναφέρω για να μάθεις επιτέλους τι πρέπει να σημαίνει για έναν Πρωθυπουργό η λέξη Χ Ρ Ε Ο Σ !

ΠΗΓΗ  http://akivernitos.blogspot.com/

Η ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ : ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ !…

 

Δεν κρίνονται και τόσο βάσιμα, όσα κυκλοφόρησαν στους διαδρόμους της γερμανικής καγκελαρίας, για κρυφές συνεννοήσεις του Βενιζέλου με το Σαμαρά, που οδήγησαν στην πρόσφατη ανεπιτυχή (κι όχι μόνο…) επιδίωξη «επαναδιαπραγμάτευσης» των στόχων του Μνημονίου για το έλλειμμα του 2011 και του 2012. Οι ακροδεξιοί και δεξιοί γερμαναράδες, διαδρομιστές και μη, είναι κοινά αποδεκτό, πλέον, πως έχουν επιλέξει την ανθελληνική τακτική, ως το μοναδικό – ίσως – σωσίβιό τους από τον επερχόμενο εκλογικό καταποντισμό…

Πέρα απ΄ αυτή τη βρομιάρικη επιλογή των γερμανών, εκείνο που έχει μεγάλη σημασία στις εξελίξεις του τελευταίου 20ημέρου, είναι αυτή καθεαυτή η απόπειρα να παρακαμφθούν τα οικονομικά δεδομένα, να παραμεριστεί η τρόικα των ελεγκτών εμπειρογνωμόνων και να επιχειρηθεί μια συζήτηση – διαπραγμάτευση με τους πολιτικούς, σε επίπεδο Ευρωζώνης, για το λασκάρισμα των στόχων.

Δυστυχώς, αποδείχτηκε πως επρόκειτο για το άνοιγμα του ασκού με τους ανέμους, αφού, το ό,τι επακολούθησε, είχε τα χαρακτηριστικά ενός, ιδιόμορφου, ευρωπαϊκού κυκλώνα ! Με δυο λόγια, μας ξετίναξαν !…

Ένα μεγάλο μέρος της πολιτικής ενασχόλησης, αφορά στην εμπειρία κι ένα επίσης σημαντικό, έχει να κάνει με την «γνώση και συμμόρφωση»…

Η απόπειρα μιας mini «επαναδιαπραγμάτευσης», λίγο έλλειψε να οδηγήσει την Ελλάδα στη «γωνία» που φοβάται κι απεχθάνεται και να σημάνει την επέλαση όλων εκείνων των ζοφερών καταστάσεων και γεγονότων, που περιγράφονται, ως συνέπειες, από μια έξοδο από την Ευρωζώνη και το Ευρώ. Η πολυδιασπασμένη και πελαγοδρομούσα πολιτική ελίτ της Ε.Ε. βρήκε, ξαφνικά, ζήτημα να ομονοήσει και να επικεντρώσει, βγάζοντας τα απωθημένα της…

Ο Βενιζέλος, αλλά και ο πρωθυπουργός, ελέγχονται για την επιλογή μιας κίνησης υψηλότατου ρίσκου, που έσκασε στα χέρια τους και παρά λίγο να προκαλέσει ευρύτερες και ανεπανόρθωτες ζημιές. Ως μπλέξιμο, οφείλει να προσδώσει την απαραίτητη εμπειρία και να προκαλέσει τα ανάλογα διδακτικά συμπεράσματα κι αυτά, όχι μόνο προς την κυβέρνηση, αλλά σε όλο το πολιτικό προσωπικό.

Ο, mini, «τσαμπουκάς του Σεπτεμβρίου», περίπου σηματοδοτεί την προέκταση της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί και περίπου προδικάζει την εξέλιξη άλλων, παρόμοιων, ενεργειών, που θα αποτολμηθούν, κάτω από τις υπάρχουσες ή παρόμοιες συνθήκες και προϋποθέσεις. Το τι θα (πρέπει να) γίνει, στην περίπτωση που έχουμε καλυτέρευση της κατάστασης, είναι άλλο πράγμα και μακάρι να προκύψει τέτοιος προβληματισμός και ανάλογο δίλημμα…

΄Οπως σωστά μαντέψατε, όλ΄ αυτά που έλαβαν χώρα το τελευταίο 20ήμερο, όχι απλά επηρεάζουν, αλλά …μετεωροποιούν, την κεντρική πολιτική στρατηγική του Α. Σαμαρά, που εμπεριέχει, όχι μια mini, αλλά μια ριζική «επαναδιαπραγμάτευση» των όρων του Μνημονίου !

Κι όπως είναι βέβαιο, ο ίδιος, απορροφημένος στο μονοδιάστατο κυνήγι της πρωθυπουργικής καρέκλας και αφιονισμένος από την DNAϊκή έφεση στον λαϊκισμό και την ανευθυνότητα, δεν πρόκειται να χαμπαριάσει τίποτα, αρκούμενος σ΄ ένα «εγώ δεν είμαι Παπανδρέου…». Ο λαός, όμως, πόσο διατεθειμένος είναι να μπλέξει σε μια απονενοημένη περιπέτεια, καθοδηγούμενος από μια υπερφίαλη και έκδηλα αρρωστημένη επιδίωξη ?…

ΠΗΓΗ  http://logoplokies.blogspot.com/2011/09/blog-post_9045.html

Ράιχενμπαχ ή Παναγιωτακόπουλος;

Μαρία Σωτηρίου

Το 2004, από μια διοργάνωση που δεν έπρεπε να την πάρουμε και που ακόμα την πληρώνουμε, μας έμειναν ωστόσο σημαντικότατες υποδομές, που βελτίωσαν πολύ τη ζωή μας (αεροδρόμιο, μετρό, θερμικά λεωφορεία, το «ποτάμι» που έφτασε στο ΣΕΦ, Ολυμπιακό χωριό, τραμ κλπ). Έτσι και τώρα, άσχετα από το ποια θα είναι η έκβαση της κρίσης, η ανάγκη εξωτερικού δανεισμού και η πίεση της τρόικας και της ευρωζώνης είναι μια ευκαιρία (αφού δεν το κάναμε τόσες δεκαετίες από μόνοι μας), να μειώσουμε το δημόσιο τομέα και να προωθήσουμε οικονομικές και άλλες μεταρρυθμίσεις, τέτοιες, που να μείνουν και στο μέλλον.

Το θέμα περνάει κατ΄ ανάγκην από το μνημόνιο και, γενικότερα, από τις συμφωνίες με την τρόικα και τις χώρες της ευρωζώνης. Αντιδημοφιλείς αλλά (στοιχειωδώς) ρεαλιστικές, οι συμφωνίες αυτές (ιδίως η συμφωνία της 21ης Ιουλίου, που μάλλον δεν την έχουν προσέξει οι Έλληνες όσο της αξίζει), δίνουν ωστόσο τη μοναδική (αν και ισχνότατη) πιθανότητα μη χρεοκοπίας. Κι αφού η μη χρεοκοπία περνάει από τις συμφωνίες με τους ξένους, περνάει κατ΄ ανάγκην και από την κυβέρνηση, που υλοποιεί (;) αυτές τις συμφωνίες. Και, αρέσει δεν αρέσει, περνάει και από τον κ. Ράιχενμπαχ (για τον οποίο έχουν περισσέψει τα αστειάκια και τα σκιτσάκια τα σχετικά με το όνομά του και τους δήθεν τίτλους που δήθεν έχει: ανθύπατος, γκουλάιτερ, Χίτλερ κλπ κλπ, ενώ δεν είναι παρά ένας κοινοτικός συλλογέας τεχνικών στοιχείων, πιθανότατα καλοπροαίρετος).

Εξετάζοντας τους τομείς όπου η κυβέρνηση πράγματι παρουσιάζει έργο, βλέπουμε ότι, υπό τη γενική σκέπη, πλέον, του Βενιζέλου (που, μετά την αποχώρηση της τρόικας πριν δέκα μέρες πήρε την υπόθεση πάνω του και δείχνει να έχει καταλάβει την κρισιμότητα της κατάστασης, αν και συνεχίζει τα φάουλ πχ. με τη Στατιστική Αρχή), προχωρούν τα εξής:

Στη Δημόσια Διοίκηση εφαρμόζονται (κουτσά στραβά) το 1πρός 10 (μία πρόσληψη για κάθε 10 συνταξιοδοτήσεις) και εν μέρει οι μετατάξεις, ενώ εξαγγέλθηκαν η μη ανανέωση συμβάσεων ιδιωτικού δικαίου, η αξιολόγηση, η εφεδρεία για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, το νέο πειθαρχικό δίκαιο και το ενιαίο μισθολόγιο (το τελευταίο για εξακοσιοστή, περίπου, φορά) Στην Ανταγωνιστικότητα, καταργήθηκε το κρατικό μονοπώλιο σε μια σειρά τομείς, ενώ φαίνεται ότι ανοίγουν όλα τα επαγγέλματα αμέσως και χωρίς εξαιρέσεις.Ειδικά στις Μεταφορές, το άνοιγμα που επιβάλλει ο Ραγκούσης είναι ριζικόστην Υγεία, ο Λοβέρδος παλεύει με τα χειρότερα, ίσως, οργανωμένα συμφέροντα, προωθεί μεταρρυθμίσεις και δε μασάει τα λόγια του, στα Πανεπιστήμια, η Διαμαντοπούλου κατάφερε να περάσει το νόμο που κατάργησε το «πανεπιστημιακό άσυλο» στην ελληνική του εκδοχή και την έωλη φοιτητική συμμετοχή στη διοίκηση,στην ΕΡΤ, ο Μόσιαλος πράγματι μειώνει κανάλια και σταθμούς, ενώ έκλεισε και τους πρώτους άχρηστους οργανισμούς της δικαιοδοσίας του, στα Ναρκωτικά, προωθείται η αποποινικοποίηση της χρήσης, μέτρο που –εκτός των άλλων- θα αποσυμφορήσει τις φυλακές.

Όλα αυτά τα παραπάνω καλά είναι και θα παίξουν θετικό ρόλο στο να μη χρεοκοπήσουμε (Αλλά μακάρι να μας μείνουν προίκα έτσι κι αλλιώς, ακόμα κι αν χρεοκοπήσουμε, για όταν -και όπως- ξαναστήσουμε το μαγαζί.). Όμως, από κει και πέρα, ακινησία και τέλμα. Ούτε μια ΔΕΚΟ δεν έχει πουληθεί. Οι εφορίες υπολειτουργούν, έτσι που την πληρώνουν πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι, ενώ οι φοροφυγάδες πίνουν πάντοτε εις υγείαν των κορόιδων. Ουδείς εμπλεκόμενος σε οποιουδήποτε είδους σκάνδαλο πλήρωσε οποιοδήποτε τίμημα (ούτε καν μη πολιτικοί, όπως ο Κεντέρης ή η Θάνου). Θύλακοι του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα παραμένουν εντελώς ή βασικά άθικτοι (αστυνομία, βουλή, εξοπλισμοί, προεδρία, στρατός, εκκλησία,).

Αλλά και ολόκληροι υπουργοί μάχονται κάθε μεταρρύθμιση. Το ίδιο και πρωτοκλασάτοι βουλευτές και βουλευτίνες, που στο παρελθόν είχαν αναλάβει σημαντικά αξιώματα (π.χ. ο κ. Κακλαμάνης που εξακολουθεί να διαφωνεί με το μάζεμα στην ΕΡΤ). Με στόχο να μη θίγονται οι διορισμένοι από το σύστημα, δηλαδή η πολιτική πελατεία τους, μιλάνε για «προδοσία της ιδεολογίας του ΠΑΣΟΚ»- σα να υπάρχει «ιδεολογία» σημαντικότερη από τη μη χρεοκοπία της χώρας. Έτσι, η κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος είναι πάντα ένα ενδιαφέρον αίνιγμα: θα στηρίξει ή δε θα στηρίξει κάθε νέο νόμο που φέρνει η κυβέρνηση; Ο δε Γιώργος Παναγιωτακόπουλος (εκφραστής του βαθέος, του «βαθύτατου –τόσο – που – δεν – πιάνεις – πάτο» ΠΑΣΟΚ) κατηγορεί συλλήβδην την κυβέρνηση για νεοφιλελευθερισμό. Παράλληλα, ποικίλες κοινωνικές ομάδες απεργούν, απέχουν, απαιτούν διατήρηση επιδομάτων, καταλαμβάνουν χώρους εργασίας και σπουδών, διακόπτουν την κυκλοφορία, απειλούν, μιλάνε για «μη εφαρμογή νόμων» κλπ.: το μόνο που αποδεικνύουν είναι ότι δεν καταλαβαίνουν σε ποια φάση βρίσκεται η χώρα, δείχνοντας ότι ενδιαφέρονται μόνο για το στενό συμφέρον και βόλεμά τους.

Στη μέση όλων αυτών, ο Γιώργος Παπανδρέου προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στα τρία ΠΑΣΟΚ: το μεταρρυθμιστικό, το αναχρονιστικό του Παναγιωτακόπουλου και το πολυαριθμότερο, το οπορτουνιστικό, που περιμένει να δει που θα φυσήξει ο άνεμος. Αυτό τον καιρό, ο Παπανδρέου φαίνεται να στηρίζεται βασικά στους μεταρρυθμιστές, αν και όχι με συνέπεια. Με τις χαρακτηριστικές καλές του προθέσεις, αλλά και την εξίσου χαρακτηριστική αναποφασιστικότητά του, ο πρωθυπουργός άφησε ενάμιση χρόνο να περάσει σχεδόν αναξιοποίητος. Τώρα, έχοντας πειστεί ότι άλλη λύση δεν υπάρχει και ότι η μικρή πιθανότητα σωτηρίας περνάει μέσα από την υλοποίηση των συμφωνιών με τους ξένους, τρέχει και δε φτάνει. Δεν ελπίζει απλά να πάρει την 6η δόση, ελπίζει ότι θ΄ αντέξει η οικονομία (και η κυβέρνηση), θα μαζευτούν οι φόροι και του χρόνου θα υπάρξει, επιτέλους, πρωτογενές πλεόνασμα (Τώρα, το πώς θα λειτουργήσει επικοινωνιακά η εννιαήμερη απουσία του από τη χώρα, ο καθένας μπορεί να το κρίνει).

Δύσκολο το πρωτογενές πλεόνασμα του χρόνου; Όχι απλά δύσκολο. Χειρότερα, σχεδόν αδύνατο. Όμως άλλη πιθανότητα δεν έχουμε, αφού κυβέρνηση Παναγιωτακόπουλου μάλλον θα πρέπει να αποκλειστεί.

Υ.Γ. Το editorial του Φώτη Γεωργελέ στο τρέχον φύλλο της «Athens Voice» τελειώνει ώς εξής: «Αν δεν συµβεί κανένα θαύµα, η ώρα τού ‘ο σώζων εαυτόν σωθήτω’ είναι πιο κοντά». Ίσως «θαύμα» να εννοεί αυτή την ελάχιστη πιθανότητα, που περνάει από τις τεχνικές εκθέσεις του κ. Ράιχενμπαχ. Με οποιαδήποτε κριτήρια κοινής λογικής, προτιμότερος ο Ράιχενμπαχ από τον Παναγιωτακόπουλο.

http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices\

ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ …ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ !…

 

Ευτυχώς που μέσα σ’ αυτό το κλίμα φόβου και γενικής μιζέριας που κυριαρχεί, υπάρχει και ένα κόμμα που έχει τη μαγική συνταγή για να βγούμε από την κρίση. Πρόκειται για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρο του, που από τη Θεσσαλονίκη ξεκαθάρισε καταρχήν ότι η κυβέρνηση όχι απλώς πρέπει να φύγει μέσα από εκλογές, αλλά να ανατραπεί το συντομότερο από ένα λαϊκό ξεσηκωμό, που όχι απλώς θα τη διώξει αλλά θα αποτελέσει επιπλέον και το έναυσμα για να σώσουμε και την υπόλοιπη Ευρώπη αφού θα αποτελέσουμε παράδειγμα προς μίμηση…

Δεν έχει καμιά σημασία βέβαια για τον κ.Τσίπρα, που ο συνασπισμός εξουσίας που προτείνει απορρίπτεται από τους υποψηφίους εν δυνάμει συμμάχους, δηλαδή το ΚΚΕ την Δημ. Αριστερά και λοιπούς συμπαρομαρτούντες. Αρκεί που υπάρχει η αισιοδοξία της βούλησης, όπως έλεγαν και οι παλιοί αριστεροί, όσο για την πράξη έχει ο θεός… Μαρξ.

Όμως η πιο… ρεαλιστική πρόταση του κ.Τσίπρα έχει να κάνει με την εναλλακτική πρόταση για έξοδο από την κρίση. Αφού μας διαβεβαίωσε ότι ξέρει πολύ καλά πως δεν υπάρχει περίπτωση να μας διώξουν από το ευρώ και ας φωνάζουν οι Κασσάνδρες πρότεινε φυσικά να απαλλαγούμε από το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο και να προχωρήσουμε σε μια ριζική αναδιανομή του πλούτου.

Προφανώς δεν εννοεί τους 3-4000 Έλληνες που δηλώνουν εισόδημα πάνω από 100.000 ευρώ αλλά έχει τη συνταγή που ψάχνουν όλες οι κυβερνήσεις εδώ και χρόνια για να εντοπίσει τους φοροφυγάδες που απομυζούν το αίμα του λαού. Ετσι θα φτάσει σε πρωτογενή πλεονάσματα θα μειώσει το ΦΠΑ και θα καταργήσει όλα τα χαράτσια. Αμέσως θα διαγράψει μεγάλο μέρος του χρέους και θα εξασφαλίσει ευνοϊκούς όρους αποπληρωμής του υπολοίπου ανάλογα με τους ρυθμούς ανάπτυξης. Και βέβαια θα κοινωνικοποιήσει τις τράπεζες που τους έχουμε δανείσει 108 δις. Ότι τα περισσότερα τα έχει δώσει η ΕΚΤ μικρή σημασία έχει…Το πώς θα γίνουν όλα αυτά βέβαια, όταν δεν είμαστε σε θέση να διαπραγματευτούμε το παραμικρό, ελάχιστη σημασία έχει για τον κ.Τσίπρα. Θα προβάλλει τα στήθη του και τη λαϊκή κατακραυγή στους Ευρωπαίους και αυτοί θα σπεύσουν γονατιστοί να υποκύψουν για να μην γκρεμίσουμε όλη την Ευρώπη. Για να επιστρέψουμε στην παλιά καλή εποχή του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου που τόσο νοσταλγεί ο κ.Τσίπρας…

Για να ζήσουμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα, όπως λένε και τα παραμύθια…

Σήφης Πολυμίλης 

ΠΗΓΗ  http://logoplokies.blogspot.com/2011/09/blog-post_7256.html

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΜΑΤΩΝ !…

Θεόρατοι ξημέρωσαν οι τίτλοι των περισσότερων ΜΜΕ, με κεντρικό μοτίβο : «διπλασιάζεται το χαράτσι για τα ακίνητα !…». Από κάτω οι πίνακες και τα παραδείγματα, άντε να δούμε, πως διάολο και σε ποιες περιπτώσεις έχουμε αυτό το διπλασιασμό…

Τιμή ζώνης από 5000 € και άνω το τετραγωνικό, παλαιότητα από 0-4 χρόνια, συντελεστής 1,25. Αντί στα 10 €/τετραγωνικό, που είχε πρωτοααναγγείλει ο Βαγγέλας, πάει στα 20 €/τετραγωνικό. Να, ο διπλασιασμός !…

Βρε τους πούστηδες, τους απατεώνες, τους λήσταρχους, βάζουν τέλος 6000 € στον ιδιοκτήτη που έχει ένα σπιτάκι 300 τ.μ. (φυσικά και λίγα λέω…), αντικειμενικής αξίας 1.500.000 €, (πραγματική 3 εκατ. και…), ο οποίος μπορεί και νάναι …άνεργος ή πολύτεκνος ή χαμηλόμισθος ! Και να τόχει κτίσει, τώρα πρόσφατα, την τελευταία τετραετία, τα χρόνια, δηλαδή, της κρίσης !…

Όταν οι «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι», (σ.σ. και «αναλυτές»…), μας ζαλίζουν τα ούμπαλα για την αδικία που γίνεται με τους φόρους και τη μη φορολόγηση των «μεγάλων» και «πλουσίων», τι εννοούν ; Και βρήκαν να ξεσαλώσουν στο πρώτο μέτρο, (γενικά σκληρό, φορομπηχτικό, αβάσταχτο ως πρόσθετο στα τόσα προηγούμενα…), που εμπεριέχει, όμως, μια δόση δικαιοσύνης ; Και επικεντρώνουν τις κριτικές τους και τους τίτλους τους στην περίπτωση των εκατομμυριούχων ;

Το περιεχόμενο, των, σε βάρος τους, συνθημάτων δικαιώνεται γι ακόμα μια φορά !…

http://logoplokies.blogspot.com/

THE VOICE OF AMERICA !…

 

 

Οι προχθεσινές δηλώσεις του Ομπάμα ήταν από τις πιο σκληρές αμερικανού Προέδρου κατά των πολιτικών της Ευρώπης και προσδιόρισαν, ωμά και κάθετα τις υποχρεώσεις τους : να στηρίξουν το Ευρώ, να στηρίξουν την Ευρωζώνη, να στηρίξουν την Ελλάδα !

Η εξέλιξη είχε προδιαγραφεί και από τις«Λογοπλοκίες», όπως είχε προβλεφθεί η αναδίπλωση των αφηνιασμένων γερμανών, που τις τελευταίες ημέρες το παράκαναν στις επιθέσεις τους κατά της χώρας μας.

Οι κώλοι έσφιξαν, λοιπόν,, οι ουρές μπήκαν στα σκέλια και οι ανασκευές πέφτουν σύννεφο. Ο Ρέσλερ αναγκάστηκε σε δημόσια μετάνοια, ο Σόϊμπλε στις καλές του. Φυσικά σύμβουλοι και εκπρόσωποι εξαφανισμένοι… H Μέρκελ εγγυητής της ενωμένης Ευρώπης και στην τηλεδιάσκεψη, ενώ ο Σαρκοζί επανεμφανίστηκε, αφού το πράγμα ξεκαθάρισε ! The voice of America, έφερε τα πάνω κάτω !…

Η 6η δόση είναι, ήδη, δεδομένη και η έγκριση της απόφασης της 21ης Ιουλίου διαδικαστικό θέμα. Τις αναλυτικές οδηγίες θα τις δώσει ο Γκάϊτνερ, αύριο στη συνεδρίαση του Eurogroup, δίνοντας στον καθένα το χαρτάκι του…

Ναι, πράγματι, είναι ο Γκάϊτνερ ο πρώην της Goldman Sachs, «του χρηματοπιστωτικού Ομίλου που κυβερνά τον Κόσμο» ! Και ναι, πράγματι, αμερικανοεβραϊκών συμφερόντων…

Με όλα όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή και την Μεσόγειο, πίστεψε κανείς, πως και οι παραδοσιακοί και οι νέοι «σύμμαχοι», θ΄ άφηναν την Ελλάδα να καταστραφεί και να εκλείψει ;

Οι πολιτικές κινήσεις, που δημιούργησαν το πολιτικό πλαίσιο εξέλιξης των πραγμάτων για τη χώρα μας, έχουν γίνει από πέρσι !…

http://logoplokies.blogspot.com/

Οι κήνσορες (Πρετεντέρης κ.ά.)

                 

Οι κήνσορες στο χώρο των μέσων μαζικής επικοινωνίας είναι μια δύναμη ανερχόμενη που φαίνεται ότι έχει απήχηση στη μάζα. Και είναι θλιβερό το γεγονός ότι αφότου το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τα ηνία της διακυβέρνησης της χώρας πέρασε μια πολύ μικρή περίοδο ψευδούς “ανοχής”. Στην ουσία τα μέσα ενημέρωσης (δεν αναφέρομαι στην αντιπολίτευση) περίμεναν την κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό στη γωνία, σαν τα παλιόπαιδα που πετροβολάνε και μετά κρύβονται. Δυο χρόνια τώρα αυτή η κυβέρνηση, με τα όποια λάθη και τις όποιες παραλείψεις της, περνάει από μια καθημερινή πλύση ανηθικότητας. Η στάση ορισμένων (δεν θέλουμε να ισοπεδώσουμε, διότι υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις) δίδασκε και διδάσκει  πως η εξαχρείωση και η άνευ ορίων και όρων σκοπιμότητα είναι το πιο σίγουρο μέσο αναρρίχησης και επιτυχίας.

Δυο χρόνια τώρα η δημόσια ζωή δηλητηριάζεται από τους ιούς του πιο απροσχημάτιστου δημοσιογραφικού αριβισμού. Και είναι επόμενο, ο άμοιρος πολίτης, ο κουρασμένος, ο άνεργος, ο οικονομικά διαλυμένος, να προσφέρει αδιαμαρτύρητα τον τράχηλό του στις ορέξεις των πανούργων απομυζητών του.  Θυμίζω την πολιτική που εφάρμοσε η εφημερίδα “Το Βήμα” όταν ζητούσε από τον Γιώργο Παπανδρέου να φύγει από τη μέση! Κι ακόμη την πανάθλια στάση κάποιων δημοσιογράφων απέναντι στον Γιώργο Παπανδρέου. Το σημειώνω αυτό, διότι βλέπω ότι ήδη έχει αρχίσει ξανά ο πόλεμος, κυρίως από το “Βήμα” και την “Ελευθεροτυπία”, με τέτοιο τρόπο που τα σχόλια, τα άρθρα και μερικά πρωτοσέλιδα, μας παραπέμπουν στην εποχή του “βρόμικου ’89″.

Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση κάνει προσπάθειες και οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της στοχεύουν στην αλλαγή μιας κοινωνίας που πρέπει να εκσυγχρονιστεί. Μιας κοινωνίας την οποία δυστυχώς ακόμη σέρνουν από τη μύτη οι ταξιτζήδες, οι φορτηγατζήδες, οιφαρμακοποιοί, οι φοιτητοπατέρες, η ανευθυνότητα τουΤσίπρα, το σκουριασμένο ΚΚΕ και η επιπολαιότητα τουΣαμαρά που θέλει ντε και καλά να γίνει πρωθυπουργός πάνω σε ερείπια! Δεν είναι δυνατό σε κάθε κυβερνητική πρωτοβουλία να ορθώνονται τείχη. Και τα τείχη γίνονται απροσπέλαστα όταν οι δημοσιογραφική υπερβολή συναγωνίζεται τις φιλοδοξίες κάποιων πολιτικών που πάνω απ’ όλα βάζουν τη δική τους, κομματική ή πολιτική, επιβίωση.

Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι η δημοσιογραφία έχει πάψει προ πολλού να έχει σχέση με ό,τι μάθαμε. Οι ειδήσεις σήμερα είναι μια παράσταση θεατρική, όπου ο καθένας από όσους παρουσιάζονται στο “γυαλί”, έχουν αναλάβει ένα συγκεκριμένο ρόλο. Ετσι συντηρούν μια νοσηρή κατάσταση, η οποία υποτίθεται ότι ταυτίζεται με τον αντικονφορμισμό. Αλλά ο αντικονφορμισμός αυτός δεν έχει ιδεολογικά κίνητρα διότι δεν είναι ιδεολογικά κατοχυρωμένος.

Οι δημοσιογράφοι που φιγουράρουν στα τηλεοπτικά “παράθυρα” κάθε βράδυ έχουν έναν αντικονφορμισμό που στο δικό τους κλίμα δεν είναι τίποτε άλλο από τυφλή άρνηση, που δεν έχει ιδεολογική αφετηρία, κανένα δημιουργικό κίνητρο και ουσιαστικά κανένα στόχο, εκτός από ένα: την ικανοποίηση ιδιοτελών σκοπών. Οταν βλέπω τον Πρετεντέρη, λόγου χάρη, διαπιστώνω ότι η εμπάθεια (δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι εμπαθής) εύκολα γλιστράει στην κακοήθεια. Δεν μπορεί αυτή η κυβέρνηση να είναι κυβέρνηση εθνικής καταστροφής. Η καταστροφή είχε συντελεστεί προτού αναλάβει το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου. Η Δεξιά με τονΚώστα Καραμανλή διέλυσαν τη χώρα, την κατέστρεψαν, την αποδιοργάνωσαν, καλλιέργησαν μέχρι των ορίων τους τη διαφθορά, τσάκισαν το κράτος. Τα ξεχάσαμε; Είναι αδιανόητο και αποκρουστικό ν’ ακούμε τον Μιχελάκη και τον ίδιο τον Σαμαρά να κριτικάρουν με αήθεις εκφράσεις την κυβέρνηση και τα στελέχη της και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Η χώρα έχει φτάσει στην άκρη του γκρεμού και ο Παπανδρέου αγωνίζεται να κρατήσει ισορροπίες και ν’ ανοίξει το δρόμο των αλλαγών.

Δεν καθαρίζει την ατμόσφαιρα η δημοσιογραφία την οποία ασκούν οι τηλεοπτικοί κήνσορες. Είναι ενορχηστρωμένη η δημοσιογραφία τους στη στρατηγική της σύγχυσης και του σαματά. Μέσα στον αλαλαγμό και το χουγιαχτό μπορούν και κρύβονται ιδιοτέλειες αχαρακτήριστες. Ο Πρετεντέρης είναι καθ’ έξιν κήνσορας της κυβερνητικής δραστηριότητας και των κινήσεων του πρωθυπουργού κια των υπουργών του. Δεν μπορώ όμως να καταλάβω γιατί κάποιοι (πολιτικοί) τραπεζώνονται μαζί του! Το ρεπορτάζ έχει κάποια όρια. Για να γράψει ένα-δυο άρθρα στην εφημερίδα του δεν είναι απαραίτητο να κάνει ιδιαίτερες συναντήσεις ή για να διαγράψει με μια μονοκοντυλιά την κυβερνητική πολιτική δράση και πολιτική. Είναι δυνατό να μη βλέπει τίποτε καλό; Αλλά ο λαϊκισμός στις μέρες μας έχει φτάσει να μοιάζει με τον αλήστου μνήμης “αυριανισμό”. Στο δρόμο που χάραξε ο Κουρής, με τον οποίο σήμερα συνεργάζεται άψογα και ο άλλος μολυβένιος στρατιώτης της τηλεόρασης, ο Χατζηνικολάου.

Ο Σενέκας έλεγε ότι ο φόβος όταν είναι περικαλυμμένος  με το μίσος, είναι το πλέον σκληρό πράγμα του κόσμου! Ο λαός πράγματι φοβάται για το μέλλον του. Η κατάσταση δεν είναι ευχάριστη, αλλά η υπομονή όταν   συνεχώς βλάπτεται γίνεται στο τέλος μανία. Το θέμα είναι ότι τον φόβο του λαού τον ενισχύουν κάθε βράδυ τα λεγόμενα “δελτία ειδήσεων” και οι παντογνώστες δημοσιογράφοι που έχουν αναλάβει εργολαβικά το ρόλο του τιμητή των πάντων. Σε λίγο ο φόβος θα γίνει μανία κι ο ένας θα τρώει τον άλλον. Οδηγούμαστε σε μια κοινωνία ανθρωποφαγική. Ακούσαμε τον ταξιτζή Λυμπερόπουλο να λέει ότι θα “στοχοποιηθούν” όσοι βουλευτές ψηφίσουν το νόμο για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων. Κι ακόμα δεν τον στήσανε στο εκετελεστικό απόσπασμα. Του δίνουν βήμα για να μιλάει, του βάζουν στο στόμα το μικρόφωνο για να εξακοντίζει απειλές που είναι απαράδεκτες για τη δημοκρατία.

 

http://diktyon.wordpress.com/

Τιμωρείστε τη ΝΔ: Βάλτε την να κυβερνήσει!

Ο κόσμος χάνεται, η Ελλάδα πεθαίνει και της ρίχνουν, φευγαλέα, ματιές. Έσκυψαν για λίγο τρομαγμένοι πάνω της και ξανά το κεφάλι ψηλά. Πολιτικοί, οπαδοί και αρχηγοί. Για το κόμμα και την…προκοπή του, για το αύριο μη μας λείψει η έδρα, για το χθες που δεν θέλουμε ν’ αλλάξει. Κι άρχισε παιχνίδι κομματικό και το βιολί-βιολάκι. Αντί να πέσουν πάνω της, για τον σφυγμό και την ανάσα της.
ΔΕΝ είναι και τόσο ελκυστικό να κυβερνάς. Κι αν έχεις απέναντι την υποκρισία εκείνων που (δήθεν) γουστάρουν να… πάρουν τη θέση σου, δεν το αντέχεις. Τα βροντάς, τα παρατάς και…ιδού η Ρόδος. Για την Ν.Δ. που «επείγετο» να παραδώσει την εξουσία, με τον κ. Καραμανλή να μετράει με αγωνία τις ώρες «εξουσίας» του.
ΕΙΔΑΝ τους πασόκους να τσιγαρίζονται στις καρέκλες και φόρεσαν τη μάσκα της υποκρισίας. Για να φανεί πως έκαναν το καθήκον τους (με τους «κουμπάρους», τα Βατοπέδια και τους Ζαχόπουλους), αλλά έπεσαν ηρωικά. Για να δώσουν κουράγιο στους οπαδούς, γαλβανισμένους με τις «αρχές» και την «ιδεολογία» της παράταξης. Άλλαξαν αρχηγό, σκόρπησαν τη μαγική σκόνη της λήθης τριγύρω και σκάνε μύτη κάποια ξεχασμένα(;) «καλά παιδιά». Για να ξανάβρουν τον ρυθμό τους οι μασέλες, που ακόμα μασουλάνε κάτι απ’ τα προηγούμενα.
ΚΑΙ του ΠΑΣΟΚ τα παλικάρια επιμένουν. Με τα βαρίδια στην πλάτη και κάποια «αστέρια» του, ατιμώρητα, να μασουλάνε ακόμα τα κλεμμένα, ωστόσο, δεν σκέπτονται να παραδώσουν. Άλλοι στη θέση τους θα τα’ χαν βροντήξει, διακόπτοντας την υπέρτατη ηδονή της εξουσίας. Αυτοί το παίζουν αναστενάρηδες, λοξοκοιτώντας μη τους σπρώξει ο «εχθρός».
Η Ελλάδα ξεψυχάει κι αυτοί…κομματίζονται. Κι αν έχουν κάποιο άλλοθι τα δυο (λεγόμενα) μεγάλα κόμματα, εκείνο που δεν κατανοούμε είναι του κ. Τσίπρα η πρεμούρα. Τυχαία και αναπάντεχα, από εσωκομματικές διεργασίες της…πολυπληθούς παράταξης, με το θράσος (και τα λειψά ελληνικά του) «ηυξήθη μέγας». Δρομολόγησε την ύπαρξή του ανάμεσα σε «μεγάλους», ρίχνει τις ατάκες του από βήμα που δεν το’ χε ονειρευτεί κι εμείς τυραννιόμαστε να βγάλουμε άκρη. Ποιος είναι και πώς μας προέκυψε, ποιους και πόσους εκπροσωπεί, πού το πάει και τι θέλει. Πέρα απ’ τη μονομέρεια των επιθέσεων του, που το αντιπασοκικό του πάθος τις καθιστά ασυναρτησίες.
ΝΑ ξεχάσουν τις καταβολές και τα κόμματά τους, να εγκύψουν στην Ελλάδα που ανασαίνει βαριά και δεν μας κόφτει ποιος θα κρατάει το τιμόνι (με τα αγκάθια), σε δάπεδο με αναμμένα κάρβουνα.

Του Θανάση Νικολαΐδη 

press-gr.blogspot.com

Τα πιο ακραία σημεία του πλανήτη

 

Ποιο είναι το θερμό και το πιο κρύο σημείο στη Γη; Ποιος είναι ο ψηλότερος καταρράκτης; Ετοιμάσου για ένα παιχνίδι γνώσεων…

Το μεγαλύτερο βάθος της θάλασσας

Τάφρος των Μαριαννών (Ινδονησία -Ιαπωνία)
Βάθος: 11.035 μέτρα υπό το βυθό

Αν η κορυφή του Έβερεστ είναι το πιο ψηλό σηεμίο της γη.�, τότε η Τάφρος των Μαριαννών πρέπει να είναι το ακριβώς αντίθετο: το πιο βαθύ, πιο χαμηλό σημείο της γης.

Βρίσκεται στα δυτικά του Ειρηνικού Ωκεανού, και πήρε το όνομα της από τα Νησιά των Μαριαννών που βρίσκονται κοντά. Η τάφρος απλώνεται στα 2.550 χιλιόμετρα κι έχει πλάτος 69 χιλιόμετρα.

Το πιο βαθύ σημείο της, το λεγόμενο Challenger Deep, φτάνει στα 11.035 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσα.� και είναι το σημείο όπου οι δυο μεγάλες τεκτονικές πλάκες του Ειρηνικού συναντιώνται. Σε αυτό το σημείο η πίεση φτάνει τα 108.5 MPa, δηλαδή είναι πάνω από χίλιες φορές υψηλότερη από την ατμοσφαιρική πίεση της επιφάνειας.

Ο ψηλότερος καταρράκτης της Γης

Σάλτο Ανχελ (Βενεζουέλα)
Ύψος: 984 μέτρα

Ο ψηλότερος καταρράκτης βρίσκεται στη Βενεζουέλα , και τα νερά του πέφτουν στον ποταμό Κέρεπ, ο οποίος καταλήγει στον ποταμό Τσουρούν. Αν το όνομα Σάλτο Ανχελ δεν σας λέει κάτι, τότε ίσως η διεθνής ονομασία του να ξυπνήσει την μνήμη σας, Angel Falls.

Σε αυτούς τους καταρράκτες έγιναν τα γυρίσματα της ταινίας UP (Ψηλά στον Ουρανό) κι οι σκηνοθέτες μελέτησαν πολύ καλά την περιοχή πριν από την δημιουργία της ταινίας.

Το πιο απομακρυσμένο μέρος από το κέντρο της Γης

Βουνό Τσιμποράσο (Εκουαδόρ)
Ύψος: 6.310 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας

Όλοι ξέρουν ότι το Έβερεστ είναι η πιο ψηλή βουνοκορφή του κόσμου, με κορυφή που αγγίζει τα 8.848 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας! Όμως δεν υπάρχουν πολλοί που γνωρίζουν το βουνό (και ανενεργό ηφαίστειο) Τσιμποράσο στο Εκουαδόρ.

Μπορεί το Τσιμποράσο να είναι πιο… κοντό από το Έβερεστ στα «χαρτιỨαλλά είναι το πιο ψηλό βουνό του κόσμου, αν υπολογίσουμε την απόσταση που χωρίζει τηνη κορυφή του με το κέντρο της Γης. Αυτό συμβαίνει επειδή η γη δεν είναι σφαίρα, αλλά σφαιροειδής με πεπλατυσμένους πόλους. Ως σφαιροειδής, η γη είναι πιο πλατιά στον Ισημερινό και το Τσιμποράσο βρίσκεται λίγο πιο κάτω από τον Ισημερινό, και σε αυτή τη θέση υψώνεται στα 6.384μέτρα από το κέντρο της γης. Με λίγα λόγια το Τσιμποράσο «νικάει» το Έβερεστ σε ό,τι αφορά την απόσταση από το κέντρο της Γης – για 2 χιλιόμετρα.

Το πιο απομακρυσμένο κατοικίσιμο νησί του παλνήτη

Τρίσταν ντα Κούνια (Μεγαλη Βρετανία)

Απόσταση: 3.218 χιλιόμετρα από την πιο κοντινή ήπειρο

το πιο μακρινό νησί του κόσμου βρίσκεται στο νότιο τμήμα του Ατλαντικού Ωκεανού, και είναι τόσο μικρό (98τ.χμ.) που δεν έχει καν αεροδιάδρομο. Ο πληθυσμός του είναι 300 μόνιμοι κάτοικοι. Το νησα΄κι ανήκει στη Μεγάλη Βρετανία και παρόλο που οι κάτοικοι κάνουν online παραγγελίες, η διανομή τους καθυστερεί αρκετά.

Ίσως αυτό να είναι το τίμημα για να κατοικείς σε ένα σχεδόν ιδιωτικό νησί στη μέση του πουθενά!

Το πιο κρύο κατοικίσιμο μέρος της Γης

Οϊμιάκον (Ρωσία)
Χαμηλότερη θερμοκρασία: -71,5 βαθμούς Κελσίου

Το μικρό χωριό που βρίσκεται στη Δημοκρατία της Σάκα στη Ρωσία έχει 800 μόνιμους κατοίκους και αυτό που το κάνει ιδιαίτερο είναι ότι εκεί καταγράφηκε η πιο χαμηλή θερμοκρασία που έχει παρατηρηθεί ποτέ σε κατοικίσιμο μέρος του πλανήτη.

Συγκεκριμένα, στις 26 Ιανουαρίου του 1926, το θερμόμετρο έπεσε στους -71.2 βαθμους Κελσίου. Παράλληλα κατέγραψε ακόμα ένα ρεκόρ, εκείνο της χαμηλότερης θερμοκρασίας που έχει καταγραφεί ποτέ στο βόρειο ημισφαίριο της γης.

Η πιο χαμηλή θερμοκρασία που έχει χτυπήσει ποτέ τη Γη ήταν το 1983 στην Ανταρκτική. όπου το θερμόμετρο «πάγωσε» στους -89.4 βαθμούς Κελσίου.

Το πιο θερμό μέρος του πλανήτη

 

Έρημος Λουτ (Ιράν)
Μεγαλύτερη θερμοκρασία 71 C

Το ζήτημα για το θερμόμετρο σημείο του πλανήτη έχει απασχολήσει έντονα τους επιστήμονες. Πολλοί πιστεύουν ότι πρόκειατι για το Αλ Αζιζάια στη Λιβύη, όπου έχει καταγραφεί θερμοκρασία που άγγιξε τους 57.8 βαθμούς Κελσίου, αλλά σύμφωνα με ένα δορυφόρο της NASA το ρεκόρ αυτό έχει καταρριφθεί από τους 71 βαθμούς Κελσίου που καταγράφηκαν στην έρημο Λουτ του Ιράν.

Η έρημος αυτή καλύππτει μια περιοχή 480 χιλιομέτρων κι αν τα στοιχεία ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, πρόκειται για την πιο ζεστή θερμοκρασία που έχει «κάψει» ποτέ την επιφάνεια του πλανήτη. Σε λίγο βέβαια με όλες αυτές τις καιρικές ανωμαλίες, δεν αποκλείεται να σπάσει κι αυτό το ρεκόρ…
 

Το πιο ξηρό μέρος του κόσμου

Ξηρές λίμνες Μακ Μάρντο (Ανταρκτική)

Οι Dry Valleys είναι μια περιοχή 4800τ.χλμ. που καλύπτει το 0.03% της Ανταρκτικής και έχουν πάρει το όνομα τους λόγω της εξαιρετικά χαμηλής υγρασίας της περιοχής και της ανυπαρξίας χιονιού ή παγετώνα.

Εδώ και 2 εκατομμύρια χρόνια, δεν έχει πέσει ούτε μια σταγόνα βροχής και με εξαίρεση μιας μικρής περιοχής όπου υπάρχει ένας ποταμός και μερικές μικρές λίμνες, στις Ξηρές Λίμνες Μακ Μάρντο, δεν υπάρχει πουθενά ίχνος νερού.

Οι μοναδικές αυτές συνθήκες κλίματος οφείλονται στους καταβατικούς ανέμους της περιοχής. Οι συγκεκριμένοι αέρηδες παρατηρούνται όταν παγωμένος και πυκνός αέρας έλκεται στην επιφάνεια της γης λόγω των δυνάμεων της βαρύτητας! Οι άνεμοι αυτοί φτάνουν σε ταχύτητα τα 320 χλμ/ώρα και εξατμίζουν κάθε υποψία υγρού στοιχείου, αφήνοντας την γη ξερή και εντελώς στεγνή.

Διαβάστε περισσότερα: Τα πιο ακραία σημεία του πλανήτη http://www.menslounge.gr/travel/proorismoi/ta_pio_akraia_simeia_tou_planiti.html#ixzz1XpgqKTvJ

ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ !…

 

                      

Είπε, επί λέξει, χθες ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ :«…Σε αυτήν την δύσκολη περίοδο μεγάλης δοκιμασίας, οφείλουμε να πετύχουμε ένα σαφή στόχο κοινωνικής αλληλεγγύης. Βασικός μου στόχος σ αυτή τη δύσκολη περίοδο να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς τουλάχιστον έναν εργαζόμενο, να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς εισόδημα..».

Η καφρίλα των ΜΜΕ και των blogs, συνεπής στη γλοιώδη τακτική της παραχάραξης και της παραπληροφόρησης, το διάβασε όπως ήθελε και τη συνέφερε και το παρουσίασε ως …σοκ ! Ο πρωθυπουργός στοχεύει ν΄ αφήσει μόνο ένα εργαζόμενο σε κάθε οικογένεια !

Μερικοί, αιώνιοι, μαλάκες έλληνες, νομίζουν πως δεν υπάρχουν οικογένειες χωρίς κανέναν εργαζόμενο, δηλαδή χωρίς κανένα εισόδημα, γι αυτό και τους έκανε εντύπωση ο στόχος για να εξαλειφθεί αυτό το φαινόμενο.

Σε πλήρη συναγωνισμό των κάφρων και των λαϊκιστών, το ΚΚΕ, που έγραψε στην ανακοίνωσή του την παραχαραγμένη ερμηνεία του λόγου του πρωθυπουργού.

Ατύχησαν, όμως, και προκάλεσαν οι τρόφιμοι του Περισσού, καθότι τόλμησαν να μιλήσουν για ανεργία, ανέργους και απολύσεις, σε μια συγκυρία, που οι ίδιοι, ως αφεντικά, απέλυσαν με ωμό και απερίφραστο τρόπο, εργαζόμενους από τα μέσα προπαγάνδας που διαθέτουν και λειτουργούν.

Αλήθεια, ψευτοεπαναστάτες, απομεινάρια του σταλινικού εκτρώματος, οι εργαζόμενοι που απολύσατε από τον 902, έχουν στις οικογένειές τους άλλον εργαζόμενο ;΄Εχουν άλλο εισόδημα ή το μόνο που υπήρχε ήταν αυτό που τους καταργήσατε ; Το ψάξατε ;

Ψάξτε το πρώτα και μετά τολμήστε να ξαναμιλήσετε για ανεργία και απολύσεις !…

ΠΗΓΗ  http://logoplokies.blogspot.com/2011/09/blog-post_11.html

Το πάθος για την ελευθερία, μια συνέντευξη του Κορνήλιου Καστοριάδη

Ο Kορνήλιος Kαστοριάδης έφυγε αλλά το έργο και ο λόγος του μένουν και συνεχίζουν τη δική τους ζωή, εμπνέοντας τις συνειδήσεις που μπορούν να διδαχθούν από τη δύναμη και τον πλούτο τους. Ο Kαστοριάδης υπήρξε ένας από τους πρώτους και από τους λίγους που κατήγγειλαν τα ψεύδη και τον ολοκληρωτισμό του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Αλλά ριζική και ανελέητη είναι και η κριτική που άσκησε στη δυτική καπιταλιστική κοινωνία. H θεωρία του για την αυτονομία και για την αυτοθέσμιση της κοινωνίας είναι μια διαρκής προτροπή για πάλη ενάντια σε όλες τις εξουσίες, μια επίμονη έκκληση για εξέγερση ενάντια στις γραφειοκρατικές και καταπιεστικές δομές που αλλοτριώνουν τον άνθρωπο.

Οι σύγχρονες κοινωνίες, έλεγε, δεν μπορούν να δώσουν ένα ουσιαστικό νόημα στη ζωή των ανθρώπων. Για να ξαναβρούν τη δημιουργική ορμή που έχουν χάσει, χρειάζεται πρώτα απ’ όλα να αναζωογονηθεί στους κόλπους τους το κριτικό και αυτοκριτικό πνεύμα, αυτό που υπήρξε -στην Ελλάδα πρώτα και στην ευρωπαϊκή Δύση έπειτα- η πηγή τόσο της δημοκρατίας όσο και της φιλοσοφίας.Γιατί μόνον αυτό το κριτικό πνεύμα καθιστά δυνατή τη ριζική αμφισβήτηση των σημερινών θεσμών και την αναζήτηση νέων μορφών δημοκρατίας, οι οποίες -διαφορετικά από τις υπάρχουσες «φιλελεύθερες ολιγαρχίες» – θα εξασφαλίζουν την ουσιαστική συμμετοχή όλων των πολιτών στην άσκηση της εξουσίας. Tο κείμενο που ακολουθεί -ένα κείμενο που έμεινε έως σήμερα άγνωστο στον Έλληνα αναγνώστη- είναι μια συνέντευξη του Kαστοριάδη στην ιταλική εφημερίδα «L’ Unita» που δημοσιεύτηκε στις 18 Απριλίου του 1990.

ΘANAΣHΣ ΓIAΛKETΣHΣ

EP.: Η αποτυχία της ιστορικής εμπειρίας του κομμουνισμού δεν αμφισβητείται. Αυτό για το οποίο γίνεται συζήτηση είναι το εύρος αυτής της αποτυχίας και τα προβλήματα που αυτή θέτει στην πολιτική κουλτούρα της αριστεράς. Μπροστά στην κατάρρευση των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης διατυπώνονται μια σειρά αναλύσεις, από εκείνες που ενοχοποιούν το σταλινικό μοντέλο ώς τις άλλες,τις γενικότερες, που εμπλέκουν και τις αξίες του σοσιαλισμού ή ακόμη και εκείνες που θέτουν υπό αμφισβήτηση την ίδια την κουλτούρα του δημοκρατικού ριζοσπαστισμού, ιστορικό τέκνο της οποίας είναι ο κομμουνισμός.

AΠ.: Aν με ρωτάτε ποια αποτελέσματα μπορεί να έχει η κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων στο δημοκρατικό επαναστατικό σχέδιο αυτονομίας και χειραφέτησης που επεξεργάστηκε στους τελευταίους αιώνες -μετά από μια πρώτη
εμφάνιση στην αρχαία Ελλάδα- η δυτική κουλτούρα, ε, λοιπόν, φοβούμαι ότι θα είναι αρκετά αρνητικά. Όπως πάντα, οι άνθρωποι σκέφτονται περνώντας από το άσπρο στο μαύρο και ήδη όλοι οι απολογητές του φιλελευθερισμού αντλούν από όσα συνέβησαν ένα και μοναδικό συμπέρασμα: ο καπιταλισμός θριάμβευσε. Είναι πιθανό η κοινή γνώμη, για μια ορισμένη περίοδο, να μείνει σε αυτή τη διαπίστωση. Όσο για μένα, δεν πιστεύω καθόλου ότι το μάθημα που πρέπει να αντλήσουμε είναι αυτό μιας αποτυχίας του δημοκρατικού και επαναστατικού σχεδίου. Αυτό που απέτυχε αφορά το μαρξισμό και κυρίως το λενινισμό. Για να πούμε την αλήθεια, ο Mαρξ στη νεότητά του άρχισε ως κληρονόμος της δημοκρατίας παθιασμένος με τη γαλλική επανάσταση και με την ελληνική πόλη. Αλλά πολύ σύντομα μολύνθηκε από το καπιταλιστικό φαντασιακό: οικονομία, παραγωγή, πρόοδος, νόμοι της……

Το στοίχημα του σήμερα, «αριστερά», «πατριωτισμός» και…προδότες!

Γράφει ο Νίκος Καραμπάσης

Το στοίχημα για όσους ζούμε σε αυτή τη χώρα, με τη μακραίωνη ιστορία, είναι σήμερα, εξαιρετικά απλό: Να ξεδιπλώσουμε τα λάβαρα του αύριο με χαμόγελο, αισιοδοξια, κέφι και μεράκι για να αλλάξουμε και να πετάξουμε όσα και όσους μας κρατάνε «πίσω». Απλά και μόνο καταστρέφοντας, καίγοντας και βρίζοντας, πάμε μέχρι τα σίδερα της φυλακής «μας», της απομόνωσης «μας», του χλευασμού όλων(ανα την υφήλιο). Σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία και οικονομία, μοιάζει αυτιστικό – και στην οποία μάλιστα είσαι μια…παρωνυχίδα σε ποσοτικό επίπεδο – ή είναι απλά περιττή πολυτέλεια (και πλήρη αμορφωσιά) το να πριονίζεις συνεχώς το κλαδί επάνω στο οποίο κάθεσαι και να παίζεις «ρώσικη ρουλέτα» με το περίστροφο στο κεφάλι σου για να…φοβίσεις -ταχα μου – τους άλλους!

Το στοίχημα είναι απλό: Το κράτος μας σάπισε (μαζί και όσοι το «υπηρετούν») και πρέπει να το αλλάξουμε. Και να δημιουργήσουμε όλες τις προϋποθέσεις να έρθει άφθονο και φθηνό χρήμα να πέσει στην αγορά και σε κάθε γωνιά της χώρας. Δημιουργώντας υγιείς θέσεις εργασίας.

Ολα τα άλλα είναι λόγια του αέρα και φαφλατολογίες – κατά την ταπεινή μου γνώμη. Και «αριστερό» σήμερα ή αν θέλετε και «πατριωτικό» (προς όφελος δηλαδή των εργαζομένων και της χώρας) είναι αριβώς αυτό.

Οσοι κινούνται αντίθετα απο αυτά, κατά τη γνώμη μου, είναι εχθροί του λαού και της πατρίδας. Ετσι απλά. Φιλοτομαριστές, αλλαλλάζοντα κύμβαλα και ανίκανοι έστω και να δούνε πέρα απο τη μύτη ή την τσέπη τους. Επειδή ορισμένοι εύκολα μιλάνε για…Γουδί και προδοσίες (εκτελέσεις δηλαδή) ας δούνε πρώτα ποιοί είναι οι πραγματικοί εχθροί της πατρίδας (πολλοί άλλωστε προδότες, φοράνε σε όλες τις εποχές την προβιά του υπερ-πατριώτη…). Απλά και ξάστερα, είναι όλα. Η επιλογή, είναι του καθενός και της καθεμιάς που ζει σε αυτόν τον τόπο – και θέλει την πραγματική προκοπή του (οχι την καπηλεία του).

Διαβάστε περισσότερα: http://www.i-reportergr.com/2011/09/blog-post_7666.html#ixzz1XU0KLGWc

Μαυρογυαλούρος ο Μ.Χ!! «Πάρτι» σε ΜΚΟ από Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ και τάπλυτα στην φόρα!

 

Ακούστε! Ακούστε χριστιανοί και μη κομματικοί! Λίστα με ΜΚΟ που χρηματοδοτήθηκαν την περίοδο 2007-2009 με περίπου 39 εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να δημιουργήσουν τουλάχιστον μία θέση απασχόλησης, έδωσε το Υπουργείο Εργασίας δημοσιότητα, σε αντιπερισπασμό για τις «πράσινες ΜΚΟ» που κυκλοφόρησαν!! Μεταξύ αυτών: ξεχωρίζουμε την ΜΚΟ η «Ευρωπαϊκή Έκφραση Ανατολική Αττική» που ανήκει σε υποψήφιο βουλευτή της ΝΔ κ. Νίκο Γιάννη με 150.000 ευρώ, το «Ψωμιάδειο» με 150.000 ευρώ, οι «Νηφάλιοι» με 150.000 ευρώ, η «ομάδα Ελληνικού Μουσικού θεάτρου «Σπείρα- Σπείρα» με 100.000 ευρώ, ο «Κορμοράνος» με 54.600 ευρώ, το «Τοπικό Σύμφωνο Ποιότητας» με 50.000 ευρώ, η «Ομάδα Καλιτεχνών Ούγκα Κλάρα» με 30.000 ευρώ, οι «Φίλοι των Ελληνικών Μαριονεττών» με 50.000 ευρώ, ενώ με 25.000 ευρώ χρηματοδοτήθηκαν οι ΜΚΟ «Προστατεύω τν εαυτό μου» «Χοροστάσι» , «Περιβόλι της γιαγιάς» , «Γηπαετός ο Πωγωνωφόρος» , «Πολυθέμα Κρόκο και Λίνο», «Τόποι, Μύθοι, Αθλοι Ηρακλή», «Ειδικός φορέας θερμοκηπιακής ντομάτας Σκάλας» κ.α. Απαντώντας στις αιχμές κατά της ΝΔ, ο Μάξιμος Χαρακόπουλος υποστήριξε ότι πρόκειται για υλοποίηση προγράμματος από κοινοτικά κονδύλια από το 2001! Τέτοιο θράσος ανείπωτο ΜΟΝΟΝ σαν και τον Μ.Χαρακόπουλο θα βρείς! Τι λες ρε μεγάλε και εκείνοι που σε ανέχονται! Τι λές! η Ελλάδα πνιγότανε και σεις το 2009 πετάγατε σε ΜΚΟ 40.000.000 ΕΥΡΩ! ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ!

ΠΗΓΗ  http://diaporon-bl.blogspot.com/

Ρούχα & σχολικά, προτιμώ ελληνικά!

| 08 Σεπτέμβριος 2011 | 22:49 | 0 σχόλια |

Με το μήνυμα «ΡΟΥΧΑ & ΣΧΟΛΙΚΑ ΠΡΟΤΙΜΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ» το «ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ -καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε» και η ιστοσελίδα του http://www.protimoellinika.gr απευθύνονται στους σχεδόν 1.500.000 μαθητές της Νηπιαγωγείων, Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων όλης της χώρας και τους γονείς τους και τους εύχεται σε αυτή τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που όλα και όλους μας επηρεάζει, «καλή χρονιά» συνολικά και ατομικά.

Η έναρξη της σχολικής χρονιάς είναι για τον κάθε γονιό πρώτα από όλα μια σημαντική στιγμή, ένας συμβολικός σταθμός για την ανατροφή και μόρφωση του παιδιού του. Είναι ωστόσο και μια οικονομικά επώδυνη και δυσβάστακτη διαδικασία όπου σε μικρό χρονικό διάστημα καλείται να ανταπεξέλθει σε έξοδα και αναγκαία αλλά και πολλές φορές επιβαλλόμενα από τον τρόπο ζωής και την κακώς εννοούμενη καταναλωτική «μόδα» που μας έχει επιβληθεί. Ανεξαρτήτως του «πως» και το «γιατί» κάθε οικογένεια μαθητών θα ανοίξει το πορτοφόλι και από όσα έχουν απομείνει, κάποια χρήματα θα πάνε, με χαρά και χαμόγελο «για το παιδί μας». Για τετράδια, μολύβια, τσάντες, αθλητικά, φόρμες, μπλουζάκια, φούτερ, ένα καινούργιο ρούχο…

Εδώ έρχεται το δικό μας μήνυμα. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς, ως πολίτες της Ελλάδας, μέσα στη δίνη που βρίσκεται η χώρα μας για να βοηθήσουμε την οικονομία μας, τους εαυτούς μας και τους συμπολίτες μας, για να σώσουμε τις δουλειές μας; Η απλή λογική λέει ότι αν καθ’ ένας από μας συνειδητά «σπρώξει» τις καταναλωτικές του ανάγκες σε ελληνικά προϊόντα ( ένδυση, υπόδηση, διατροφή, καθημερινότητα, τουρισμό κλπ) διασώζουμε θέσεις εργασίας, ανακυκλώνουμε το χρήμα μέσα στη χώρα μας, μειώνουμε τις εισαγωγές, συμβάλλουμε στη ζήτηση των ελληνικών προϊόντων άρα και σε περισσότερες επενδύσεις, άρα και σε κίνητρα για περισσότερη, ποιοτικότερη παραγωγή των δικών μας προϊόντων που αύριο θα μπορούν και να εξαχθούν.

Ξέρετε τι γίνεται, όταν αγοράζουμε εισαγόμενα αγαθά, όταν δεν προτιμούμε ποιοτικά ντόπια προϊόντα από ελληνικά μαγαζιά; Η απάντηση, κατά τους ειδικούς, είναι απλή – στέλνουμε τα χρήματα μας σε επιχειρήσεις του εξωτερικού, βοηθάμε στην ανάπτυξη ξένων οικονομιών. . Για να πάρουμε μια ιδέα της αρνητικής καταναλωτικής συμπεριφοράς μας, αρκεί να σημειώσουμε ότι μέχρι το 2009 τα χρήματα που πληρώναμε για εισαγωγές ήταν τριπλάσια από αυτά που εισπράτταμε από τις εξαγωγές μας. Ακόμη και σήμερα, οι εισαγωγές μας είναι υπερδιπλάσιες των εξαγωγών μας.

Αναφέρεται από τους ειδικούς ότι αν υποκαταστήσουμε το 20% των εισαγόμενων αγαθών με ντόπια, θα «πέσουν» στην ελληνική οικονομία κάπου 10 δις ευρώ τον χρόνο. Με το ποσό αυτό θα μπορούσαν π.χ. να καλυφθούν οι συνολικές δαπάνες (αμοιβές, ασφαλιστικές εισφορές κλπ) 600.000 νέων θέσεων εργασίας. Μία από αυτή μπορεί να είναι η δική μας, του παιδιού μας!

Αξίζει λοιπόν να προσπαθήσουμε. Ας ξεκινήσουμε προτιμώντας για τα παιδιά, για τις σχολικές ανάγκες – και όχι μόνο – εκείνα τα προϊόντα και υπηρεσίες που αξίζουν πραγματικά τον κόπο να τα επιλέξουμε. Είναι σίγουρο ότι θα ανακαλύψουμε πάρα πολλά ποιοτικά ελληνικά προϊόντα σε εντελώς ανταγωνιστικές τιμές. Είναι καθήκον μας να τα προτιμήσουμε. Αξίζει επίσης να δώσουμε μια ακόμα ευκαιρία και στις ντόπιες επιχειρήσεις που δεν είναι μεν τόσο ανταγωνιστικές, αλλά χρειάζονται μια μικρή ώθηση για να απογειωθούν. Ο καθένας μας θα βρει τα όρια των καταναλωτικών του επιλογών. Πρέπει, ωστόσο, να προσπαθήσουμε να επηρεάσουμε τις επιλογές μας με τα μηνύματα – συνθήματα : «Καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε»,»Ρούχα & σχολικά – Προτιμώ Ελληνικά». Για εμάς τους ίδιους, για τα παιδιά μας, για τον διπλανό μας, για τον τόπο μας.

Το «made in Greece» είναι στο χέρι μας να το κάνουμε σημαία – δική μας και των παιδιών μας.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.i-reportergr.com/2011/09/blog-post_579.html#ixzz1XSnn3xf0

Η εξωκοινο-βουλευτική μας χώρα

Σώτη Τριανταφύλλου

Το 2003, όταν γράψαμε, ο Ηλίας Ιωακείμογλου κι εγώ, ένα βιβλιαράκι με τίτλο «Αριστερή τρομοκρατία, δημοκρατία και κράτος», η τοπική, αριστερή διανόηση (δεν ξέρω πού να πρωτοβάλλω εισαγωγικά) αποδοκίμασε τις θέσεις μας γύρω από την τρομοκρατία, τον αναρχισμό και την απαξίωση των νόμων και των θεσμών. Μας χαρακτήρισε «συντηρητικούς»: στην Ελλάδα, ο όρος ακούγεται σαν βρισιά· οι Έλληνες θεωρούν τον εαυτό τους επαναστάτη. Έτσι, φτάσαμε ώς εδώ: οι νόμοι που ψηφίζονται δεν εφαρμόζονται· τα πλήθη φασκελώνουν το Κοινοβούλιο· πολιτικοί της κοινουβουλευτικής αριστεράς υιοθετούν αντιεξουσιαστικές θέσεις απειλώντας τις εκλεγμένες κυβερνήσεις με «ανατροπή». Oι βουλευτές χρησιμεύουν μόνο για να εκπληρώνουν ρουσφέτια. Όταν δεν τα εκπληρώνουν προπηλακίζονται.

Το 1967, η εύθραυστη ελληνική δημοκρατία που είχε αναπτυχθεί σε μετεμφυλιακό και ψυχροπολεμικό κλίμα καταργήθηκε με στρατιωτικό πραξικόπημα. Το πραξικόπημα ήταν αναμενόμενο κι επειδή οι Έλληνες δεν έχασαν κάτι που θεωρούσαν πολύτιμο –το Κοινοβούλιο– αποδέχτηκαν λίγο-πολύ αυτή τη μοίρα. Εξάλλου, λόγω της ευνοϊκής διεθνούς οικονομικής συγκυρίας, το βιοτικό επίπεδο ανέβηκε και δημιουργήθηκε η βάση για τον τρόπο ζωής του νεόπλουτου, πρώην οικονομικά και σεξουαλικά πειναλέου, Νεοέλληνα. Αν η κυβέρνηση των συνταγματαρχών του 1967 δεν είχε προχωρήσει σε διώξεις και βασανισμούς πολιτών, η μάζα θα ήταν ευχαριστημένη: οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί ήταν, έτσι κι αλλιώς, μισεροί και διεφθαρμένοι.

Ωστόσο, από το 1974 οικοδομήθηκε μια δημοκρατία δυτικού τύπου, αβασίλευτη, ανεκτική και επιτρεπτική: όλα τα κόμματα που πιστεύουν στο δημοκρατικό πολίτευμα, αλλά και όλα όσα δεν πιστεύουν, δρουν ελεύθερα. Τι συμβαίνει λοιπόν; Γιατί η πολιτική ασκείται στον δρόμο, εξωκοινοβουλευτικά και αντικοινοβουλευτικά; Γιατί οι νόμοι που ψηφίζονται μένουν στα χαρτιά; Με ποια λογική και δικαίωμα βουλευτές απειλούν ότι το αποτέλεσμα των κοινοβουλευτικών ψηφοφοριών θα ανατραπεί από το «κίνημα»; Σε τι χρησιμεύουν τα νομοθετικά σώματα αν η νομοθεσία κρίνεται έξω απ’ αυτά και εναντίον τους;

Η πολιτική σκέψη στην Ελλάδα έχει προσκολληθεί στο 1860: η ρητορική των εκπροσώπων «του δρόμου» (ΚΚΕ, Σύριζα, αναρχικές ομάδες) θυμίζουν την κοσμοαντίληψη του Εμμανουήλ Δαδάογλου που έστησε οδοφράγματα στην Καπνικαρέα. Αλλά το 1862, η κατάσταση στην Ελλάδα ήταν πολύ διαφορετική: η μοναρχία του Όθωνα –όλοι θα συμφωνήσουμε, εκτός αν είμαστε εντελώς ανόητοι– δεν μοιάζει με το σημερινό καθεστώς. Η μηχανιστική μεταφορά ιστορικών δεδομένων προκαλεί τερατώδεις ερμηνείες και αντιστοίχως τερατώδεις πράξεις: η Ελλάδα έφτασε στο σημείο της πτώχευσης και της διάλυσης επειδή οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης και της αντι-εξουσίας ήταν και είναι το ίδιο ανίκανοι με τους πολιτικούς της εξουσίας. Κοντολογίς, αν πρόκειται να φασκελώσουμε το Κοινοβούλιο –όπως συνηθίζουμε– ας φασκελώσουμε ταυτοχρόνως τον εαυτό μας.

Με τα φάσκελα πάντως δεν πρόκειται να πάμε μπροστά. Η περιφρόνηση των θεσμών δικαιολογείται μόνο στο πλαίσιο της αναρχίας: όταν δηλαδή αυτοί οι θεσμοί έχουν καταλυθεί προς όφελος μιας χαρούμενης αυτοοργάνωσης. Είμαστε μακριά απ’ αυτό – πολύ μακριά: υπάρχει κράτος, υπάρχουν όργανα του κράτους, υπάρχουν συστήματα. Και όλα πρέπει να ενισχυθούν, να γίνουν δικαιότερα και πιο ευέλικτα: όποιος επιζητεί την κατάργησή τους ζει ακόμα στην εποχή των αναρχο-σοσιαλιστών προτροπών του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Τότε υπήρχαν μεγάλες προκλήσεις, εξελίξεις που περίμεναν να συμβούν: το εργατικό δίκαιο, η νομοθεσία για την ισότητα ανδρών-γυναικών, η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, ο χωρισμός της εκκλησίας από το κράτος…

Ποιες είναι οι προκλήσεις σήμερα; Για πολλούς εκπροσώπους «του λαού» που δεν σέβονται ούτε το σύνταγμα, ούτε το κοινοβούλιο, διανύουμε την εποχή, αν όχι του Δαδάογλου, τουλάχιστον του Κιλελέρ. Η ανάλυση της σύγχρονης κοινωνίας επηρεάζεται ακόμα από τον αναρχοσυνδικαλισμό – μέχρις εκεί φτάνουν οι σημερινοί επαναστάτες του γλυκού νερού: η εξέλιξη της πολιτικής σκέψης μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο τούς διαφεύγει εντελώς, εκτός αν αποτελεί αναμάσημα της προπολεμικής σκέψης. Πράγματι, υπάρχουν μερικές ομάδες που εμπνέονται από πιο πρόσφατα γεγονότα: από εκείνα του Μαΐου του 1968, τα οποία όμως αντιστοιχούσαν σε μια δημοκρατική κοινωνία πιο προηγμένη από τη δική μας.

Η καταφρόνηση των δημοκρατικών θεσμών (που εκφράζεται, μεταξύ άλλων, από την όλο και μεγαλύτερη αποχή από τις εκλογές) είναι παλιά όσο οι δημοκρατικοί θεσμοί: το ΚΚΕ, στη διάρκεια της ιστορίας του, απείχε από εκλογικές διαδικασίες – με τρομακτικές συνέπειες (χωρίς να αναλάβει ποτέ την ευθύνη αυτών των συνεπειών). Όσο για τις αναρχικές ομάδες καλούν σε εκλογικές απεργίες· αν δεν καλούσαν δεν θα ήταν αναρχικές. Ωστόσο, η στάση του κ. Χαλβατζή στην ψήφιση του νομοσχεδίου για την ανώτατη παιδεία μού φαίνεται υποκριτική: όταν το κοινοβούλιο ψηφίζει κάτι που μας αρέσει θεωρείται «νίκη των δημοκρατικών δυνάμεων», ενώ όταν ψηφίζει κάτι που δεν μας αρέσει απειλούμε ότι θα εμποδίσουμε την εφαρμογή του…

Η πολιτική μας ζωή ήταν και παραμένει παιδαριώδης: θυμάμαι πως, όταν ήμουν φοιτήτρια, οι τροτσκιστές και οι αναρχικοί κατέβαιναν στις διαδηλώσεις με πλακάτ που έγραφαν «Κάτω το Κεφάλαιο» και «Κάτω το Κράτος». Με τα ίδια αιτήματα κατεβαίνουν και τώρα, τριάντα πέντε χρόνια αργότερα. Όμως αυτά δεν είναι «αιτήματα»: είναι εξελίξεις που μπορεί να συμβούν, ή να μη συμβούν, μέσα από άλλες εξελίξεις. Δεν μπορείς να ζητάς την κατάργηση του κεφαλαίου και του κράτους λες και πρόκειται για την παραγραφή ενός ενοχλητικού νόμου.

Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στην ανεδαφικότητα και την έλλειψη σεβασμού στην πολιτική. Η συμπεριφορά μας ως πολιτών κατέληξε σε μια εξωκοινοβουλευτική δημοκρατία, σε μια χώρα που μοιάζει με ελεύθερη ζώνη όπου συνωστίζονται τα κουρέλια της επαναστατικής ιστορίας: παλαιομαρξιστές, αριστεροδεξιοί, ξεχασμένοι χίπις, αναρχοφασίστες, αναρχο-ληστές και γνωστοί-άγνωστοι κουκουλοφόροι. Όλοι αυτοί και μερικοί άλλοι ευθύνονται για την έκπτωση του λαϊκού και εργατικού κινήματος σε όργια βανδαλισμού –όπως συνέβη στο Πολυτεχνείο το 1995– ή σε φαιδρότητες, όπως είναι οι μαζικές εκδηλώσεις απείθειας εναντίον του αντικαπνιστικού νόμου ή της πληρωμής των διοδίων.

Σήμερα το μείζον ζήτημα δεν είναι ο αυταρχισμός του κράτους –που αποτελεί την έμμονη ιδέα των αναρχικών (επειδή πιστεύουν στην κατάλυσή του) και των κομουνιστών (επειδή πιστεύουν στο «σοσιαλιστικό» κράτος)– αλλά η επιβίωση σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Με το να εξαντλείται το κοινό σε εκδηλώσεις οργής και μίσους το πρόβλημα επιδεινώνεται· με το να αποδίδονται ευθύνες στους «λακέδες του ιμπεριαλισμού» χάνεται ο προσανατολισμός μας· με το να δείχνουμε κατανόηση και επιείκεια σε πράξεις ατομικής και συλλογικής τρομοκρατίας –αρκεί να είναι «αριστερή»– υποπίπτουμε σε σφάλμα της λογικής.

ΠΗΓΗ  http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/359/%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CF%89%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1

ΑΝΤΑΡΣΙΕΣ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΝΕΡΟΥ !…

                      

Ναι, μεν, αλλά οι απόπειρες κατάδειξης του ανεξάρτητου και αυτόνομου ρόλου των βουλευτών, μέσα από διαμαρτυρίες και διαφοροποιήσεις από την κομματική γραμμή, συνήθως καταλήγουν σε παρωδία.

Οι εμπειρίες από την εποχή και τα γεγονότα του Μεσοπρόθεσμου, όπως και παλιότερα επί επάρατης καραμανλικής πενταετίας, (τότε με τα καραγκιοζιλίκια τύπων, σαν τον Μανώλη κλπ…), είναι τραυματικές για τους αντιπροσώπους του έθνους. Ποιος δεν θυμάται δηλώσεις, προειδοποιήσεις, απειλές, παλληκαρισμούς, που μετατράπηκαν σε αναδιπλώσεις και άτακτες υποχωρήσεις ; Οι δυο τρεις παραιτήσεις δεν είναι ικανές να νοθέψουν τον κανόνα, καθώς ήταν, σχεδόν, εκ του ασφαλούς, μιας και δεν οδηγούσαν και δεν προκαλούσαν πτώση της κυβέρνησης.

Η τωρινή περίπτωση των 9 βουλευτών που δημοσιοποίησαν «αντίθεση» στην εργασιακή εφεδρεία, έχει όλα τα χαρακτηριστικά της πεπατημένης. Τόσο η σύνθεση της ομάδας, όσο και η άποψή της, είναι ξεκάθαρο πως σε διαδικασία «πολύς λόγος για το τίποτα…» οδηγούν.

Υπάρχουν βουλευτές που είναι σε θέση κι έχουν τα κότσια ν΄ αναλάβουν την ευθύνη πτώσης της κυβέρνησης ; Αυτό είναι το μεγάλο και κεντρικό ζήτημα κι όχι οι λεονταρισμοί, που καταλήγουν σε σκηνές γραφικές και εν πολλοίς γελοίες.

Υπάρχουν πολιτικοί, μέσα, στο ΠΑΣΟΚ, που διαφωνούν κάθετα και απερίφραστα με την στρατηγική του Γ. Παπανδρέου, που βάζει στην άκρη οποιαδήποτε φιλοδοξία και επιδίωξη εκλογής και επανεκλογής και επικεντρώνει μόνο και αποκλειστικά, στην εφαρμογή των πολιτικών και τη λήψη των μέτρων που κρίνονται απαραίτητα για να σωθεί η χώρα ; Αν υπάρχουν να βγουν, καθαρά, να το πουν και να το κάνουν το τόλμημα : να καταψηφίσουν αυτή την πολιτική και να ρίξουν την κυβέρνηση, προκαλώντας πρόωρες εκλογές !

΄Ολα τάλλα, είναι θλιβερές επαναλήψεις, που έχουν κουράσει κι όχι μόνο δεν ωφελούν τους «αντάρτες του γλυκού νερού», αλλά τουναντίον τους βλάπτουν περισσότερο !..

ΠΗΓΗ http://logoplokies.blogspot.com/2011/09/blog-post_6399.html

Δελτίον κρίσης: 09.09.11

του Γιάνη Βαρουφάκη09/09/2011

• 

1 εικόνα

Το καλοκαίρι που φεύγει μπορεί να μας έστειλε στις παραλίες αλλά την ίδια ώρα ενέτεινε την καταστροφική πορεία στο μέτωπο της Ευρωπαϊκής και Διεθνούς Κρίσης. Το Δελτίον Κρίσης επανέρχεται κάθε Παρασκευή για να συνοψίζει τις εξελίξεις ενός φθινόπωρου που προμηνύεται εξ ίσου εκρηκτικό.

Η Κρίση εξελίχθηκε γοργά και στα τρία επί μέρους μέτωπά της: (Α) Τραπεζικό σύστημα, (Β) δημόσιο χρέος, (Γ) πραγματική οικονομία. Το σημερινό δελτίο ξεκινά δίνοντας τις πολύ βασικές εξελίξεις σε κάθε έναν από αυτούς τους τομείς προτού κάνει μια αναδρομή στο τι συνέβη από το προηγούμενο δελτίο.

(Α) ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: Η δραματική, και άνευ αποτελέσματος, έκκληση της κας Lagarde

Από την αρχή τονίζω ότι η Κρίση τροφοδοτείται από την κατάσταση που επικρατεί στις ευρωπαϊκές τράπεζες (βλ. εδώ). Στην κοινή μας πρόταση (με τον S. Holland) για έξοδο από την Κρίση, η οποία πρωτο-παρουσιάστηκε εδώ,  προτείναμε από τον περασμένο Μάρτιο τα εξής:

«2η Πολιτική – Η λύση της Κρίσης Τραπεζικού Συστήματος: Καθάρισμα των βιβλίων των τραπεζών από τοξικά παράγωγα και προβληματικά κρατικά ομόλογα (Φορέας: Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας – EFSF)… Να υποχρεωθούν οι τράπεζες σε έναν σοβαρό λογιστικό έλεγχο (stress tests) που να παίρνει ως δεδομένο ένα κούρεμα των τοξικών της τάξης του 90% και ένα αντίστοιχο κούρεμα των ομολόγων των υπερχρεωμένων κρατών της τάξης του 30% με 50%. Στόχος αυτού του ελέγχου είναι να υπολογιστεί το νέο κεφάλαιο που απαιτείται για να μην κηρυχθούν πτωχευμένες ώστε, μετά τον υπολογισμό αυτόν, να τεθούν υπό το εξής δίλημμα: Είτε εκδίδουν νέες μετοχές σε βαθμό που να αντλήσουν τα απαιτούμενα κεφάλαια από επενδυτές είτε, σε περίπτωση που δεν τα καταφέρουν, να αποδεχθούν τα κεφάλαια αυτά από το EFSF με αντάλλαγμα μετοχές που θα παρακρατήσει το EFSF εκ μέρους των ευρωπαίων φορολογούμενων. Έτσι, οι τράπεζες εξυγιαίνονται και, κάποια στιγμή, το EFSF πουλάει τις μετοχές αυτές με κέρδος, το οποίο καλύπτει τα κόστη λειτουργίας του.»

Τότε, οι μόνοι που είχαν εκφραστεί θετικά απέναντι στην πρότασή μας εκείνη ήταν οι οικονομικοί συντάκτες των New York Times, και συγκεκριμένα ο Landon Thomas Jr (ο οποίος έγραψε και σχετικά πρόσφατα), καθώς και το Αμερικανικό υπουργείο οικονομικών που μας μήνυσε ότι μια τέτοια πολιτική παρέμβαση στον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα θα ήταν ευχής έργο. Στην Ευρώπη, το μήνυμα ήταν διαφορετικό: Ο τραπεζικός τομέας δεν έχει ανάγκη υποχρεωτικής επανακεφαλαιοποίησης.

Δεν πέρασαν πολλοί μήνες και, εν μέσω καλοκαιριού, η κα Christine Lagarde, στην προσπάθειά της να πείσει ότι της άξιζε η προεδρία του ΔΝΤ σηκώθηκε στο ύψος των περιστάσεων με έναν ανέλπιστα καίριο λόγο σε αμερικανικό έδαφος. Αντιγράφω το βασικό της σημείο, το οποίο έδωσε το έναυσμα για καταιγισμό άρνησης και επικριτικών σχολίων από την ευρωπαϊκή Πτωχοτραπεζοκρατία: «Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν ανάγκη άμεσης επανακεφαλαιοποίησης. Πρέπει να ισχυροποιηθούν ικανοποιητικά ώστε να αντέξουν το ρίσκο που εγκυμονεί η….

ΟΤΑΝ ΠΡΥΤΑΝΕΥΕΙ Η ΛΟΓΙΚΗ…Σ.Χατζηγάκης στη Ν.Δ: «Βάλτε πλάτη» στην κυβέρνηση…

Δήλωση («βόμβα» σύμφωνα με τα ειωθότα του παλαιοκομματισμού) έκανε ο βουλευτής Τρικάλων της Ν.Δ. και πρώην υπουργός κ. Σ. Χατζηγάκης υπεραμυνόμενος της συνεννόησης μεταξύ των δυο κομμάτων εξουσίας, προκαλώντας αναστάτωση στην ηγετική ομάδα της Συγγρού.

Ο «αβεφωρικός» βουλευτής, ζήτησε από τη Ν.Δ. και τη σημερινή της ηγεσία να «βάλει πλάτη» και να στηρίξει την κυβέρνηση για να βγει η χώρα από το σημερινό αδιέξοδο, ερχόμενος σε πλήρη αντίθεση με την κεντρική στρατηγική του κ. Αντ. Σαμαρά.
«Σε μια χρονική στιγμή που δοκιμάζεται η χώρα και η ηθική της υπόσταση στο εξωτερικό, θεωρώ ότι όλοι, και η Ν.Δ. κυρίως, θα πρέπει να βάλουμε πλάτη για να βγούμε από το εθνικό αδιέξοδο που μας οδήγησε η ανίκανη και επικίνδυνη κυβέρνηση του ΠαΣοΚ» τόνισε χαρακτηριστικά ο πρώην υπουργός, προκαλώντας αίσθηση.

Στην ηγεσία της Ν.Δ. ενοχλήθηκαν από την παρέμβαση του κ. Χατζηγάκη –και δεν αποκλείεται να υπάρξουν εξελίξεις- καθώς έγινε μια ημέρα μετά την δημόσια προτροπή του πρώην Πρωθυπουργού κ. Κ. Μητσοτάκη που ζήτησε να υπάρξει συνεννόηση, και όχι συγκυβέρνηση, μεταξύ του κυβερνώντος κόμματος και της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.i-reportergr.com/2011/09/blog-post_1322.html#ixzz1XJ4L7Qi7

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ !…

             

Οι τύποι – για την τρόϊκα μιλάω – βάζουν τους κεντρικούς στόχους, π.χ. το έλλειμμα στο 7,5%. Στη συνέχεια, με βάση τις νόρμες τους, αυτές του άκρατου φιλελευθερισμού, καθορίζουν τα μέτρα της πολιτικής που πρέπει να εφαρμοστεί, η οποία έχει πολλές παραμέτρους τις εξής δύο : μείωση αμοιβών και αύξηση της φορολογίας.

Στην εφαρμογή της, η πολιτική αυτή, προκαλεί παρενέργειες και εξουδετερώνει βασικές παραδοχές του προγράμματος, όπως είναι η διακύμανση του ΑΕΠ.

Με δεδομένη την επιβλαβή επίδραση της ύφεσης, που κινείται σε πολύ χειρότερα ποσοστά από τα προϋπολογισθέντα, τα νούμερα πέφτουν έξω και ο στόχοι δεν επιτυγχάνονται.

Οι τύποι – οι τροϊκανοί – έρχονται κάθε τόσο και να οι γκρίνιες, να οι κατηγορίες, να οι καταγγελίες, να και, οι συνήθεις και αμετανόητες, απαιτήσεις για νέα μέτρα !

Ε, ρε, αμάν πια !…

Η κατακρεούργηση του εργαζόμενου λαού δεν μπορεί – σε καμιά περίπτωση – να συνεχιστεί άλλο, θα υπάρξει εξέγερση. Αυτό, οι «ελεγκτές» το βλέπουν, αλλά απλά το διαπιστώνουν και το προφητεύουν, ενώ με την τακτική και την συμπεριφορά τους, το επισπεύδουν !

Τα αφεντικά τους, οι Μερκελοσαρκοζήδες, κάνουν τη δουλειά σε πιο ανώτερα επίπεδα, που είναι, όμως, το ίδιο επιβλαβής, έως καταστροφική για τη χώρα.

Αποφάσισαν τη συμμετοχή των ιδιωτών στην αναδιάρθρωση του χρέους, έριξαν τα λογίδρια και τις φανφάρες τους και την …έκαναν, αφήνοντας μόνη της την κυβέρνηση να βάλει τις τράπεζες στο χορό του rollover. Αυτοί αποφάσισαν την επικίνδυνη αυτή διαδικασία, αυτοί έβαλαν το στόχο, αυτοί σπεύδουν να νίψουν τα χέρια τους για τη μη προσέγγισή του. Τα συνεπαγόμενα είναι έτοιμοι να τα φορτώσουν στην ελληνική κυβέρνηση και να την κατηγορήσουν για ολιγωρία και αδυναμία,

Κάπως έτσι τα πράγματα κυλάνε – ή κατρακυλάνε – και κάπως έτσι «στοιχειοθετείται» η κυβερνητική ανικανότητα. και δώσε τροφή στα κάθε είδους φερέφωνα να αναπαραγάγουν τις αντιΠΑΣΟΚ και αντιΠαπανδρεϊκές κορώνες και μύδρους

Κάπως έτσι κι ο Σαμαράς θεμελιώνει την αντιπολιτευτική του στάση και πρακτική, φτάνοντας στο σημείο να εμφανίζεται κατήγορος, αντί νάναι μεταξύ των κατηγορουμένων.

Κάπως έτσι θα προκύψει κι ο Καραμανλής, για να διεκδικήσει τη δικαίωσή του και την αποκατάσταση της υστεροφημίας του !…

ΠΗΓΗ  http://logoplokies.blogspot.com/2011/09/blog-post_06.html

Ορχήστρες την εποχή του mp3

 

...μια θαυμάσια συνοπτική ανάλυση του προβλήματος της μεσαίας τάξης

 του Αρίστου Δοξιάδη από το fractions

 

Δημοσιεύτηκε στο Βήμα, στην ενότητα Νέες Εποχές, με θέμα: «Το τέλος της μεσαίας τάξης;», 4/11/2011. (Με πλάγια γράμματα οι προτάσεις που δεν δημοσιεύτηκαν.)

Στην Ινδία και στην Κίνα, πολλές δεκάδες εκατομμύρια πολίτες έχουν μπεί στη μεσαία τάξη τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Εχουν δουλειές γραφείου, πανεπιστημιακή μόρφωση, εισοδήματα που φτάνουν για να αγοράσουν αυτοκίνητα και διαμερίσματα. Στον αραβικό κόσμο η αραβική άνοιξη είναι, για πολλούς, μια επανάσταση της μεσαίας τάξης. Τα πλήθη στο Ταχρίρ δεν ήταν εκεί γιατί πεινούσαν, αλλά γιατί ζητούσαν τις ατομικές ελευθερίες και το κράτος κανόνων που αρμόζει σε πολίτες ενημερωμένους και μορφωμένους. Στην κλίμακα του πλανήτη, δεν εξαφανίζεται η μεσαία τάξη.

 Στις ανεπτυγμένες χώρες όμως, πιέζεται και κινδυνεύει. Ούτε το φαινόμενο είναι απλό, ούτε οι αιτίες του. Μια απλοϊκή ερμηνεία το αποδίδει στη συγκέντρωση του πλούτου στην κορυφή της πυραμίδας, που προέρχεται από την κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου. Αλλά η συγκέντρωση του χρήματος δεν είναι επαρκής αιτία για να εξαφανιστούν οι θέσεις εργασίας ή για να μην φτάνει το μέσο εισόδημα για να αγοράσεις αυτοκίνητο.

 Πιο κοντά στην πραγματικότητα είναι η ανάλυση που λέει οτι οι μεσαίες δουλειές στη δύση χάνονται εξαιτίας τεχνολογικών αλλαγών, ή/και επειδή μετακομίζουν στις αναδυόμενες οικονομίες. Πολλά μεσοαστικά επαγγέλματα εκτοπίζονται γιατί η παραγωγικότητα τους μένει στάσιμη ενώ σε άλλες δραστηριότητες προχωρά με άλματα. Ενα ακραίο παράδειγμα είναι η μουσική: μια συμφωνική ορχήστρα χρειάζεται σήμερα ακριβώς τις ίδιες ανθρωποώρες για να παίξει ζωντανά την Ερόικα όπως και στην εποχή του Μπετόβεν, ενώ αντίθετα η αναπαραγωγή της κάθε μιας ερμηνείας έχει γίνει όλο και πιο φθηνή. Συνεπώς, η ζήτηση για μουσική μετατοπίζεται από τη ζωντανή, όπου θα απασχολούσε πολλούς μουσικούς, στην ψηφιακή, όπου κάθε ακρόαση ενσωματώνει ελάχιστο από τον χρόνο της ορχήστρας. Πολλές δουλειές εκτοπίζονται για παρόμοιους λόγους, ιδιαίτερα στο δημόσιο: η δημοσιονομική κρίση σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στη στάσιμη παραγωγικότητα των δημόσιων υπηρεσιών σε σύγκριση με την αυξανόμενη στον ιδιωτικό τομέα.

 Οπως αλλάζει η σύνθεση της παραγωγής στη βιομηχανία (πόσα βυρσοδεψεία έχουν μείνει στην εποχή των συνθετικών υφασμάτων;) έτσι αλλάζει και η σύνθεση των επαγγελμάτων της μεσαίας τάξης. Αν προσπαθήσει το κράτος να κρατήσει ζωντανά και σε μεγάλους αριθμούς τα επαγγέλματα που τείνουν να χαθούν γιατί ο κόσμος στρέφεται σε νέες λύσεις, είναι σα να προσπαθεί στην εποχή του mp3 να επιβάλει ζωντανή ορχήστρα σε κάθε πάρτυ. Θα ψάχνει τρόπους να επιχορηγήσει τους μουσικούς και να φορολογήσει τα ipod μέχρι που τα κονδύλια για τη ζωντανή μουσική θα εκτοπίσουν κάθε άλλη δαπάνη, και το σύστημα θα καταρρεύσει.

 Η δική μας κρίση οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε τέτοιες αγκυλώσεις. Η μεσαία τάξη αναπτύχθηκε κυρίως σε επαγγέλματα προστατευμένα και ενισχυμένα με μύριους τρόπους, στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Λίγοι έλληνες μεσοαστοί έχουν εισόδημα από παραγωγική εργασία που ζητιέται σε μια ανοιχτή αγορά.

 Η οικονομία δεν αντέχει πια να στηρίξει αυτή τη μεσαία τάξη. Χρειάζεται όμως στελέχη και επαγγελματίες σε νέες δραστηριότητες, εξωστρεφείς και με αυξανόμενη παραγωγικότητα. Πολλοί μεσοαστοί θα πρέπει να βρουν το δρόμο προς τα εκεί, και άλλοι, οι νέοι, να ξεκινήσουν σωστά.

 Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο μεσοαστό και στον εργάτη όταν αλλάζουν κλάδο δραστηριότητας.  Η δουλειά του εργάτη είναι λιγότερο ειδική, γι αυτό και πιο κινητική (αλλά και πιο κοντα στη φτώχεια). Ο χειριστής του κλαρκ μπορεί εύκολα να μεταπηδήσει από μια αποθήκη εισαγωγέα ηλεκτρικών συσκευών σε μια αποθήκη εξαγωγέα τροφίμων. Ο ιατρός δεν μπορεί το ίδιο εύκολα να αλλάξει επάγγελμα, γιατί η αξία του βρίσκεται εν πολλοίς στην εξειδίκευση. Οι μετατοπίσεις των επαγγελματιών συχνά βιώνονται υπαρξιακά.

 Σε μια οικονομία χωρίς μεγάλους εργοδότες στους παραγωγικούς κλάδους, δεν θα υπάρχουν πολλές έτοιμες θέσεις για στελέχη επιχειρήσεων με καλούς μισθούς. Οι νέες δραστηριότητες σε εμάς θα πρέπει να βρεθούν και να εφευρεθούν από τους ίδιους τους μεσοαστούς. Αυτό σημαίνει πολλή ανασφάλεια, πολλή ευρηματικότητα, πολλές αποτυχίες.

 Δυστυχώς, το παλιό ελληνικό κράτος κάνει ότι μπορεί για να δυσκολέψει την αναζήτηση νέων εργασιών για τη μεσαία τάξη. Με τις εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες νόμων και εγκυκλίων, κάθε νέος τύπος δουλειάς κάπου σκοντάφτει και απαγορεύεται.  Με τα κατακερματισμένα ασφαλιστικά ταμεία, κάθε παλιό επάγγελμα οχυρώνεται στο δήθεν υγιές ταμείο του, που όμως είναι έτοιμο να καταρρεύσει μόλις συρρικνωθεί ο αριθμός των νέων που μπαίνει σε αυτό, όπως πρέπει να συμβεί καθώς αλλάζει η δομή της οικονομίας — ενώ ένα ενιαίο σύστημα συντάξεων θα επέτρεπε τις μετατοπίσεις με κάποιο μίνιμουμ ασφάλειας.

 Αυτή είναι η ουσία γύρω από τις περίφημες διαρθρωτικές αλλαγές που μας ζητάν οι ευρωπαίοι εταίροι. Στις χώρες τους η μεσαία τάξη έχει και πιο καλή κοινωνική προστασία και πιο παραγωγική δραστηριότητα. Εμείς αντιστεκόμαστε. Ελπίζουμε ότι τα παιδιά μας θα συνεχίσουν το ίδιο βιολί που έπαιζαν οι γονείς μας, στην ορχήστρα του κοσμικού κέντρου «Μπελ Επόκ».

ΠΗΓΗ ttp://mhmadas.blogspot.com/

Η “ιδέα” της ΠΑΣΠ και του γιαουρτιού

 

Posted on Σεπτεμβρίου 4, 2011 by το φελέκι

Γύρισε λοιπόν ο κόσμος από τις καλοκαιρινές διακοπές και μαζί του οι πορείες, οι απεργίες, τα φλογερά κηρύγματα, το άγχος για την επόμενη δόση, οι σκέψεις για την επισφάλεια της εργασίας, εν ολίγοις όλα αυτά τα κομμάτια που συνθέτουν το παζλ μιας χώρας που βρίσκεται σε ανασφάλεια και στα όρια της μαζικής κατάθλιψης.

Αφορμή για το σημερινό κείμενο υπήρξαν δύο βιντεάκια που έχουν να κάνουν: το πρώτο με την “ευφάνταστη” συνθηματολογία της ΠΑΣΠ, “ΠΑΣΠ ιδέα, πεθαίνει τελευταία!” στην ομιλία του πρωθυπουργού, το δεύτερο με τον πύρινο αντικομμουνιστικό λόγο (καλά αυτό το ξέραμε) του μητροπολίτη Κονίτσης Ανδρέα με στην ομιλία του για τη νίκη του κυβερνητικού στρατού στο Γράμμο. Εκτός των άλλων ο γενειοφόρος Ανδρέας ζητωκραυγάζει, μαζί και οι πιστοί, για τα γιαούρτια που ρίχνουν οι αγανακτισμένοι στους πολιτικούς. Μάλιστα δεν τα ευλογεί ως εκπρόσωπος του θεού αλλά ως υμνητής των ηρώων που έχυσαν το αίμα τους για σώσουν τη χώρα από τον κομμουνιστοσυμμοριτισμό.

Και τα δύο βιντεάκια φανερώνουν με τρόπο τραγικό την ανυπαρξία μια νέας πολιτικής σκέψης, την απουσία νέων ιδεών. Καταδεικνύουν την αδυναμία απαγκίστρωσης από νοοτροπίες και ιδεολογίες που μας οδήγησαν στην σημερινή κατάντια και συνεχίζουν να προσελκύουν ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού εν απουσία ενός διαφορετικού τρόπου σκέψης.

Βλέπουμε λοιπόν, φαινόμενα νεολαίων να ανάγουν μια κομματική πανεπιστημιακή παράταξη σε “ιδέα” νομιμοποιώντας συλλογικά τη διαπλοκή, τους φοιτητοπάτερες, τους επαγγελματίες φοιτητές κλπ. Τα ίδια άλλωστε δεν είδαμε και στις κινητοποιήσεις για παράδειγμα των ταξιτζήδων; Ο κίτρινος ταλιμπανισμός, ο σταυροφορικός φανατισμός που έθετε τον ίδιο τον κλάδο σε “ιδέα” επέτρεψε την εκδήλωση βίαιων συμπεριφορών καθώς έδωσε τη νομιμοποιητική βάση να χύσει κάποιος το αίμα του για να παλέψει για τις ιδέες του.

Όσο λοιπόν, συντηρείται η ιδεολογική σύγχυση θα συνεχίζουμε να βλέπουμε ανθρώπους καλή ώρα σαν τον ρασοφόρο Ανδρέα, να φοράει το ένδυμα του “πατριωτισμού” σε ενέργειες που στερούνται στοιχειώδους πολιτικής σκέψης, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν τα συντεχνιακά ή όποια άλλα συμφέροντα. Θα ακούμε νέους να θεωρούν “ιδέα” μια φοιτητική παράταξη προκειμένουν να αισθανθούν έτοιμοι να πολεμήσουν για τα συμφέροντά τους.

Η ελληνική κοινωνία “σπάει” σε πολλά κομμάτια και παράλληλα χάνονται οι δίοδοι επικοινωνίας. Δυστυχώς κυριαρχεί το συντεχνιακό πρόταγμα με ολέθριες συνέπειες στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και της συνεργασίας. Τα σημάδια δεν είναι ευοίωνα.

Κλείνοντας μπορείτε να απολαύσετε, νεολαίους και μητροπολίτη να κραυγάζουν με αξιοζήλευτο δυναμισμό.

http://feleki.wordpress.com/2011/09/04/%CE%B7-%CE%B9%CE%B4%CE%AD%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%80-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BF%CF%85%CF%81%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%8D/

Τα ζώα δεν συγχωράνε ποτέ στον άνθρωπο την βελτίωση της συμπεριφοράς τους, γιατί νιώθουνε ότι αυτή η βελτίωση τ’απομακρύνει από τη φύση τους…

 

Γιατί δεν θέλουν τους Έλληνες;

Σ’ ένα βιβλίο με τίτλο «Σκυλάνθρωποι» (Κυριάκου Διακογιάννη) είναι καταγεγραμμένη η ενδιαφέρουσα αφήγηση μίας Ελβετίδας, η οποία επεξηγεί γιατί οι Ευρωπαίοι και γενικότερα οι ξένοι,συμπεριφέρονται με ελεεινό τρόπο κατά των Ελλήνων. Η κοπέλα αναφέρεται σε κάποιον πλούσιο θείο της ονόματι Αλμπέρ που ζούσε κοντά στη Λοζάννη υπεραγαπώντας τα ζώα καί προστατεύοντας στη βίλα του πολλά από αυτά. Ένας φίλος του γιατρός απ’ τη Γενεύη του δώρισε ένα κουτάβι ράτσας «μποξέρ», που άκουγε στο όνομα «Τέλος», ενημερώνοντάς τον ότι άμα μεγαλώσει το καθαρόαιμο σκυλί χρειάζεται προσοχή διότι είναι επικίνδυνο!…

Πράγματι, σ’ ένα χρόνο είχε δυναμώσει τόσο πολύ που ήταν απλησίαστο. Ο πρώτος που την πλήρωσε ήταν ο κηπουρός που δέχτηκε επίθεση από το σκυλί με αποτέλεσμα να μείνει ένα μήνα ακίνητος στην κλινική έχοντας χάσει την γάμπα που την είχε φάει ο σκύλος και θα έμενε κουτσός σε όλη του τη ζωή με καρφιά στο πόδι του! Ο Αλμπέρ απεφάνθη ότι ο σκύλος έπρεπε να εκπαιδευθεί για να αποκτήσει σωστή συμπεριφορά.

Έφερε Γερμανό σκυλοδαμαστή και πράγματι σε 6 μήνες ο «Τέλος» ήταν «αρνάκι». Περιέργως όμως σε μία δεξίωση ο σκύλος ξαναεπιτέθηκε αιμοβόρικα σ’ έναν υπηρέτη και ευτυχώς γι’ αυτόν ο οδηγός της βίλας πυροβόλησε τον «Τέλος» και έβαλε τέλος στην άτακτη ζωή του!

Η στεναχώρια του Αλμπέρ ήταν απερίγραπτη ώσπου τον επισκέφτηκε ο δωρητής του σκύλου, ο γιατρός, ο οποίος εξήγησε στον περίλυπο φίλο του ότι ο σκύλος όσο καλά και να δαμαστεί κρατάει μέσα του κακία, ζήλια, μίσος, καί εκδικείται: «Τα ζώα δεν συγχωράνε ποτέ στον άνθρωπο την βελτίωση της συμπεριφοράς τους, γιατί νιώθουνε ότι αυτή η βελτίωση τ’απομακρύνει από τη φύση τους… και όποτε δίνετε η ευκαιρία το μίσος εκρήγνυται». 

Για να κατανοήσει ο Αλμπέρ καλύτερα την συμπεριφορά του σκύλου, ο γιατρός κάνει τον εξής εκπληκτικό παραλληλισμό:«Είναι ακριβώς
αυτό που συμβαίνει μ’ εμάς τους Ευρωπαίους καί τους Έλληνες! Αν υπάρχει μια φυλή στον κόσμο που κυριολεκτικά τη μισώ αφόρητα, αυτή η φυλή είναι οι Έλληνες»!

Και τεκμηριώνει την άποψή του λέγοντας ότι στα γυμνασιακά του χρόνια ένιωθε «ψυχικά καταπιεσμένος. Διότι δεν μας διδάξανε τίποτα οι σοφοί μας διδάσκαλοι που να μην το ’χανε εξηγήσει, να μην το ’χανε ανακαλύψει, να μην το ’χανε πετύχει, να μην το ’χανε τελειοποιήσει οι Έλληνες! 

Κι αν κάποτε αναφέρανε κανένα άλλονε φτωχό συγγενή της γνώσεως και της σοφίας, όχι Έλληνα, στο τέλος προσθέτανε ότι αυτός ο κάποιος, ο φουκαράς βασίστηκε για την ανακάλυψή του πάνω σ’ ένα θεώρημα προγενέστερο κάποιου Έλληνα, πάνω σε μια παλιά σκέψη κάποιου άλλου Έλληνα, πάνω σ’ ένα έργο αιώνες πριν δοσμένο από κάποιον άλλο Έλληνα!…

Σιγά σιγά ένιωθα πως οι γνώσεις μου, οι σκέψεις μου, τα αισθήματά μου, η προσωπικότητά μου, ο κόσμος μου, η ύπαρξή μου ως το έσχατο μόριο διαβρώνονταν και χρωματίζονταν απ’ αυτό που χαρακτηρίζουμε με την κλασική πια έκφραση ̈ελληνικό παρελθόν ̈». Αυτά όλα καταστάλαζαν στα βάθη της ψυχής του γιατρού «ένα φλογερό μίσος για καθετί το ελληνικό»! Και η συνέχεια: «Αργότερα στο πανεπιστήμιο, η κατάσταση έγινε δραματική.

Ο Ασκληπιός από τη μια, ο Ιπποκράτης απ’ την άλλη! Ο Γαληνός τη μια μέρα, ο Ορειβάσιος την επομένη! Αέτιος το πρωί, Αλέξανδρος Τραλλιανός τ’ απόγευμα! Παύλος ο Αιγινίτης από ’δω, Στέφανος ο Αθηναίος από ’κει… Δεν μπορούσα ν’ ανοίξω βιβλίο χωρίς να βρω μπροστά μου την ελληνική παρουσία. Δεν τολμούσα να πιάσω στα χέρια μου λεξικό για να βρώ μια δύσκολη, σπάνια, μια χρήσιμη, μια έξυπνη, μια όμορφη, μια μεστωμένη λέξη.

Όλες ελληνικές! Και άλλες αμέτρητες σαν την άμμο των θαλασσών και των ποταμών, ελληνικής κι αυτές προέλευσης! Άρχισα κι εγώ με την πάροδο του χρόνου να νιώθω απέναντι στους Έλληνες όπως ο ̈Τέλος ̈… Πρόκειται για φαινόμενο ομαδικό! ́Έτσι αισθανόμαστε λίγο πολύ όλοι μας απέναντι στους Έλληνες. Τους μισούμε όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές. Και μόλις μας δίνεται η ευκαιρία χιμάμε τους δαγκώνουμε και τους κατασπαράζουμε. 

Γιατί στο βάθος ξέρουμε ότι κάποτε ήμαστε ζώα μ’ όλη τη σημασία της λέξης κι είναι αυτοί, οι Έλληνες, πάλι οι Έλληνες, πάντα οι Έλληνες, που μας εξώσανε από τη ζωώδικη υπόσταση και μας ανεβάσανε στην ίδια με τους εαυτούς τους ανθρώπινη βαθμίδα!… Δεν αγαπάμε κάτι που θαυμάζουμε… Ρίξε μια ματιά στην ιστορία και θα διαπιστώσεις ότι όλοι οι Ευρωπαίοι, με αρχηγούς τους Λατίνους και το Βατικανό, λυσσάξαμε να τους εξαφανίσουμε τους Έλληνες από το πρόσωπο της γης! Δεν θα βρεις και δε θα φανταστείς συνδυασμό και συγκέρασμα εγκλήματος, πλεκτάνης και παγίδας που δεν το σκαρφιστήκαμε και δεν το πραγματώσαμε για να τους εξολοθρεύσουμε!… η ιστορία με το μίσος κατά των Ελλήνων δεν ξέφτισε.

Ο σύγχρονος ̈πολιτισμένος ̈ άνθρωπος είναι ο ίδιος και χειρότερος… Δεν θα επιτρέψει ποτέ το Βατικανό, Αλμπέρ μου, να επιβιώσει στην αυλόπορτα της Ευρώπης, στα πλευρά της Ασίας και στο κατώφλι της Αφρικής ο ελληνισμός κι η ορθοδοξία του, η μόνη πραγματικότητα, η μόνη γνήσια χριστιανική πίστη…

Είναι ο μόνος λαός που κατόρθωσε να συνταιριάξει αρμονικά τον αρχαίο του πολιτισμό, την υπεράνθρωπη πνευματικότητά του με όλα τα θετικά στοιχεία του χριστιανισμού και να γεννήσει αυτός ο θεϊκός συνουσιασμός μια βαθιά πίστη, μια θεμελιωμένη θρησκεία, μια τρομερή ενωτική ισχύ. Η δική μας ηγεσία, οι δικοί μας ταγοί, η δική μας εκκλησία δεν θα επιτρέψουν ποτέ την προκοπή τους, γιατί αν μονοιάσουνε και στο κοινωνικό πεδίο, χαθήκαμε! Ποιος τους πιάνει, αν βλαστήσει στη γη τους μια στάλα κοινωνική δικαιοσύνη κι ο λαός τους που στενάζει κι αναστενάζει φτάσει να κουμαντάρει τον τόπο του! Θα ξαναπιάσουνε το πολιτιστικό μαστίγιο στα χέρια τους και θα τους θωρούμε πάλι από το ύψος των αστραγάλων τους εμείς τα σκαθάρια αυτούς τους γίγαντες»!

Ο φιλέλληνας Αλμπέρ σ’ όλα αυτά αρκέστηκε να απαντήσει με νόημα: «Γι’ αυτό θα τους αγαπάω πάντα, θα τους θαυμάζω και θα τους σέβομαι…». 

Στρατής Ανδριώτης

olympia.gr/2011/08/15/γιατί-δεν-θέλουν-τους-έλληνες/

«ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ !…»

                  

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Τ.Ι.Τ.Α. (΄Ενωση Τεχνικών Ιδιωτικής Τηλεόρασης Αττικής), κηρύσσει 8ωρη στάση εργασίας για την Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011 από ώρα 16.00 – 00.00 στον τηλεοπτικό σταθμό 902, αντιδρώντας στις απολύσεις.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από την Διοίκηση του 902 την ανάκληση των απολύσεων και την δέσμευση ότι δεν θα χαθεί ούτε μία θέση εργασίας.
ΚΑΛΟΥΜΕ όλους τους τεχνικούς στον τηλεοπτικό σταθμό 902, μέλη μας και μη, να μετάσχουν μαζικά και δυναμικά στη στάση εργασίας.

Συνάδελφοι, η άμεση ανταπόκριση, η μαζική και η δυναμική παρουσία σας στα αγωνιστικά καλέσματα της Ένωσης είναι το μόνο που μπορεί να περιφρουρήσει τις εργασιακές μας σχέσεις και να επιφέρει και νέες κατακτήσεις.
Tο ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Πως το είπε η σ.Παπαρήγα στον κ. Κουρκουτμάνη?…κόψτε το λαιμό σας να μην γίνουν απολύσεις…Σιγά μην τον κόψει η ίδια!

ΠΗΓΗ http://logoplokies.blogspot.com/

Ο..λουφές και τα «πρόβατα»!

Δεν θέλουν να χάσουν «το…λουφέ» οι καθηγητάδες και συνεδριάζουν για να ξαναβάλουν μπροστά «τα πρόβατα» (όσα ακόμη αρνούνται) να καταλάβουν τις σχολές! Ετσι συνεδριάζουν εκτάκτως στο Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου, «για να καθορίσουν την περαιτέρω στάση τους έναντι του νέου νόμου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, την ώρα που αυξάνεται ο αριθμός των σχολών που τελούν υπό κατάληψη.

Αργά χθες το βράδυ, η γενική συνέλευση καθηγητών του Μετσοβείου Πολυτεχνείου αποφάσισε να καλέσει τους καθηγητές του Ιδρύματος σε 48ωρη απεργία, στις 5 και 6 Σεπτεμβρίου, και νέα γενική συνέλευση στις 7 Σεπτεμβρίου. Παράλληλα κατήγγειλε την ηγεσία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Καθηγητών ΑΕΙ ΠΟΣΔΕΠ για τη στάση της, καλώντας την να παραιτηθεί, επειδή, όπως αναφέρθηκε, στήριξε την κυβέρνηση.

Νέες κινητοποιήσεις προγραμματίζουν από την πλευρά τους οι φοιτητές με συγκέντρωση αύριο στην πλατεία Συντάγματος, πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την επόμενη Πέμπτη και συμμετοχή στις διαδηλώσεις που θα γίνουν στη Θεσσαλονίκη, στη Διεθνή Εκθεση».

Διαβάστε περισσότερα: http://www.i-reportergr.com

ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΧΤΕΝΙΖΟΝΤΑΙ !…

 

Έχει την πολυτέλεια μια κυβέρνηση που δεν ξέρει κυριολεκτικά τι της ξημερώνει αύριο, να ασχολείται με τις προσωπικές σκιαμαχίες κάποιων υπουργών της; Φαίνεται πώς στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας,κάποιοι θεωρούν ότι μεγαλύτερη σημασία γι αυτούς έχει η προσωπική πολιτική τους επιβίωση, από την επιβίωση της χώρας.Διαφορετικά δεν εξηγείται αυτό το γαϊτανάκι διαρροών και αντιπαραθέσεων, χωρίς ουσία και χωρίς αποτέλεσμα. Το ποιος είναι περισσότερο μεταρρυθμιστής και ποιος λιγότερο, δεν κρίνεται στα λόγια ή ανάλογα με τι σχόλια θα γράψουν τα κάθε λογής ΜΜΕ ,αλλά από το πόσο προωθεί στην πράξη τις αλλαγές που επιβάλλουν οι έκτακτες συνθήκες που βρισκόμαστε …

Την ώρα που τα ελλείμματα εξακολουθούν να τρέχουν , την ώρα που η τρόικα διαπιστώνει ότι παρά τα επαναλαμβανόμενα μέτρα δεν καταφέρνουμε να εκπληρώσουμε τους στόχους για να πάρουμε την επόμενη δόση ,αντί οι υπουργοί να τρέχουν και να μη φτάνουν, μήπως και μπορέσουν να βουλώσουν κάποιες τρύπες ,ορισμένοι αλληθωρίζουν μονίμως προς την… επόμενη μέρα Προφανώς γιατί δεν συνειδητοποιούν ούτε τα αυτονόητα Γιατί αυτονόητο είναι ότι αν το καράβι βουλιάξει δεν θα υπάρξει κανείς για να …δρέψει τις δάφνες Και βέβαια κανένα δεν απασχολεί ποιο θα είναι το πολιτικό μέλλον του Ρέππα, του Ραγκούση, του Λοβέρδου, της Ξενογιαννακοπούλου ή του Χρυσοχοίδη και δεν ξέρω ποιού άλλου φερέλπιδος δελφίνου ,αλλά πώς θα καταφέρουμε να βγούμε από τη μαύρη τρύπα που βρισκόμαστε.

Αυτή η τακτική της μικροπολιτικής μιζέριας είναι κυριολεκτικά αυτοκτονική Αν η κυβέρνηση ,αλλά και το πολιτικό σύστημα συνολικά γιατί και η αντιπολίτευση με την ίδια καιροσκοπική μιζέρια κατατρύχεται, δεν καταφέρει να βγάλει τη χώρα από την κρίση θα καταρρεύσουν όλοι μαζί Η πρωταρχική ευθύνη βέβαια ανήκει στην κυβέρνηση και προσωπικά στον πρωθυπουργό που δεν βάζει τέλος με το μαχαίρι σ αυτήν την κατάσταση Αρκετός χρόνος έχει χαθεί ήδη με παλινωδίες και μικροκομματικές ανασφάλειες Η κοινωνία, που για αρκετό καρό έδειχνε τάσεις ανοχής και αντοχής φαίνεται να βρίσκεται κι αυτή στα όρια της παράκρουσης καθώς δεν βλέπει φως από πουθενά. Μαγικές λύσεις προφανώς δεν υπάρχουν καθώς πέρα από τις δικές παλινωδίες ,υπάρχει και το ευρωπαϊκό κομφούζιο που δυσχεραίνει την κατάσταση. Αλλά δεν μπορούμε να αφεθούμε, μοιραίοι και άβουλοι στον κατήφορο. Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι τα ημίμετρα, οι καθυστερήσεις και τα προσωπικά πολιτικά παιγνίδια είναι ο… ασφαλέστερος δρόμος για να αυτοκτονήσουμε .

 

ΤΟΥ ΣΗΦΗ ΠΟΛΥΜΙΛΗ 

ΠΗΓΗ   http://logoplokies.blogspot.com/2011/09/blog-post_6545.html

ΚΡΑΞΙΜΟ ΤΗΣ ΜΑΪΜΟΥΔΕΞΙΑΣ !…

ΠΗΓΗ  http://logoplokies.blogspot.com/2011/09/blog-post_01.html

Ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Πρασίνων στην Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας και πρώην υπουργός Περιβάλλοντος Γιούργκεν Τριτίν, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Deutschland Radio, χρησιμοποίησε βαρύτατους χαρακτηρισμούς για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για την παροχή ψευδών, όπως είπε, στοιχείων στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο κ. Τριτίν απάντησε σε ερώτηση σχετικά με την κυβέρνηση Σοσιαλιστών και Πρασίνων υπό τον Καγκελάριο Σρέντερ και την από μέρους της αποδοχή, της χαλάρωσης των κριτηρίων δημοσιονομικής σταθερότητας, καθώς και τις επικρίσεις που εξακολουθεί να δέχεται επί της απόφασης αυτής. ΄Όπως τόνισε, δεν ήταν η κυβέρνηση Σοσιαλιστών και Πρασίνων, που έλαβε τότε τη σχετική απόφαση για τα 15 κράτη μέλη της ευρωζώνης. Αυτό ήταν ομόφωνη απόφαση όλων των χωρών που συμμετείχαν στη νομισματική ένωση…

«Αυτό ήταν ένα πρόβλημα (η χαλάρωση των κριτηρίων σταθερότητας), που θα μπορούσε να παρακαμφθεί, όπως έχει αναφέρει και σε δηλώσεις του ο πρώην Καγκελάριος Κολ. Αυτό που κανείς δεν μπορούσε να υποθέσει τότε ήταν ότι μια κυβέρνηση και μάλιστα, μια συντηρητική κυβέρνηση που σχημάτισε ένα κόμμα αδελφό των Χριστιανοδημοκρατών και των Χριστιανοκοινωνιστών, όπως είναι η Νέα Δημοκρατία στην Ελλάδα, θα έκρυβε σκόπιμα και συστηματικά τα στοιχεία για την εκπλήρωση των κριτηρίων αυτών και θα εξαπατούσε τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Το να χρεώνουν οι συντηρητικοί στη Γερμανία, μετά από αυτά, μια πρώην ομοσπονδιακή κυβέρνηση, προκαλεί έκπληξη» είπε.

Ο κ. Τριτίν πρόσθεσε ότι «…οι εγκληματικές ενέργειες (της Νέας Δημοκρατίας) δεν μπορούσαν να προβλεφθούν από κανέναν . Αυτό ισχύει για όλους και πιστεύω ότι πρέπει (να θεωρούνται) υπεύθυνοι για την κατάσταση, όσοι έχουν εξαπατήσει τους ευρωπαϊκούς θεσμούς σε τέτοιο βαθμό και όχι αυτοί που εξαπατήθηκαν».

Υ.Γ. Λογοπλόκου : Κι ύστερα οι κωλοδεξιοί μιλάνε για ευθύνες και κατηγορούν το ΠΑΣΟΚ και το Γ. Παπανδρέου, την ίδια ώρα πούναι ρεζίλια των σκυλιών σ΄ όλη την Ευρώπη !

ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ : ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΡΙΑ !…

                

Αυτή η επιμονή κυβερνητικών παραγόντων στην επιζήτηση συναίνεσης από τον Νο 1 λαϊκιστή της πολιτικής σκηνής, από ένα σημείο και μετά καταντάει βαρετή, έως εξοργιστική ! Μα καλά, ποιον κάθονται και καλούν σε συνεννόηση ; Τον Αντωνάκη πούχει φορέσει τις παρωπίδες και δεν βλέπει τίποτε άλλο, πέρα από την πρωθυπουργική καρέκλα ; Τον παρλαπίπα, που δεν τόχει για τίποτα να ομολογεί, πως ό,τι κάνει κι ό,τι λέει γίνεται με αποκλειστικό σκοπό και στόχο την αύξηση των κομματικών ποσοστών ;

Αρκετά, κύριε υπουργέ των οικονομικών, το πρεσάρισμά σου, στον καλαμοβάμονα της Συγγρού, ο τύπος δεν καταλαβαίνει απ΄ αυτά που του λες, οι έννοιες κρίσιμη συγκυρία, εθνικό συμφέρον και εθνική συνεννόηση, δεν τον συγκινούν. Μόνο αν…

Επαναστατική πράξη σήμερα είναι να γίνεται μάθημα στα πανεπιστήμια

Εαν δεν είχαμε «χάσει τη μπάλλα και τα…μυαλά μας» δεν θα χρεωκοπούσαμε και δεν θα γινόμασταν ο περίγελως του κόσμου. Με «φοιτητικές νοοτροπίες» του 1974-78 δεν πάμε πουθενά. Δουλειά των φοιτητών που ζούνε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ απο το υστέρημα «του μπαμπά και της μαμάς» είναι «να μάθουν γραμματα», να…ξεστραβωθούν για να μπορούν σε 3-4 χρόνια να γίνουν άξιοι της μοίρας τους και σωστοί επαγγελματίες και άνθρωποι. Κλείνοντας και διαλύοντας τις σχολές, στο όνομα ενος ΔΗΘΕΝ ψευτο-αριστεροδεξισμού της πλάκας, τι καταφέρνουν; Πυροβολούν τα…πόδια τους και αυτοκτονούν! Μεγάλη δουλειά. Ευγε. Και τα μεν αρχιλαμόγια οι καθηγητάδες που μασουλάνε απο χιλια προγράμματα και Δ.Σ. και ΔΕΝ θέλουν επουδενι να διδάξουν(αφού ξέχασαν κι αυτα που ξέρουν τόσα χρόνια στην κονόμα ΕΚΤΟΣ αιθουσών δδασκαλίας)κάνουν τη «δουλίτσα τους»(χαιρέκακα).Επαναστατική πράξη ΣΗΜΕΡΑ θα ήταν να πλακώσουν στο ξύλο τους καθηγητές να μάθουν να διδάσκουν και να τους βάλουν ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να διδάσκουν συνέχεια, αλλιώς να τους καταγγελουν ως άχρηστους και να ζητάνε την άμεση αντικατάσταση τους απο άλλους, που θα έχουν τις γνώσεις και την όρεξη να διδάξουν. Σήμερα ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ πράξη των φοιτητών θα ήταν να μπορούν να σταθούν «ΑΠΕΝΑΝΤΙ» στη διεθνή φοιτητική και πανεπιστημιακή κοινότητα.Εαν κλείσουν τις σχολές…απο συνήθεια του 1974(!)απλά θα αυτοκτονήσουν. Και η αυτοκτονία βέβαια είναι «αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός στη ζωή του»(αλλά δεν μπορεί να σκοτώνουν παράλληλα και όσους θέλουν να μάθουν πέντε…κολυβογράμματα για να επιβιώσουν αύριο στην αγορά – ΑΥΤΟ το …δικαίωμα δεν το έχουν!).

Διαβάστε περισσότερα: http://www.i-reportergr.com/2011/08/blog-post_4853.html#ixzz1WbsBpxvp

ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΤΕ ΚΑΙ ΔΡΟΜΟ !…

Τα μόμολα της νταβατζήδικης ψευτοεπαναστατικότητας, βρήκαν λόγο κι αφορμή για να προβούν σε μια, ακόμα, δημόσια πράξη πολιτικού (κι όχι μόνο) αυνανισμού. Το νέο Νόμο για τη λειτουργία των ΑΕΙ, που ψηφίστηκε από το 90 % της Βουλής ! Συντήρες του κερατά και της χείριστης έκδοσης, προσπαθούν να υπερασπιστούν καταστάσεις και διαδικασίες, που οδήγησαν, όχι, μόνο, στην απαξίωση και την καταβαράθρωση των ΑΕΙ, αλλά και στην ουσιαστική διάλυση του φοιτητικού κινήματος.

Αγκαλιά και χέρι – χέρι με τα γελοία ανδρείκελα, που συναλλασσόμενα μαζί τους, πήραν την καρέκλα του πρύτανη, νομίζουν πως θα εμποδίσουν την εφαρμογή της νομιμότητας.

Ευτυχώς για την κοινωνία, τις υγιείς δυνάμεις της ανώτατης εκπαίδευσης και την συντριπτικότατη πλειοψηφία των φοιτητών, η μπογιά τους, πλέον, ξεθώριασε και η παρασιτική και υπονομευτική δράση τους δεν φτουράει.

Ολοκληρώστε τη μαλακία σας και δρόμο !…

ΠΗΓΗ  http://logoplokies.blogspot.com/

ΛΑΤΕΡΝΑ, ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ !…

 

                

Τα δείγματα τις τελευταίες μέρες είναι κατά διαβολική σύμπτωση πολλά, αν και δεν είναι απαραίτητα για να καταλάβουμε πώς δεν βρέχει. Μας φτύνουν.

Η πρώτη μπόρα ξεκίνησε όταν ο υπουργός κύριος Μόσιαλος ανακοίνωσε πώς καταργούνται επιτέλους τα μυστικά κονδύλια στη Γενική Γραμματεία Τύπου. Τα κονδύλια δηλαδή που χρηματοδοτούσαν Μέσα Ενημέρωσης και δημοσιογράφους για «εθνικούς» λόγους. Ποιοί ήταν αυτοί οι «εθνικοί» λόγοι, και βέβαια ποιοί ήταν οι σύγχρονοι εθνοσωτήρες με την εγγύηση του Δημοσίου; Ουδείς απάντησε και τα συλλογικά όργανα των δημοσιογράφων δεν ρώτησαν.

Βεβαίως οι μυστικές επιδοτήσεις Εθνικής σωτηρίας (όλα τα λεφτά για όλα τα κιλά «πατριωτισμού» που θα λέγανε και οι επιδοτούμενοι αγρότες), δεν είναι ούτε το μόνο ούτε το πιο σοβαρό πρόβλημα. Τα φανερά κονδύλια που επιδοτούν τους δημοσιογράφους σε γραφεία Τύπου, Γραμματείες, και ευαγή ιδρύματα, είναι ακόμα σοβαρότερο πρόβλημα. Όπως σωστά λέει η αμερικανική Πρεσβεία σε μία έκθεση της για τα ελληνικά ΜΜΕ, κακοπληρωμένοι δημοσιογράφοι εξασφαλίζουν δεύτερο μισθό δουλεύοντας σε γραφεία Τύπου υπουργείων τα οποία ταυτόχρονα μπορεί να καλύπτουν δημοσιογραφικά. Τα βλέπουν μέχρι και οι Αμερικανοί αλλά όχι η ΕΣΗΕΑ. Με το πρόσχημα της εξασφάλισης ενός επιπλέον μεροκάματου, οι δημοσιογράφοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους (δημοσιογραφικές;) σε γραφεία Τύπου, την ίδια την Γενική Γραμματεία Τύπου ακόμη και εταιρείες, προσφέροντας ουσιαστικά τον εαυτό τους και το λειτούργημα όμηρο σε ένα διαβρωμένο πολιτικό σύστημα. Και το υπηρετούν διακομματικά και συνήθως σιωπηλά. Το έχω ξαναγράψει.Το πρόβλημα στην δημοσιογραφία δεν είναι ο άμεσος χρηματισμός, αλλά ο εκμαυλισμός και η διολίσθηση στη λογική πώς δεν έγινε και τίποτα τραγικό. Δυστυχώς το τραγικό το ζούμε ήδη.

Το δεύτερο περιστατικό είχε να κάνει με τις αποκαλύψεις του wikileaks από τα τηλεγραφήματα της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, όπου γίνεται μία ανάλυση για τον τρόπο λειτουργίας των ΜΜΕ στην Ελλάδα. Ανάμεσα στα άλλα (σωστά πρέπει να ομολογήσω) που γράφονται από τους αναλυτές της Πρεσβείας για τα ΜΜΕ της χώρας, υπάρχει και η αποκάλυψη πώς η αμερικανική πρεσβεία χορηγεί ποσά σε σχολές δημοσιογραφίας για να δημιουργηθεί μία γενιά δημοσιογράφων με άλλη αντίληψη για την πολιτική των ΗΠΑ. Σε άλλο τηλεγράφημα, ένας από τους γνωστούς έλληνες δημοσιογράφους εμφανίζεται ως επιτυχής διαμορφωτής της κοινής γνώμης υπέρ των αμερικανικών θέσεων. Δικαίωμα του θα πει κάποιος να έχει ο,τι θέσεις θέλει.Συμφωνώ, αλλά εμφανίζεται η εκπομπή του να παίρνει έγκριση και να μοντάρεται με την σύμφωνη γνώμη των αμερικανών στην…..

Μήπως πρέπει να πάψουμε να πληρώνουμε τους φόρους αναρωτιέται ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ

Απόσπασμα από την ομιλία του Γραμματέα της Κ.Π.Ε. ΣΥΝ Δ. Βίτσα στην προφεστιβαλική εκδήλωση της Νεολαίας ΣΥΝ στην Ελευσίνα (27/8/2011)

Αντί ν’ αναρωτιόμαστε που θα βρούμε τα λεφτά να πληρώσουμε τα έκτακτα εκκαθαριστικά μήπως πρέπει ν΄ αρχίσουμε ν’ αναρωτιόμαστε αν θα πρέπει να πληρώσουμε; Η Νεολαία Συνασπισμού έχει ένα πολύ όμορφο σύνθημα που λέει πως η Ιστορία γράφεται με ανυπακοή, με αγώνα, με ρήξεις, με ανατροπή.

Σχόλιο Παραπολιτικής: Κλείνει ή όχι το μάτι στη φοροδιαφυγή; Η ρητορική αυτή είναι καταστροφική για τον τόπο ή όχι;

ΠΗΓΗ  http://www.parapolitiki.com/

Ο ΑΡΓΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΕΣΑΙΑΣ ΤΑΞΗΣ !…

 

                 

Τρία και πλέον χρόνια μετά το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης, ένα νέο φάντασμα στοιχειώνει τις περισσότερες προηγμένες οικονομίες: η προοπτική πολλών ετών μισθολογικής στασιμότητας για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών.

Στα μεταπολεμικά χρόνια, επικρατούσε η άποψη στις ανεπτυγμένες οικονομίες ότι κάθε γενιά θα πρέπει να περιμένει να έχει αισθητά καλύτερο βιοτικό επίπεδο σε σχέση με την προηγούμενη. Όμως, οι προοπτικές για τη μισθολογική ανάπτυξη σπάνια ήταν τόσο χάλια όσο είναι σήμερα.

Για ορισμένες ομάδες μεσαίου εισοδήματος, η ιδέα της στασιμότητας ή της μείωσης του εισοδήματος δεν είναι νέα. Οι χειριστές μηχανημάτων στη Βρετανία υπολόγιζαν να πληρώνονται με 19.068 στερλίνες το 2010, περίπου 5% λιγότερα από το 1978, εναρμονισμένα με τον πληθωρισμό.

Το μέσο πραγματικό εισόδημα των ανδρών στις ΗΠΑ δεν έχει αυξηθεί καθόλου από το 1975. Παράλληλα, το μέσο πραγματικό εισόδημα του ιαπωνικού νοικοκυριού μειώθηκε στη δεκαετία έως το 2005 και το γερμανικό εισόδημα μειώνεται τα τελευταία 10 χρόνια.

Κάποιες από αυτές τις πιέσεις στο μεσαίο εισόδημα καλύφθηκαν, τουλάχιστον προσωρινά, από την πιστωτική άνθηση, η οποία έδωσε στις οικογένειες τη δυνατότητα να ξοδεύουν περισσότερα απ’ όσα κέρδιζαν. Σήμερα, όμως, η μεσαία τάξη σε όλο τον πλανήτη νιώθει και πάλι το σφίξιμο, γιατί ταυτόχρονα είναι και υπερχρεωμένη.

Είναι μια κατάσταση που καθόλου δεν αντεπεξέρχεται σε όσα θα επιθυμούσαν οι πολιτικοί, ώστε να μπορέσουν να επιβάλουν αυξήσεις φόρων και περικοπές των δαπανών, για να εξασφαλίσουν δημοσιονομική εξυγίανση. Και αυτή η…..

DHMAR, DEMARCHE, DHMARAS, DEMODE

             

Κοινά ψηφοδέλτια συζητούν, πλέον, Κουβέλης – Δημαράς

Του Παναγή Γαλιατσάτου από την Καθημερινή
Την κάθοδο σε κοινά ψηφοδέλτια εξετάζουν σε περίπτωση εκλογικού αιφνιδιασμού η Δημοκρατική Αριστερά του κ. Φ. Κουβέλη και το Αρμα Πολιτών του κ. Γ. Δημαρά. Σύμφωνα με στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ., συνομιλίες ανάμεσα στους δύο σχηματισμούς διεξάγονται σε τακτική βάση, και το ενδεχόμενο αυτό υπάρχει ως σενάριο εκλογικής επιβίωσης στους σχεδιασμούς τους, σε περίπτωση που οι εκλογές γίνουν στους επόμενους μήνες, καθώς τα δύο κόμματα είναι ακόμα σχετικά άγνωστα στο ευρύ κοινό και οι δημοσκοπήσεις δεν τα ευνοούν. Οπως επισημαίνουν στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ. ….. 

H ΔΗΜ.ΑΡ λοιπόν συζητά με το Δημαρά αλλά και με άλλους, όπως τον Κοτσακά ( υπάρχει;) αλλά και ακόμα περισσότερους που δεν κατονομάζονται. Και πολύ καλά κάνει. Οι δημοσκοπήσεις δεν την ευνοούν και σκέφτεται να συμμαχήσει με άλλες δυνάμεις του αντιμνημονιακού μετώπου στο οποίο ως γνωστόν ανήκει. Και με το ΣΥΝ συζητά, έστω και αν εκεί οι συζητήσεις δεν κυλάνε  τόσο άνετα και οι εσωτερικές αντιδράσεις ένθεν και ένθεν είναι περισσότερες. Η είσοδος στη Βουλή είναι, με τη κοινή πολιτική λογική, το στοίχημα επιβίωσης του κόμματος. Θα το κερδίσει; Μακάρι, δίχως άλλο. Φτάνουν οι συμμαχίες αυτού του είδους για να επιβιώσει πολιτικά; Μάλλον όχι. Χρειάζεται και ένας διακριτός πολιτικός χαρακτήρας, μια αιχμή. Αυτή προς το παρόν αναζητείται.

Το ξεκίνημα της ΔΗΜ.ΑΡ, πριν ενάμιση χρόνο, ήταν ελπιδοφόρο γιατί ήταν….

Νόμος είναι το δίκιο το δικό μας;

Μία από τις πιο σημαντικές φοβίες του νεοέλληνα είναι η προσπάθεια (απ’ όπου κι αν προέρχεται) εφαρμογής των κανόνων. Η προσπάθεια δηλαδή να τηρηθούν οι κανόνες προκειμένου να προσδώσουν στην καθημερινή μας ζωή το απαραίτητο πλαίσιο της αρμονικής και εύρυθμης συμβίωσης. Μέχρι να εκδηλωθεί η κρίση συνυπήρχαμε γιατί η παραβίαση των κανόνων αποτελούσε αυτή καθ’ αυτή τον κανόνα και άρα ήταν κοινώς αποδεκτή ως εγγενές στοιχείο της ζωής μας. Βέβαια μας κόστισε κάτι παραπάνω και ιδού τ’ αποτελέσματα.

Βρισκόμαστε λοιπόν, σημέρα στην χειρότερη μεταπολιτευτική κρίση και καλούμαστε να διάγουμε το βίο μας μ’ ένα τρόπο που δε μας πολυαρέσει. Φυσικά για να την αντιμετωπίσουμε ακολουθούμε τη γνωστή συνταγή: παραβαίνουμε τους κανόνες χωρίς να υπολογίζουμε το κόστος για το διπλανό μας, μόνο που τώρα ο διπλανός μας δε ζει στις επίπλαστες “χρυσές” προηγούμενες δεκαετίες.

Κλείνουμε τα λιμάνια και εμποδίζουμε τους τουρίστες να κατεβαίνουν από τα πλοία. Κάνουμε πορείες μέρα παρά μέρα καταστρέφοντας οποιαδήτε (αν μπορεί να υπάρξει) εμπορική ανάπτυξη. Δεν πληρώνουμε εισιτήρια στο μετρό στερώντας σημαντικά έσοδα σε μια υπηρεσία που βοηθάει τα χαμηλόμισθα στρώματα. Τα παραδείγματα είναι ατελείωτα.

Ακόμα όμως και στην καθημερινή μας συμπεριφορά, σε δραστηριότητες που δεν έχουν άμεση συνάρτηση με θέματα οικονομίας, η τήρηση κανόνων είναι γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων μας. Καθόμαστε αριστερά στις κυλιόμενες, παρκάρουμε στις μπάρες για τα ΑΜΕΑ, προσπαθούμε να κλέψουμε τη σειρά του μπροστινού μας κ.ο.κ. αποδεικνύοντας ότι “νόμος είναι το δίκιο το δικό μου”.

Δυστυχώς ή μάλλον ευτυχώς η κρίση μάς αποκαλύπτει με τρόπο τραγικό ότι η προηγούμενη κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οι ανοχές έχουν εξαντληθεί. Η “ελπίδα” (που γινόταν πραγματικότητα) και η σιγουριά ότι η παραβίαση του κανόνα δεν έχει επιπτώσεις καθώς θα “διορθωθεί” με την καταπάτηση άλλου κανόνα και έτσι θα επέλθει η ισορροπία, έχουν πια πεθάνει.

Το στοίχημα λοιπόν, για την κυβέρνηση είναι αν θα μπορέσει να κάνει τ’ αυτονόητο: να εφαρμόσει με τρόπο ακριβοδίκαιο τους κανόνες. Ο κόσμος μπορεί ενδεχομένως να αντέξει την ανεργία ή τις μειώσεις μισθών. Εκείνο όμως που θα τον ωθήσει στα άκρα και στην πραγματική αγανάκτηση είναι όταν θα διαπιστώσει ότι η εφαρμογή των κανόνων για την έξοδο από την κρίση γίνεται επιλεκτικά. Μόλις χαθεί δηλαδή το αίσθημα του δικαίου.

ΠΗΓΗ  http://feleki.wordpress.com/2011/08/24/%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BC%CE%B1%CF%82/#more-5914

Παπανδρέου: Να απελευθερωθούμε από πελατειακούς παραγοντίσκους των ΜΜΕ!

Από τη χθεσινή ομιλία Παπανδρέου στη Βουλή:

Σήμερα, όμως, έχουμε μια διαφορετική πραγματικότητα. Και ξέρουμε και τα λάθη που έγιναν. Σήμερα, η ελληνική κοινωνία ζητά -και καλώς ζητά- να εμπεδωθεί η αξιοσύνη, να εφαρμόζονται κανόνες ισονομίας για όλους, να εμπεδωθεί η ευνομία, η αξιοκρατία και η διαφάνεια.Να απελευθερωθούν οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου από πελατειακούς παραγοντίσκους είτε είναι στο ποδόσφαιρο, στα ΜΜΕ, στον κομματικό ή επιχειρηματικό χώρο, είτε είναι στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ.

Σχόλιο Παραπολιτικής: Το γιατί η δήλωση αυτή δεν έπαιξε στα ΜΜΕ, δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε…

ΠΗΓΗ http://www.parapolitiki.com/

«Ποιός νοιάζεται για τη γνώμη του Τσόμσκι και του Ζίζεκ, όταν εσείς έχετε την υποστήριξη του ΛΑΟΣ;»

ΠΗΓΗ http://tsougdw.blogspot.com/2011/08/blog-post_24.html

Από τη χθεσινή ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή:
«Τι σημασία έχει αν 902 πανεπιστημιακοί σε όλο τον κόσμο (από 43 διαφορετικές χώρες) μεταξύ των οποίων πρυτάνεις, κοσμήτορες διακεκριμένων πανεπιστημίων, που διδάσκουν σε γνωστά πανεπιστήμια, όπως του Βερολίνου, της Βιέννης, του Λονδίνου και του Παρισιού, ή όπως του Κέμπριτζ, της Κολούμπια, του Μπέρκλει, της Οξφόρδη, του Πρίνστον του Χάρβαρντ, εκφράζουν τη διαφωνία τους και ζητάνε να ξεκινήσει ένας πραγματικός διάλογος και μιλάνε για σεβασμό των ευρωπαϊκών ακαδημαϊκών παραδόσεων;
Τι σημασία έχει και ποιος νοιάζεται για τη γνώμη του Τσόμσκι και του Ζίζεκ, όταν εσείς έχετε την υποστήριξη των Βουλευτών του ΛΑΟΣ, της Δημοκρατικής Συμμαχίας και φυσικά όλων των διακεκριμένων αρθρογράφων του ΔΟΛ. Τι σημασία έχει ο Τσόμσκι μπροστά τους!
 «

Τι σημασία έχει η ορθή ενημέρωση του πολίτη, όταν υπάρχει η προπαγάνδα που είναι πολύ πιο επικερδής;

Πέραν του εντυπωσιακού της επίκλησης στην αυθεντία από τον Σύριζα και της υφέρπουσας ξενομανίας, ο κύριος Τσίπρας, ξέχασε να μας ενημερώσει γι’ αυτή καθ’ αυτή την επιστολή Πανεπιστημιακών, η οποία απ’ οτι φαίνεται δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία υπογραφή τους σε ένα αδιάφορο και σκόπιμα αόριστο petition που έχει συνταχθεί από κάποιον Σταύρο Κωνσταντόπουλο.
Μία απλή αναζήτηση στο google αποκαλύπτει οτι ο εν λόγω κύριος, είναι Επίκουρος στο Πάντειο, μέλος της ΠΟΣΔΕΠ και της Πανεπιστημιακής Συσπείρωσης (Σύριζα). Φυσικά αυτό δε λέει κάτι. Ούτε το γεγονός οτι το μόνο κόμμα που σήκωσε το θέμα και το χρησιμοποιεί ως (σοβαρό) επιχείρημα εναντίον του νομοσχεδίου είναι ο Σύριζα.
(H απάντηση που δόθηκε από το Υπουργείο εδώ)

Η ομιλία Τσίπρα όμως δεν είχε μόνο ένα ενδιαφέρον απόσπασμα…

«Μέχρι τώρα μας λέγατε ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις που έχουν εξοντώσει και εξουθενώσει την ελληνική κοινωνία είναι μεταρρυθμίσεις οι οποίες σας επιβάλλονται και είναι έξω από την ιδεολογία σας.
 Σήμερα αποδεικνύεται με τον τρόπο αυτό που φέρνετε ένα νόμο που απηχεί βεβαίως την μετανεωτερικότητα των απόψεών σας, τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις σας οι οποίες συμπίπτουν, δένουνε με τις πιο ακραίες, δεξιές και νεοφιλελεύθερες πεποιθήσεις, σήμερα, λοιπόν, αποδεικνύεται ότι δεν σας ορίζει κανένας αυτή την πολιτική. Είναι μία πολιτική η οποία ορίζεται από την ίδια την ιδεολογία σας. Αυτή είναι η ιδεολογία σας κύριοι συνάδελφοι της Κυβέρνησης. Η ιδεολογία της μετανεωτερικότητας, του νέου φιλελευθερισμού, μία ιδεολογία που συγκροτεί βεβαίως μέσα στην Αίθουσα μία κοινοβουλευτική μειοψηφία του κόμματος του Μνημονίου ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό και στη Δημοκρατική Συμμαχία, δεν συγκροτεί όμως και το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά καμία πλειοψηφία σε επίπεδο κοινωνίας. Δεν έχουμε μπροστά μας μία μεταρρύθμιση, έχουμε μία απόπειρα κατεδάφισης δημόσιου πανεπιστημίου. Και εγώ θα προσέθετα ότι είναι η τελευταία πράξη κοινωνικής κατεδάφισης ενός αποτυχημένου Πρωθυπουργού, μίας καταστροφικής κυβέρνησης».
(Μετανεωτερικότητα-2, Νεοφιλελευθερισμός- 3)

Είναι πολύ εύκολος ο τρόπος με τον οποίο ο Πρόεδρος του Σύριζα διατυπώνει διάφορες ατεκμηρίωτες μπαρούφες. Το αν το «κόμμα του Μνημονίου», όπως λαϊκίστικα το χαρακτηρίζει, είναι μειοψηφία στην κοινωνία, μένει να αποδειχτεί σε ενδεχόμενες εκλογές, αλλά το μόνο σίγουρο είναι οτι το δικό του κόμμα είναι και παραμένει καθηλωμένο σε μονοψήφια ποσοστά, άρα τραγική μειοψηφία και εντός Κοινοβουλίου και στην κοινωνία.
Ως προς τη μεταρρύθμιση που επιχειρείται τώρα, μάλλον δεν έχει υπόψιν του δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και το 80% φαίνεται να είναι υπέρ των συγκεκριμένων αλλαγών. Κρίνει μάλλον από τις αντιδράσεις των φοιτητών που πρόσκεινται στην ΑΡΕΝ και τα ΕΑΑΚ και χάνει το κάδρο των πραγματικά αγανακτισμένων φοιτητών και γονέων.

«Θα έλεγα, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι είναι και ένας νόμος εμπνευσμένος από ανθρώπους που μισούν το δημόσιο πανεπιστήμιο, εμπνευσμένος από ανθρώπους -επιτρέψτε μου την έκφραση- συμπλεγματικούς απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Ενδεχομένως, εμπνευσμένος σε ό,τι αφορά τις λεπτομέρειές του από αποτυχημένους υποψήφιους πανεπιστημιακούς που, αφού δεν κατάφεραν να κριθούν επιτυχώς από την ακαδημαϊκή κοινότητα, τα βάζουν τώρα με την ίδια την κοινότητα την ακαδημαϊκή.»
Σε αυτή την κατηγορία (των αποτυχημένων Πανεπιστημιακών), φαντάζομαι ανήκει και ο Δημήτρης Νανόπουλος, ξέρετε ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες στον κόσμο, που κρίθηκε ακατάλληλος να διδάξει στο Φυσικό της Αθήνας, προφανώς ήταν ανίκανος.

«Δεν είναι μονάχα τα κόμματα. Δεν υπάρχει πρύτανης που να μην αντιδρά. Πως το καταφέρατε;»
Δεν υπάρχει Πρύτανης που δεν αντιδρά λέει ο κύριος Τσίπρας και όμως υπάρχει και δεν είναι μόνο ένας. Απλά έχει αποφασιστεί να θάβονται απόψεις όπως για παράδειγμα του Πρύτανη της ΑΣΟΕΕ κύριου Πραστάκου.
 Σχετικά (εδώ)

Παρά τις διάφορες αλλαγές της τελευταίας στιγμής που καθιστούν ελάχιστα πιο μετριοπαθές το νομοσχέδιο, η ψήφισή του και πολύ περισσότερο η εφαρμογή του παραμένουν ένα μεγάλο στοίχημα. Είναι κρίμα που απ’ οτι φαίνεται δεν επιτεύχθηκε συναίνεση και είναι ιδιαίτερα υποκριτική η μη- ψήφισή του από τη Νέα Δημοκρατία, με κυρίαρχη δικαιολογία οτι αν το Πασοκ ήταν αντιπολίτευση δεν θα το ψήφιζε (!). Ειδικά όταν ο βουλευτής της κύριος Λυκουρέντζος, υποστήριξε στη Βουλή οτι το μονοπώλιο του φιλελευθερισμού το κατέχουν η ΝΔ και η ΔΑΠ. Η ΔΑΠ ίσως, η ΠΟΛΑΝ, σίγουρα όχι.

ΥΓ: Που έχει χαθεί αυτός ο Πάγκαλος;

Αύγουστος,ενας μικρός θάνατος

 

 http://pentanostimi.blogspot.com/

Ποτέ δεν μου άρεσε ο Αύγουστος.Σημαίνει ενα τέλος.Μια απώλεια.Αρχή μιάς επιστροφής καθόλου γοητευτικής. Απο την »ξεγνοιασιά» και την απλωσιά,ενα μάζεμα, περιορισμός και πρέπει. Χαρτάκι με υποχρεώσεις και μισοτελειωμένες υποθέσεις που περιμένουν, »απο Σεπτέμβρη». Και μαζεύονται πολλά,του έσω και του εξω κόσμου. Εκ μεταφοράς. Αστο, »απο Σεπτέμβρη.»

Βαραίνει και φορτώνει κι αυτό το να ζήσουμε προσωρινά μια ελευθερία, ράθυμα και χαλαρά, »να περάσουμε καλά», Αύγουστος είναι…Οφείλουμε , ειμαστε υποχρεωμένοι να »περάσουμε καλά» τον Αύγουστο. Τρόμος μπροστά στην υποχρεωτική  »ευτυχία», ενοψει μιας εξίσου τρομακτικής επιστροφής
στην καθημερινότητα, ετσι οπως τη φτιάξαμε [η μας την έφτιαξαν].

Η ζωή μας, ειναι ουσιαστικά η καθημερινότητά μας και »οι Αύγουστοι» το φαντασιακό μιας άλλης ζωής που θα θέλαμε…Δεν βλέπω πολλους ανθρώπους γύρω μου που επιστρέφουν στην καθημερινότητά τους
αυτές τις μέρες, με κέφι. Είτε »πέρασαν καλά» τον Αύγουστο είτε όχι, η  ίδια η »επιστροφή», το τέλος, αφήνει μια αίσθηση θλίψης.

Τώρα που φεύγει λοιπόν αυτός ο »σκληρός Αύγουστος» του κουνάω το μαντήλι ξαλαφρωμένη…Ας πάει στο καλό. Κρατάω την Πανσέληνο, στιγμές, ανθρώπους, αλλά ναι, ας πάει στο καλό…..

Αύγουστος ειναι…..

Να σωθεί η χώρα, αλλά και ο Ελληνικός λαός από μεγάλα δεινά, την περιθωριοποίηση και τη μιζέρια

ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ «ΔΟΜΗ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ» ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Αγαπητοί συνάδελφοι,
Ξέρετε καλά ότι την μάχη που δίνουμε, και δίνω προσωπικά, για την αντιμετώπιση του χρέους και των ελλειμμάτων, το κάνουμε και το κάνω με απόλυτη αφοσίωση και χωρίς τον υπολογισμό του πολιτικού κόστους. Να σωθεί η χώρα, αλλά και ο Ελληνικός λαός από μεγάλα δεινά, την περιθωριοποίηση και τη μιζέρια.
Αυτή την μάχη βήμα – βήμα την κερδίζουμε. Με τους κόπους και τις θυσίες του Ελληνικού λαού, αλλά και με τις σκληρές και επίπονες διαπραγματεύσεις στην Ευρώπη και αλλού. Δημιουργούμε ισχυρό περιβάλλον ασφάλειας, παρά τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν στην Ευρωπαϊκή οικονομία και τις διεθνείς αγορές, παρά τα συστημικά προβλήματα που αναδεικνύονται στην Ευρωζώνη.
Οι δικές μας θέσεις, αναλύσεις αλλά και προτάσεις για την ευρύτερη κρίση θεωρώ ότι δικαιώνονται. Όμως, αυτό δεν αρκεί. Η λύση των συστημικών προβλημάτων στην ΕΕ και την Ευρωζώνη είναι ακόμα μπροστά μας. Είναι λοιπόν απαραίτητο, θα έλεγα ακόμα πιο αναγκαίο, να συνεχίσουμε το έργο που ξεκινήσαμε και να βάλουμε τάξη στα του οίκου μας. Να στεκόμαστε όλο και περισσότερο στις δικές μας παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις.
Και βέβαια, σ’ αυτή τη μάχη, υπήρξαν και υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που αρνούνται τις ευθύνες τους σε μια κρίσιμη καμπή για το έθνος και τον λαό μας. Πολλοί προτίμησαν την αποφυγή του πολιτικού κόστους, προτάσσοντας το μικροκομματικό συμφέρον πριν από το εθνικό. Προτίμησαν να αποστασιοποιηθούν από την εθνική προσπάθεια που κάνουμε, θεωρώντας ότι έτσι θα κερδίσουν ψηφοθηρικά. Ψάχνουν προσχήματα για να κρυφτούν. Για να δικαιολογήσουν την στάση τους, εφευρίσκουν άλλοθι.
Αλλά η μεγάλη αλλαγή που φέρνουμε με το παρόν νομοσχέδιο στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης δεν είναι θέμα ούτε καν μνημονίου. Το υπαγορεύει η συνείδησή μας. Η συνείδηση ότι, πρώτοι εμείς και κανένας άλλος θα λύσουμε τα προβλήματά μας.
Οι κακοδαιμονίες της παιδείας δεν είναι αποτέλεσμα ούτε των πολιτικών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ή της ΕΕ, ούτε καν της κρίσης.
Οι αλλαγές που φέρνουμε στην παιδεία σημαίνει να συγκρουστούμε με τους εαυτούς μας, τις νοοτροπίες του παρελθόντος, ακόμα και τις δικές μας, του ΠΑΣΟΚ, παρότι είμαστε περήφανοι για τον Νόμο – Πλαίσιο που φέραμε τη δεκαετία του ’80.
Σήμερα, όμως, έχουμε μια διαφορετική πραγματικότητα. Και ξέρουμε και τα λάθη που έγιναν. Σήμερα, η ελληνική κοινωνία ζητά -και καλώς ζητά- να εμπεδωθεί η αξιοσύνη, να εφαρμόζονται κανόνες ισονομίας για όλους, να εμπεδωθεί η ευνομία, η αξιοκρατία και η διαφάνεια.
Να απελευθερωθούν οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου από…..

Βάλτε ψέμα να …γυρίζει

Κάποτε πρέπει να εκλείψει η ψευδολογία από την ελληνική δημοσιογραφία, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να κηρύξει σχετική εκστρατεία η ΕΣΗΕΑ και επίσης κόμματα και φορείς να καταγγέλλουν κάθε τέτοιο κρούσμα.

Μέχρι τώρα οι ανακρίβειες παρατηρούνταν στα «μπλογκς», καθώς είτε όσοι τα είχαν δημιουργήσει δεν είχαν πρωτογενή πληροφόρηση ή ήταν άπειροι περί τη δημοσιογραφία, αλλά υπήρχαν και κάποιοι δημοσιογράφοι που τα χρησιμοποίησαν όχι για να ενημερώσουν, αλλά για να πετύχουν άλλους σκοπούς, συνήθως ιδιοτελείς.

Τελευταία έχουν προσχωρήσει στην ψευδολογία και εφημερίδες, από τις θεωρούμενες ως σοβαρές, αλλά και ιστοσελίδες την ευθύνη των οποίων έχουν γνωστοί δημοσιογράφοι. Προσφιλής στόχος, το τελευταίο διάστημα, όλων αυτών, ο πρωθυπουργός, για τον οποίο λέγονται και δημοσιεύονται απίστευτα πράγματα.

Η αθλητική ιστοσελίδα «gazzetta.gr», η οποία τους τελευταίους μήνες ειδικεύεται στις επιθέσεις κατά του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης, δημοσιεύει, σήμερα, ότι την ώρα που απολύεται κόσμος, κλείνουν μαγαζιά και επιχειρήσεις πτωχεύουν, ο πρωθυπουργός συνεχίζει τις διακοπές του. Το θέμα το προβάλει στην πρώτη της σελίδα. Όταν κάποιος προσπαθήσει να πληροφορηθεί περισσότερα, διαπιστώνει ότι η εν λόγω ιστοσελίδα, αναδημοσιεύει το θέμα από άλλη ιστοσελίδα, την «kamarinia.gr», η οποία δεν αποκλείεται να ανήκει σε κάποιο στέλεχος της «gazzetta».

Ερώτηση: η ιστοσελίδα πριν αναδημοσιεύσει το θέμα, προσπάθησε να εξακριβώσει ότι πράγματι ο Γ. Παπανδρέου ήταν σε διακοπές και μάλιστα στην Κρήτη; Όχι, προφανώς, διότι αν το έκανε θα διαπίστωνε ότι ο πρωθυπουργός βρίσκεται στην Αθήνα και ότι σε όλη τη διάρκεια των διακοπών του, δεν επισκέφθηκε την Κρήτη. Αλλά γιατί η «gazzetta» επέλεξε να αναπαράξει ένα θέμα χωρίς να το ψάξει. Προφανώς διότι συμβαδίζει με τη γενικότερη γραμμή της, να ασκεί με κάθε τρόπο αντιπολίτευση στην κυβέρνηση και να πλήττει το κύρος του πρωθυπουργού.

Το τελευταίο διάστημα, κυρίως αφότου ανέκυψε το κίνημα των λεγόμενων «αγανακτισμένων», στο κόλπο της άσκησης αντιπολίτευσης και των επιθέσεων κατά του πρωθυπουργού, έχουν μπει και αθλητικές ιστοσελίδες. Μάλιστα, σε μια από αυτές, κάποιος Κώστας Καίσαρης έφθασε στο σημείο να γράψει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν υπηρέτησε ως φαντάρος και μάλιστα τον έψεξε γι αυτό. Ωστόσο, είναι καταγεγραμμένο στα αρχεία του ΓΕΣ, ότι ο σημερινός πρωθυπουργός παρουσιάστηκε στο Κέντρο Εκπαίδευσης στην Καλαμάτα, μετά πήγε στην Αυλώνα και στη συνέχεια στην 1η ΕΜΑ στην Αλεξανδρούπολη, ως μαυροσκούφης.

Έχει συμπληρωθεί μια εβδομάδα, περίπου, στο διάστημα της οποίας «σέρνεται» το θέμα των διακοπών του κ. Παπανδρέου στην Κρήτη, στην οποία δεν πήγε. Και είναι χαρακτηριστικό ότι το συγκεκριμένο δημοσίευμα ή η συγκεκριμένη ανάρτηση γίνεται όταν είναι γνωστό ότι τουλάχιστον χθες (Δευτέρα) ο πρωθυπουργός είχε αλλεπάλληλες συσκέψεις και σήμερα έχει προγραμματισμένη ομιλία στη Βουλή.

Από την πλευρά του Μεγάρου Μαξίμου η εξήγηση που δίνεται είναι ότι η συγκεκριμένη επίθεση κατευθύνεται από τη ΝΔ, η οποία ήθελε να προβάλει την εικόνα ενός πρωθυπουργού που κάνει διακοπές, ενώ ο κόσμος υποφέρει, ενώ ο Α. Σαμαράς βρίσκεται στην Αθήνα. Κανένας, πάντως, δεν είπε ότι ο κ. Σαμαράς το ίδιο διάστημα, ήταν κλεισμένος στο σπίτι του στην Κηφισιά και δεν κατέβηκε ούτε μια μέρα στην Αθήνα.

Σημασία έχει και πως ξεκίνησε το θέμα. Ως συνήθως αυτά τα θέματα ξεκινούν από το «ΒΗΜΑ» του Σταύρου Ψυχάρη και αναπαράχθηκε από το «ΒΗΜΑ FM» για αρκετές ημέρες, μέχρι να «ξυπνήσουν» και άλλοι, οπότε και σταμάτησε να ασχολείται με το θέμα.
Την προηγούμενη εβδομάδα εγράφη ότι ο πρωθυπουργός έφυγε από τη Σκιάθο ανήμερα της Παναγίας και πήγε στην Κρήτη, στην περιοχή Γούβες Ηρακλείου διαμένοντας σε πολυτελέστατο ξενοδοχείο (προφανώς όταν ο λαός πεινάει). Η ραδιοφωνική εκδοχή της εφημερίδας αναπαρήγαγε το θέμα και επί 2-3 ημέρες επέμεινε σε αυτό. Κι όχι μόνο. Πρόσθεσε και λεπτομέρειες. Ο Παπανδρέου, λέει, επέλεξε να μην εμφανιστεί ανήμερα Δεκαπενταύγουστο για να κάνει και την καθιερωμένη δήλωση και επέλεξε να την κάνει το βράδυ της παραμονής της γιορτής, διότι είχε ήδη προγραμματίσει να φύγει για την Κρήτη.

Μόνο που οι δαιμόνιοι ρεπόρτερς(;) της εφημερίδας και του σταθμού, είτε δεν γνωρίζουν είτε αγνόησαν, για δικούς τους λόγους, ότι στη Σκιάθο η γιορτή της Παναγίας γιορτάζεται διαφορετικά. Η μεγάλη στιγμή είναι το βράδυ της παραμονής, όταν γίνεται η λιτανεία και η περιφορά της εικόνας της Θεοτόκου.

Δεν έμειναν, όμως, μόνον εκεί. Είπαν ότι ο κ. Παπανδρέου πήγε στις Γούβες για δύο ημέρες και μετά ήρθε στην Αθήνα για προεδρεύσει σε συνεδρίαση της κυβερνητικής επιτροπής και να φύγει αμέσως μετά για να συνεχίσει τις διακοπές του (αφήνοντας να εννοηθεί ότι επιβαρύνει με τις μετακινήσεις του τον ελληνικό λαό).

Και για να ενισχύσουν τους ισχυρισμούς τους, είπαν ότι ο κ. Παπανδρέου θα πάει για δεύτερη φορά, σε λίγες μέρες, στην Κρήτη, προκειμένου να έχει τη δυνατότητα να παραστεί στο μείζον γεγονός των γάμων του βουλευτή του Κινήματος Φραγκίσκου Παρασύρη, με κουμπάρο τον υπουργό Επικρατείας και κυβερνητικό εκπρόσωπο Ηλία Μόσιαλο.
Το θέμα δεν έπαιζε από την αρχή, αλλά «έδενε» το σενάριο φαντασίας για τις διακοπές του πρωθυπουργού.

Το σενάριο έγινε ασμένως αποδεκτό από την ιστοσελίδα «efimerida.gr», επικεφαλής της οποίας φέρεται να είναι ο Χρήστος Ράπτης, πρώην δημοσιογράφος του ΔΟΛ (ΒΗΜΑ) και στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ και το αναπαρήγαγε. Δεν αποκλείεται το «kamarinia.gr», να πήρε το θέμα από την «efimerida» και από εκεί να το πήρε η «gazzetta». Σημασία έχει ότι έχουμε να κάνουμε με πρωτοφανή πράγματα στο χώρο της ενημέρωσης.

•Πρώτο, το ψέμα έχει γίνει είδηση.
•Δεύτερο, ο καθένας γράφει και λέει ότι θέλει, στα ΜΜΕ, χωρίς κανέναν έλεγχο.
•Τρίτο, οι αρμόδιοι δημοσιογραφικοί φορείς κωφεύουν απέναντι στα φαινόμενα αυτά που θα ακυρώσουν τους δημοσιογράφους.
•Τέταρτο, η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης αποδεικνύεται πολύ-πολύ λίγη.

Links:
http://www.iefimerida.gr/news/15677/%CE%BF-%CE%BA-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%87%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%B8%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=415868&
http://www.kamarinia.gr/article/item/163508-ton-psahnete-leme-einai-pali-diakopes
http://www.gazzetta.gr/article/item/218124-ton-psahnete-leme-einai-pali-diakopes

Διαβάστε περισσότερα: http://www.i-reportergr.com/2011/08/blog-post_9965.html#ixzz1VsqGxM6T

Μια ιδέα για το μέλλονs

 

                

Και τώρα τι να κάνουμε; Ελάχιστα αλλά όχι ανύπαρκτα είναι τα περιθώρια που μας απέμειναν.
Ας καλέσουν, λοιπόν, έστω και τώρα, οι κύριοι…Παπανδρέου και Βενιζέλος, το συντομότερο δυνατό, τους 20-30 διαπρεπέστερους, από τους πάρα πολλούς διαπρεπέστατους και εγκυρότατους παγκοσμίως Έλληνες (των… «φιλελλήνων» τις συμβουλές τις έχει πάρει κατά κόρον η Κυβέρνηση, μέχρι τώρα) οικονομολόγους και τους βαθύτερους και εμπειρότερους γνώστες των ευρωπαϊκών πραγμάτων, που ζουν στην Ελλάδα, στην Αγγλία, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Αμερική, το Βέλγιο και αλλού (και τον κ. Πεισσαρίδη, εννοείται) με αποκλειστικό κριτήριο την επιστημοσύνη, το κύρος και την εμπειρία τους και πάντως χωρίς κανένα κομματικόν αποκλεισμό. Να τους ζητήσουν (οι προσκαλούντες) να κλειστούν για τρεις- τέσσερις ημέρες σε ένα απομακρυσμένο λιτό ξενοδοχείο, χωρίς κινητά, τηλεοράσεις και δημοσιογράφους. Να θέσει η Κυβέρνηση στη διάθεσή τους τη στατιστική Αρχή και όποιο στοιχείο, έγγραφο ή τεχνική υποστήριξη χρειαστούν.

Να τους ζητηθεί να επιστρατεύσουν όλη την έγνοια, τον πόνο και την αγάπη τους για την Πατρίδα. Μακριά από κάθε κομματική, ιδεολογική ή άλλη δέσμευση, υποχρέωση ή συμφέρον και να συντάξουν μια –κατά το δυνατόν- ομόφωνη, σύντομη, σαφή και κατανοητή συμβουλευτική Έκθεση. Υπογεγραμμένη με ευκρινή και ευανάγνωστα τα ονοματεπώνυμα και τους τίτλους των συντακτών. Ουσιαστικά αυτή η Έκθεση, θα απευθύνεται προς το Έθνος (τόσο υπεύθυνα πρέπει να……

Staycation: πώς θα παρατείνετε τις διακοπές σας χωρίς ούτε ένα ευρώ;

Οι τιμές των καυσίμων ανεβαίνουν διαρκώς. Των ξενοδοχείων επίσης. Τα εισιτήρια πλοίων, τρένων και αεροπλάνων έχουν πάρει «φωτιά». Ποια είναι η λύση λοιπόν για όσους θέλουν να κάνουν διακοπές χωρίς να ξοδέψουν πολλά χρήματα; Το staycation ή αλλιώς οι διακοπές κοντά ή μέσα στο σπίτι!

Η ζωή έχει γίνει ακριβή. Και οι διακοπές πανάκριβες. Δεν το λέμε εμείς, κοινή διαπίστωση είναι. Ποιο είναι λοιπόν το αντίδοτο στη λαίλαπα της ακρίβειας που κατασπαράζει το περιεχόμενο του πορτοφολιού μας; Μα φυσικά, το staycation, η νέα παγκόσμια ταξιδιωτική τάση, που θέλει τους ταξιδιώτες να κάνουν διακοπές… στο σπίτι τους.

«Οι διακοπές είναι απλά μια ιδέα και μπορούν να πραγματοποιηθούν παντού», αναφέρουν οι ειδικοί και παρουσιάζουν πλείστα παραδείγματα ανθρώπων, που πήραν άδεια από τη δουλειά και επέστρεψαν πιο μαυρισμένοι και πιο ανανεωμένοι από ποτέ. Και όταν οι συνάδελφοι τους ρώτησαν σε πιο εξωτικό μέρος του πλανήτη φόρτισαν τις μπαταρίες τους, εκείνοι με αφοπλιστικό χαμόγελο απάντησαν «μα, φυσικά στο σπίτι μου»…

Πόσο μας ξεκουράζουν τα ταξίδια;

Για να δείτε όσο το δυνατόν περισσότερα αξιοθέατα μέσα στην ημέρα, ξυπνάτε σχεδόν χαράματα. Όλη μέρα περπάτημα σε γκαλερί, μουσεία, πλατείες και κεντρικούς δρόμους. Σκαρφάλωμα σε βουνά, ταξίδια με πλοία, τρένα, αεροπλάνα και αυτοκίνητα, τρέξιμο να προλάβετε ένα ακόμη μουσείο ανοιχτό και ορθοστασία στην ουρά για να δείτε ένα έργο τέχνης. Και το βράδυ, στο ξενοδοχείο, πέφτετε κατάκοποι στο κρεβάτι μετά από μία ακόμη ημέρα διακοπών, που τόσο ανάγκη τις είχατε για να ξεκουραστείτε…

Όσο για την επιστροφή στο σπίτι; Χρειάζεστε τουλάχιστον μία ακόμη εβδομάδα ύπνου και χαλάρωσης για να…

Xρεοκοπία και δυνατότητες της Ελλάδας για ανάκαμψη, με απλά λόγια

Ο παρακάτω ετήσιος προϋπολογισμός δείχνει ανάγλυφα το πρόβλημα της Ελληνικής οικονομίας που συζητάμε εδώ και καιρό.

Εδώ και δεκαετίες το κράτος ξοδεύει περισσότερα από όσα εισπράττει και το πρόβλημα κάθε χρόνο μεγεθύνεται.

Κάθε χρόνο έχουμε έλλειμμα και μάλιστα πρωτογενές.

Αν το υπόλοιπο της αφαίρεσης έσοδα – έξοδα βγει μικρότερο του μηδέν, τότε αυτό το υπόλοιπο χαρακτηρίζεται έλλειμμα. Το έλλειμμα εμφανίζει πόσα περισσότερα από τις εισπράξεις του, σπαταλάει το κράτος.

ΕΣΟΔΑ (σε δις ευρώ)
ΑΜΕΣΟΙ ΦΟΡΟΙ (π.χ. φόρος μισθ. υπηρεσιών)	19,00
ΕΜΜΕΣΟΙ ΦΟΡΟΙ (π.χ. ΦΠΑ)	30,00
ΜΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ ΕΣΟΔΑ	6,40
ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΕΙΣΠΡΑΞΕΩΝ	-6,40
ΕΚΤΙΜΩΜΕΝΑ ΕΣΟΔΑ	49,00

ΕΞΟΔΑ (σε δις ευρώ)
ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ	23,80
ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ	3,35
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ	2,25
ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ ΑΣΦ. ΤΑΜΕΙΩΝ	16,60
ΔΑΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ (χωρίς μισθούς)	1,00
ΔΑΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ (χωρίς μισθούς)	4,00
ΔΑΠΑΝΕΣ ΕΘΝ. ΑΜΥΝΑΣ (χωρίς μισθούς)	1,70
ΔΑΠΑΝΕΣ ΥΠ. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ	2,20
ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔ/ΣΗΣ	4,50
ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ ΔΕΚΟ (χωρίς τους μισθούς)	0,60
ΣΥΝΟΛΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΩΝ ΕΞΟΔΩΝ	60,00
+ ΤΟΚΟΙ	16,00
ΣΥΝΟΛΟ ΔΑΠΑΝΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ	76,00

Πηγή: CAPITAL

Αν από το έλλειμμα, βγάλουμε έξω τα λεφτά που πληρώνει το κράτος για τόκους δανείων, το υπόλοιπο χαρακτηρίζεται πρωτογενές έλλειμμα. Το πρωτογενές έλλειμμα εμφανίζει αποκλειστικά τα φετινά ελλείμματα του κράτους, απαλλαγμένα από τους τόκους των συσσωρευμένων χρεών του παρελθόντος. 

Συγκεκριμένα ο παραπάνω προϋπολογισμός έχει αποτέλεσμα:

49δις έσοδα – 76δις έξοδα = -27δις (έλλειμμα)

27δις έλλειμμα – 16δις τόκοι = 11δις πρωτογενές έλλειμμα

---

Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα;

Κάθε χρόνο, εδώ και δεκαετίες, τα έξοδα της χώρας μας ήταν περισσότερα από τα έσοδα. Τα παραπάνω λεφτά που ξόδευε το κράτος, τα δανείζονταν από τις αγορές. Σιγά-σιγά όμως υπερχρεώθηκε, οπότε οι αγορές έπαψαν να μας δανείζουν (μας δανείζουν, αλλά με υπερβολικό επιτόκιο).

Τα δανεικά μιας χώρας αφορούν ομόλογα τα οποία λήγουν σε διάφορες ημερομηνίες. Λήγουν, όπως οι μεταχρονολογημένες επιταγές. Αν δεν τα πληρώσεις στην ώρα τους, τότε η χώρα μπαίνει σε κατάσταση αθέτησης πληρωμών, διακόπτεται ο δανεισμός και γίνονται διαπραγματεύσεις ώστε να διακανονιστεί η αποπληρωμή των χρεών, μαζί με κάποιο σκόντο στο χρέος, ώστε η χώρα να τα αποπληρώσει χωρίς να διακόψει τις στοιχειώδης λειτουργίες της. Κατόπιν, και μέχρι να δημιουργηθούν περιθώρια δανεισμού, η χώρα θα οδεύει με τις δικές της παραγωγικές δυνάμεις (βερεσέ γιοκ, δηλαδή, για αρκετά χρόνια).

Τι προβλέπονταν, αν δεν πηγαίναμε στη τρόικα;

Μετά τις διαπραγματεύσεις και τους διακανονισμούς, η Ελλάδα ακαριαία θα έπρεπε να τακτοποιήσει τα ελλείμματα (δεν θα μπορούσε άλλο να ξοδεύει περισσότερα από όσα διαθέτει).

Με δεδομένο ότι 25% είναι το ανώτατο ιστορικά σκόντο που……

Η πουτανίτσα, το μπουρδέλο και ο πρύτανης

•         

του Γιώργου Νικολόπουλου

Μπορντέλο το [bordélo] & μπουρδέλο το [burδélo] : (λαϊκ.) οίκος ανοχής, πορνείο. Φράση: είναι / έγινε κάτι μπουρδέλο, επικρατεί σ΄ αυτό μεγάλη ακαταστασία (Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας)

Για καθηγητής Φιλοσοφίας, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδόσης Πελεγρίνης φαίνεται πως δεν τα πάει και πολύ καλά με τις αφηρημένες έννοιες. Ψιλοκουμπούρας. Και δεν μιλάμε για δύσκολες έννοιες, όπως η Ελευθερία, ή η ελευθερία της έκφρασης και τα όρια τους. Ο κύριος Πελεγρίνης  ζορίζεται με έννοιες που μαθαίνουμε στο Δημοτικό. Όπως η μεταφορά ή η παρομοίωση. Άλλο το μεταφορικά, άλλο το κυριολεκτικά. Κατανοητό, κύριε πρύτανη;

Για όσους δεν το γνωρίζουν, το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά και ο κύριος Πελεγρίνης προσωπικά, κατέθεσαν αγωγή κατά της εφημερίδας «Τα Νέα» και του σκιτσογράφου Δημήτρη Χαντζόπουλου για μία γελοιογραφία  που χαρακτήριζε μπουρδέλο το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σύμφωνα με το Παρόν της Κυριακής που ανέδειξε το θέμα, για τον κύριο Πελεγρίνη ο χαρακτηρισμός ως μπουρδέλου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών συνιστά «βαρύτατη προσβολή της φήμης και του κύρους» του Πανεπιστημίου, αλλά και του ιδίου. Δηλαδή, επειδή κατά τον πρύτανη του, το Πανεπιστήμιο Αθηνών δεν είναι μπουρδέλο (και ο ίδιος δεν είναι τσατσά), ζητούνται 500 χιλιάδες ευρώ για την αποκατάσταση της προκληθείσας ηθικής βλάβης.

Για να βάλουμε τα πράγματα σε μία τάξη: οι περισσότεροι συμφωνούν πως η Ελλάδα χρεοκόπησε γιατί ήταν ένα μπουρδέλο. Πολλοί Έλληνες χρεοκοπούν καθημερινά ή χάνουν τη δουλειά τους γιατί ζουν σε ένα μπουρδέλο. Το ελληνικό πολιτικό και μιντιακό σύστημα είναι ένα μπουρδέλο. Το ελληνικό Πανεπιστήμιο είναι ένα μπουρδέλο. Ωστόσο, ο νούμερο ένα πνευματικός ταγός της χώρας δεν καταλαβαίνει πως όταν λέμε μπουρδέλο μπορεί να μην το εννοούμε κυριολεκτικά αλλά μεταφορικά; Ο καθηγητής Φιλοσοφίας δεν μπορεί να αντιληφθεί πως δεν υπονοεί κανείς πως ο κύριος πρύτανης εκδίδει το κορμί του ή φοιτήτριες για χρήματα αλλά πως το μπουρδέλο λέγεται για να εκφράσει, λαϊκά ή χυδαία, αναλόγως πως το βλέπει ο καθένας, την ακαταστασία και της ανοργανωσιά του ελληνικού Πανεπιστημίου;

Ως απόφοιτος του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, μπορώ να βεβαιώσω από την εμπειρία μου πως το Πανεπιστήμιο Αθηνών είναι πράγματι μπουρδέλο. Ανοργάνωτο και ακατάστατο. Μπορεί να κάνω λάθος. Δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι πως ο αξιότιμος κύριος πρύτανης, αντί να ασχολείται με τη βελτίωση του ελληνικού Πανεπιστημίου, κι αντί να…..

«Η Ελλάδα όπου το όνειρο ζωής ήταν η θεσούλα στο δημόσιο χρεοκόπησε και τελείωσε»

 Δημοσιεύθηκε από Παραπολιτική 

http://www.parapolitiki.com/2011/08/blog-post_4637.html

Για τη σύγκρουση με τις συντεχνίες:

Η Ελλάδα αλλάζει και θα αλλάξει. Με διάλογο και όλες τις απόψεις να ακούγονται, αλλά θα αλλάξει. Σε αυτό μπορεί να έχουμε απέναντί μας κάθε φορά κάποια συντεχνία, αλλά έχουμε σύμμαχό μας την κοινωνία. Κοινωνία που απεχθάνεται πλέον τα ημίμετρα. Κοινωνία που διψάει για πραγματικές, δίκαιες αλλαγές. Αυτός είναι ο στόχος μας: πραγματικές, δίκαιες αλλαγές παντού.

Για τη στρατηγική Σαμαρά:

Ο κ. Σαμαράς έχει εγκλωβιστεί σε μια στρατηγική που βλάπτει την χώρα, αλλά και την ίδια την ΝΔ. Ποντάρει στην αποτυχία της κυβέρνησης. Ξέρει ότι εμείς -και εγώ προσωπικά δεν υπολογίζουμε το πολιτικό κόστος. Ότι είμαι αποφασισμένος, με ή χωρίς την συναίνεσή του, να προχωρήσω σε μεγάλες αλλαγές. Αποφάσισε, λοιπόν, να καθίσει στις κερκίδες και να πετάει φωτοβολίδες. Για να εισπράξουμε εμείς το κόστος, θεωρώντας ότι…

…θα κερδίσει από την φθορά μας. Είναι η πεπατημένη πελατειακή και κοντόθωρη πολιτική που έχει απορρίψει ο ελληνικός λαός.

Για το ενδεχόμενο αποχώρησης του:

Αν δεν κάνω λάθος κάποιοι στοιχημάτιζαν ότι θα είχα ήδη φύγει εδώ και μήνες για να γίνω Γενικός Γραμματέας στον ΟΗΕ. Να δω πόσα άλλα σενάρια θα διαψευστούν. Είμαι εδώ γιατί είμαι ταγμένος στην υπηρεσία της χώρας μας και του συμφέροντος των Ελλήνων πολιτών, σύμφωνα με τις προσωπικές μου αρχές και πεποιθήσεις μου. Γιατί έχω μάθει στη ζωή μου να μη φυγομαχώ. Ούτε αγωνίζομαι για πόστα και οφίτσια. Αγωνίζομαι μέχρι τέλους για όσα πιστεύω, τιμώντας την εντολή των πολιτών. Στο κίνημά μας έχω και έχουμε αποδείξει ότι δεν δίνονται δακτυλίδια.

Για την ψυχή του ΠΑΣΟΚ:

Την ψυχή μας την χάσαμε κάθε φορά που ταυτιστήκαμε με την εξουσία, τις καρέκλες. Κανένας, όμως, δεν μπορεί να σηκώνει την σημαία του ΠΑΣΟΚ, την σημαία της αλλαγής για να προστατέψει τα ιδιοτελή του προνόμια. Το ΠΑΣΟΚ γυρίζει στις αρχές και αξίες του. Ποτέ δεν ήταν αξία ένα ρουσφέτι στο δημόσιο. Ποτέ δεν ήταν αξία η ανισότητα στη μισθοδοσία ή στην σύνταξη. Ποτέ δεν ήταν αξία η αυθαιρεσία, η αδιαφάνεια ή η ανομία. Σε τελική ανάλυση, ποια είναι η ψυχή του ΠΑΣΟΚ, κ. Σκουρή; Αυτή, που ορισμένες φορές στο παρελθόν αλλοιώσαμε, για να διατηρήσουμε την εξουσία;

Για τη νέα γενιά:

Θέλω να στείλω ξεκάθαρα μηνύματα στη νέα γενιά: η Ελλάδα όπου το όνειρο ζωής ήταν η θεσούλα στο δημόσιο χρεοκόπησε και τελείωσε. Δεν σας υπόσχομαι, λοιπόν, κανένα ρουσφέτι. Και γυρίστε την πλάτη σε όποιον το κάνει γιατί αυτοί κατέστρεψαν την Ελλάδα, εμπορευόμενοι τις ελπίδες σας.

Για τα διάφορα σενάρια στις ελληνοτουρκικές σχέσεις:

Μου κάνει εντύπωση που οποιαδήποτε δήλωση οποιουδήποτε Τούρκου αξιωματούχου παρουσιάζεται συστηματικά από κάποιους κύκλους στην Ελλάδα ως αδιαμφισβήτητη αλήθεια… Δεν καταλαβαίνουν ότι μετατρέπονται σε κήρυκες των πιο ακραίων φιλοτουρκικών ισχυρισμών; Καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κάνει κύριε Σκουρή τέτοιου είδους συμφωνία. Αρκετά πια με τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας.

Σχόλιο Παραπολιτικής: Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στη Realnews της Κυριακής. Ο ερασιτεχνισμός που διακρίνει την επικοινωνιακή ομάδα του Μεγάρου Μαξίμου την «έθαψε» ενώ το ΑΠΕ τη «μοίρασε» ολόκληρη αργά χθες το απόγευμα. Κατά τη γνώμη μου είναι η πλέον σημαντική σε επίπεδο σημειολογίας συνέντευξη πρωθυπουργού τα τελευταία χρόνια.

ΝΑ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΑΛΑΝΤΕΥΣΕΙΣ !…

 

Σήμερα αρχίζει στη Βουλή η συζήτηση του νέου Νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση, ο οποίος αναμένεται να ψηφιστεί την Τετάρτη. Πρόκειται για απόπειρα τομής σ΄ ένα κρίσιμο και βασικότατο τομέα, μετά πολλά – πολλά χρόνια ανούσιων και μπαλωματικών παρεμβάσεων.

Το Υπουργείο και η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ πρέπει να δείξουν αποφασιστικότητα και να πάνε την υπόθεση μέχρι τέλος, γιατί έτσι επιβάλλει το συμφέρον της κοινωνίας και οι ανάγκες της νέας γενιάς.

Το ελληνικό Πανεπιστήμιο πρέπει ν΄ απελευθερωθεί από τις δυνάμεις που το καταδυναστεύουν, από τις δυνάμεις που χρόνια τώρα, συνομολογούν και συνωμοτούν σε βάρος της χρήσιμης και ουσιαστικής λειτουργίας του, σε βάρος της αξιοπιστίας του και της φερεγγυότητάς του. Το αλισβερίσι μεταξύ μωροφιλόδοξων, συμφεροντολάτρηδων καθηγητάδων και επαγγελματιών «εκπροσώπων» των φοιτητών, πρέπει να τελειώσει, επιτέλους !

Η ακαδημαϊκή κοινότητα διαθέτει σωρεία εξαίρετων και ικανότατων εκπαιδευτικών, ανθρώπους – διαμάντια, σωστούς υπηρέτες των επιστημών και της Παιδείας, οι οποίοι, όμως, ποτέ δεν αφέθηκαν να ξεδιπλώσουν, ελεύθερα και άνετα, τις πτυχές της επιστημονοσύνης τους, ζώντας και λειτουργώντας κάτω από την πίεση (έως τρομοκρατία…), της ετερόκλητης κάστας (Πρυτάνεων και του τάχα, φοιτητικού κινήματος…), που λυμαίνονται το χώρο.

Οι συμβιβασμένοι και ξεπουλημένοι στα κάθε είδους πολιτικά και άλλα συμφέροντα, ελεεινοί σε πολλές περιπτώσεις, «εκλεκτοί» της κάστας, είναι αυτοί που από την πρώτη στιγμή αντέδρασαν σφοδρά στο άνοιγμα του Πανεπιστημίου στην κοινωνία, υπερασπιζόμενοι το «κακώς έχειν», δηλαδή τη δομή και τις διαδικασίες, που κατάντησαν την Ανώτατη Εκπαίδευση παραμάγαζο, έρμαιο στα χέρια και τις βουλές ανθρώπων και ομάδων ανίκανων και επικίνδυνων.

Χωρίς ταλαντεύσεις, λοιπόν, χωρίς καμιά υποχώρηση στους εκμεταλλευτές του πιο σημαντικού Θεσμού της ελληνικής κοινωνίας, η Βουλή πρέπει να ψηφίσει το νέο Νόμο και ν΄ ανοίξει το δρόμο για την αναγέννηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης !…

ΠΗΓΗ http://logoplokies.blogspot.com/2011/08/blog-post_22.html

Τι ξέρει ο επιχειρηματίας

•           

Λίγο πριν το προσκύνημα στη Μεγαλόχαρη, η κυβέρνηση έκανε μία δέηση προς τον επιχειρηματικό κόσμο. Ζήτησε επαναπατρισμό κεφαλαίων αλλά και πραγματοποίηση αναπτυξιακών επενδύσεων -στην Ελλάδα αναπτύσσονται πλέον μόνο τα ζαρζαβατικά. Ο αντιπρόεδρος Βενιζέλος άδραξε το παράδειγμα των Ιταλών επιχειρηματιών που δήλωσαν ότι δεν θα επιτρέψουν την είσοδο της χώρας τους στη δίνη της περιπέτειας. Ωραίο παράδειγμα, αλλά το να βάζεις τον ‘Ελληνα επιχειρηματία δίπλα στον Ιταλό είναι ακριβώς το ίδιο με το να τοποθετείς έναν Αθηναίο δίπλα σε ένα Ρωμαίο. Μοιάζουν πολύ, αλλά αν αρχίσεις να τους περιεργάζεσαι, να τους γυρίζεις ανάποδα και να εξετάζεις κουλτούρα και αισθητική, θα δεις τις διαφορές.

Δείτε από ψηλά, έστω με έναν αποδεκτό βαθμό αυθαιρεσίας. Η ιταλική επιχειρηματική τάξη έχει βαθιές καταβολές, γνήσια αστική καταγωγή και, κυρίως, βιομηχανική ταυτότητα. Συγκροτεί οικονομία του G7, έχει… μα όχι, είναι αστείο να συγκρίνεις και γελοίο να εντοπίζεις διαφορές. Μένουμε στην Ελλάδα. Σε ποιους, λοιπόν, απευθύνεται η κυβέρνηση, ζητώντας να επιδείξουν πατριωτισμό και επιχειρηματική τόλμη; Δεν είναι εύκολο να περιγράψεις την εγχώρια επιχειρηματική τάξη. Όμως ναι, αντλεί την καταγωγή της από αυτούς που ροκάνισαν το σχέδιο Μάρσαλ, δεν επένδυσαν στη βιομηχανία, άρθρωσαν το σκελετό της οικονομίας με υπηρεσίες του τριτογενή τομέα, φούνταραν επιχειρήσεις, έφτιαξαν προβληματικές, μάσησαν θαλασσοδάνεια. Ασφαλώς όλα αυτά με την αρωγή, την παρότρυνση και την πίεση του πολιτικού κόσμου. Όσο και αν η εικόνα επενδύεται με σύγχρονες και θετικές ψηφίδες, η ελληνική επιχειρηματική παράδοση βάζει τον επιχειρηματία να συναλλάσσεται με το κράτος, αναπτύσσοντας μία αμφίδρομη σχέση με τη διαφθορά του. Ακόμα και όταν δεν το επιθυμεί, ο παίκτης του επιχειρείν, πρέπει να σηκώσει το φύλλο που του μοιράζουν. Εν τέλει ο Έλληνας επιχειρηματίας είναι ο πρώτος που γνωρίζει ότι δεν μπορεί να εμπιστευτεί αυτό το κράτος. Για ποιο λόγο να το στηρίξει αν δεν έχει να αποκομίσει κάτι από αυτό; Και εδώ είναι το πρόβλημα. Αυτός ο συλλογισμός απευθύνεται και στις δύο πλευρές της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Είτε έχεις μάθει να κάνεις δουλειές με το κράτος, είτε απέναντι από αυτό, η εικόνα της αποσύνθεσης είναι αποκρουστική. Ο παλιός επιχειρηματίας γνωρίζει ότι οι καλύτερες δουλειές γίνονται όταν λεηλατείς το κράτος. Ο καινούργιος διαπιστώνει ότι λεηλατείται από το κράτος.

Πριν, λοιπόν, ο πολιτικός κόσμος ζητήσει από τους επιχειρηματίες επαναπατρισμό κεφαλαίων και επενδύσεις, ας δημιουργήσει ένα σαφές και ξεκάθαρο πλαίσιο. Με όρια και κανόνες. Αρκεί το πολιτικό προσωπικό να μη βλέπει στην επιχειρηματικότητα το ελκυστικό πεδίο του εκμαυλισμού και της υπαλληλικής σχέσης. Και την ίδια στιγμή ο νέος, ο καινοτόμος, ο σύγχρονος επιχειρηματίας, να γνωρίζει ότι οι γραμμές του γηπέδου δεν αλλάζουν στην διάρκεια του παιχνιδιού. Μετά τα πράγματα, μαζί με τα κεφάλαια, θα πάρουν τον δρόμο τους.

ΠΗΓΗ http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=8360

ΟΙ ΚΑΙΡΟΦΥΛΑΚΤΟΥΝΤΕΣ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΟΥ !…

Οι «τρελλαντώνηδες» της Συγ-γρού μπορεί να εξαγριώνονται με τις κατηγορίες που τους απευθύ-νει, κατά καιρούς, ο Πάγκαλος, αλλά δεν χάνουν ευκαιρία που να μην επαληθεύσουν τους χαρακτη-ρισμούς του.

Το αυγουστιάτικο «μπουρίνι» του αντιπρόεδρου, της κυβέρνησης περί «ιεραποστόλων της εθνικής μιζέριας, που επέλεξαν να γίνουν οι κήρυκες της εθνικής κατάθλι-ψης, επενδύοντας στην αποτυχία του έθνους ώστε να πάρουν μετά την εξουσία…», έσπασε κόκαλα ως προς τη σκληρότητά του, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και διαμαρτυριών των μιχελάκηδων, πλην όμως, λίγες ημέρες μετά …δικαιώθηκε, με την επιλογή του «πόλεμος με την κυβέρνηση σε όλα τα μέτωπα…» !

Οι λαϊκίζοντες ξεσάλωτα, φορείς της μικροπολιτικής βλέπουν και καταλογίζουν ευθύνες της κυβέρνησης παντού, ακόμα κι εκεί που εξόφθαλμα δεν υπάρχουν. Τελευταία, δε, έχοντας προαποφασίσει τη στοχοποίηση του Βενιζέλου, επιτίθενται εναντίον του σε κάθε περίπτωση, κατηγορώντας τον και για ζητήματα και καταστάσεις, που διαμορφώνονται και προκύπτουν από αλλού και από άλλους !

Οι μερκελοσαρκοζήδες, π.χ. κάνουν τις μαλακίες και οδηγούν την υλοποίηση των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου στις καλένδες, ο Παπανδρέου κι ο Βενιζέλος τους φταίνε. Το σύστημα μπάζει παγκόσμια και η ύφεση φέρνει βόλτα στις αυλές των οικονομιών – μεγαθήριων των ΗΠΑ και της Γερμανίας, ο Βενιζέλος ζει το …Βατερλώ του !

Η στρατηγική που οι σημερινοί διαχειριστές της Δεξιάς εφαρμόζουν για να προσεγγίσουν την κυβερνητική εξουσία, είναι η ίδια, (η δοκιμασμένη…) και στην περίπτωση της κατάληψης της κομματικής εξουσίας : η όξυνση των αντιθέσεων και η άκρατη εκμετάλλευση των προβλημάτων, της παράταξης, τότε, της χώρας, τώρα ! Αφοσιωμένοι και αφιερωμένοι στο παιχνίδι και την τακτική των καιροφυλακτούντων πλιατσικολόγων !

Με το δίκιο του θα παρατηρήσει κάποιος, πως η ίδια τακτική ανιχνεύεται και στη συμπεριφορά των λεγόμενων αριστερών πολιτικών σχηματισμών, (η αναφερόμενη ως αριστεροδεξιά αντιπολίτευση…), πλην όμως, υπάρχει μια σοβαρή διαφορά που σηματοδοτεί τον ιδιαίτερο αμοραλισμό και τη μοναδική λωποδυσιά της Δεξιάς : η Αριστερά κάνει ό,τι κάνει, με στόχο την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής, που (πιστεύει…), πως μπορεί να οδηγήσει σε ένα άλλο μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης και λειτουργίας. Οι απατεώνες της Δεξιάς δεν έχουν τέτοιους – μεγαλεπήβολους – σκοπούς, αλλά επιδιώκουν, μόνο και μόνο, την κατάληψη του Μαξίμου, για να προσεγγίσουν τους ίδιους στόχους, εφαρμόζοντας, τάχατες, μια διαφορετική πολιτική απ΄ αυτή του ΠΑΣΟΚ, την οποία πολιτική επιβάλλουν στην Ελλάδα οι ομοϊδεάτες τους της Ευρώπης, ακριβώς για να διορθώσουν τα εγκλήματα, που οι ίδιοι οι έλληνες δεξιοί διέπραξαν στην επάρατη πενταετία !

Ακριβώς το ό,τι γνωρίζουν και αποκρύπτουν από τον ελληνικό λαό, πως αν τυχόν ξανάρθουν στην κυβέρνηση θ΄ αναγκαστούν να εφαρμόσουν τις ίδιες, ακόμα και χειρότερες πολιτικές, είναι πιθανότατα, το ζήτημα στο οποίο θα επικεντρωθούν οι επόμενες δηλώσεις – κεραυνοί του Πάγκαλου, εναντίον τους !…

http://logoplokies.blogspot.com/2011/08/blog-post_6580.html